She's my everything and i'm Proud that she's mine.
25-11-2013
Welkom op deze nieuwe blog :)
Hallo iedereen,
Ik wil jullie welkom heten op deze nieuwe blog namelijk: Amber. Het is een soort van dagboek blog van ik en mijn merrie Amber. Er zullen ook tips en weetjes opkomen. Als jullie vragen hebben mogen jullie deze ook altijd stellen.
Ik zal beginnen met me even voor te stellen :) ik ben Lore en ik ben bijna 17 jaar. Mijn grote passie is al 9 jaar paarden. Ik train paarden en maak ze zadel mak. Ik zit op internaat al 12 jaar ondertussen en vond het echt leuk om deze blog te starten. Ik zal nu een beetje uitleg geven over mijn dierbare Amber.
Mijn ouders hebben Amber twee jaar geleden voor me gekocht. Ik heb ze gaan proberen voor de eerste keer en ik was er volledig verliefd op. We hebben toen besloten om ze te kopen en hadden ze op een manege gestald. Jammer genoeg na paar weken leek ze te manken. We hebben dit laten onderzoeken en de dierenarts zij dat ze ontstekingen had in haar benen. Ik had enorm veel verdriet. Mijn ouders wilde haar wegdoen. Ik wou dit niet maar ik had er niets over te zeggen. Natuurlijk veel tranen gerold en ik had gezegd tegen mezelf dat ik niet meer naar haar zou gaan zodat het verdriet minder zou zijn als ik ze wegdeed. Na paar dagen besefte ik dat ik verkeerd bezig was zij zat daar in haar stal alleen en onverzorgd. Vanaf dan ging ik elke dag en kamde haar, ging een toertje lopen aan halster en deed grondwerk in de paddock. DAT WAS ECHT HET MOMENT DAT WE EEN BAND KREGEN.
Uiteindelijk besloten mijn ouders om ze niet weg te doen ze zagen dat ze veel te veel betekende voor me. Toen hebben we ze een halfjaar op een pension gezet waar ze in een grote wei stond om te rusten. En daarna hebben we ze op een grote wei gezet iets dichter bij huis. ik ging vaak naar haar en longeerde ze dan om te kijken hoe het met haat was. Uiteindelijk toen ik zag dat ze niet meer mankte. Heb ik ze terug laten onderzoeken en gesmeekt aan men ouders om ze bij mij op de manege te zetten dit heb ik uiteindelijk gekregen voor mijn goed rapport. De blessure aan haar achterbenen waar ze aan mankte is zo goed als over... Maar ze zal er altijd een beetje last van hebben. Ik mag er mee rijden maar ze moet ondersteuning aan haar benen hebben. Ik ga haar ook nu beginnen met een middeltje voor haar gewrichten te versterken met de koude dat eraan komt heeft ze weer wat meer last en is ze ook wat stijf. Ze is alles voor mij ... Ze is mijn Black Beauty.
Wij doen van alles Samen: wandelen, vrijheidsdressuur, bitloos rijden soms, dressuur, springen minder voor haar belasting op haar achterbenen. Maar zij is alles voor mij. Zij laat me terug lachen. Als ik in manege toekom en ze roept me is dat de hemel voor me! Ze is van mij en daar ben ik trots op. Trots op mijn zwarte merrie.
Hopelijk krijgen we veel volgers. Doei, groetjes van Amber en Lore
