Het weekend viel toch tegen ook al dacht ik dat het een geweldig weekend ging worden, het was tenslotte men verjaardag. Zaterdag had mijn vriend een leuke dag naar de zoo gepland, dat was leuk. Maar zondag was allesbehalve leuk, eerst zijn we gaan picknicken dat was leuk maar toen we terug thuis kwamen ontplofte de bom, ruzie, ruzie ruzie,... Ik wou gewoon weg, ik heb dan uiteindelijk maar gedaan alsof alles terug goe was,... Met de hoop da er dan toch nog iets leuk voortkwam uit deze dag,... we zijn dan nog maar iets gaan drinken om mijn verjaardag te vieren dat was leuk maar wrs had dat ook veel te maken met het feit dat ik serieus wat gedronken had. En nu hebben we constant ruzie,... Eigelijk is hij een egoistische zak... Dat hij zich ni goe voelt da is kei erg maar dat ik me nog nooit zo verschrikkelijk heb gevoeld als vandaag dat is maar bijzaak voor hem, dikke zak dat hij is op deze moment zou ik willen dat we geen koppel meer waten en geen zoontje hadden dan zou alles veel gemakkelijker zijn en ik vind ook dat osse kleine het ni verdient om dit allemaal te moete doormaken
Vandaag is zo n dag dak weer zo n gemixt gevoel heb, Soms heb ik gewoon het gevoel dat hij bij me blijft omda het een gewente is mij om zich heen te hebben en dat vind ik echt alles behalve leuk, Ik heb gewoon het gevoel dat het enige wa wij samen doen is tv kijken en eten en dat was het dan, als ik niks tegen hem zeg, word er van de hele dag ni gesproken,... Wat ik het ergste vind is dat hij ook altijd ga lopen als ik hem met iets confronteer. En als we dan ruzie hebben gehad doe hij nadien of hij helemaal niks verkeerd heeft gedaan, en wil hij er nimmer over praten en het probleem is dat ik dat allemaal dan maar weer moet opkroppen Als ik dan met hem over iets wil praten of hem iets wil vertellen krijg ik in mijn gezicht dak moet stoppen met zagen want da da tegenwoordig het enige is wat ik kan Maar dan aan de andere kant zou hij alles VOOR me doen als ik iets vraag zal hij da doen, misschien ni direct maar toch, je kan ni alles hebben maar SAMEN met mij iets doen is een heel andere zaak, als ik vraag om is samen een romantisch avondje met ons 2 te doen, kun je er zeker van op aan dat hij het verpest door ruzie te maken en/of door te zagen dat hij naar vrienden wil of zo want ROMANTIEK daar kent hij niets van dat is hem wereldvreemd... Terwijl ik ontzettend veel hou van romantische dingen zoals mijn verjaardag is dit weekend en ik had gevraagd om iets leuk te plannen en da wil hij ni, en of ik een cadeau krijg is nog maar de grote vraag Ik weet het gewoon ni, zit met mijn handen in het haar En dan ook ik heb constant spierpijn en dan doet hij alsof ik een grote komediant ben, maar als met hem iets scheelt, amai dan, zuren zagen, dan wil hij enkel en alleen op zijn zetel liggen en als ik hem dan vraag om iets te doen dan ist van ik heb wel pijn hoor maar dat ik alle dagen rondloop met pijn en het huishouden doe en ga werken daar word over gezwegen
Ik ben met deze blog begonnen gewoon omda ik een plekje wil waar ik mijn hartje kan luchten. En bij deze zal ik jullie dus regelmatig op de hoogte houden van alles wat ik beleef...
Het probleem is da ik ni echt iemand heb om mee te babbelen, want mijn moeder, degene waar ik alles aan toe vertrouwde is een paar jaar geleden overleden, en nu krop ik eigenlijk zo n beetje alles op... maar ik besef da dit ni echt de oplossing is en misschien dat dit wel helpt wie weet... als jullie een reactie hebbe of zo laat maar weten
Wat me momenteel dwars zit is dat mijn vriendje en ik constant ruzie hebben maar toch zie ik hem graag, het probleem is da de ene dag heb ik het gevoel dak hem voor geen geld van de wereld zou kunnen missen en de andere keer zou ik zijn ogen wel kunnen krabben en ik zou eigelijk helemaal ni wete wat daar de reden toe is. Soms heb ik het gevoel dak het allemaal nimmer aan kan en wil ik weg maar dan denk ik aan mijn zoontje ik wil het hem ni aandoen da zijn ouders uit elkaar gaan ik weet zelf hoe da voelt en da is alles behalve plezant. en da wil ik hem ni aandoen, en dan ook ik zie hem echt graag want we hebben samen net een huisje gekocht maar dan zijn er momenten dat ik aan alles twijfel, mijn relatie, samenwonen, huis kopen,...
en daar komt nog eens bij dat ik momenteel thuis zit en met gevolg dus ni kan gaan werken en ben ontzettend bang dat ik mijn werk zou verliezen en mede mijn zelfstandigheid... En dat is wel het laatste dat ik wil
