Ik heb momenten waarop ik me goed voel, en veel momenten waarop ik me slecht voel. Ik mis hem gewoon zo. Ik heb een jaar lang alles met hem gedeeld, het beste van mezelf gegeven. Ik heb een jaar lang bijna alles met hem gedaan. Hij was het die mij zoveel energie gaf. En ja, ik mis hem. Maar wie zou er nu zo'n een jongen als hem niet missen? Hij is gewoonweg fantastisch. Ik was echt niet van plan op te geven. Echt niet. Ik heb heel erg veel moed en respect voor de mensen die ik graag zie, en zeker voor hem; ik heb veel geleerd van hem. Ik zag hem bijna iedere dag, ik was zo gelukkig, ik had zijn steun, en nu sta ik er alleen voor. Geen sms'jes meer waar in staat "ik zie je graag". Eigenlijk niets meer. Maar ik zie hem nog graag; heel erg graag. Ik wil vechten voor hem. En vechten zal ik doen.
