Dag Jonas,

Eline heeft vandaag een inleefdag in het DSI in Gits en ze bezocht ook de stille bron. Ze zag jouw steentje liggen (na veel speurwerk) en was tevreden dat ze in haar eentje, in stilte, aan jou kon denken. Toen ze thuis kwam, zei ze dat er een enorme druk van haar schouders was gevallen na haar bezoek aan de stille bron. Ze zei dat ik er ook eens dringend naar toe moet komen. Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik er, denk ik, nog niet helemaal klaar voor ben om die confrontatie weer aan te gaan. Tijd zal raad geven.

Thomas had de hele dag techniek en ging met de klas op bezoek in het VTI in Ieper. Ze maakten een vrachtwagen uit hout met een lichtje bovenop de cabine. Dat vond hij tof.

Dag Jonas,

Ik blijf aan je denken,

Het leven gaat heel moeizaam zonder jou,

Maar diep van binnen weet ik dat ik heel veel van je hou.

Was je maar hier,

Dan kon je me raad geven en

Me helpen de moed te vinden om verder te leven.

Er is niemand die me begrijpt en snapt wat ik bedoel

Telkens weer die tranen, die pijn en dat verdriet

Keer op keer weer dat rotgevoel.

Ik kan je gewoon niet vergeten

Dag Jonas,

Eén jaar,

Het is nog steeds niet echt

En elke dag weer een nieuw gevecht

Van buiten een lach, van binnen een traan

Voor het oog met ons vieren verder gaan

Soms gaat het goed, vaak heel zwaar

Maar we redden het wel, wij met elkaar

Trots kun je op ons zijn

We doen het goed, ondanks de pijn

En in ons hart, dat blijft een feit

Gewoon met ons vijfjes…. Voor altijd !!!

De leegte zonder jou

Is met geen pen te beschrijven

De leegte zonder jou

Zal altijd bij ons blijven

Maar vele fijne herinneringen

Verzachten onze smart

Voorgoed uit ons midden

Maar voor altijd in ons hart

Dikke zoen,

Dag Jonas,

Sneeuw !  Zeker een goeie 10 cm. Van die goeie plakkerige sneeuw. Eline en Thomas hebben een hele grote sneeuwman gemaakt. Dat vonden ze fijn.

Dag Jonas,

Carnavalstoet in Poperinge. Eline had afgesproken met enkele vriendinnen. Dus we brachten haar er naartoe en bleven zelf ook kijken. Het was echt hartstikke koud en onze tenen bevroren zo wat in onze schoenen. Eerst was er de reclamestoet en Thomas had het heel druk met rapen van snoep en allerlei andere prullen die ze in het publiek gooiden. Daarna begon de eigenlijke stoet. Ineens kwam een groep schoolkinderen voorbij onder begeleiding van hun juffen. Ze waren allemaal als clown verkleed. En één van die juffen, dat was ons Celine. Ze had een roze pruik op met 2 staartjes en was heel tof geschminkt. Ze was aangenaam verrast ons te herkennen in het publiek en wij waren van onze kant aangenaam verrast dat zij meedeed met haar school. Elk jaar werd een klasje uitgeloot om mee te lopen in de stoet. Ze kwam vlug tot bij ons gelopen om goeiedag te zeggen. Het is zo’n lieveke hé.

Thomas probeerde nog een koek te bemachtigen aan de bakkerskar, maar hij had geen geluk. Hij kreeg niets…. Terwijl de mensen naast en rond hem allemaal een zakje kregen. Hij vond het niet eerlijk..

Enfin, het was een hele lange, mooie stoet en nadien gingen we helemaal verkleumd van de kou weer naar huis.

Thuisgekomen ploften we ons in de zetel in een dekentje om langzaam weer warm te krijgen.

Dag Jonas,

Fotoshoot !  Volgende maand doet Thomas zijn vormsel en er moesten nog dringend foto’s gemaakt worden. Gelukkig konden we deze binnen in de studio maken, want het gewoonweg berekoud bouten. Thomas had een tof idee om z’n fotoshoot leuk te laten worden. Hij wou zich laten fotograferen als ‘stoere skater’ en hij wou ook een gezinsfoto maken met jou erbij. Dus namen we jouw foto mee en maakten zo een nieuw gezinsportret. Thomas stond er maar wat beteuterd bij… hij mist jou ook heel erg. Op zijn eigen manier en zonder al te veel woorden.

’s Avonds was er nog de spaghettimaaltijd ten voordele van de jeugdvoetballertjes. Daar konden we onze gedachten weer een beetje verzetten.

Dag Jonas,

Papa had stiekem zelfklevers besteld van Nutella met de naam van zus en broer erop. Zo kunnen ze elk een pot choco beginnen en hun naam op de pot plakken !

Oh ja, en Lovely kwam samen met haar mama op bezoek.

Dag Jonas,

Elias en Eva waren weer op TV in ‘The Voice’. Ze werden gekaapt van Alex door team Jasper. We hopen dat ze nog ver geraken.

Dag Jonas,

Vandaag heb ik een besloten herdenkingsgroep aangemaakt en jouw eigen pagina gewijzigd in een herdenkingspagina. Zo kan iedereen die het wil een gedachte aan jou posten wanneer ze daar nood aan hebben en kan ik op mijn beurt in één klik iedereen verwittigen van een eventuele herdenkingsviering in maart.

Bijlagen:
http://www.facebook.com/groups/560306077321891/?fref=ts   
http://www.facebook.com/jonas.caignie?fref=ts   

Dag Jonas,

Vandaag worden we verwacht bij een nicht van mama.  Op de koffie en nadien een lichte broodmaaltijd. Thomas kon er spelen met Ewout en vond dat fijn. Het werd voor mama een fijn weerzien. En we hebben afgesproken niet meer zo lang te wachten vooraleer we weer contact met mekaar zullen opnemen.

Dag Jonas,

We hebben een logeervriendje. Marcel komt het hele weekend bij ons op logement. Hij was blij om bij zijn grote vriend Thomas te mogen slapen en spelen.

En bij het eten mocht alleen Thomas hem helpen. Dat vond Thomas dan weer leuk. Ze speelden met de blokken en de auto’s, lagen samen op Thomas z’n legermatras en maakten samen puzzels op de tablet. Maar voor zijn puffertjes wou hij bij Eline op schoot en dan keken ze samen naar tekenfilmpjes op de TV.  Het werd een leuk, druk weekend, en het was moeilijk om die kleine pagadder op zondag weer naar huis te zien vertrekken.

Dag Jonas,

Valentijdsdag !  Klinkt het raar als ik zeg dat we dit samen met Eline en Thomas hebben gevierd in “De Bralle” ? Het werd een leuk, gezellig avondje uit. Maar we misten jou wel en hebben ook veel over jou gepraat. En Salima, die zal haar altijd blijven herinneren hoe jij straalde op jouw kommuniefeest in haar zaak…

Dag Jonas,

We worden verwacht bij de doopmeter van Eline om het nieuwe jaar te vieren. We werden grandioos verwend met veel lekkere hapjes en heel veel lekker eten.

Het was een hele leuke namiddag.

Maar op de terugweg naar huis kregen we een stom, dom ongeval. We reden via de Koninklijke Baan in Oostduinkerke en papa zag de uitsprong van de laatste tramhalte niet op tijd. We botsten met ons linkervoorwiel volop op de borduur. En je raadt het al : de band gescheurd. Nu hoor ik jou denken : dat is toch geen probleem, dan leg je gewoon die reserveband op.

Ja, maar, wat als je die originele niet loskrijgt ? Met man en macht hebben we gewrikt en gewrongen, maar er kwam geen millimeter beweging in. Er zat niet anders op dan wegenhulp te bellen. Nonkel Yves bracht Eline en Thomas alvast al naar oma, waar ze de krokusvakantie gingen doorbrengen. Wij werden getakeld en naar de garage gebracht waar ons een Peugeot 108 stond op te wachten als vervangwagen. Dat was dus geen zicht hé. Mams en paps in zo’n piepkleine auto. Het was gewoonweg hilarisch. Maar eind goed, al goed !! Een dag of 2 met die kleine auto, en we hadden onze eigen wagen terug mèt een nieuwe band.

Dag Jonas,

Marcel werd gisteren 2 jaar en dat vieren we vandaag. En er was groot nieuws !!  Raad eens wat er op de taart stond ?  Ja, ja, op de taart stond dat Marcel ‘grote broer’ werd. Tante Sofie is dus weer zwanger. Wij kijken vol verwachting uit naar de geboorte van hun tweede kindje, dat is uitgerekend voor begin september !

Dag Jonas,

Yes, yes, Elias en Eva gaan door naar de volgende ronde in “The Voice” in het team van Alex.

Zij zongen op jouw begrafenis… wij duimen alvast dat ze het goed blijven doen.

Bijlagen:
http://vtm.be/the-voice-van-vlaanderen/elias-en-eva-verrassen-de-coaches-met-een-prachtig-duet   

Dag Jonas,

Sneeuw !  Overal metersdikke, op plaatsen aangevroren en gladde sneeuw !

En we moesten vroeg uit de veren ( ook al zaten we pas rond 4h30 in bed !!). We moeten naar de kerk met Thomas, want hij moet vandaag zijn vormselaanvraag doen.

Op tijd vertrokken naar de kerk, traag, glijdend… en alle leerlingen waren aanwezig. Alleen de priester kwam te laat. Hij moest vanuit een andere parochie komen en kon dus ook maar heel traag vooruit geraken.

Enfin, alles goed verlopen en iedereen kan en mag dus zijn vormsel doen in april. Joepie, weer feest…

Na de middag reden we heel traag richting zaal om op te kuisen. Eenmaal alles opgeruimd en in de auto geladen, wilden we van de parking wegrijden maar zaten we vast in de vers gevallen sneeuw. We konden gewoon niet vooruit, de wielen bleven maar doordraaien en de auto smeet met zijn poep, net een paard dat steigerde. Uiteindelijk is papa bij de buren in die straat een schop gaan lenen zodat we de sneeuw van voor de wielen konden wegscheppen en dat de auto weer grip had op de baan. Eénmaal vertrokken werd het een hachelijk avontuur op de baan. Ze kregen de sneeuw niet geruimd en we voelden de auto constant glijden en slippen. Maar eind goed, al goed, we zijn veilig en wel terug thuis geraakt !!

Dag Jonas,

Vandaag is het groot feest. We vieren zus haar 16^e verjaardag en meteen ook jouw 18^e verjaardag. We hadden jou er heel graag bijgehad, we hebben jou enorm hard gemist. Maar om dat gemis een beetje te sussen hebben we jouw foto meegenomen en op een tafeltje naast papa’s discobar gezet. Zo kon iedereen jou zien en ook aan jou denken.

Het verloop van de dag zag er als volgt uit. Voor Eline was het geen verrassing, want een feest was wat ze wou. Een feest met heel veel familie, vrienden, collega’s en klasgenoten, zelfs die van jou. En er was veel volk, heel veel volk. Ik dacht bij momenten dat het zaaltje dat we gehuurd hadden te klein zou zijn. Bijna iedereen die uitgenodigd was, was aanwezig. En dan nog in zo’n bar slecht weer.

Dus, kort na de middag hebben we de wagen volgeladen met allerlei versiering, etenswaren, bestek, koffiekannen, en nog veel meer…. En zijn we richting “zaal” vertrokken.

Terwijl oma de broodjes smeerde, zette Thomas de drank in de frigo’s en sleurden papa, Eline en ik met tafels en stoelen. Ook metje Cindy was van corvee en kwam ons een handje helpen. We zorgden voor zitplaatsen en staanplaatsen en kwamen uiteindelijk tot de conclusie dat de voorziene dansvloer echt heel krap ging zijn….

De familie werd verwacht rond 18h00 en de andere gasten tegen 19h30. Iedereen kreeg een welkomstdrankje en voor de familie waren er belegde broodjes voorzien. Wat Eline niet wist, was dat ik een powerpoint in mekaar had gefikst met foto’s van haar, van haar geboorte tot nu. Je weet hoe ‘graag’ (lees : niet dus) ze in de belangstelling staat, dus kon ze er eerst niet mee lachen. Maar algauw zei ze “foert” en vond ze het niet erg meer.

Ik had een welkomstwoord gemaakt en er waren veel traantjes in de zaal, en ook bij Eline. Maar veel tijd om te huilen was er niet, want ze moest onmiddellijk van start met de polonaise. En de zaal ontplofte, iedereen deed uitbundig mee.

Iets later op de avond was er een “mystery guest” die kwam optreden. We hadden Nick kunnen strikken, die jou een woonkamerconcert had bezorgd. Iedereen stond verbaast dat Nick, van “The Voice” daar was en iedereen vond zijn optreden gewoonweg fantastisch.

Na zijn optreden was het weer de beurt aan papa. Hij maakte er een echte knalfuif van.

Eline was content, haar ogen fonkelden en Thomas ? Die stond de hele avond achter de bar om te helpen de dorstigen te laven. Dat deed hij met heel veel plezier….

We waren te moe om de zaal volledig weer in orde te zetten en hadden afgesproken om dat morgen te doen.

Iedereen ging moe, maar heel tevreden huiswaarts. Heel voozichtig, want het had gesneeuwd. Er stond veel wind, waardoor de sneeuw in hopen op mekaar was gewaaid. En waardoor het heel gevaarlijk was op de baan : stukken sneeuw, stukken geen sneeuw…

Op onze terugweg naar huis zat er zelfs iemand in de gracht in de Dranouterstraat en later vernam ik dat er één van de nonkels zich ook had vastgereden in de sneeuw.

Dag Jonas,

Nonkel Camiel wordt vandaag begraven. Je weet wel, van de garage, van op de hoek bij meme. Hij is plotsklaps overleden bij hem thuis. Het was een hele mooie uitvaart en er was heel veel volk aanwezig.

Dag Jonas,

Je zus wordt vandaag 16 jaar, “sweet sixteen”. We zullen het binnen een tiental dagen uitgebreid vieren met een verrassingsparty. Dan zal ik je meer vertellen over het verloop van dat feest.

Dag Jonas,

We vieren nieuwjaar met oma en peter Miguel in “De Beurs” in Veurne. Ik had voor Marcel een houten treintje en een eigen gemaakt knooptapijtje voor naast zijn bed. Hij was er reuzeblij mee. Na het diner mocht Marcel van oma op de paardemolen. Dat vond hij natuurlijk leuk, tot op het moment dat hij eraf moest….. Daarna zijn we nog naar oma’s appartementje aan zee gegaan om de dag af te sluiten.