Het enige dat mij interesseert is: mijn glorie hebben, en mijn heerlijkheid. En ik wil dat iedereen die in mijn buurt komt, er mee van profiteert, maar de vraag zal altijd blijven: "Hoe kom je in mijn buurt? " Want zolang we een soort van annexen zijn van elkaar is er van eenheid geen sprake.
Ten eerste: Vooreerst oordelen jullie over de mensen via hun uiterlijk, nog voor dat ze hun mond open gedaan hebben; en zo worden jullie misleid. En ten tweede: Als de mensen dan hun mond open doen, is dat om met hun tong de afgod te vleien van het land, van de groep, van de voetbalploeg, van de partij, van de dag, van het moment, en om te zeggen wat op dat ogenblik het meest opportuun is, en om jullie te vleien; en zo worden jullie nog eens misleid. Met hun tong staan ze dichtbij u, maar met hun hart staan ze heel ver weg van de enige God, trouwens van ENIGE God die van enige betekenis zou KUNNEN zijn. Waarom? Want de een zijn dood is de ander zijn brood.
Jullie rekenen mij af op mijn zwakheden, terwijl jullie mij op mijn talenten zouden moeten beoordelen. En jullie eigen talenten, die stellen jullie goed zichtbaar in het daglicht, zodat ze overvloedig in de hemel geprezen worden, maar jullie zwakheden hebben jullie al lang begraven. Waarom? Want de een zijn dood is de ander zijn brood.
Dat is de reden waarom de stad mij naar het bos verstoot. Ik ben Ambrosius, inwoner van het bos, en jullie zijn de beschaafde mensen. Ik schrijf niet over de mensen die in het bos wonen, maar over de mensen die in de stad wonen. In het bos wonen geen mensen hè, in de stad wonen wel mensen. Wat wilt ge? Het is míjn leven. Nagel mij aan de schandpaal. Náááám! Ademruimte...
De mensen beweren altijd dingen aan de rand van wat ze eigenlijk achterna jagen, en als ze zich dan eindelijk hun buit willen toe-eigenen, staan ze versteld dat ik hen van het begin af aan niet geloofde, en dat ik mijn kasteel in het midden bouw van wat ik hoog acht, en mij niet inlaat met hun randbekommernissen. Vliegtuigen die "over" mijn hoofd vliegen zijn het laatste waar ik mij druk over maak. Die mensen in die vliegtuigen denken dat er in de lucht meer waardevolle dingen te rapen vallen dan op de begane grond.
"Oei, nee, God, daar geloof ik niet in. Maar ik ga wel naar de Kerk hè. Ja. Voor de buitenwereld, OK, maar er is toch niemand die dat ziet hè. Ja, God, ja, maar als ik God niet zie ziet God mij ook niet hè. "
En altijd dat nemen en nooit geven... en niemand ziet dat? Als je niets kan geven ben je maar een triestige mens ze. OK, ik geef ook niet altijd maar ik probeer het tenminste niet te maskeren. En altijd dat vechten
maar niet echt hè, helemaal niet echt. Natuurlijk niet er is helemaal niets echt in dit leven. Dat geef ik u op een blaadje.
Ik ben een goede schrijver. En ik schrijf over al wat ik wil. En ik schrijf wat ik wil. En mijn wereldbeschouwing is een persoonlijke keuze. Ik heb een eigen wil, you know. En mijn criteria om mijn leven te leiden verschillen van die van de grote massa, so what? Ik heb het gehad met uw waarden. Laat mij maar stikken, ik heb u niet nodig. Ik bouw mijn leven op Jezus Christus. Dat is het verschil. Gij zijt gebonden aan satan. Als ge door het omhulsel heen kijkt.
Gij refereert u aan uzelf, of aan uw kliek, of uw familie, of uw status. "Wie vader of moeder meer bemint dan Mij, is Mij niet waardig; wie zoon of dochter meer bemint dan Mij, is Mij niet waardig. " (Het evangelie volgens Matteüs 10,37) Maar gij hebt uw familie lief boven Christus want gij hebt de duivel als vader en wilt de begeerten van uw vader doen. (Het evangelie volgens Johannes 8,44)
Om de eer, daar gaat het om. Om het feit dat het bij u geen concrete toepassing vindt Jezus te beminnen boven uw naaste familie, daar gaat het om. Om het feit dat u kinderen van satan zijt, daar gaat het om. Om het feit dat er geen rechtvaardigheid is in deze wereld, daar gaat het om. Denk het kwaad weg, en de wereld is een komedie. Reken het kwaad erbij, en het resultaat is allesbehalve een komedie. Eerder een schijntoneel zonder einde. De geest van ongehoorzaamheid heeft de proporties van een mythe aangenomen, is dat duidelijk? Een mythe het begrip schandaal nog niet waardig. De mensen die er spijt van zullen hebben zijn niet te tellen. Kan je dan niet voor één keer het onderscheid maken tussen goed en kwaad? "Neen, want de ultieme rechter is ver weg. " Yeah right.
Sommigen onder u zijn in geen enkel opzicht integer, en zouden er alles aan doen om hun fragmentatie zo te houden. Bekering is een zonde geworden. Zonder ironie nu, liefde is de waarheid. Niet de schijn, maar de ware liefde hebt gij nodig. Veel mensen onder u zijn zogezegd deftig. Welnu, dat zijn zij allesbehalve. Liefdeloos heeft niets met deftig te maken.
|