De waarheid is
dat, om een Aikidoka te worden, er een enorme inzet en opoffering vereist is. Het is moeilijk om een evenwicht vinden tussen persoonlijke vooruitgang op het Aikido-pad, met zijn belangrijke veranderingen in het leven, en mensen hiervoor warm te maken om het niet te zien als een soort hobby-beleving in de dojo,
voor even een snelle "training" en het dan achterlaten wanneer men de
deur uitloopt.
Aikido (en Budo) zijn heel moeilijk te beschrijven in zijn geheel, omdat
we in het Westen geen analoog voor hebben. Het is een veelzijdige complexe sociale discipline en omvat toewijding aan soms
vreemde (culturele) waarden die totaal anders zijn dan de manieren waarop we hier leven.
Aikido is geen gewoon tijdverdrijf. Degenen die dit budopad volgen, kunnen ook
niet gewoon meer zijn, dat is de aard van een Aikidoka.
Bedankt dat ik het afgelopen jaar mijn
reflecties over wat Aikido kan betekenen, via blogging, met jullie kon
delen.
Vind plezier in kleine
vreugdes en geniet van het succes van anderen. Het gaat je goed.
Hoe ijverig of hoe lang je ook Aikido traint, je staat voor een
onvermijdelijk feit: onze leeftijd, onze menselijke mortaliteit en afnemende
mentale en fysieke vaardigheden. Vooruitgang in techniek stopt, letsels nemen
toe, kansen worden niet meer gegrepen. Leeftijd stelt harde grenzen aan hoe ver
verfijning ons kan brengen. Geen spierkracht meer, maar de kracht die ontstaat
door de natuurlijke menselijke houding en beweging. We kunnen deze beperking
accepteren en het beste ervan maken. Aikido is niet enkel fysiek. Ergens op
onze Aikido-reis kunnen we het pad betreden dat zo oud is als het leven zelf. Een
persoonlijk pad dat wordt bepaald door een perspectiefverandering waarin we
onze krijgskunststudie definiëren als de studie van instinctieve, natuurlijke
reflexen en reacties, weg van regels en ideeën over hoe we onze aanvallers
kunnen beheersen, om inzichten in het grootste potentieel in Budo te bereiken. We
gebruiken hierbij de kracht die ons door de natuur is gegeven: ademen en
bewegen met Aikido-kracht, een kracht die een manifestatie is van positieve
levenshouding, een kalme geest in een rustig lichaam, doch gedreven door alertheid.
Laat elke aangeleerde techniek, elke beweging, zichzelf kiezen en uitvoeren met
behoud van dynamische aanvalsafstand, snelheid en kracht.
Alle Aikido-bewegingen zijn als water, maar als onze geest de perceptie van
de beweging probeert te beheersen, als we te lang nadenken over welke techniek
we zouden toepassen, wordt het waterprincipe ijs, stijf en broos. Deze proprioceptie (*)
is nauw verbonden met het ontwikkelde spiergeheugen van jaren training dat ons het
vermogen geeft om nauwkeurig met onze omgeving om te gaan. Pas nadat de
techniek vanuit onszelf spontaan is verschenen, herkennen we de beweging.
Wij doen geen Aikido, wij zijn Aikido.
(*) de wetenschappelijke bewegingsleer van neuromotorische sensoren en
biologische kinesthetica van de spieren.
Iemand zei: "Ik zal vechten tot mijn laatste adem!"
Een andere zei: "Ik zal doorvechten tot de dood!"
Een Aikidoka zei: "Ik kom gewoon even langs."
Aikido is
beweging in kalmte,
er is niet alleen
hart, maar ook een ziel.
In Aikido is er
geen kracht,
er is alleen
comfort en begeleiding.
In Aikido is er
geen controle,
gewoon harmonie
en respect.
In Aikido is de
geest vrij,
geen vijand, geen
wedstrijd, geen geweld.
Aikido, waar
niets wordt genomen,
we geven en
ontvangen.
In Aikido komen Samoerai
en Budo samen,
de ware
krijgskunst: dienen, jij en ik.
Aikido, waar
stilte de geest vervangt,
waar tijdloosheid
tijd wordt, in stilte.
Weet dat het
fysieke slechts een weerspiegeling is van wat je denkt te weten.
Weet dat er voor
elk deel van Aikidotechnieken ook een mentale kant is.
Gebruik deze
kennis en laat het groeien, zodat ma-ai spiritueel onoverwinnelijk is.
Weet dat Aikido
universeel is, voor al je antwoorden.
Aikido is op
iedereen gericht, iedereen kan het op zijn gemak oefenen volgens jouw fysieke
mogelijkheden, met continuïteit en toewijding. Het is een perfecte school om te
leren, te experimenteren en om de morele en fysieke waarden van het individu te
ontwikkeling. Kortom, een complete onderwijsmethode.
In een Aikido-dojo
is er een samenwerkende leeromgeving met eerlijke aanvallen tussen Tori en Uke,
zonder concurrentie. "Eerlijk" in de betekenis met oprechte energie,
geen bedrog of intentie om je partner voor de gek te houden, duidelijkheid van
intentie om de aanval met voldoende
energie te voltooien.
Een plaats die
creativiteit en probleemoplossing en persoonlijke expressie stimuleert, waarbij
studenten zich goed voelen, niet omdat ze een andere student hebben overwonnen,
maar omdat er steeds een onverwacht en verbazingwekkend moment ontstaat, waar
iedereen glimlachend, energiek en enthousiast in staat moeten zijn om improviserende
oplossingen te vinden, zodat zowel Tori als Uke een bijzonder succesvolle
uitvoering hebben bedacht. "Geweldig, laten we dat nog eens doen!" Natuurlijk wordt
er gesproken in algemeenheden, er zijn enkele uitzonderingen. Wie kan yonkyo
waarderen?
Er zijn geen
fouten in Aikido. Als je er een maakt, kun je altijd een techniek uitvoeren die
past bij de nieuwe omstandigheden. De oprichter toonde soms circulaire
bewegingen met zijn armen en zei: "als je mijn arm aanraakt terwijl ik
cirkels beschrijf, zal er een techniek geboren worden op het punt waar je me
aanraakt." (Morihiro Saito Sensei)
Laten we erkennen
hoe zeldzaam en speciaal Aikido is. Het gaat er niet over om onszelf beter te
maken, het gaat erom onze gemeenschap beter te maken, zodat we allemaal
profiteren.
Uit Aikido Thought:
A Comprehensive Introduction.
Aikido probeert alle
delen van het lichaam harmonieuze te ontwikkelen: de toename van de
elasticiteit van gewrichten; de correctie van de ruggengraat; controle van de
ademhaling; de mentale ontspanning en legt zich toe op de studie van evenwicht,
de kennis en gebruik van bewegingsenergie, de ontwikkeling van reflecties,
enzovoort. Moreel draagt het bij tot het respect en verbetert de waarden zoals
vriendelijkheid, bescheidenheid en eigenwaarde en onderbouwd de mentale
vaardigheden zoals rust, perceptie, beslissing, aanpassingsvermogen en mondiaal
bewustzijn in de Aikidoka.
In de dojo zijn we allemaal gelijk,
naast elkaar zittend in een rij. Geen onderscheidende kleuren, geen vormen,
geen texturen. Alleen het zwart en wit, tijdens de oefening kort mengend en
dansend, maar altijd weer terugkomend. Zo verschillend van elkaar buiten de
deuren van de dojo, zo gelijkend eerlijk groeien Aikidoka's, als een logische
vooruitgang, naar elkaar toe binnen de muren van de dojo. Deze bipolaire uniformiteit
is in zekere zin schijnbaar, want er zijn in die kleine momenten van vreugde en
soms frustratie, verschillen die we zien, over de persoonlijke reis over het
pad die Aikidoka's verkennen op hun gepassioneerde Aikido-reis. De uitvoering
van iemands Aikidotechnieken toont iets over de manier waarop iemands
persoonlijkheid door zijn training naar buiten komt - hoe een draai van het
lichaam, een kanteling van de schouders iets kan vertellen over hoe iemand de
uitdaging en de druk benaderd, hoe ze zich aanpassen en hoe ze daarmee omgaan. Op
de tatami's kunnen ze eerlijk zijn in hun motivatie en expressie. En in deze
eerlijkheid kunnen ze de meest ware en meest kwetsbare delen van zichzelf
blootleggen en toch hun serene integriteit handhaven, omdat mensen uiteindelijk
in de Aikidotechnieken de diepte van het leven voor zichzelf kunnen zien. Dat
is tenslotte wat Aikidoka's ervaren zodra ze echt beginnen te zien als ze zich overgeven
aan iets dat groter dan henzelf, zo helder geschilderd als op het witte en
zwarte canvas: Aikido als kunst van de vrede, voor zichzelf.
Zwart en wit, de kleuren van zelfreflectie
op het nobele Aikidopad. Het hart van Aikido put kracht uit de acceptatie van tegenslagen,
heeft een enorm aanpassingsvermogen aan omstandigheden en de empathie van
gecontroleerd antwoord. Daarin ligt de kracht van een Aikidoka.
Aarde: Wanneer chaotische
tegenslagen van het leven op een Aikidoka inbeuken, weet dat hij zijn heupen
stabiliseert om zich te verankeren in de aarde, zijn wortels diep begraven, als
een rots, wetende ik ben de aarde.
Water: Wanneer je
verdwaald bent en helemaal alleen in hectische gedachten, onthoud dat we als
water zijn, we leren buigzaamheid als we ons alleen voelen, onmogelijk om grip
op te krijgen en verbluffend sterk in hun vloeibare vorm, de kracht van
zachtheid.
Vuur: Wanneer je
gevangen zit in het stoffige web van diegene die jou misbruiken en misprijzen,
onthoud dat we als vuur zijn, komende uit de smidse met intensieve zuiverheid
die onze wil en kracht aanwakkeren, anderen inspirerend bijlichten met ons
zelfvertrouwen, mededogen en warmte.
Wind: Wanneer
hysterische schreeuwen jouw mentale muur doen beven, weet dat we afgestemd zijn
op lucht. We zijn overal, of we nu door de keel van een slapende huiskat gieren
of de bladeren in het hol van de muis doen ritselen, hoor het gefluister van de
wind, alles aanvaardend als een windvlaag. Je bent nooit alleen, onthoud, je
bent lucht.
Leegte: Van het
vijfde element leren we leegte en begrip. Ondanks dat we zijn opgesloten in ons
lichaam, zijn we niet bang om de dynamische potentie van alle dingen in het
universum te verkennen, een zoektocht dat ons altijd verder brengt. Een
zoektocht om te weten en te voelen en alles te zijn wat je maar kunt. Jouw
enkelvoudige essentie is verbonden met de universele vibratie van de etherische
hemel, als een onderdeel in de kosmos, zinloosheid van onwetend individualisme
aanvaardend.
Aikidoka krijgt
zijn perspectief door zijn waarnemingen uit te breiden om te zien dat alles
verandering is en de realiteit op zijn best tijdelijk is. Er zijn momenten
waarop zwakte echt een kracht is en lachen een macht. Deze wijsheid is potentieel
onbetaalbaar. Laat onze blik nivelleren en doelbewust van dag tot dag in
harmonie leven. Weet, je bent een Aikidoka, in staat tot alles.
Het lijkt bijna logisch om automatisch
over het vermogen te beschikken om gevaar te zien en vervolgens op de juiste manier te handelen. Doch
het vraagt jarenlange Aikido-training om de vaardigheid te ontwikkelen om de
varianties en verschillen in gevaarlijke situaties en scenario's te zien, zodat
de juiste acties kunnen uitgevoerd worden om erger te voorkomen. Men moet zien
met een bewustzijn dat niet bezwaard is met logische denkprocessen, maar met
een bijna spontane reflexieve instinctieve actie. Alles bewust zien is een
strategie en tactiek, nodig voor alle aspecten van zelfverdediging. Aikido gaat
ook over het opnemen van alle kennis en het opdoen van zoveel mogelijk ervaring
om moreel, fysiek en mentaal correct op te treden.
Foto: gebruikt onder creatieve
gemeenschappelijke licentie.
Na de Aikido-les,
zijn we allen toe aan (zweet)rust.
We bespreken de technieken,
de successen, de mislukkingen, de algemene pijnen
en bedenken: zijn
we niet te oud om ons lichaam hiermee te verrijken?
Op naar andere
onderwerpen, over de veelvoorkomende sociale aandoeningen der
mensheid
en bedenken, zijn
we niet te oud om onze ziel hiermee te verarmen?
Maar dan begint mij
de verborgen principes van Aikido te dagen,
dus glimlach ik
en knik ik met mijn hoofd, bij de gedachte dat Aikido het universum laat
draaien, lichaam en ziel in harmonie.
Al ben ik
onwetend, ik probeer te leren, te studeren, te oefenen, te ademen.
Ik zie Aikido als
een ladder of eerder als een roltrap, langzaamaan te oud om alleen verder te
klimmen, dus ga ik gewoon zitten en geniet van de vooruitgang van mijn naaste
Aikidoka's. Daar gaat het allemaal over, de verborgen principes van Aikido.
Aikidoka's zien zichzelf
niet als apotheose van hun kunst, maar enkel als doorgevers in dit proces: samen
voor een betere wereld.
