Alweer een weekje terug van Oeganda, 5 dagen om precies te zijn, veel tekort maar ik moest op tijd terug zijn voor de eerste communie van onze dochter Jemimah. Om 2 uur 's nachts op zondagmorgen geland in Entebbe, Oeganda. Opgewacht door chauffeur, Kalema de neef van mijn vrouw en Godfrey de broer van mijn vrouw. Met de huurauto naar ons huis in Buziga net buiten Kampala waar al 4 dagen geen electricitei is, een kapotte transformator. Geen electriciteit betekent ook geen warme douche. En hoe ziet het dak er uit, vraag ik aan Kalema. Mooi dak zegt hij, maar je moet weten dat hij ergens in een dorpje woont in een huis zonder ramen, roestige platen op het dak, en een aarden vloer, geen water en geen electriciteit. Ik was dus nog niet gerust gesteld, en terecht bleek later. Na een paar uurtjes kletsen besloten we naar onze farm in opbouw te gaan en niet te slapen. Onderweg Uncle " de bouwer" opgehaald en na een paar uur gearriveerd aan onze grond. Na een eerste blik op het dak wist ik al dat het weer geen vakantie uitje zou worden.
Dit is wat ik zag, in het echt was het veel erger dan op de foto's. Het dak was niet echt vlak daardoor sloten de dakpanplaten niet goed aan en om dat te verdoezelen legde hij ze soms met 30 cm meer overlapping wat de boel nog verergerde. Na een tijdje heen en weer geklets besloot ik het hele dak er af te halen en morgen nieuwe platen te bestellen.
Maar de mannen dachten er anders over en wilden herleggen. Ik wilde ze een kans geven maar wist wel beter. We hadden tentjes mee die we in het huis gingen opzetten, dan zaten we in ieder geval droog, want waterdicht was het wel. Vroeg naar bed om te proberen wat slaap in te halen
