Jonas,

Moederdag !! Mijn eerste moederdag zonder jou.

“Niemand ziet de tranen,

Niemand ziet de pijn,

Altijd van je houden,

Maar nooit meer bij je zijn !! “

Je bent voor altijd in mijn hart.

Moederdag zal nooit meer zijn zoals het was….

“Ik wil geen cadeautjes voor moederdag,

Alleen maar een glinsterend sterretje aan de hemel

Dat knipoogt naar ons om te laten weten dat alles goed gaat met hen,

En ook een ladder, hoog genoeg,

Om zij die ons verlaten hebben te omhelzen !

Ik zou er alles om doen als dit heel even kon.”

Dag Jonas,

Vandaag is het de begrafenis van Johny. Ik ben er samen met papa en peter Miguel naar toe gegaan. Alle opgekropte emoties van tijdens jouw uitvaart zijn er nu uitgerold. De huilbuien, ik kon ze gewoon niet stoppen…. En eerlijk, het deed deugd, een beetje van mijn verdriet te kunnen uiten en te kunnen loslaten.

Dag Jonas,

Vandaag hebben ze jouw grafzerkje volledig gemaakt. En ja, het is geslaagd, heel mooi. Zoals we het wilden hebben. Wij zijn dik tevreden !!

Dag Jonas,

Lies kwam vandaag op bezoek. Er is binnenkort een herinneringsdienst voorzien in het DSI in Gits en ze zouden graag enkele van jouw eigen gemaakte tekeningen gebruiken als rode draad tijdens de viering. Ik vertel je er later nog meer over !

Dag Jonas,

Niels Desaever doet vandaag zijn plechtige communie en we zijn uitgenodigd. Papa moet zelfs DJ’en. Het is ons eerste feest zonder jou. En eerlijk, het voelt raar,… Aan tafel lukt het nog net, er wordt gepraat over koetjes en kalfjes, maar eens papa de muziek start; dan wordt het voor mij te moeilijk. Ik hou me sterk, vooral voor Eline, zij wil dansen en plezier maken en dat wil ik haar niet ontnemen.

Maar rond 01h00 vond ik het welletjes geweest. Dan moest ze mee naar huis. Thomas en ik waren

moe. Ze begreep het wel en ze ging heel gedwee mee naar huis. Voor papa betekend zijn muziek “genezing, therapie”, een vlucht uit de realiteit.

Zeg, wat denk je van de foto van Niels ? Stoer hé, op die moto !!

Dag Jonas,

Weer heel leuk bezoek over de vloer gekregen : Anke en Lieve van DSI Gits. Er werden dus weer heel wat herinneringen aan jou opgehaald. En vooral die ene zin die je zei toen je in Gits arriveerde blijft iedereen steeds bij.

Je zei : “ Er is hier van iedereen een hoek af en bij mij nog de grootste ook !”.

Dat vond iedereen zo leuk aan jou. Je was zo spontaan, terwijl je iets dacht, gooide ja het al in de groep en meestal nog met een grap erbij ook.

En toen Liesbet tegen je zei dat ze het jammer vond dat ze niet aan dezelfde tafel kon zitten met jou om te eten over de middag (omdat ze bij het eten en praten problemen had met de controle over de speekselklieren), stelde je haar gerust en beloofde je wel dikke vrienden te zijn van aan de overkant van de tafel. Ook de kids in Gits missen jou enorm. Je was geen haantje de voorste, maar je was een sociale en joviale kerel, altijd klaar om een ander te helpen ook al kon je zelf heel moeilijk uit de voeten. Je had zo’n warm, lief karakter. Iedereen mist jou !! En hoe….

Dag Jonas,

Gezien Eline haar bed en haar kast kapot waren, zijn we vandaag een nieuwe slaapkamer gaan kopen. Ze is blij met de keuze die ze heeft gemaakt.

Dag Jonas,

Wist je dat jouw beste chatvriendin, Lovely, op dezelfde dag jarig is als jouw metje ? Dat is dus vandaag hé.

Gelukkige verjaardag metje Cindy en Lovely !!

Dag Jonas,

Vandaag kreeg ik speciaal bezoek vanuit het UZ Gent : An Bomans en jouw allerliefste speelkameraadje Sabine Dewael. Het was leuk, er werden herinneringen en anekdotes opgehaald van de tijd in het UZ, van jouw kampen, bepaalde uitspraken die je toen hebt gedaan, jouw ‘zwarte’ humor waar iedereen zo dol op was. Het was een fijne namiddag en we als afscheid samen tot bij jouw plekje gewandeld. Daar werden we weer even stil en dachten alleen maar aan jouw, elk op zijn eigen manier.

Jonas,

We zijn jouw ‘slaapkamer’ beneden aan het ombouwen tot bureau en speelruimte. Sedert jij er niet meer bent, zit Thomas altijd daar in een hoekje te spelen om jouw aanwezigheid te voelen. We willen hem dat niet afnemen, maar hem wel een deftig plekje aanbieden om daar te vertoeven en daar te kunnen spelen. Papa en ik zijn vandaag materiaal gaan aankopen om de kleine verandering te kunnen uitvoeren. Waar je bed stond, komen nu rekken tegen de muur, zodat Thomas zijn speelgoed daar kan uitstallen en er gemakkelijker bij kan. Jouw TV en playstation blijven op z’n plaats staan/hangen. Waar jouw bureau stond, komt nu één lange, dubbele muurbureau (zo’n plank met palen eronder) zodat papa en Thomas daar samen kunnen aanzitten. Jouw bureau verhuist naar de enige muur in de keuken en wordt zo’n beetje onze “relikwie-tafel”. Daar staat jouw foto en die van opa met jullie kruisbeeldje en jullie aandenkens. We steken er geregeld een kaarsje aan als we nood hebben om jullie heel dicht bij ons te voelen… Ook al jouw spreuken zijn naar daar meeverhuisd. Weet je nog die spreuk dat je van de dokter hebt gekregen :

“Het onmogelijke wordt hier direct gedaan,

Wonderen duren iets langer,

Op verzoek wordt er getoverd,

En af en toe gebeurt er een mirakel”

Of die van Lies Trioen (gon-leerkracht in OLVI en DSI) :

“De zin van het leven is de zin om te leven”

Of die andere van Lies :

“Kun je niet vliegen, loop

Kun je niet lopen, ga

Kun je niet gaan, kruip

Maar blijf nooit stilstaan

Nooit dalen, altijd opgaan

Kun je niet lachen, glimlach

Kun je niet glimlachen, wees toch blij

Kun je niet blij zijn, wees tevreden

Maar nooit de moed opgeven

En altijd voorwaarts streven”

Zelfs je brief die je kreeg van zanger Nick en de tekst die Stefanie voor jou schreef (na jouw dood) hangen erbij. En ook foto’s, een hele collage van voor jouw ziekte tot aan jouw dood.

Het is ons speciale plekje in huis. Een plekje waar we moed en kracht vragen om verder te gaan. Een plekje waar iedereen in het gezin op zijn eigen manier en naar zijn eigen behoeften mee omgaat. Je blijft centraal in ons gezin. We kunnen jou niet vergeten. Wij willen jou niet vergeten. Daarvoor heb je ons teveel geleerd, te veel herinneringen nagelaten.

We missen jou enorm veel. Het doet pijn, ons hart heeft een flinke dreun gekregen….

Dag Jonas,

Eline en Thomas zijn weer goed gestart op school en waren blij hun vrienden terug te zien. Ook voor papa was het vandaag weer de eerste werkdag. Hij was iets minder enthousiast. Maar ja,… Ik had vanavond een afspraak met de juf van Thomas. Hij doet het bijzonder goed op school en ligt zeer goed in de groep. Hij gaat graag naar ’t Vlot in Ieper. Hij voelt er zich als een visje in het water.

’s Avonds kregen we bezoek van meme en pepe. Ze bezorgden ons de maaltijd (beenhesp) van de voetbal. Van een verrassing gesproken, ik wist zelfs niet dat papa dat besteld had…

Dag Jonas,

Montebergrally !!  Van ’s morgens vroeg al wakker gemaakt door het vroem-vroem-geluid van de rallywagens. Je weet hoe ik daar een hekel aan heb hé…

Thomas was echt superblij dat hij met papa efkes te voet tot aan de Monteberg kon gaan om te kijken. Het is vandaag ook hun laatste dag verlof !! De paasvakantie zit erop. Morgen terug naar school.

Dag Jonas,

Vandaag ben ik mijn werkgever gaan uitleggen dat ik tijd wil voor mezelf en dat ik nu eerst voor mijn gezinnetje wil zorgen. Ik vroeg hem uitstel tot september. Pas dan zou ik herbeginnen en er ook effectief klaar voor zijn. Hij vond deze boodschap niet zo leuk, maar kon er zich wel in vinden, al was het maar uit respect voor jou en voor wat we hebben meegemaakt. Dat betekende heel veel voor mij !! Ik was trots op mezelf dat ik op dat moment heb durven opkomen voor mij en voor ons gezin, en trots dat ik mezelf aan m’n principes had gehouden. Ook al was het met pijn in m’n hart, want ik deed m’n job echt heel graag… ik moest echt wel wat tijd hebben om zelf alles op een rijtje te zetten en zelf ook een beetje te recupereren !!

Dag Jonas,

Vandaag is Eline, samen met haar vriendinnen Kelly en Ine, gaan schaatsen met de grabbelpas. Ze hebben een fijne namiddag gehad. Dat wisten ze ons te vertellen toen we ze gingen ophalen aan de sporthal in Wijtschate. Girls, girls, girls, they just wanna have fun….

Dag Jonas,

Vandaag kwam m’n werkgever langs. Hij vroeg me of ik kon herbeginnen tegen het einde van de maand. Mijn vervangende collega had haar ontslag gegeven en zou dus zeer binnenkort vertrekken. Ik stond perplex. Geen haar op m’n hoofd dat er al aan dacht om te gaan werken. Ik moest eerst zorgen voor papa, voor Thomas en Eline. Zij hadden mij en mijn steun nodig. En ik had een beetje rust en ruimte nodig voor mezelf. Ik zat vast, ik wist niet wat te doen en vroeg bedenktijd. Om alles te laten bezinken, ben ik eerst bij jou langsgekomen en ben daarna gaan lunchen bij peter Miguel en tante Sofie. Efkes verstand op nul en aan niets denken….

Dag Jonas,

Voilà, het is zover. We vertrekken richting “thuis”. Dankzij deze “mini-vakantie” heeft iedereen zo min of meer zijn plekje weer gevonden binnen het gezin en zijn batterijtjes kunnen opladen. We knuffelen mekaar weer heel spontaan en met veel warmte en liefde.

Dat was wat ik wilde bereiken en ik denk dat ik in mijn opzet geslaagd ben. Papa is rustig, Thomas en Eline voelen zich weer op hun gemak en weten dat we er nu voor meer dan 200 % voor hen zijn, maar dat we jou nooit zullen vergeten en dat we jou altijd zullen blijven noemen !! Ook zij praten nu met gemak over jou. Ze weten dat het leven doorgaat, maar dat er af en toe ook ‘ns mag worden stilgestaan bij de voorbije gebeurtenissen.

Bij onze thuiskomst zijn we onmiddellijk tot bij jou gereden. We keken en we zagen dat alles er goed uitzag. We verzorgden je bloemetjes en herschikten alles zo’n beetje naar onze wens. Pas daarna zijn we doorgereden naar huis om de auto te lossen en de was en de plas te doen. Alles voelde goed, alles voelde OK. Ik voelde me rustig….

Dag Jonas,

Als afsluiter van deze midweek zijn we vandaag naar het pretpark “Toverland” in Sevenum geweest. Het was heel erg koud, veel wind en af en toe een beetje regen. Toch vonden Eline en Thomas het leuk. Het was niet zo’n groot park, maar er waren toch een paar toffe attracties.

’s Avonds zijn we gaan eten in het familierestaurant in het bungalowpark. Daarna zijn we beginnen inpakken en zijn we vroeg gaan slapen. Het zat er al op. De midweek was al ten einde…

Dag Jonas,

Vandaag deden we het rustig aan, want het regende. We hielden onze lunch in het huisje en hielden ons bezig met lezen, kaarten, babbelen,…. Toch zijn we ’s avonds nog ‘ns gaan bowlen. Dat vonden Eline en Thomas heel leuk.

Dag Jonas,

We hebben vandaag een hele, grote, lange boswandeling gemaakt en daarbij heel veel gepraat over alles wat er de laatste jaren, maar vooral de laatste weken is gebeurd in ons gezinnetje. Thomas en Eline zijn flink, en begrepen heel goed dat alle aandacht steeds weer naar jou uitging. Nu hebben ze toch een beetje moeite om weer hun plaatsje te vinden ‘in’ het gezin. Maar we zullen ze daarbij helpen. Hun het gevoel geven dat dat “warm nest” er nog steeds is en dat we ook altijd voor hen zullen klaarstaan. Na de wandeling zijn we gaan zwemmen en we hebben de dag afgesloten met een spelletje “bowling”. Rouwen is niet alleen huilen, maar ook lachen en herinneringen ophalen. En dat doen we steeds weer, we praten heel veel over jou… en dat doet ons dan weer deugd. Het werkt helend en zalvend en we komen allemaal weer dichter bij mekaar.

Dag Jonas, dag broer,

We zijn vandaag holderdebolder op midweek vertrokken naar Landal ‘Het Roekenbosch’ in Nederlands Limburg. We liepen verloren thuis en moesten hier echt weg !  Even onder ons vieren zijn, zonder andere mensen om ons heen en tijd maken voor Eline en Thomas. Zij hebben lang genoeg aan de zijlijn van ons gezin gestaan en moeten toekijken. Nu moeten ze weer voelen dat ook zij belangrijk waren/zijn en blijven voor ons. Ik hoop dat je mijn beslissing begrijpt. Jij gaat met ons mee “op vakantie/bezinning”, in ons hart.

Bij aankomst hebben we onmiddellijk eerst het park gaan verkennen en zijn we samen gaan zwemmen. We hebben de dag afgesloten met frietjes en zijn daarna vroeg gaan slapen.