Een troebel begin van de reis wil je gebruik maken van een coördinatiesysteem. Ik heb geen eindbestemming, louter diegene die door het leven vastgelegd is... doodgaan. Maar daar heb ik nu nog geen interesse in dus reken ik maar op hoopvolle tussenbestemmingen.
Ik ben Agnes van de GPS en ben van plan eindelijk een grote reis aan te vatten en de boel om te gooien.
Weg van alle gewoontes, hedonistische bevredigingen en verval.
De wagen die rond me gebouwd is, lijkt van het japanse type. Klein, beetje vreemde verhoudingen maar met oog voor design ( geen italiaans laat dat duidelijk zijn ) en voorlopig erg betrouwbaar. Wanneer de drang me zou overvallen de wereld te veroveren mag je mij bij de japanners indelen, voorlopig hou ik erg van de uit vlaamsche klei opgetrokken ontwerpen.
Ik poogde reeds klaarheid te scheppen door papieren landkaarten, stadsplannen en postduiven te raadplegen, maar geen beterschap.
Laat ik het landschap gewoon ter plekke verkennen en uitmaken of het me zint of niet. Er is ruimte zat op de passagiersstoel en achteraan, maar doe even uw gordel aan want anders piept het alarmpje onophoudelijk...
