Het regent, ik vraag me af of dit de normaalste zaak van de wereld is voor deze periode of dat we gewoon even geen geluk hebben. Heel Spanje zit onder een dikke wolkenlaag. Het is winter en de Malagesen zijn blij dat er wat regen valt. In de zomer wordt het hier 40 graden en is het kurkdroog. Die bezorgdheid naar zon hield ons bezig als we gisteren de meisjes aan het vliegveld gingen ophalen. Please God , let de sun shine. Na 1,5 uur wachten verschijnen eindelijk die 2 mooie blonde meiden gepakt en gezakt, met winterkleren maar ook met topjes en skikleding en 20 kg tijdschriften en Nederlandstalige boeken voor Sam , door de uitgang. We omhelzen elkaar en ik ben echt blij dat ik ze zie. Vrolijk als altijd huppelt Marieke door de luchthaven, blij dat het 16 graden is. Komende van -5 en sneeuwvlokjes in België is dat een plezierige gewaarwording. Als we in ons appartementje komen zijn ze blij met de kerstboom en de gezellige sfeer. Moe, dat zijn ze en Marieke voegt daar aan toe dat het zeer waarschijnlijk ook de zeelucht is die hen pakt. We verkennen Nerja en eten Pizza op een terrasje met zicht op ….. de zee. ‘s Avonds maken we een planning op waarin en skiën,Sevilla,en Granada zeker moeten kunnen. Vrijdagochtend loop ik alvast in jogging om broodjes, we eten spek met eieren en vertrekken om 10 uur, voor een tochtje van 2 uur door de bergen naar Granada. Een afwisseling van slenteren langs Schone gebouwen en winkelen, voor beiden wat, vult onze dag. Het Alhambra, zien we vanuit de hoogte liggen als we al 300 meter door de kleine steegjes van de Gipsywijk zijn gelopen en we vinden het ook zo mooi. Om dat grote museum, het meest bezochte ter wereld schijnt volgens onze gids, echt gezien te hebben heb je een hele dag nodig en Jolien wil ook zeker nog wat shoppen. Zij neemt de leiding en het viertal zit van een culturele uitstap in de winkelstraten van Granada met de Benettons, Sprinfields, Lowdowns en VVH warehouses, sweaters te passen. De meiden vinden het ook wel leuk dat sam mee opgaat in het passen en aantrekken en ook weer uitrekken van diverse kleren in de pashokjes. Vader staat bij gevolg buiten aan de deur van de magazijnen te wachten. Dit soort winkels is niet zo besteed aan me. Ik kijk in de etalages en schrik van de prijzen. Ik kocht een paar loopschoenen voor 15 euro en was blij als een kleine jongen met de aankoop, hier in de merk-surfer-winkels betaal je 65 euro voor een gewoon geel bloesje. Grote meiden vinden dat een koopje. Ik die dacht dat Spanje goedkoper was. In deze winkelstraten met lichtjes in de bomen, duizenden kopende mensen en Feliz Navidad muziekjes is het niet anders dan in zeg maar gelijk welke grote stad in de wereld. Granada is mooi maar ik had er meer grandeur verwacht in plaats van winkelketens. s’ Morgens als de meisjes in pyjama in de zetel thé drinken, die Marieke gisteren kocht aan een thee-kruiden stalletje met wel 300 varianten is het thema van gesprek, reinigende zeep, ontschminking, fond de teint ,dagcrèmes, en Marie Jo BH‘s in de solden. De Meisjes.

Ze hebben goed geslapen, kan niet anders natuurlijk , gisteren na ons dineetje in Granada hebben we de bergtocht van 2 uur terug naar huis, in het donker ,met veel haarspeldbochten overleefd en iedereen was moe. Inclusief de chauffeur. Thuis babbelen Marieke en papa nog wat na, in een sfeertje vader-dochter, zoals we dat kennen van thuis in Leuven. Heerlijk om in Andalusië even thuis te zijn met de oudste en jongste dochter.

Zondag 23 december

De dagen zijn langer ook al zijn het de kortste dagen van het jaar. In een Camper zit je,eens het donker wordt op een paar vierkante meter een beetje krap nog wat met z’n twee te lezen of een dvd-tje te kijken. Nu dat de meisjes er zijn en we de luxe hebben van een appartement genieten we van lekker lange avonden waarin ze zingen, muziek beluisteren, plannen maken, grappen en grollen. Jolien en Marieke zijn ook blij dat ze hier samen zijn. Voor we het weten is het 1 uur in de nacht en moet ik ze aansporen om toch maar naar bed te gaan omdat we de volgende dag een uitstap willen doen.

Vanochtend voelt het aan of de lente in het land is. Het is zalig zacht en de wind is gaan liggen. We bellen de information touristica op van de Sierra Nevada en die zeggen ons in een beetje moeilijk verstaanbaar Spaans dat de pistes er niet echt helder bijliggen, mistig, wat betekent dat we best niet gaan skiën vandaag. Het wordt een daguitstap naar Sevilla.