|
Kinderen zijn vanaf hun geboorte gevangenen van de maatschappij, en van de relaties die ze hebben met de volwassenen die hen omringen. En als het even minder goed gaat met hun ouders hebben ze geen enkele houvast meer, niets meer om zich aan vast te grijpen of vast te klampen. Het analytisch vermogen van kinderen is al niet zo ontwikkeld als bij volwassenen, waardoor het voor dezen al moeilijker is om hieraan het hoofd te bieden. Kinderen kunnen zich voor hun ouders schamen. Bijvoorbeeld omdat ouders te veel kunnen genieten van de aandacht die ze aan hun kinderen schenken. Het is ook belangrijk dat ouders hun kinderen altijd op gelijke hoogte aanspreken, en niet van boven naar beneden. Maar ja, sommige ouders zien het nu eenmaal als een teken van kracht om niet open te staan voor de dingen, vandaar. Mogen ouders die met hun kinderen liefdeloos omgaan hun kinderen iets verwijten? Neen! Of mag je de blinde soms een verwijt geven voor de trieste ogen die hij heeft?
Ik ga er van uit dat er in de wereld nog plaats is om verdriet te verwerken, maar op welke manier wordt ze losgewerkt? Daar is contact voor nodig tussen de mensen, gevoeligheid, actieve anticipatie. Verdrietverwerking is geen one-man-show. Verdriet verwerken is ook een positief iets, wars van schuld en oordeel. Normaal zou er geen laatste oordeel moeten zijn, normaal IS er geen oordeel zeg maar. Het is altijd beter te voorkomen dan te genezen. We zijn niet allemaal de sterksten en we zijn niet allemaal "survivors"; maar wie niet in een kleine mens gelooft, en dus niet in het kleine, gelooft ook niet in het grote. En daar begint het allemaal.
Ik heb veel verdriet, maar: "Zalig zij die treuren, want zij zullen vertroost worden. " (Het evangelie volgens Matteüs 5,4) En als dat gebeurt, zal daarmee ook hun ware aard aan het licht komen, en hun hart. En: "Zalig de zuiveren van hart, want zij zullen God zien. " (Het evangelie volgens Matteüs 5,8)
Hoe groter uw hart is, hoe meer negatieve dingen de wereld van u verlangt, en dus hoe meer uw hart wordt beproefd. Als de boosdoeners uw bloed willen is dat het teken dat je rechtvaardig bent, want als ze van u iets nodig hebben is dat het teken dat je nog iets te bieden hebt. Maar zegt de bijbel niet: als gij uw naaste lief hebt is de volledige wet vervuld? Inderdaad. Maar wie onder u zijn naaste niet liefheeft, hoeveel van de wet vervult hij dan nog? Geen letter! Iemands liefde niet accepteren is even erg als hem geen liefde te geven, want iemand accepteren is even belangrijk als hem liefde te geven. Het is geen éénrichtingsverkeer, want niemand is het licht.
Wanneer u het gevoel hebt dat u de liefde van iemand verloren hebt, of mist, of helemaal nog niet gekend hebt, onthoud dan goed dat liefde een breed begrip is. Liefde is een ZEER breed begrip.
|
