Je denkt misschien dat je exact kan zeggen wat je wil, maar het is niet omdat je weet wat je voelt dat je er woorden op kan kleven. Veel te veel is veel te moeilijk om in simpele woorden te vatten. Ik heb in mijn leven al een hoop mensen gekend, maar mijn pogingen om aan de mensen te zeggen wat ik van hen denk zijn allemaal zinloos. Hoewel er over het thema van dit manuscript niet veel te zeggen valt moet ik mij wel tot de tanden wapenen om mijzelf verstaanbaar te maken. Waarschijnlijk zullen veel mensen niet snappen wat ik schrijf. De wereldsmart is verwoord noch uitgedrukt.
Ik ken u, u zal misschien denken dat God mij zal veroordelen voor al wat ik in dit boek geschreven heb. Ik zeg wat ik denk; als God mij dus moet veroordelen voor wat ik zeg, of schrijf, moet hij mij veroordelen voor wat ik denk. Want wat ik niet uit overtuiging geschreven heb, heb ik níet geschreven. Al de mensen die wat ik schrijf, absurd en belachelijk vinden maken mij tot een leugenaar. Doch ik behoor niet tot het soort mensen dat in een leugen leeft. Ik koester de waarheid, zelfs al zou ik de enige zijn. Al moet ik heel mijn leven tegenwind trotseren ter wille van de waarheid, het is voor mij geen punt. Eerder een genoegen. Dus ik bundel mijn gedachten en laat mij dan maar eens zeggen wat ik denk. De rechtvaardigen zullen er wel bij varen. Dat God mij hiervoor zou veroordelen is wel het laatste waar u zich op dit ogenblik zorgen over moet maken. Kent u geen mensen die steeds zeggen: "Dat kun je niet zeggen. Dat kun je niet weten. "? Wel, die mensen zeggen niks, en weten niks. Maar onderzoek uzelf eens... wat zegt u? Wat weet u? Want de mensen worden zich van hun angsten en tekortkomingen bewust in wat ze geloven, wat hun geloof ook moge inhouden, en daar vluchten ze voor... Ik schrijf voor liefhebbers van de waarheid. En God behoede mij voor valse uitspraken. Ik ben intelligent en mentaal sterk, maar ook: ik ben zo verstandig om mijn taak bitter ernstig op te nemen.
Want hoe ben ik er in geslaagd om dit manuscript te schrijven, denkt u? Omdat ik er het talent voor heb, goed, want zonder het talent gaat het niet, maar het is niet alleen talent, het is een combinatie van talent en iets anders. En met dat "iets anders" belanden we opnieuw bij wat ik net hierboven geschreven heb: ik ga namelijk de confrontatie met gedachten die confronterend zijn omdat ze mijn positie in de wereld in vraag stellen niet uit de weg. M.a.w. ik vlucht niet voor waar ik in geloof. Want hoe kan je je eigen leven overstijgen als je de wereld rondom jou niet in vraag stelt? En dat is nu net het onderwerp van mijn wil - mijn leven overstijgen - en tegelijkertijd het onderwerp van angst voor de wereld: de wereld in vraag stellen. Want om de wereld te veranderen is veel energie nodig. Want het klinkt allemaal goed en wel, de wereld in vraag stellen, maar wie het doet komt plots in een verlammend kluwen van belangen, partijdigheid en hechte banden terecht. Allemaal zeer emotionele aangelegenheden, met name "waar de klepel hangt". Het zijn beslissende factoren, als u begrijpt wat ik bedoel. En als u het niet begrijpt: het zijn die factoren die de basis vormen van waaruit elk individu uiteindelijk al zijn beslissingen treft. En veel futiele beslissingen samen, ik maak u er op attent, zijn ingrijpend!
Stel uzelf een doel dat onbereikbaar is en begin er dan over te filosoferen. Dat is wat filosofen doen. Mijn ideeën hebben niks met filosofie te maken. Mijn ideeën hebben alles met de realiteit te maken. Ik praat over de realiteit. Ik pretendeer weinig, maar één ding pretendeer ik wel: dat ik de mensen naar beneden trek, met hun beide voeten op de grond, en met hun neus op de werkelijkheid duw - laat dat desgevallend stinkende materie zijn, het draait hoe dan ook altijd om sterke gevoelens en emoties - en veel filosofen doen het tegengestelde. Wat is groot? Datgene waarvan je elke dag vindt dat het groot is, geen fantasie, geen illusies!
Ik hang mijn schriftelijk materiaal niet op aan bestaande literatuur, noch steun ik er op, afgezien van het Nieuwe Testament. De inhoud van mijn teksten op zich is zuivere geestelijke ontwikkeling, het loon dat ik gekregen heb voor de geestelijke arbeid die ik verricht heb van kindsbeen af, waarvoor ik God dank. Het is mij nooit gelukt om van al wat ik in mijn boek schrijf ook maar één iets tegen iemand te zeggen. De gedachten die ik neergeschreven heb in mijn boek zijn gereserveerd voor de mensen die mijn boek lezen en die de moeite doen om het te begrijpen.
|