Met de examens voor de deur wordt iedereen wat gespannen, het beste is hier niet te veel aandenken. Het komt en zal zo weer voorbij zijn en hoe hard je soms ook iets van je wilt afzetten, zozeer zal het zich onbewust weer voor de geest halen. Een gedicht dat dit gevoel beaamt is er een van Toon Hermans.
Denken
Eerst dacht ik: niet aan denken, Dat heb ik toen gedaan, maar twee seconden later, dacht ik er toch weer aan.
Nee, zo eenvoudig is dat niet, want weet je, wat je doet, je denkt er ook aan als je denkt dat jer niet aan denken moet.
Nog niet zo lang geleden heb ik het boek ' het verdeelde huis ' gelezen. Het verhaal liet me echter niet koud . Het bracht me tot inzien dat er ook families bestaan waarvan de band totaal verwoest is door omstandigheden. De oma is nog zo goed voor iedereen , en dan sluit de 'nieuwe' man met wel een eigen wil zich van haar af. Het afschermen vond ik wel goed in het boek maar de pesterijen die de man uitvoerde vond ik onnodig. Ik snapte niet vanwaar die immense haat , terwijl zij nog steeds alles meebracht voor hem. Bij zo een situatie is een cliché als ' water bij de wijn doen' wel gepast! Een mens zal nooit veranderen van karakter , het gene dat de andere rest is er proberen mee om te gaan.
Griekenland komt dichter en dichterbij al zou ik het liefst de tijd even willen stil zetten, gewoon om in gedachten te blijven genieten van deze zo zonnige dag!
Eindelijk, nog één grote examenperiode te gaan. Althans als we niet te pessimistisch kijken naar wat er nog allemaal gaat komen en we ons nog eens volledig geven ! Dan kunnen we in hetzelfde gras waar we twee weken geleden nog sneeuwengelen zaten te maken nu genieten van een zonovergoten vakantie. Nog wat langer dan normaal dus kunnen we wel extra moeite doen!
Vorige weekend was ik te vinden in de Ethias Arena , niet voor een heel groot feest wel om Els de Schepper eens te bewonderen. Wat ik eigenlijk niet had verwacht gebeurde, ik heb me zo hard geamuseerd vooral veel gelachen! Je vergeet even alles om je heen en je amuseert je. Tot het slotlied weerklinkt en alles muisstil werd in de zaal. Plots werd je weer een fragille iemand en luisterde je vol kippevel naar de tekst en voor je het wist rolde die ene traan al weer over je wang. http://www.youtube.com/watch?v=qa9vnZd2hDs
Het zal wel geweten zijn, een vervent lezer ben ik niet. Al kunnen veel boeken me wel bekoren. Het beginnen in een boek is voor mij een struikelblok. Ligt het aan de verpakking van het product? Die vele oude vellen achtereen met wat inkt vormende woorden. Worden deze vellen in mijn ogen verzwakt naar niets door de zovele kleuren van de televisie ? Het leven is één groot kleurenpallet , elke kleur zal mij bereiken . De kleur van het graag lezen dus ook, alleen weet ik nog niet wanneer. De dag van vandaag waardeer ik muziek heel erg. Ik ga opzoek naar de achterliggende betekenis , stilletjesaan verdiep ik me in nieuwe dingen. Ik probeer me niet te meten aan anderen want dan zou ik veel tekorten bij mezelf kunnen aanvinken. Muziek ben jij en de geluiden die je tot rust laten komen. Het tot rust komen hoop ik later in boeken terug te vinden. De stilte van jezelf , de wind die je pagina verder omslaat en het genieten van de kunst op die vele oude vellen achtereen die met wat inkt woorden vormen.
