Maandag 25/03/2013 – Zaterdag  30/03/2013

Maandag 25 maart was er geen les voor de kleuterscholen. Omdat we meeliepen zaterdag met de Nursery March. We hadden dus een dagje vrijaf.

Dinsdag was het ons laatste dagje lesgeven.. In The Swallow  was er een groots afscheid voorzien voor Folke en Lisa. De klassen hadden allemaal iets voorbereid als afscheid! (Tekeningen, liedjes , een rugzakje uit Afrikaanse stof enz.) We zullen de kindjes missen!

Woensdag was het  definitief de laatste dag  les in Nyodema. Na het lesgeven namen we ook op Nyodema afscheid van iedereen. We kregen een mooi Afrikaans instrument en lapje Afrikaanse stof. Ook maakten ze voor ons een soort ketting (pareltjes) om rond je heupen te dragen. Ze dragen dit hier als versiering. Ook de ouders gaven ons enkele geschenkjes: Armbandjes, pindanootjes gebakken in melk en suiker (Erg lekker!). ’s middags gingen we eten op The Swallow. Daar was het ouderdag. De ouders waren uitgenodigd op de school en konden een praatje slaan met de leerkracht. Heel veel ouders kwamen niet opdagen... Rond 13u30 (Eigenlijk een half uur later, Gambian time..  J ) begon er in The Swallow een soort meeting waar de schoolregels overlopen werden.  Er werd overlegd en zaken aangepast waar nodig. Meetings kunnen hier soms lang duren...

Donderdag hadden we (Tini, Annelies, Joyce, Danielle, Folke en Lisa) afgesproken met teacher Buya om samen naar de moskee te gaan. We hadden afgesproken met haar in Westfield en gingen daarna samen met haar naar Brikama. (Het dorp waar ze woont.) We gingen eerst naar haar ‘compound’, waar Buya ons elk een hoofddoek gaf. We deden onze T-shirt aan met lange mouwen en maakten ons klaar om naar de moskee te gaan. De mannen staan vooraan in de moskee om te bidden, de vrouwen achteraan. De Iman staat vooraan en zegt de gebeden op daarna knielen de mensen en herhalen ze de gebeden. Wanneer het gebed gedaan was rolde ze buiten enkele matten uit waar we gezellig konden op zitten. (Vrouwen en mannen apart) We stelden enkele vragen aan de Iman. Op het einde van ons gesprek vroeg hij om ons te bekeren tot de Islam. We zeiden beleefd dat we er nog eens over gingen denken. J Na het gesprek gingen we terug naar de ‘compound’ waar we samen met Buya rijst aten en Attaya (De thee van hier = Heel erg straf J ) dronken. 

Ons avontuur hier in Gambia is bijna afgelopen. Maandag nammidag nemen we het vliegtuig terug naar huis... We zullen het hier echt missen en we zullen proberen om de zon mee te brengen naar België. J

Tot Snel!

Folke, Heleen en Lisa. 

30-03-2013 om 11:27 geschreven door hedolifo  

Zaterdag 16/03/2013 – Zondag  24/03/2013

Zaterdag was er een workshop i.v.m. ‘Phonic’s’. Dit is hier de methode om de letters aan te leren. De letters zijn gelinkt met woorden, klanken,bewegingen en rijmpjes. Zo is A, ‘Ant’; C, ‘Cat’; ..M, ‘Mat’... V, ‘Van’ enz. De kinderen zeggen dan: ‘A,a, (de klank) Ant (het woord) terwijl ze doen alsof een mier over hun arm loopt’ daarna zeggen ze het rijmpje.De woorden die gebruikt worden zijn geen westerse woorden maar woorden die hier in Gambia van toepassing zijn, zodanig de kinderen de woorden kennen. De workshop was in het begin heel leuk. We mochten verschillende spelletjes uittesten en zelf aan de slag gaan. Daarna werd het een beetje saaier, vooral omdat de mensen die de workshop gaven soms zelf verward waren bij het uitleggen van engelse spellingsregels...  

Zondag hebben we het rustig gehouden en hebben we ons voorbereid op de stage week. Maandag begon eigenlijk onze laatste week stage. Snif..L (26 Maart begint de paasvakantie hier.) Voor de laatste week stage wouden Folke en Lisa ook nog eens lesgeven in Nyodema. Folke bij Teacher Awa (4 à 5 jarige) Lisa bij Teacher Kadijatou (2,5 à 3 jarige). Heleen bleef in Nyodema lesgeven bij Teacher Lamin (6 à 7 jaar) Zo stonden alle kleuterjufjes nog eens samen op één school! Een toffe laatste week in Nyodema.

Zaterdag was het Nursery March. We mochten samen met de kleutertjes van Neyodema en The Swallow gaan marcheren in Banjul. Voor de Nursery March komt de president niet in het echt, maar zijn het kleuters die zich verkleden als de president, zijn vrouw, de Bodyguards etc. Grappig om te zien! Voor de Nursery March maakt iedereen zich mooi! De meisjes hadden allemaal twee vlechtjes laten invlechten en de jongens hadden hun haren geschoren. Alles kinderen zagen er netjes uit! (Witte sokken, zwarte schoenen en een vers gewassen uniform). Ook de leerkrachten hadden zich opgetut. (Alle leerkrachten moesten ook allemaal een T-Shirt dragen van de sponsor) We verzamelden om 7 uur  ’s ochtends aan de scholen. We waren mooi op tijd opgestaan en stonden met piepoogjes te wachten aan de schoolpoort maar wanneer iedereen er was, was het alweer een halfuur later. (Gambbian Time J ). We vertrokken met het busje. Wanneer we aankwamen in Banjul stonden er al een lange rij scholen te wachten om naar het plein te gaan, waar we gingen marcheren. Wij sloten aan en moesten ook wachten, wachten, wachten... Na drie uur wachten in de zon en lastige kinderen die dorst hadden, moesten plassen enz. begon de March. J We marcheerden heel erg kort  liepen voorbij de kleine “president en zijn vrouw” en stelden ons in rijen op om het volkslied te zingen. Daarna was het al afgelopen en namen we het busje terug naar huis! Uiteindelijk hadden we niet echt veel gedaan maar, amai... wat waren we moe na die middag..

Het einde van dit avontuur komt bijna in zicht.. Nog een goede week te gaan en we zijn terug in België.. Het zal wel raar zijn om niet meer in zand te lopen, om geen ‘Naggadef en Jammarek’ meer te kunnen zeggen, om geen Tappalappa meer te eten, om niet meer onder een muskietennet net te kruipen, om bedolven te worden onder de kindjes als je op de ‘speelplaats’ komt ... We zullen de mensen en zeker ook de kindjes missen! Maar toch kijken we er ook naar uit om terug te komen!

Dikke knuffels!!

De Toubab’s 

24-03-2013 om 11:42 geschreven door hedolifo  

Donderdag (7/03/2013) – Vrijdag (15/03/2013)

Salim ale kum!!

Jullie kunnen alweer wat avonturen lezen:

Zaterdag zijn we met de ‘bushtaxi’ naar ‘Tanji’ geweest, een vissersdorpje. We stapten nog maar uit de bushtaxi en de visgeur kwam ons al tegemoet. We gingen onmiddellijk een soort schuur binnen waar er vis gerookt werd. Het stonk er naar vis en kampvuurgeur. Als we dan een beetje verder liepen langs het straatje kwamen we uit aan de zee. Het was er heel druk en vuil. We zagen er mannen en vrouwen naar de zee gaan om vis te halen. De mensen liepen met lege kuipen op hun hoofd naar de boot en kwamen daarna terug met een kuip vol vis. Wel eens de moeite om te zien, maar erg lang zijn we toch niet gebleven. De drukte en de geur joeg ons een beetje weg.

Zondag zijn we naar de kerk ‘The Holy Family’ gegaan om een zondagsdienst bij te wonen. We hadden afgesproken met Mozes (Eén van de tandarts studenten) die Christelijk is. We hadden een ‘Gospel’ koor verwacht en heel wat meer ‘ambiance’ dan bij ons. Maar blijkbaar omdat het nu vasten periode is worden de ‘drums’ niet gebruikt tijdens de dienst. Wel jammer, want daar kwamen we eigenlijk voor.

Maandag vierden we Lisa haar verjaardag en werd ze een beetje in de watten gelegd. ‘Hiep, hiep hoera!’. Het was het ook een speciale dag op school: ‘Commen Wealth’. De school zag er heel wat kleurrijker uit! Deze keer waren er geen blauw met gele uniformen te zien. De kinderen kwamen met hun traditionele kledij naar school. Typische Fulla, Mandinka, Wolof,...  kledij. (Er leven verschillende etnische groepen in Gambia) Elke etnische groep deed een korte voorstelling en natuurlijk werd er ook gedanst. Ook werd er onder de middag niet gekookt door Mariama de cookingqueen, maar de kinderen brachten hun traditionele gerechten mee. Iedereen mocht proeven van elkaar. Wij lieten onze ‘Petit Beure taarten’ proeven.  

Van dinsdag t.e.m. donderdag avond gingen we (Heleen, Somaya, Folke, Tini, Annelies en Lisa) naar Het dorpje ‘Mandori’. We vertrokken dinsdag ochtend vroeg met de ferry richting ‘Barra’. Daar kwamen enkele mensen ons ophalen met een Jeep. We kropen allemaal in de achterbak en vertrokken richting het dorp. Hoe mee we land inwaars gingen hoe warmer het werd. Eens aangekomen in het dorp werd er al van alle kanten ‘Toubab’ geroepen. Want blanken die in een drop komen zijn heel zeldzaam. Ze zwaaiden en liepen achter onze jeep aan. In Mandori was er geen electriciteit Er was wel water. (Sinds 2004 is er een soort waterpomp op zonne-energie  geïnstalleerd door de organisatie ‘bevrijde wereld’.) In het dorp konden maar enkele mensen een beetje engels. Voor de rest werd er Mandinka gepraat. We werden met de jeep naar ons ‘Compound’ gebracht, waar we even konden bekomen van de warmte. Nadat we een beetje gerust hadden mochten we samen gaan dansen en feesten met de dorpsgenoten. (We werden daar echt op handen gedragen). Iedereen mocht zijn danskunsten tonen. Na het feest waren we erg moe en kropen we onder de wol.

De volgende ochtend (woensdag) kregen we ‘Sombie’ als ontbijt. (= Een soort papje met rijst enz.) Na ons ontbijt gingen we met zen allen naar een dorp enkele kilometers verder. We gingen deze keer niet te voet maar met een kar en een ezeltje...(We hadden wel een beetje medelijden met het ezeltje.) Eens we waren aangekomen in het dorp bezochten we een school en een ‘Health centrum’. In de namiddag gingen we naar de ‘garden’ van het dorp en naar de rivier: ‘The Gambia’. Daar vertelden de dorpsmensen over de historie van hun dorp. Daarna werd er opnieuw gedanst en gezongen voor ons, tot het donker werd. Die avond aten we het vlees van een geitje dat ze speciaal geslacht hadden voor ons! ’s Avonds kropen we alweer vroeg onder de wol. (Wij ‘Toubabs’ konden de hitte echt niet aan.. J Puf, puf..)

Donderdag keerden we terug naar ‘Kotu’, naar de Kadjendo. We bedankten de mensen in het dorp en keerden terug zoals we gekomen waren. (Jeep, Ferry, taxi etc.) Alleen waren we allemaal wel een beetje meer moe en waren we weer een ervaring rijker!

Liefs!

Binta, Aminata en Haddy 

15-03-2013 om 17:00 geschreven door hedolifo  

Zondag – (03/03/2013) – Donderdag– (07/03/2013)

Deze week was het onze laatste week lesgeven in ‘The Swallow’ (Folke en Lisa) Vanaf 18 maart zullen we net zoals Heleen lesgeven in Nyodema. Zodat we ook eens een ervaring hebben met een andere Gambiaanse school.Ons laatse weekje was zoals altijd redelijk vermoeiend. Het thema was bij Folke: ‘Ballen’ en bij mij ‘Voetbal’. We leerden versjes aan, deden waarnemingen i.v.m. ons thema, we leerden ze een liedje over voetbal, rekende met ballen enz. We hebben ze alweer veel bijgeleerd! Lisa probeerde bij de oudste kleuters ook een beloningsysteem uit te werken in de klas. (De kinderen hadden allemaal een wasknijper met hun naam. Wanneer ze stout waren werden ze verplaatst naar de rode kaart. Wie er op het einde van de week op de rode kaart stond kreeg geen cadeautje, speeltje) De gedachte dat voor onze laatste week de kindjes een beetje ‘braver’ zouden zijn was maar een droom. Ze spaarden ons niet en we moesten ons weer veel boos maken! Met gevolg dat we (Folke en Lisa) onze stem bijna kwijt waren. We kijken er naar uit om ook eens les te geven in Nyodema maar we zullen die deugenieten toch wel missen!

Deze week stond Heleen bij teacher Lamin in Nyodema. (Bij de oudste kleuters). Ze werkte deze week rond het thema: ‘Kleuren’ en leerde de kindjes ook veel bij! Heleen heeft besloten om tot aan ons vertrek samen met Somaya bij Teacher Mariama te blijven. Ze voelt haar daar al helemaal thuis en heeft het daar naar haar zin. Ze is samen met Somaya ook naar een ‘Naamgeving’ geweest.

Sinds woensdag is het hier in de Kadjendo een heel stuk drukker geworden doordat er 4 nieuwe studeten aankwamen. (Joyce, Danielle, bert en Pieter-Jan) Spijtig genoeg vertrekken de andere studenten (Lore, Celine, Elisa, Jorieke en Thijs) waarmee we nu al een hele tijd samenleven terug naar België. We zullen missen!

Normaal gezien was er morgen een ‘Nursery March’ en moesten we gaan marcheren met onze kindjes voor de president. Maar de ‘March’ is verplaatst naar 23 maart.

Volgende week gaan we met 6 studenten naar de ‘North Bank’ naar het dorp: Mandori (Annelies, Tinni, Folke, Heleen, Somaya en Lisa) We hebben er al zin in!

Aminata, Binta en Haddy 

07-03-2013 om 00:00 geschreven door hedolifo  

Zaterdag 23/02/2013 -  Zaterdag  02/03/2013

De voorbije weken hebben we vanalles gedaan. We volgden o.a. Djembé lessen! J Op het einde van de les deden onze handjes wel pijn maar konden we toch wat muziek maken. Vorige zaterdag zijn we naar James Island  geweest.We moesten  om 6 uur s’ ochtends opstaan om onze ‘ferry ‘te halen in Banjul. De ‘ferry’ was een hele belevenis, zeker als je zoals Heleen het geluk had om een “beetje” zeeziek te worden! J Eens aangekomen in Barra namen we een busje naar een dropje wat verderop. Met het busjes (dat bijna uit elkaar viel) reden we op verlaten zand-straten. Het busje  reed heel snel en het stof waaide met bakken naar binnen. Resultaat: Allemaal bruin/oranje van het stof!! En wij maar denken dat we al een mooi kleurtje hadden van de zon.. J Eens we aankwamen in het dorpje namen we een bootje naar het eiland. Op James Island werden de slaven samengetroept in afwachting van de oversteek naar Amerika. Het eiland was kleiner dan verwacht (verkleint door de erosie) maar wel eens mooi om te zien!!

Deze stageweek hebben ook voor een week gelogeerd bij teacher Mariama (De directie van Nyodema).Teacher Mariama leeft in een groot ‘Compound’. (Wij kregen een stukje – huisje van het ’compound’) Toch een leuke, aparte sfeer daar, bij teacher Mariama: Samen de was doen met de kindjes die ons uitlachen omdat we blijkbaar toch niet wassen zoals het moet, emmers op ons hoofd proberen dragen zoals een ‘real African woman’, klapspelletjes spelen met de kindjes en’s avonds zaten we onder de mangoboom gezellig samen! Je merkt dat de mensen hier veel meer buiten leven.

De stage weken zijn erg vermoeiend! De kinderen zijn zeker geen ‘rustige engeltjes’ maar eerder ‘wilde duiveltjes’ en reageren soms hevig, maar we amuseren ons hier wel met de kindjes! Af en toe hebben we toch het gevoel dat we de kinderen onder controle kunnen houden. (We beginnen ze al te kennen J ) Volgende week wisseld Heleen van klas en geeft ze les in de klas van Teacher Lamin. (De 5 à 6 jarigen)

Zonnige groetjes van ons allemaal!

02-03-2013 om 13:52 geschreven door hedolifo  

Van dag 15 (11/02) – dag 22 (18/02)

Deze week zijn we begonnen aan onze echte stage. Het was in het begin echt niet makkelijk om onze lessen voor te bereiden. Ook in de klas was het niet evident om de volledige aandacht van de kinderen te krijgen. Wat ons opvalt, is dat de kinderen wild met elkaar omgaan. (vechten, bijten, knijpen) Wij vermoeden dat het grotendeels komt doordat de kinderen thuis geen of weinig regels moeten volgen. Het kan voor de Gambiaanse kinderen een echte strijd zijn om zich te handhaven in de maatschappij. Na enkele dagen ging het zeer vlot, we leerden liedjes aan, speelden allerlei spelletjes en gaven de kinderen nieuwe uitdagingen. Teacher Binta en Tida werkten rond ‘ziek zijn’, en teacher Haddy werkte rond ‘variety of food’ en teacher Aminata werkte rond ‘Talk’. (Ohja, voor we het vergeten teacher Binta staat in het eerste kleuterklas, teacher Tida in de peuterklas, teacher Haddy in het 2^de/3^de kleuterklas en teacher Aminata in het 1^ste/2^de kleuterklas.) We werkten ook met zoutdeeg in de klas, zo maakten de kids kennis met iets nieuw. Ze hadden wel wat impulsen nodig om tot vormgeving te komen.

Onze nieuwe ideeën stellen we voor aan de leerkrachten en zo gaan we aan de slag bijvoorbeeld: elke maandag poppenkast om het nieuwe thema in te leiden, klaspop, beloningssysteem, uitgebreid onthaal, vrij spel,…) Vooral bij de jongste kleuters wordt het meeste vertaald in het Wollof.(de meest voorkomende taal in Gambia) Van dinsdag tot en met donderdag zijn de West-Vlaamse studenten vertrokken naar North-Bank om het echte Gambia te leren kennen. In maart kunnen wij dit ook beleven. We bleven met 6 studenten achter in de kadjendo (onze verblijfplaats) daarom konden we gaan eten bij teacher Mariama de directrice van Nyodemoschool. We kregen daar een heerlijke maaltijd voorgeschoteld en ook een rondleiding in haar huis. We zouden graag volgende week bij haar enkele dagen verblijven. Zo hebben we weer een nieuwe ervaring bij! (magisch)

Voor we het vergeten: maandagavond zijn Heleen haar ouders toegekomen in The Gambia met een hele knutselkoffer voor de kleuterjufkes. Daardoor hadden we het geluk dat we vrijdagmiddag na school een plonsje konden nemen in het zwembad van hun hotel. We namen Kumba en Ansu mee (dit zijn de kinderen van Aminata onze kokkin in de kadjendo) We hadden de indruk dat de kinderen nog nooit in een zwembad waren geweest, we gaven hen dan ook een korte zwemles.

Zaterdag waren we nog moe van het les geven maar toch verzamelde we onze krachten om naar de djembé ‘factory’ te gaan. Hier hebben we besloten om enkele djembé lessen(dinsdagavond hebben we onze eerste les) te volgen en misschien willen we een djembé meesleuren naar België. Natuurlijk moeten we echte adventure kids blijven en trokken we naar het natuurpark Aboukoe. Het begon zeer avontuurlijk, Lisa zette haar eerste stap in het park en haar teenslipper krakte! J Maar niet gevreesd, in the Gambia is het ‘no problem’ en de slipper was al onderweg naar de shoedoctor. Als tussenoplossing kreeg ze nog 3 paar verschillende slippers aangeboden van de gidsen. Na onze lachaanval trokken we het park in. We zagen krokodillen, vogels, aapjes, termietenhopen, hyena’s, schildpadden, gieren, pelikanen, … echt voor adventure kids! (Dorien wou haar verrekijker aan niemand afgeven = real adventure kidJ) Adoulie de gids bracht ons daarna naar Lamin logde. Dit was een gezellig plekje met houten hutjes aan het water en vele mangrove bomen. Enkele muzikanten zongen een liefdesverklaring voor Binta, Tida, Haddy en Aminata. We namen een bootje met een ‘proberend sprekend’ Vlaamse gids. Aan de zandbak mochten we in het water zoeken achter kokkels, dit kan je blijkbaar ook opeten. Aan de mangrove takken groeien oesters en dit zou blijkbaar de Gambiaanse viagra zijn. J(‘and for whole night rampetampe’)

Maandag 18 februari is het independence day in Gambia. We trokken naar Banjul om de komst van president Jammeh bij te wonen. De president wordt op handen gedragen door de Gambiaanse bevolking. Vele scholen marcheerden voor hun president onder andere ook The Swallow school. In maart moeten de kleuterscholen gaan marcheren voor de president.

We beleven hier echt de tijd van ons leven maar dat neemt niet weg dat we stiekem aan jullie denken!

Veel pindanoot zoentjes van Dorien

Veel musquito bite zoentjes van Lisa

Veel African ass kisses van Heleen

& veel negerinnen tet kisses van Folke. 

19-02-2013 om 12:57 geschreven door hedolifo  

Dag 14 -  zondag 10/02/2013

We hebben voorbije week veel geobserveerd in onze klas. Nu zijn we er klaar voor vanaf morgen begint onze echte stage en kunnen we onze skills boven halen. Elke vrijdag komt iedereen in zijn traditionele kledij naar school. En ook wij, konden naar school gaan in onze Gambiaanse kledij! (de kledij hebben we zelf laten maken bij de plaatselijke klerenmaker)

Eindelijk was het zover. Vrijdag vertrokken we naar het Kartongfestival. En het was de moeite! Verschillende Afrikaanse groepen kwamen optreden. Nadien werd er ook uitbundig gedanst.

In Kartong is het wel helemaal anders: geen elektriciteit, enkel water uit de enkele waterputten

Zaterdag zijn we in Kartong naar de snakefarm geweest) En ja hoor we hebben een slang rond onze nek gehangen J ’s Avonds hadden we reuze honger en zijn we een heerlijk pizzake gaan eten. Mmm.

Volgende week krijgen jullie de nieuwe weetjes over onze stage. Tot dan!

Vele groetjes,

van de ‘toubbabs’

10-02-2013 om 00:00 geschreven door hedolifo  

06-02-2013 om 00:00 geschreven door hedolifo  

Dag 1 – maandag 28 / 01/ 2013:

Eens we op het vliegtuig zaten, beseften we alle vier nog niet zo goed dat we 2 maand naar Gambia gaan!

Na 7 uurtjes vliegen kwamen we aan, we maakten wel een tussenstop in Marrakesh. Ook de andere studenten van l.o. en lager onderwijs zaten op het vliegtuig. Als we van het vliegtuig stapten voelde het meteen een warm aan en zagen we al enkele zwarte mannetjes. J Kristien, Pat,de coordinatrisce van The Swallow school en haar man Alex kwamen ons halen aan het vliegveld van Banjul. Eén keer in de Kadejendo aangekomen, het huis waar we verblijven kregen we een warm onthaal! Door de kokkin Animata en haar twee kinderen. Ook Isatu (Een vrouw die Animata helpt) verwelkomde ons met een heel, super, super kleine baby’tje. (Om op te eten!)

Lamin (’s avonds) en Habib (overdag) zorgen voor onze veiligheid hier en bewaken het huis.

Daarna werden we onze kamers verdeeld. Wij slapen met 4 op een kamer. We hingen onze muskieten netjes boven ons bed zodanig dat de muggen ons niet kunnen steken.  S’ avonds heeft Animata spaghetti voor ons gemaakt! JDit was heel lekker, net zoals bij ons.

Dag2 – dinsdag 29/01/2013:

’s Morgens werden we gewekt door moskee geluiden en een kraaiende haai. We kunnen ons zowel ’s morgens en ’s avonds douchen, het is wel een mini straaltje water, potjandorie wij leven in een luxe thuis! We ontbeten samen en aten: “Tappalappa”, een soort plat brood! Dan vertrekken we richting ‘Afri-cell’, dit is ongeveer 3km stappen. Onderweg komen we veel Gambiaanse mensen tegen en vooral winkeltjes, kraampjes. Al een hele belevenis! De kinderen roepen allemaal ‘Toubab’ wat blanke betekend. Dan kopen we een Afrikaanse sim-kaart, zo wordt het bellen voor ons toch een beetje goedkoper! De sim kaart kostte 10 dalasi en het belwaarde 100 dalasi. Dit is echt niet veel! En ja hoor, het lukt onze liefjes en ouders sturen snel terug. Stiekem worden jullie heel hard gemist.

Daarna gaan we aan een tankstation iets drinken blijkbaar is het hier de gewoonte dat er een café grenst aan een tankstation, we drinken Baobab sap met bi-sap gemengd (soort bessensap die op de darmen werkt J dus niet teveel van drinken)

Daarna stappen we met heel de groep naar The Swallow. (Een beetje onderschat in de middagzon). Daar worden we hartelijk ontvangen door de leerkrachten. We krijgen van Mariama (De kokin van The Swallow) broodjes aangeboden met een soort bonen beleg. Mariama leerde ons een paar woorden in het wolof (die we ondertussen al vergeten zijn).

Daarna gingen we verder naar Nyodema, het andere schooltje. Daar mochten we ook even binnen kijken in de klassen. De kinderen zaten op bankjes en schreven verschillende woordjes!! Zelfs de 4 jarigen schreven woordjes en cijfers. Dit schooltje is veel kleiner en knusser.

Na ons bezoekje in Nyodema gingen we terug naar de Kadjendo waar we besloten om met heel de groep naar het strand te gaan. We wandelen naar het strand en krijgen alweer duziend keer te horen: “How are you” – “What’s you’re name” – “Where do you live?” etc. Af en toe een beetje vervelend maar het went wel en af en toe is het nog grappig. J Heleen maakt dan even een afrikaan wijs dat ze al 5 kinderen heeft. Aan de zee zwemmen we wat in het water en rusten we een beetje uit. (Een vakantiegevoell!) We dronken kokosnoot mmm!

’s Avonds hebben we allemaal Chicken Jassa gegeten met sla, tomaten en puree patatjes. Heel erg lekker! Net zoals bij ons in België.

Woensdag ochtend zijn we naar de bekende straat Senegambia geweest. Hier hebben we gesproken met 2 mannen uit een winkeltje. Ze waren erg geïnteresseerd in ons woordenboekje met Wollof(één van de stamtalen hier) en het Nederlands. Ze wouden heel graag Nederlands leren, waarschijnlijk voor de Belgische dames J Nadien zijn we met Mariama the cooking queen naar de markt in Serrekunda gegaan. Er ging voor ons een heel andere wereld open. Wat een drukte! De vis ligt op een stuk krant met 1000 vliegen errond. We waren allemaal heel blij dat Mariama ons rond leidde. We kozen hele mooie stofjes voor onze uniformen. Dan gingen we naar de kleermaker. Volgende week komt hij onze kledij al brengen. Spannend! Donderdag zijn we met de kids van het tweede leerjaar naar het museum gegaan in Banjul de hoofdstad van Gambia. We zaten met 35 mensen in een héél klein busje. Wat een belevenis, de kinderen moesten bij ons op schoot zitten. Na het museum zijn we ook de Arch gaan bezoek, hier hadden we een geweldig uitzicht over Banjul. Als middageten kregen we chakri dit is een papje met warme melk, couscous en fruit. Het smaakte naar karnemelk en fruitpap. Na deze lekkere maaltijd konden we de meeting bijwonen van de leerkrachten. Wij als nieuwkomers moesten op een stoel gaan staan en ons voorstellen en hierna moesten wij een liedje zingen. Nadien bleek het toch maar een grapje te zijn. Tijdens deze meeting zijn we uitgenodigd om deze zondag naar het trouwfeest van teacher Bouja te gaan. Dat wordt pas een ervaring.

En een algemene info: we missen jullie daar in het koude België. We schrijven zo snel mogelijk iets nieuw op onze blog maar de elektriciteit valt hier dagelijks uit dus het is niet evident.

Kisses from te smiling coast Dorien, Heleen, Lisa & Folke

01-02-2013 om 00:00 geschreven door hedolifo  

20-01-2013 om 00:00 geschreven door hedolifo