Op 25 april ben ik vertrokken in Canterbury. Het werd een pelgrimstocht met regen en sneeuw, met koude en extreme hitte, met mooie landschappen en saaie kanaalpaden, met de drukte in de steden en de stilte in de kloosters. Het ging langs de dure lanen in Zwitserland en de arme regio's in Italië. Maar het werd vooral een tocht met veel interessante ontmoetingen, met een (vernieuwde) kennismaking met de rijkdom van de Kerk, de rijke cultuur en de achteruitgang van het kloosterleven. Het werd een tocht van 2.042 km om nooit meer te vergeten. Het is snel gegaan en ik heb mij geen minuut verveeld. Op het einde van mijn tocht heb ik in de mooie Basiliek van Trastevere enkele kaarsen aangestoken. Ook een kaars voor de lezers van mijn blog. Ik hoop dat het jullie mag helpen in het verdere leven.
En dan rest mij alleen nog de mensen te bedanken die met mij deze tocht ondernomen hebben: de mensen op het thuisfront die bepaalde zaken geregeld hebben, de lezers van mijn verhalen. Ook bedankt voor de reacties en talloze stemmen op mijn blog.
Nu moet ik stoppen want op het scherm staat: "boarding". Ik stap op het vliegtuig en vlieg naar huis.
Nog vele groeten, veel geluk en succes en misschien tot later,
Na de mis hebben we afscheid genomen van de zusters. Na het ontbijt doen we dat ook van de "hospitaleros". Nu ben ik bijna toerist. Met de rugzak naar een B&B. Wat dichter bij het treinstation Termini.
Dan op stap naar de toeristische plaatsen: Colosseum, Trevifontein,... . Het is overal heel druk en bloedheet. Wat afkoelen kan alleen in een kerk of in een bar met airco. Ik ga op zoek naar enkele souvenirs. Iets van de Via Francigena is moeilijk te vinden. Het is duidelijk: in Rome is de Via Francigena niet belangrijk. Er zijn ook geen pelgrims van de Via Francigena te zien. Dan maar wat verder genieten van het oude Rome en daarna alles inpakken en klaarmaken om te vertrekken.
Het ontbijt is pas om 7u30. Door de routine en het warme weer ben ik al om 5u op. Dan maar een frisse douche nemen en kleren wassen. Een zuster komt in de tuin en begint het verdorde gras te sproeien. Ik ga er heen en vraag of ik dat mag doen. De zuster in haar witte kledij laat mij voortdoen. Een kwartiertje en ik heb gedaan. Later gezamenlijk ontbijt en dan gaat iedereen zijn eigen weg.
Raar zo op stap zonder rugzak. Ik ga eerst naar de Basiliek van Santa Maria in Trastevere, de oudste Mariakerk van Rome. Hier is Prins Amedeo (zoon Prinses Astrid) getrouwd. Het is een heel mooie kerk met prachtige mozaïeken op de voorgevel. Daarna wandel ik in de oude stad langs Piazza Navona. Hier is het enorm druk. De mensen zoeken verkoeling. Water en ijscrème worden vlot verkocht. Het is 41°C. Ik eet een slaatje. Aan de tafel naast mij komen 3 Amerikaanse meisjes zitten. In hun zog een cameraman en een fotograaf. Ik strijk mijn baard glad en leg mijn haar goed. Tevergeefs, ik moet niet in beeld. De dienster komt met mijn sla en zegt: "Amerikanen, hun eerste jaar universiteit in Rome". Ik eet verder en vertrek om de stad te bezoeken.
Bijlagen: Piazza Navona: fontein Bernini, temperatuur deze middag
OM 9U15 AANGEKOMEN OP HET SINT-PIETERSPLEIN IN ROME
Slapen gaat moeilijk.
Ik vertrek dan maar vroeg. Het is nog donker. Het is 4u45. Eerst langs de hoofdweg. Er is geen verkeer. Dan afdraaien op de Via Trionfale. Nog 14km volgen. Of toch niet. Nog over de Monte Mario, de hoogste heuvel van Rome. In de verte een mooi uitzicht en de koepel van de Sint-Pietersbasiliek steekt boven alles uit. Ik ga door enkele straten en dan... het Sint-Pietersplein. Ik ben om 9u15 aan het beeld van Petrus.
Na de foto's is het tijd om het testimonium op te halen. We kunnen daar de rugzakken achterlaten. Terug op het Sint-Pietersplein moet ik eerst de controle passeren voor ik naar de "Porta Santa" (Heilige Deur) mag. Deze "Heilige Deur" is dit jaar uitzonderlijk open. Ik ga tussen de pracht en praal van de Kerk. In de sacristie om de "laatste" stempel. Terwijl de mensenmassa foto's neemt is er in een zijkapel een mis bezig. We hebben het hier gezien en halen onze rugzakken op. Nu naar de slaapplaats, een klooster in Trastevere. De laatste halte als echte pelgrim. Aanbellen. De deur gaat open en valt terug achter ons dicht. Het Genootschap van Jacopo is hier "hospitalero". We krijgen fris water en een stuk watermeloen. Er zijn 2 slaapzalen met stapelbedden. Er wordt 's avonds eten voor ons klaargemaakt.
P.S. Dirk, als ge te voet naar Rome komt (trek een goede wandelbroek aan) dan kom ik met de fiets terug. Anders zal het met het vliegtuig zijn.
Dag 77 Campagnano di Roma - La Storta 25 km (totaal 2.023 km)
Gisterenavond was er nog volop feest in de hoofdstraat. Om middernacht was er vuurwerk. Toen lag ik al lang in bed, maar slapen bij deze hitte is moeilijk. En dan zijn er nog de kleine muggen. Ik heb mijn voorzorgen genomen en ben niet gebeten. Om 5u ontbijt: toast met confituur en koffie.
Op stap. Omhoog over een landweg door een natuurgebied. Plots staat een grote stier op de weg. Ik laat hem eerst passeren. De koeien en kalveren volgen. In Formello drinken we een koffie. Het is 8u en 26°C in de schaduw. Boven ons zien we meer en meer vliegtuigen. Rome nadert. We wandelen over een zandweg naar de top van een heuvel. Geen beschutting tegen de felle zon. Hier volgen we een nieuw pad. Veel kilometers, weinig te zien. Dan een stuk over de weg en we zijn in La Storta.
Het is intussen 34°C. Aanbellen en een zuster laat ons binnen. Veel rusten en morgen naar Rome.
Bijlagen: stier, schaapherder, dessert van de pelgrim: tiramisu
Dag 76 Sutri - Campagnano di Roma 20 km (totaal 1.998 km)
De zusters staan pas om 6u30 op. Maar dan gaat het snel. Om 6u45 is het ontbijt al voorbij en zitten we in de auto. De zuster brengt ons naar de plaats waar we gisteren gestopt zijn.
Op stap. De route loopt opnieuw tussen de hazelaars. Ik ga over een stoffige landweg. Er is geen verkeer op deze zaterdagochtend. Nog een klim en door het dorp Monterosi. Moeder overste heeft ons aangeraden om vanaf hier de "originele" weg te volgen. Deze loopt over een parallelle weg naast de S2, de weg naar Rome. Al snel blijkt dat dit pad de laatste jaren niet meer gebruikt wordt. Het is overgroeid met meters hoog onkruid, bomen en struiken. Soms heeft de bewoner het gewoon ingepalmd en bij zijn tuin gevoegd. We volgen het zo goed het gaat en moeten hiervoor soms door het struikgewas kruipen. We wandelen en kruipen tot in Campagnano di Roma.
We slapen vannacht in een verbeterde versie van een tuinhuis.
Om 5u is het op de thermometer in het centrum van Viterbo nog 25°C. Het is al duidelijk dat de dagen korter worden. Het is pas om 5u30 licht. We volgen een alternatieve route. Deze loopt door een bos en een natuurdomein voor o.a. everzwijnen. Plots rennen 3 everzwijnen op nog geen 10 meter van ons uit hun poel weg. We volgen een stuk de weg en komen aan een uitzichtpunt hoog boven het meer van Vico. Het meer is van vulkanische oorsprong. Verder wandel ik tussen grote plantages met bomen. Het zijn hazelaars. Dit is de streek van de hazelnoten. Ik ga tot in Sutri.
Op een terras willen de mensen weten van waar ik kom en ze willen de stempels in het boekje zien. Ik word afgehaald door een zuster om in hun klooster te slapen.
Dag 74 Montefiascone - Viterbo 19 km (totaal 1.943 km)
De zuster was terecht fier bij het avondeten. Alles kwam uit eigen tuin of was zelf gemaakt. Zelfs de wijn kwam van hun wijngaard en was lekker. Om 21u gaat de voordeur met sloten en grendels dicht. We kunnen ze pas openen na ons ontbijt om 5u.
Op weg. Even buiten het stadje is het steil naar beneden en volgen we de "oude" geplaveide weg naar Rome. De akkers hier in Lazio zijn kleiner dan die in Toscane. In de verte zie ik Viterbo al en kom er even later aan.
Viterbo is een grote universiteitsstad met een middeleeuws historisch centrum. Ooit belangrijk bij de pausen. Zo ligt hier in de Basiliek van San Francesco pausen Clemens IV en Adrianus V begraven. Onze slaapplaats is eenvoudig. Er kruipt een grote spin over mijn bed als ik me neerzet. Ik help ze wat vooruit. Het gebouw heeft dikke muren en binnen is het fris.
Dag 73 Bolsena - Montefiascone 19 km (totaal 1.924 km)
Pas om 6u vertrokken. Het is maar 19 km. Rechts, in de verte, zie ik het meer terwijl ik langs een zandweg steeds hoger klim. Dan door een mooi bos naast een riviertje met enkele kunstmatige meertjes. Eens over de rivier is het opnieuw klimmen. In de verte zie ik al de koepel van de kathedraal (3de grootste koepel van alle Italiaanse kerken). Ik kom in Montefiascone en passeer de officiële paal "100 km".
Op een pleintje staat een "waterautomaat". Ik giet mijn flessen leeg. Wat blijkt: de automaat werkt enkel met een kaart. Een oma ziet me bezig en komt me ter hulp. Ik mag mijn flessen via haar kaart vullen. Ze wil er niets voor terug. "grazie mille". Ik breng een bezoek aan "de Basilica di San Flaviano" en ga door de poort naar de oude binnenstad. Ik slaap vanavond in het klooster van de Benedictinessen. Het is met avondeten en ze zullen om 5u voor ontbijt zorgen. Er zijn hier nog 14 zusters.
