Het laatste lokaal van het gebouw, waar de kleuters huisvesten, was op één na de minst aantrekkelijke ruimte om te werken. De twee afgesloten, zeg maar verzegelde achteruitgangen, waar ooit een deur had gestaan, stonden enkel nog houten overblijfselen van opgegeten latjes, goed dicht gespijkerd om ongedierte buiten te houden. Alleen zat het ongedierte niet achter de deur, maar er in. Bij het aantikken, kreeg je een ritselend geluid als antwoord. Houtluis, kakkerlakken? ... Uiteindelijk bleken het een twintigtal vleermuizen. Het felle zonlicht maakte dat ze even de verkeerde richting uitvlogen toen we de deur er uit klopte.  Dat ze terugkomen is vrijwel zeker, alleen werd het gat met een cementboard plaat dicht gemaakt, waardoor ze elders een plekje moeten zoeken.