Eerst en vooral mijn excuses dat het zo lang geleden is dat ik je nog geschreven had. Ik was je zeker niet vergeten hoor! Grote werken in huis verhinderde mij. Niet dat dat natuurlijk een excuus is. Relaties worden juist beter indien ze ook in moeilijkere tijden sterk gehouden worden. En eigenlijk is geen enkele reden het waard om contact te verliezen.
Beste wereld ken je al het verhaal van het meisje met de zwavelstokjes? Hier een klein stukje uit het verhaal: "Ze had bijna geen gevoel meer in haar handjes van de kou. O, wat zou een zwavelstokje lekker warm zijn! Zou ze er eentje uit het bosje durven trekken en het tegen de muur afstrijken om haar handen te warmen? Ze trok er een uit. "Ritsss..." Wat vlamde dat, wat brandde dat! Het gaf een warm, helder vlammetje, net een kaarsje, toen ze haar handen eromheen hield." Waarschijnlijk heb je het heel druk wereld maar anders moet je het hele verhaal eens lezen, als je ergens een minuutje hebt.
Dit verhaal doet mij ergens aan denken. Twee vrienden zitten in de kou en ik heb nog ongebruikte vuren. Tijd om te bellen misschien kan ik ze beetje helpen ermee.
Het is enorm gemakkelijk om veel mensen te kennen. Het is bijna even gemakkelijk om door veel mensen gekend te zijn. Maar het is niet gemakkelijk om bij veel mensen een belangrijke rol te spelen in hun leven. Om dat klein verschil te maken, oorzaak te zijn van die extra glimlach. Het is moeilijk om contact te houden wanneer afstand en tijd toe nemen en het is zwaar om ook door moeilijke periodes in een vriendschap door te bijten. Het mooie aan vriendschap is dat deze rijpt als wijn, in een goeie omgeving wordt hij beter met de jaren. Verzorg je hem niet dan wordt hij zuur.
Toon Hermans was mij voor in het beschrijven van vriendschap en wist het ook beter te verwoorden. Daarom beste wereld dit gedichtje: "Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aankomt voor je bid of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kun je zeggen ik heb een vriend" Toon Hermans, 1974, One man Show
Met dit gedichtje in mijn hand, bel ik straks een fantastisch persoon, een echte vriendin. Die nu geteistert door een zwart gemoed haar eigen geen recht toe doet.
Verwacht hier niet te vaak quotes van Jezus, dit is geen blog van een gelovige. Maar geloofsboeken zijn waard wat ze waard zijn. Ze inspireren duizende soms voor slecht maar vaak zetten ze aan tot goede daden. Uiteindelijk zijn ze gebasseerd op fantastische mensen. Niet de steun van een opperwezen maakt ze fantastisch. Zelfs niet hun soms hun tijd sterk vooruit zijnde ideëen. Maar de moed die deze mensen bezaten om hun gedachten, hoe confronterend ook voor de maatschappij, uit te spreken en er naar te leven. Ongeacht wat de gevolgen hiervan waren voor hun zelf of hun meest dierbare.
Daarom beste wereld vandaag deze quote: Jezus vertelde hun deze gelijkenis: "Als een van u honderd schapen heeeft en er één van verliest, laat hij dan niet de negennegentig andere schapen in de eenzaamheid achte om op zoek te gaan naar het verloren schaap, totdat hij dat vindt? En als hij het gevonden heeft, neemt hij het vol blijdschap op zijn schouders en viert hij de terugvonst van het verloren schaap.
Met dit in gedachte hoop ik vandaag terug in contact te komen mt een oude vriend. Laatste nieuws dat ik van hem gehoord heb is dat hij niet op de plaats terecht is gekomen van wat je zou gedacht hebben met zijn potentieel. Wie weet kan ik helpen.
Weet je dat elke dag opnieuw een nieuwe kans is? Weet je dat iedereen dit weet en niemand er naar handelt. Sommige geschiedkundige gaan er van uit dat het verleden cyclisch is, andere gaan uit van een evolutie.
Schrijf je eigen geschiedenis en kies zelf, wil je cyclisch leven of wil je evolueren? Zoals een slim man zei: "If you always do what you've always done, you'll always get what you've always got"
Daarom mijn statement, vandaag is mijn laatste dag van mijn depressie. Tot schrijfs,
altruisme werkt
Beste wereld,
