Beste mensen. Het is weer verhaaltjestijd! Met deze week;
Het mysterie van
het spookkasteel
Anna kon niet wachten om naar
het spelefont- eiland te gaan. Ze maakte vlug haar tas en ging naar de gang om
haar nieuwe schoenen te halen.
Moeten die nu echt mee zei
mama.
Anna zei dat ze daar goed mee
kon klimmen.
Want daar waren veel bergen.
Op de boot zag ze een meisje lopen. Hallo, hoe heet jij Sanne zei het
meisje. Al gauw waren ze vrienden. Waar ga jij wonen in nr.15. Dat treft ik in nr.14.
Een paar dagen later
Kom,
hier wat verder is een spookkasteel ze maakten een groot tempo en fietsten
richting de weg die Anna wees. Opeens
stopte Anna. Sanne kon nog net optijd remmen. Anna keek op en neer, van de
kaart naar boven
Opeens
sprong ze van haar fiets. Joehoe ! Sanne was zo geschrokken dat ze bijna
van haar fiets viel.
Anna
riep nog luider. We zijn er! Sanne keek geschrokken naar opzij. Ziet er wel
griezelig... Voor ze nog meer kon uitspreken pakte Anna haar arm vast en
sleepte haar naar binnen. Wat raar was was dat er nergens treinen stonden. Ze wilden
naar buiten gaan maar de deur ging dicht. Het was pikdonker. Een schrale stem
zij wat
doen jullie hier?
eh...eh
Sanne stotterde. Anna fluisterde ik los dit wel op.Hé, flauwe grappenmaker, kom er maar uit. Opeens
kwam er een vleermuis aanvliegen.
Boven
hen ging een licht aan. De vleermuis veranderde in een... MONSTER! Het had
lange tanden. Zwarte ogen en oren. Lange grauwgrijze haren.
En
een kaki- groene huid vol wratten en puisten. In een woord lelijk. Naast hem
kwam een zombie staan. weglopen heeft geen zin.zij de duivel.Opeens ging de deur open. Sanne en
Anna namen hun kans en gingen er vandoor. Thuis gekomen was het al laat.
Die nacht lag Anna nog een
tijd wakker opeens zag ze de duivel. Ze wou haar grijpen...aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!
Anna schrok wakker. Ze lag thuis in bed. Haar moeder riep schiet ooop, je komt
nog te laat op schooooool!
Haar telefoon piepte dat was
een avontuur hé. Stond er. Het bleef een mysterie. Ze hield het maar geheim.
