"Henry Benoit, zoals hij zichzelf noemt, was in zijn jeugd al een monster. Dertig jaar geleden, toen hij zes was, wurgde hij zijn kleine zusje in haar wieg." (pagina 329) Daarna werd hij naar een gekkenhuis gestuurd, daar leerde hij hoe je mensen nabootst. Ook leerde hij diverse talen.
Dit nieuws kreeg ik van Van der Heuvel (lid van het vennootschap).
Dat verklaart een heleboel als je het mij vraagt. Henry leed aan persoonlijkheidsstoornis. U vraagt zich misschien wel af waarom Henry het niet is vandaag. Wel, Henry bedreigde mij en mijn gezin en daar wou ik een einde aan maken. Daarom gaf ik hem aan. Ik zag hem sterven voor mijn ogen maar ik zal altijd met een schrik leven dat hij ooit op een dag toch ergens zal verschijnen en mijn vriendin, mijn toekomstig kindje en mij toch iets zal aandoen.
U heeft misschien wel opgemerkt dat 'Henry' verschillende identiteiten gebruikt. Wel, ik heb zijn echte naam ontmaskerd! Het was Antoine Pascal die deze zieke verhalen hier heeft opgezet.
Ook geen onbelangrijk detail: ik hoop dat u beseft dat het vennootschap Henry niet heeft gemaakt tot wat hij is, maar dat het vennootschap hem enkel heeft gevoed.
Met vriendelijke groet
Ben Hawkins
|