Even geleden kwam er in de spouse group een politieagent van de
campuspolitie praten over veiligheid op en rond de campus. Ik had hem een vraag
te stellen waarvan ik op voorhand verwachtte dat ik toch geen bevredigend
antwoord zou krijgen. Maar ik vond de vraag zo belangrijk, dat ik het er toch
op waagde. En ik was aangenaam verrast. Wie had dat gedacht?
In de
Verenigde Staten wordt er nogal belang gehecht aan het tweede amendement: het recht om wapens te dragen. Het is in Georgia ook helemaal niet zo bijzonder
moeilijk om aan vuurwapens te geraken en
er zijn (zeker voor 'open carry') bijzonder weinig restricties voor het
dragen van vuurwapens (klik hier voor een overzicht van de wetgeving).
Ook pepperspray is volkomen legaal. Weten dat er zoveel wapens zo beschikbaar
en aanwezig op straat, in de bus, in het park... Daar voel ik mij onveilig
bij. En daarover ging mijn vraag ook. Creëert deze wetgeving geen onveiligheid?
Een mening
over wapendracht had de betrokken politieagent natuurlijk niet (dat mag 'ie
niet), maar hij liet wel de andere kant van de medaille zien. Naast de
wetgeving over wapendracht, is er ook wetgeving die mensen probeert te
beschermen.
Er zijn immers strenge "assault and battery laws".
Het is in Georgia strafbaar om
mensen aan te raken zonder hun toestemming (simple battery). En ook dreigen om
iemand schade toe te brengen ("Ik maak u kapot!"), is strafbaar
(simple assault). Dat geldt ook binnen het huisgezin. Het is zelfs zo dat
wanneer de politie geroepen wordt bij een geval van huiselijk geweld, en er is
sprake van fysiek geweld, dan wordt er sowieso iemand meegenomen. Ik ben blij dat huiselijk geweld zo serieus genomen wordt.
Het
arsenaal aan mogelijkheden om iemand pijn te doen is dus veel uitgebreider dan
ik gewend was in België, maar de wetten om dat te voorkomen, zijn ook veel
strikter. Ik had het niet verwacht, maar hé, er zijn dus ook blijkbaar wetten
die mij beschermen tegen schietgrage gekken, i.p.v. ze enkel de gelegenheid te
geven om hun ding te doen.
Ja, er zijn
bijzonder veel negatieve verhalen te vertellen over de Amerikaanse wetgeving en in het bijzonder over wapendracht. Maar
ik ben blij dat ik ook eens een positief verhaal heb kunnen brengen.
|