 |
|
|
| A man is happiest when there is a balance between his needs and his possessions - Trevanian, Shibumi |
|
|
| 05-12-2010 |
 Rarara, wie ben ik? |
Zo hé, dat gaat snel. Toen ik naar bed ging lag er nog tien centimeter sneeuw voor de deur; ik heb het niet nagemeten. Vanochtend is het grootste deel reeds weg. Hoewel het er nog spekglad uitziet, verwacht ik morgen weer gewoon op pad te kunnen gaan. Het westen van het land heeft een streepje voor bij de heer. De here zij dank.
Een willekeurig artikel van de satirische website Speld, hier links bij de links. Over de voormalig rector magnificus. Een greep uit de reflectanten: Anja (van Henk), Ingrid (van Henk), Janboel, PVV Vrijwilliger, Mad Man, Dead Man, Dutchgirlfromholland. Dat gaat nog een tijdje zo door. Reacties onder de meest grappig bedoelde pseudoniemen. In wezen zijn het anonieme reacties. Zulke reacties gooi ik meteen van mijn blog. De laatste was ene Jan Lul, weg ermee.
Is dat censuur? Natuurlijk is dat censuur, maar het is mijn goed recht. Analoog aan: Als je een discotheek runt mag je niet zo maar willekeurige bezoekers weigeren, maar ik kan zonder opgaaf van reden lieden de toegang tot mijn huis weigeren. Zoiets dus.
Ja maar, zul je tegenwerpen, toch staan er op jouw blog ook reacties onder pseudoniem. Dat is waar, maar ik weet wie de afzenders zijn. Hier links bij mijn links staan zelfs enkele pseudoniemen. Julius Pasgeld is een goede vriend en de hele stad weet wie hij is; hij is bijna net zo beroemd als ik. Herman Rijs en Erik Vlaksteeter zijn mijn oudste vriend. En de Boskater? Dat is een aardige dame uit het Nijmeegse, die er geen geheim van maakt wie zij is. Klik de link maar eens aan en kijk vervolgens boven in beeld naar de adresbalk.
Laat ik het zo zeggen. Ik kan natuurlijk niet elk uur even gaan kijken of er nog reacties zijn binnengekomen vanachter de wolken. Dus als je mazzel hebt, blijft je reactie misschien wel een halve dag staan. Maar in het vervolg zal ik, vóór ik de reactie verwijder, het IP-adres op de zwarte lijst zetten. Dan kom je, via je eigen machine, nooit meer binnen. Dikke bult. Zoals ik al vaker heb gezegd: ik ben wel goed, maar niet gek.
Julian Assange is op dit moment, bij mijn weten, nog op vrije voeten. Laten we de vinger aan de pols houden.
Wielerhoekje. Geplukt van Sporza.be: De tweede Boonen & Friends-veldrit voor het goede doel (Move to Improve - A.B.) is gewonnen door Pieter Vanspeybrouck. De renner van Topsport-Vlaanderen won voor Maarten Wynants, de winnaar van vorig seizoen. Wouter Weylandt werd derde. Tom Boonen startte furieus en dook als eerste het veld in. Maar daar ging hij meteen tegen de vlakte. Daarna ging hij wat voorzichtiger te werk.
Het kostte veel moeite om het parcours rond het Zilvermeer in Mol sneeuwvrij te maken, maar dat was toch gelukt. Voor de profs aan hun cross begonnen, was er een veldrit voor ex-kampioenen. Die werd in een heuse sneeuwstorm gereden, maar toch stond Steven de Jongh met korte mouwen aan de start. De Jongh wou duidelijk snel binnen zijn, want hij streed om de zege met Erwin Vervecken, meervoudig wereldkampioen veldrijden. Vervecken wist de Nederlander toch los te rijden in de slotronde. Er waren heel wat valpartijen bij de ex-kampioenen. Onder anderen Johan Museeuw ging stevig onderuit. Hij ging over de kop en landde in de sneeuw. Hij reed nog even voort, maar gaf toch op.
De uitslag:
1. Pieter Vanspeybroeck
2. Maarten Wynants
3. Wouter Weylandt
4. Jérôme Pineau (Fra)
5. Guillaume Van Keirsbulck
6. Frederique Robert
7. Dries Devenyns
8. David Boucher (Fra)
9. Sebastian Langeveld (Ned)
10. Kevin Hulsmans
En de gepensioneerde renners:
1. Erwin Vervecken
2. Steven de Jongh (Ned)
3. Koen Beeckman
4. Jan Boven (Ned)
5. Marc Janssens
6. Franky Van Oyen
7. Johan Verstrepen
8. Wim Arras
9. Eric Lievens
10. Marc Patry
Vandaag vindt in Igorre, in Noord-Spanje, de vierde wereldbekerveldrit van het seizoen plaats. Alle kanonnen, met uitzondering van mijn favoriet Zdenek Stybar (de knie!), zullen aan de start verschijnen en den Bels, Canvas, zendt het vanaf 15.25h uit.
|
|
|
|
|
| 04-12-2010 |
| Kond |
Ondanks de witte zooi ligt iedere ochtend de Krant in de bus. Goed hoor! Momenteel heerst er een heuse sneeuwstorm. Zo nu en dan loop ik even naar buiten om de opstapjes naar het kattenluik schoon te maken. Het is vegen tegen de bierkaai, maar het houdt een mens bezig. Kim sprong zojuist op de kliko. Met dezelfde gang gleed hij er weer vanaf. Ik schaterde het uit. Dat is misschien niet zo aardig.
Als ik kinderen had, ging ik sleetje rijden, als ik een sleetje had.
Er valt weinig te vertellen over mijn eerste afspraak in de nieuwe orthopedische werkplaats. Dat is misschien flauw, maar het is niet anders, het spijt me. Aangezien mijn huidige been aan alle kanten - koker, knie, voet, lengte - prima voldoet, alleen de bekleding, zeg maar het vlees van een gewoon been, begint wat in lappen uiteen te vallen, wellicht kan Lady Gaga er nog een jurkje van maken, heeft de instrumentmaker de vital statistics (36-24-36) genoteerd. Daarmee gaat hij aan de slag. Hij heeft een gipsafdruk van de binnenkant van de koker gemaakt, de maat genomen van de buizen (de botten), het soort knie en voet genoteerd.
Wordt het geen tijd voor een meer geavanceerde knie, bijvoorbeeld, zou je zeggen. Nou, er is een probleem - de handicap komt met beperkingen. Mijn stomp, dat wat er rest van mijn been, is wat aan de korte kant. Als ik een bakkie op heb, zeg ik weleens tegen de dame tegenover me: de mijne is nogal klein. Sexual harassment. Die stomp is de hefboom waarmee ik de prothese bestuur. De knie kan daarom niet al te fancy zijn. Het voert te ver dat uit te leggen. Ten opzichte van mijn eerste prothese is er al een belangrijke verandering: die eerste had een knie met een tweepunts ophanging, mijn huidige en volgende een vierpunts. En ook de voet is van een betere soort: die is enigszins verend en geeft bij de afzet energie terug.
Dan mag ik onderhand bijna vijfendertig jaar met een prothese lopen, echt veel verstand heb ik er niet van. Maar hé, jij rijdt misschien al vijfendertig jaar auto: ken jij alle ins en outs van je motor? Nou dan.
Het was een kwestie van been afschroeven en wachten. Een uurtje, meer niet. Ik had iets te lezen meegenomen, dat doe ik altijd. Zo moet ik bij mijn huisarts de dag tevoren een afspraak maken. Spoedgevallen daar gelaten. Als ik om tien uur een afspraak heb, ben ik er tien voor tien. Maar het kan gebeuren dat ik dan pas om elf uur aan de beurt ben. Dan lees ik, al is het alleen maar om me af te sluiten van het geklaag om me heen. Mijn huisarts neemt de tijd voor zijn patiënten, of hij wordt weggeroepen, daar hou ik rekening mee. Oog om oog, tand om tand: ook voor mij neemt hij alle tijd. Gisteren had ik The Firm (1991) van John Grisham bij me:
Its all in the family. In dit geval de schoonfamilie van Eva Jinek; ze heeft toch nog verkering met Bram? Ik las, bladzijde 176: Deny. Deny. Deny. His criminal-law professor at Harvard had been a radical named Moskowitz, who had made a name for himself defending terrorists and assassins and child fondlers. His theory of defense was simply: Deny! Deny! Deny! Never admit one fact or one piece of evidence that would indicate guilt.
Anatomische les. The Singing Detective: 'Your kneebones connected to your elbow...' Dan heb je een probleem. Probeer maar. Ach, moet ik ineens aan een incident denken. Ik was in een gezelschap dat Twister wilde spelen. Je kent het wel. Ik citeer meneer MB:
Bij het spel hoort een draaischijf die is verdeeld in vier vakken. Elk vak staat voor een lichaamsdeel: linkervoet, rechtervoet, en linker of rechter arm. Deze vakken zijn verder onderverdeeld in vier verschillende kleuren. De spelleider draait de schijf en roept, bijvoorbeeld, "linkervoet op blauw". De spelers moeten nu dat lichaamsdeel op een van de cirkels met die kleur plaatsen, zonder om te vallen. Dan wordt de draaischijf weer gedraaid, en moet het volgende lichaamsdeel geplaatst worden. Elk geplaatst lichaamsdeel moet blijven staan, totdat het lichaamsdeel opnieuw genoemd wordt met een andere kleur. Bovendien mag een gekleurde cirkel niet door twee personen tegelijk gebruikt worden. Wie omvalt, een cirkel loslaat of een lichaamsdeel op een verkeerde cirkel plaatst is af. Het leuke van het spel is, dat de deelnemers op laatst de meest acrobatische standen in moeten nemen om nog een vrije cirkel van de juiste kleur te bereiken.
Doe gezellig mee. Daar paste ik voor. En, ach, je kent het wel, wellicht uit eigen ervaring: doe niet zo flauw, je hoeft toch niet te winnen. Gezeik aan mijn kop, het droop ervan af. Oké, dan moet je het zelf maar weten. Tussen haakjes: het was een kinderfeestje met begeleidende volwassenen. Ik begeleidde één van de volwassenen, die op haar beurt weer twee kinders begeleidde. Niet van mij! Laat dat gezegd zijn. De spelleider: rechterhand op geel. Lukte. Linkerbeen op blauw. Lukte. Rechterbeen op groen. Dat was voor mij godsonmogelijk zonder om te vallen. Zo goed en kwaad als het ging deed ik mijn broek naar beneden en de prothese uit en zette deze op een groene cirkel. Enkele van de kinderen hebben later nog psychotherapie gevolgd.
WikiLeaks. Voor de derde keer heeft WikiLeaks een stortvloed documenten, afkomstig van en gericht aan het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, het cybernetische heelal ingeslingerd. De verlegenheid is terecht groot
De geruchtmakende onthullingssite is vrijdagavond opgedoken op een Nederlands internetadres. De site wikileaks.nl wordt in de lucht gehouden door provider e-Dot uit Zoetermeer. e-Dot is niet de host, maar verwijst slechts door. Een soortgelijke actie heeft PowNed gedaan. De publieke omroep biedt de informatie aan, 'uit sympathie' voor WikiLeaks, door middel van een zogenoemde mirror site. Dit is een 'kopie' van WikiLeaks. Ook een Duitse en een Finse provider zijn WikiLeaks te hulp geschoten.
Wielerhoekje. Vandaag zamelen Tom Boonen en zijn vrienden geld in voor het goede doel met een
veldrit rond het Zilvermeer Mol. Het winterweer zal er geen stokje voor steken. 'We zijn dagen in de weer geweest,' vertelt organisator Wilfried Peeters.
|
|
|
|
|
| 03-12-2010 |
| De voormalig rector magnificus |
Je kon erop wachten. Het is een paar dagen stervenskoud en de klimaatdeskundigen met het lage voorhoofd slaan aan het blaten: wat nou opwarming van de aarde? Mèèh. Voorop de voormalig rector magnificus Richard de Mos, woordvoerder klimaat van de PVV. Al dat geleuter over klimaatverandering is alleen maar bedoeld om de mensen geld uit de zak te kloppen. Ja hoor, Richard. Maar nu even stil, als de grote mensen praten.
Een paar dagen met voor ons doen extreme kou zegt niets over het algemene beeld - vorig seizoen hebben we drie weken in de zooi gezeten. Net zo goed als het feit dat er tot nu toe deze eeuw alleen maar warmterecords zijn gebroken. De lage voorhoofden hebben blijkbaar de Reis met de Beagle niet gezien, om een voorbeeld te noemen. In de uitzendingen over Zuid-Amerika werd goed in beeld gebracht hoe gletsjers de afgelopen decennia aanzienlijk zijn geslonken. Met alle gevolgen voor de drinkwatervoorziening van dien. De poolkappen smelten ook aantoonbaar, zij het minder snel dan in sommige rapporten wordt gerapporteerd. Maar ze smelten!
Ben ik complotdenker? Soms wel. Het is wel een aardige bezigheid hele romans te verzinnen. Maar je weet: als je lijdt aan achtervolgingswaanzin wil dat niet zeggen dat je niet achtervolgt wordt. Als je in complotten denkt wil dat niet zeggen dat er in bepaalde gevallen geen sprake is van een complot. Weet je nog van de Rainbow Warrior in de haven van Auckland in Nieuw-Zeeland? In 1985 hield de Franse regering kernproeven op Moruroa, een atol in Frans Polynesië. De Rainbow Warrior lag op 10 juli 1985 in de haven van Auckland om een protestvloot te leiden die richting Moruroa zou gaan varen. Twee bommen sloegen een groot gat in de romp, waardoor de Rainbow Warrior snel zonk. Op één na konden de opvarenden veilig aan land komen. Fernando Pereira, een Nederlandse fotograaf van Portugese afkomst verdronk toen hij trachtte zijn fotomateriaal te redden uit zijn hut.
Een complot? Jawel, van de Franse geheime dienst, de DGSE. Operation Satanique noemden de Fransen het, en de operatie werd uitgevoerd door drie teams. Het eerste team bestond uit Dominique Prieur en Alain Mafart, die zich voordeden als het Zwitsers echtpaar Turenge. Zij waren verantwoordelijk voor de verkenning en de logistiek. Het tweede team bestond uit de bemanning van het jacht Ouvea en was verantwoordelijk voor het binnenbrengen van de mijnen die gebruikt werden. Het derde team bestond uit de duikers die de mijnen bevestigden.
Ook de bemanning van Ouvea werd door de Nieuw-Zeelandse politie van betrokkenheid verdacht en daarvoor verhoord, maar alleen Prieur en Mafart werden gearresteerd en tot 10 jaar gevangenisstraf veroordeeld wegens dood door schuld en brandstichting. Hoewel zowel de verantwoordelijk Minister van Defensie als het hoofd van de DGSE in september 1985 aftraden na de affaire, bleef de Franse regering elke betrokkenheid ontkennen. Pas in juli 2005 werd bekend dat de toenmalige Franse president François Mitterrand destijds zelf toestemming had gegeven voor de aanval, die hij in het openbaar sterk had veroordeeld.
Nieuw-Zeeland weigerde in eerste instantie de beide Fransen uit te leveren. Na politieke druk vanuit Frankrijk, die onder andere bestond uit het dreigen met een veto op de invoer van Nieuw-Zeelandse producten in de EEG, mochten ze in juli 1986 Nieuw-Zeeland verlaten om hun straf in eigen land uit te zitten. Frankrijk haalde hen in als helden, gaf hen de hoogste militaire onderscheiding, het Legion d'Honneur, en liet hen na een kort en licht huisarrest vrij.
Was dit een complot of niet?
En dan is nu de Ecolution tot zinken gebracht, schade 1 miljoen euri. De Ecolution? Een luxe zeiljacht van (ex)astronaut Wubbo Ockels en de zijnen. Een jacht met autonomie: het schip wekt tijdens zeilen substantiële energie op o.a. door middel van propellertjes onder de romp. Substantieel: berekeningen geven aan dat in een gematigd klimaat het systeem vier zeildagen nodig heeft om één maand comfortabel te leven aan boord. Voor streken met meer energiegebruik, zoals de poolgebieden, kunnen dieselmotoren worden gebruikt voor verwarming (op bio-diesel).
Het schip lag in het Reitdiep, ten noorden van de stad Groningen. Doordat het Reit niet zo diep is, is de boot niet geheel gezonken. Bij de vernielingen zijn de boeven zeer doelgericht en professioneel te werk gegaan. Het is dus niet een stelletje dronkenlappen geweest waarbij na een avondje stappen de vlam in de hersenpan sloeg. Dat het niet zo maar vandalen waren blijkt ook uit het feit dat alle sporen verwijderd zijn. Complot? Denk het wel. Uit de hoek van de niet-duurzame energieleveranciers. Indien daders en opdrachtgevers worden ontmaskerd: knieschot. De revalidatie dient uit eigen zak te worden betaald.
Revalidatie: zo meteen de deur uit, naar de werkplaats voor het laten aanmeten van een nieuw been. Op kosten van het ziekenfonds. En, Jimmy, morgen zal ik verslag doen van mijn eerste bezoek.
Wielerhoekje. Wereldkampioen Zdenek Stybar moet door aanhoudende knieproblemen een rustperiode van enkele weken inlassen. De Tsjech van Telenet-Fidea zal pas tegen Kerstmis opnieuw het veld kunnen induiken. Hij is met zijn ploegmaten op stage in Spanje, maar moet steeds afhaken tijdens de duurtraining. De dokters zien geen andere mogelijkheid meer dan de Tsjech een tijdje van de fiets te houden.
Hij moet dringend rusten. De voorbije weken blusten we steeds het vuurtje dat in zijn knie brandde, maar het flakkerde steeds op. We moeten nu het lef hebben om te zeggen dat het zo niet meer voor kan. Aldus de doktoren. Zdenek Stybar was wel pijnvrij in de crossen, maar hij verteert dus de langere trainingen niet. En die zijn ook nodig om zijn conditie op te kunnen bouwen. Jammer, het zij zo.
|
|
|
|
|
| 02-12-2010 |
| Mea maximale culpa |
Kijk, ik ben wel goed maar niet gek. Gisteren nog een rondje door de buurt gemaakt. Het was stervenskoud, met een gevoelstemperatuur van Jezus-wat-koud, maar de straten waren begaanbaar. Nu is de stad weer bedekt met een laag witte zooi, die op sommige plekken het ijs van gisteren verbergt. Alles goed en wel, maar daar waag ik mijn oude botten niet aan. Weet je wel hoe lang je op mijn leeftijd blijft sukkelen met een gebroken heup? Nou dan. Enfin, aan de andere kant van de lijn gaf mij me groot gelijk. Een andere afspraak is reeds gemaakt. Maar in een breder verband: al dat oponthoud, al die files, het moet een zware klap zijn voor minister De Jager. Leuk hè?
Joh, ik doe gewoon of het kerstmis is. Dan heb ik dat maar alvast gehad.
Het is vandaag een spannende dag. Op twee fronten. Ruimte-organisatie Nasa komt met een belangrijke mededeling over buitenaards leven en de Fifa verklapt vanmiddag of het wereldkampioenschap voetbal in 2000-straks naar Nederland en België komt. Hoewel de persconferentie van Nasa nog gehouden moet worden, is al naar buiten gekomen wat ze te melden hebben. Niks buitenaards leven, maar een rare bacterie (de GFAJ-1, je kent hem wel) die kan overleven in het arseenrijke zoutmeer Mono Lake in Californië. Geen bewijs van buitenaards leven, maar een terechtwijzing: het leven elders in het heelal hoeft niet uit dezelfde bouwstenen te bestaan als het leven op aarde. Tsjonge, wat een ontdekking, dat had ik ze nog wel kunnen vertellen.
En dat voetballen? Organiseer het toernooi in Rusland of Engeland. In het tweede geval zou het een mooi gebaar zijn naar de Engelse voetbalfans: dan hoeft dat armoedige tuig niet zo ver te reizen om de hooligan uit te hangen. Maar optie nummer een is natuurlijk de beste. De Fifa is een maffiose organisatie, het moderne Rusland draait op de inlandse maffia, met als patroon heilig boontje premier Poetin. Bendes die de handen ineen slaan, het is eerder gebeurd. Laat die beker in elk geval aan ons voorbijgaan. Zo niet, dan gaan we straks stennis maken. Met lekke banden, valse kaartjes en zo...
Na Kamerleden en de parlementair journalisten van RTL Nieuws en NRC Handelsblad zijn nu de bloggers aan de beurt. Ook wij moeten met de billen bloot omtrent ons justitieel verleden. Daar ben ik niet te beroerd voor, te meer daar ik dan meteen van het gezeik af ben. Mijn strafblad dus. In de paar jaar dat ik auto heb gereden ben ik een keer of tien op de bon geslingerd wegens fout parkeren. Er zijn geen andere met de auto begane overtredingen waarvoor ik ben gepakt en veroordeeld. Eén maal ben ik aangehouden wegens rijden onder invloed. Op de fiets. Blazen en een bloedtest. Dit is afgedaan met een financiële transactie. De volgende dag mocht ik gewoon weer fietsen.
Het meest heftige? Ik heb ooit op een opsporingslijst gestaan op verdenking van de handel in drugs. Een aardige grap was wel, dat ik op het moment dat men tot aanhouding wilde overgaan op vakantie was in Frankrijk. Tegen mijn ouders werd gezegd: hij is naar het buitenland gevlucht. Wat was er aan de hand? Ik woonde nog op het oude dorp en daar was moeilijk aan hasj en weed te komen. Als ik naar de stad ging, naar het Paard van Troje voor een concert bijvoorbeeld, kocht ik meestal iets voor eigen gebruik. Vroegen vrienden mij ook iets voor hen in te slaan, was ik de beroerdste niet. Maar zelf handelen: no way. De zaak is dan ook met een sisser afgelopen. Verder reikt mijn euvele dadenblad niet. Het spijt me, ik had het graag wat spannender gemaakt.
Niemand vertelt mij ooit wat. Gelukkig lees ik de Krant. De tv-recensent schreef over de rijdende rechter: Er schijnen nog altijd kijkers te bestaan die niet doorhebben dat Mr Frank Visser een typetje is van Kees van Kooten... Ik heb nog eens goed naar een foto gekeken en Jean-Pierre Geelen heeft gelijk. Dat ik dat nooit heb gezien. Hij lijkt een beetje op de Van Thijn die Van Kooten in huis heeft. Nu heb ik het programma ook nauwelijks gezien. ...en die geloven dat Nederland werkelijk continue overhoop ligt met de buren om een overhangende conifeer en het recht op overpad. Want dat geloof ik dus niet. Hoewel je in ons land struikelt over de zeikerts, geloof ik niet dat het er genoeg zijn om er wekelijks een half uur de rechter op af te sturen. Er kijken meer dan een miljoen mensen naar. Hebben die allemaal door dat het Van Kooten is?
Is het ooit eerder gebeurd dat iemand die wordt verdacht van twee verkrachtingen op de lijst van meest gezochte criminelen ter wereld van Interpol terecht komt? Moet de Nederlandse politie daaraan meewerken? Kunnen daar Kamervragen over worden gesteld?
Wielerhoekje. In deze tijd houden wij, de wielerliefhebbers, ons bezig met het veldrijden. Maar vriend Bruin wees mij erop dat het wegseizoen niet zo lang meer op zich laat wachten: de Omloop Het Volk (Het Nieuwsblad?) wordt al op 26 februari verreden. Een dag later is het Kuurne-Brussel-Kuurne. Nog maar een paar nachtjes slapen.
|
|
|
|
|
| 01-12-2010 |
| The return to cross approaches 5 december in Leudelange |
Alleen Balzac scharrelt buiten. De anderen, Wausje, Kim, Kat, Hanks en Skitty liggen hier achter me bij elkaar op bed. Geef ze eens ongelijk. Wordt er al geouwehoerd over de Elfstedentocht? Ongetwijfeld. Met de gladheid lijkt het mee te vallen in de buurt. Als ik door het slaapkamerraam scherp naar links kijk, zie ik net een stukje van de straat. Dat ziet er schoon uit. Straks zal ik me dik inpakken en een ommetje door de buurt maken. Inspectie. Een inschatting maken of ik morgen zonder al te veel problemen op de fiets kan stappen. Als eerder gezegd: de witte zooi is prachtig om te zien, vooral en alleen als het net gevallen is, maar het is een ramp voor een eenbenige zich erin voort te bewegen.
Bij deze temperaturen moet ik altijd even denken aan mijn oude kruidenier, Vreeswijk, van het kleine zaakje met de grote prijzen op de Brouwersgracht. Vreeswijk is niet meer. De goede man is eerst gepensioneerd, daarna veralzheimerd en tenslotte gestorven. Het zaakje is sindsdien enkele malen in anderen handen overgegaan en ik kom er nog nauwelijks: de buurtsuper zit ook om de hoek, zij het een andere hoek, en is stukken goedkoper en heeft een breder assortiment. De openingstijden zijn hetzelfde. Maar toen de oude Vreeswijk nog achter de toonbank stond kwam ik er graag. De man had een heerlijk soort humor.
Dan vroor het dat het kraakte en kwam ik er handenwrijvend en snottebellend binnen: Man! Wat is het koud. Vreeswijk: Koud?? Koud?? Als het vriest, dán is het koud. Ook zei hij wel: Koud? Stel je niet aan. Als de boeren ijs schijten achter de kachel, dán is het koud. Dan ging ik altijd weer verwarmd op huis aan.
Reeds bij de eerste vorst heeft mijn Acanthus een tik gekregen. Ik heb hem meteen een Gunnera behandeling gegeven. Als je deze blog regelmatig bezoekt ken je de Gunnera, ik heb het er vaker over gehad. Het is een reusachtige rabarberplant. De plant op dit plaatje is zeker anderhalve meter hoog. Slechts op enkele plekken in de stad is hij te vinden: op de Wassenaarseweg bij het ANWB-gebouw, in het Westbroekpark, in het Zuiderpark. Als de kou eraan komt wordt de plant helemaal terug gesneden en de restanten worden afgedekt met deze bladerpracht. In het voorjaar ziet hij er dan zo uit: de nieuwe spruiten komen tussen de restanten omhoog. Zo gaat dat bij de Acanthus ook. De twee moeten familie van elkaar zijn.
Een verkrachter dient een zware douw te krijgen. In mijn optiek, en dan ben ik man, is het één van de zwaarste misdrijven. In Zweden werd op 20 augustus jl. een arrestatiebevel uitgevaardigd tegen WikiLeaks oprichter Julian Assange wegens verkrachting van twee vrouwen. Daar heb ik vanaf het begin geen ene reet van geloofd. Direct was ik er van overtuigd dat het een poging was de leaker het zwijgen op te leggen. En zie: inmiddels staat hij op de lijst van Interpol.
Elzevier bericht vandaag: 'De internationale opsporingsdienst Interpol heeft WikiLeaks-baas Julian Assange op de lijst met meest gezochte criminelen gezet. Deze beslissing volgt op de publicatie van een deel van de 250.000 geheime documenten die WikiLeaks online heeft gezet. Aan 188 staten is opgeroepen de 39-jarige Australiër Assange aan te houden. De officiële reden van Interpol is dat hij in Zweden wordt verdacht van verkrachting en seksuele intimidatie. Vermoed wordt dat Assange zich momenteel in Groot-Brittannië ophoudt.
De WikiLeaks-baas beweert zelf dat hij slachtoffer is van een complot, opgezet door de Amerikaanse regering omdat hij geheime overheidsdocumenten openbaart. Hij ontkent de verkrachting.'
En ik geloof hem. Wereldwijd bibbert de diplomatieke gemeenschap. Flauwe grapjes onderling en werkelijke politieke hushhush is zo maar ineens voor iedereen toegankelijk. Dat moet de nek omgedraaid worden. De onderminister van binnenlandse zaken van Equador bood Assange gisteren nog een veilige haven, de president heeft zich gehaast dat aanbod in te trekken. Laten we hopen dat hij uit de vette klauwen weet te blijven. Maar dan nog. Onderhand zal hij wereldwijd genoeg medewerkers hebben die zijn goede werk kunnen voortzetten mocht hij opgepakt worden.
Laatste nieuws: begin volgend jaar zal WikiLeaks tal van interne documenten van een grote Amerikaanse bank publiceren. Ik denk dat er weleens een bank of twee door kunnen omvallen, aldus Assange. Ik kijk er naar uit. Misschien daarna de geheime rekeningen van een aantal Zwitserse banken?
Heb jij dat nou ook? Dat je de staatssecretaris van buitenlandse zaken, Ben Knapen, in de camera hoort en ziet blaten en dat je denkt dat het een typetje is van de cabaretier Thomas van Luyn?
Wielerhoekje. Uit cyberspace geplukt: The return to cross approaches 5 december in Leudelange(Lux) En het bericht: Lars' return to 'cross is fast approaching. On Sunday December 5th Lars will finally return with the international cyclocross race in Leudelange in Luxembourg. This will be the first of eight cyclocross races that Lars has planned to race and announced already. After Leudelange Lars will take part in Overijse (12-12), Antwerp (18-12), Kalmthout (19-12), Heusden-Zolder (26-12), Loenhout (29-12), then either Baal (1-1) or Tervuren (2/1) with Lars finishing his cyclocross season with the national championships in Sint Michielsgestel on January 9th. Lars has been preparing for his return with varying activities including off road training in the Loonse and Drunense Dunes and on the road via training behind a moped.
Hoe staat het eigenlijk de laatste tijd met het gestel van St. Michiel?
|
|
|
|
|
| 30-11-2010 |
| Hydraulische gewrichten, elektrisch aangedreven |
De witte zooi is op ons neergedaald. Voorwaar, een fraai gezicht, maar erg handig is het niet. De mobiliteit, buurvrouw, de mobiliteit. Nu zit ik er met mijn haperende agoragang niet om te springen op pad te gaan, maar ik maak trouw mijn oefenritjes. Bovendien heb ik eind van de week twee belangrijke afspraken buitenshuis. De eerste donderdag en juist in de nacht van woensdag op donderdag wordt er een flinke lading verse zooi verwacht. Vrijdag heb ik een eerste afspraak in een voor mij nieuwe orthopedische werkplaats om een nieuwe prothese te laten aanmeten. Veel dichter in de buurt dan de werkplaats waar ik sinds mijn amputatie klant was, maar met gladheid is iedere meter er een te veel. Ik heb nog even de tijd om er mouwen aan te passen.
Een nieuw been? Jawel, dan toch. Met mijn huidige prothese loop ik al te lang, veel te lang. Jaren te lang. Dat heeft als voordeel dat ik me vrijdag kan verbazen over de vooruitgang die de techniek in die tijd heeft gemaakt. Hydraulische gewrichten, misschien wel elektrisch aangedreven, zodat ik straks met een accu onder een oksel loop. Ik zal kond doen van mijn avonturen.
Paulien Taal is zeg maar echt mijn ding Cornelisse kondigde zichzelf na het uitspreken van een column op de radio af als: Paulien F. Cornelisse. Vanwaar die F.? vroeg de presentator. Omdat het leuk klinkt. Die heeft mijn blog gelezen, dacht ik. Zelf zal ik dat niet zo snel doen: Adriaan G.J. Bontebal. Of kortweg Adriaan G. Bontebal. Omdat het de vaart uit de naam haalt. Tweemaal drie lettergrepen, dat bekt lekker. Tweemaal twee lettergrepen is nog mooier: Gerard Reve. Eva Jinek.
Lezeres M. te A., ook tweemaal twee lettergrepen, mailde mij naar aanleiding van mijn loggen over namen. Op de site van Onze Taal vond zij het volgende:
Wat is het grootste aantal voornamen dat ooit een persoon gedragen heeft? De meeste Nederlanders hebben één of twee voornamen. Drie namen komt al minder vaak voor, en nog meer nog minder. De gewoonte om een kind meer dan één doopnaam mee te geven is ontstaan in de achttiende eeuw, waarschijnlijk omdat meernamigheid als statusverhogend werd beschouwd. De adel begon ermee, en later volgden burgerij en plattelandsbevolking. De wet legt ouders in dezen overigens geen beperkingen op, hoewel een extreem aantal namen geweigerd zou kunnen worden door de naamgeving als ongepast te kwalificeren. En extreme gevallen zijn er zeker. Prins Bernhard, bijvoorbeeld, had negen doopnamen, en in 1960 kreeg de Amsterdamse boreling Luc Malingré de twaalf namen van de apostelen toebedeeld. Vooralsnog is hij daarmee Nederlands recordhouder.
Maar het kan nog erger. In de Verenigde Staten, land van extremen, is een geval bekend uit 1882 van een meisje dat 26 namen kreeg, voor iedere letter van het alfabet één, en Wim Daniëls weet in zijn De naam is... (1992) te melden dat in 1985 het Amerikaanse meisje Tracey Nelson met maar liefst 140 namen werd opgezadeld. Dat zijn er 46 meer dan het 'officiële' record van Guinness World Records, want dat noemt de Spanjaard don Alfonso de Borbón y Borbón als recordhouder met "94 voornamen, waarvan verscheidene ook nog dubbele namen (met koppelteken) waren".
Op de website Raarmaarwaar.nl vond zij nog het volgende bericht: De Britse James Bond-fan David Fearn gaat wel heel ver in zijn adoratie voor 007. Hij heeft zijn naam laten veranderen in de 21 officiële Bondfilms. Voortaan gaat de twintiger door het leven als: 'James Dr No From Russia With Love Goldfinger Thunderball You Only Live Twice On Her Majesty's Secret Service Diamonds Are Forever Live And Let Die The Man With The Golden Gun The Spy Who Loved Me Moonraker For Your Eyes Only Octopussy A View To A Kill The Living Daylights Licence To Kill Golden Eye Tomorrow Never Dies The World Is Not Enough Die Another Day Casino Royale Bond'.
Dat heeft die maffe David Fearn dan zelf gedaan, maar je zal de ouders de kost moeten geven die hun kinderen opzadelen met uitheinige voornamen. Boeren die, ondanks het mestoverschot, hun zoon Geurt noemen. Vriend Bart Chabot die veel aan de weg timmert en daarom een zoon Splinter heeft genoemd. Berucht in het namen geven was ook de Amerikaanse muzikant/componist Frank Zappa (Baltimore, Maryland, 21 december 1940 - Laurel Canyon, California, 4 december 1993). Samen met zijn vrouw Gail kreeg hij vier kinderen. De namen? Moon Zappa (Moon Unit Zappa, 1967), Dweezil Zappa (Ian Donald Calvin Euclid Zappa, 1969), genoemd naar de bijnaam van de kleine teen van Gail. Ahmet Zappa (Ahmet Emuukha Rodan Zappa, 1974), Diva Zappa (Diva Thin Muffin Pigeen Zappa, 1979).
Adriaan Bontebal heb ik ook zelf verzonnen.
|
|
|
|
|
| 29-11-2010 |
| Maxime was liever Iran binnengevallen |
Vanmorgen moest ik denken aan Bruce Springsteen; je kan je dag slechter beginnen. Wanneer heb ik die man voor het eerst gehoord? Dat weet ik nog precies: in de zomer van 1976. Sinds kort had ik mijn rijbewijs B-E en mijn eerste auto: een Daf 33. Zoiets, maar dan - ja, liefhebbers van Neerlands Hoop in Bange Dagen - een kanariegele. Een onding. Later heb ik nog een 55 coupé en een 66 gehad: allemaal ondingen. Met vriend K. reed ik met mijn 33 naar kennissen in Hannover. K., die later nog een platenzaak begon en weer beëindigde, had voor de muziek gezorgd. Het bandje dat we toen helemaal grijs hebben gedraaid was het derde album van Springsteen: Born to Run. Ja, ja, born to run in een Daf 33: ik ben altijd al een liefhebber van ironie geweest. Overigens draaiden we tijdens de reis ook regelmatig Autobahn van Kraftwerk: vvvrrrroemmmm! Al bladerend door de Gids moest ik met name denken aan één van zijn songs: 57 Channels And Nothin On
I bought a bourgeois house in the Hollywood hills
With a truckload of hundred thousand dollar bills
Man came by to hook up my cable TV
We settled in for the night my baby and me
We switched 'round and 'round 'til half-past dawn
There was fifty-seven channels and nothin' on
Copyright © 1992 Bruce Springsteen (ASCAP)
Het klinkt misschien vreemd, maar ik heb geen idee hoeveel kanalen ik via de kabel kan ontvangen. Het zullen er tegen de dertig zijn, ik zal ze weer eens tellen. Sinds ik ongevraagd ben doorgesluisd van Casema naar Ziggo, vallen er steeds meer kanalen af. Als ik zap krijg ik: beeld, beeld, sneeuw, beeld, beeld, beeld, sneeuw enzovoorts. Steeds veranderen er kanalen in sneeuwbuien, terwijl men mij hetzelfde bedrag, of iets hoger, in rekening brengt. Goed, Rai Uno en TVE ontbeer ik niet echt, maar steeds moet ik met leedwezen constateren dat ik weer een mooi programma op Arte of TV5 moet missen: ongevraagd door Ziggo gedeleted. Het ontoegankelijk maken van cultuur is een breed maatschappelijk verschijnsel. Worden er nog schoolconcerten gegeven? En dan bedoel ik niet Ali B. of de Jeugd van Tegenwoordig.
De Krant beloofde het vrijdag al: Wikileaks zet de lopende band weer aan. Nadat de site in juli 77.000 documenten over de oorlog in Afghanistan had gepubliceerd, daarna 392.000 (!) documenten over de militaire operaties in Irak werkt de site nu aan de publicatie van 3.000.000 vertrouwelijke documenten van de Amerikaanse regering. In werkelijkheid zijn het er 251.287, subtiel verschil. Wikileaks vind je hier links bij de links, maar als je hier klikt kom je direct op de openingspagina van de laatste lek-stunt; ik ga een middagje zitten browsen.
Wat is internet in dit soort gevallen toch een prachtig medium. Alles is direct voor iedereen toegankelijk. Want, weet je nog oudje? De Krant: Toen Daniel Ellsberg in 1971 een geheim dossier over de Amerikaanse inmenging in Vietnam naar journalisten wilde lekken, moest de militaire analist met de hand 7.000 paginas onder het kopieerapparaat leggen. Wat later bekend werd als The Pentagon Papers, was een stapel A4'tjes van 70 centimeter hoog en 35 kilogram zwaar. En:
Julian Assange, de Australische oprichter van Wikileaks, zegt dat hij een zijn team niets wil weten van de herkomst van het materiaal dat ze krijgen aangeboden. Elk spoor dat naar de afzender zou kunnen leiden , wordt gewist. Dat doet denken aan de werkwijze van Daniel Ellsberg, veertig jaar geleden. Terwijl hij de Pentagon Papers kopieerde, knipte zijn 10-jarige dochtertje Mary de woorden top secret van elk vel papier. Mary Ellsberg is tegenwoordig vice president of research and programs van het International Center for Research on Women (ICRW).
Van de NOS-site: De Verenigde Staten hebben zes bevriende landen gewaarschuwd voor documenten die de komende dagen verschijnen op de klokkenluiderssite Wikileaks. Dat meldt Wikileaks op zijn twitterfeed. Het gaat om Groot-Brittannië, Noorwegen, Israël, Australië, Denemarken en Canada.
Hoewel Nederland niet in dit rijtje wordt genoemd, heeft het kabinet-Rutte ook een waarschuwing gekregen, zegt minister Rosenthal van Buitenlandse Zaken. Het gaat naar zijn zeggen om "een algemene waarschuwing". "Het is gissen, maar het kan zijn er namen van Nederlandse politici of ambtenaren worden genoemd. We zijn daar alert op." Bij de vorige grote Wikileaks-publicatie is Nederland vooraf ook door de VS benaderd.
De documenten waarvoor nu wordt gewaarschuwd zouden onder meer informatie bevatten over corrupte Russische politici en Turkse steun aan al-Qaida in Irak. Bovendien zou ook blijken dat de VS de Koerdische afscheidingsbeweging PKK heeft gesteund, aldus The Washington Post.
Volgens de Britse zender Sky News verschijnen er 2,7 miljoen vertrouwelijke berichten tussen de Amerikaanse regering en Amerikaanse ambassades online. Sky zegt dat er ook e-mails tussen zitten, waarin grappen worden gemaakt over andere wereldleiders. Genoemd worden onder anderen de Russische president Poetin, de Afghaanse president Karzai en de Pakistaanse president Zardari.
Een bloemlezing uit de diplomatieke post van de VS:
* Maxime Verhagen vond in 2003 de inval in Irak verrassend. Hij vond Iran een veel groter gevaar en was daar liever binnengevallen
* Medvedev, officieel de machtigste politicus van Rusland, speelt in de praktijk de Robin van Poetins Batman.
* Silvio Berlusconi (premier Italië)wordt zwak, ijdel en ineffectief genoemd In een ander rapport wordt gerept van zijn lange nachten en hang naar feesten waardoor de Italiaanse premier niet genoegRUSSIA rust krijgt
* Nicolas Sarkozy (president Frankrijk) is lichtgeraakt. Hij heeft een dunne huid en een autoritaire persoonlijke stijl. Aanleiding is zijn gewoonte zijn staf en premier te kapittelen.
* Angela Merkel (Bondskanselier Duitsland) is risicomijdend en slechts zelden creatief.
* Guido Westerwelle (Minister Buitenlandse Zaken Duitsland) is Incompetent, ijdel en kritisch ten opzichte van de Verenigde Staten.
* De Egyptische president Mubarak vond de Irak-oorlog gevaarlijke onzin, omdat de Irakezen democratieresistent zijn.
* De stafchef van de Revolutionaire garde van Iran, Ali Dschaafari, heeft in een hoogoplopende ruzie president Ahmadinedjad geslagen
* De oorlog in Georgie heeft laten zien wie in Rusland de kok is (Putin) en wie de kelner (Medvedev)
* Landen in de derde wereld die gevangene(n) uit Guantanamo willen opnemen krijgen meer ontwikkelingshulp. De Belgische regering zag het als een manier om aanzien in Europa te winnen.
* Benjamin Netanyahu (premier Israël) is elegant en charmant, maar261110BER817 houdt zich nooit aan zijn beloften.
* Koning Abdullah van Saoedi-Arabië heeft er regelmatig bij de Verenigde Staten op aangedrongen Iran aan te vallen om het nucleaire programma van Iran te vernietigen. Hij heeft jullie [de Amerikanen] gevraagd de slang te onthoofden, zei de Saoedische ambassadeur in Washington, Abdel al-Jubeir, over de Saoedische koning. Iran heeft het bezit van kernwapens overigens altijd ontkend.
* Ook koning Hamad bin Isa al-Khalifa van eilandstaat Bahrein drong bij een Amerikaanse diplomaat aan op actie tegen Iran. Bombardeer Iran of leer leven met een Iraanse atoombom. Sancties, wortels voorhouden of stimuleringsmaatregelen zullen niet helpen.
|
|
|
|
|
| 27-11-2010 |
| In de ban van bedrog |
Na neerslag... Het klaarde op, dus ik ben weer naar de boekenmart op het plein dat Plein heet gegaan. Midden in het onregelmatig kloppend hart van onze democratie. Dit maal heb ik Rutger van PowNed van GeenStijl van de Telegro niet gezien. Logisch, want er was s avonds voetbal op Nederland 3 en dan komt de uitzending van het PowNews te vervallen. Zo is dat voetballen toch nog ergens goed voor. Er was ook geen enkele politicus te bekennen. Die hadden zich waarschijnlijk teruggetrokken in de achterkamertjes om zich te beraden over de criminele organisatie die onze oosterburen Partei von Verbrecher noemen. De enige BN-er die ik zag was Dominique van der Heijden, die zich spoedde van Dudok, het hart van de parlementaire journalistiek, naar Nieuwspoort, de voormalige sportschool van Hero Brinkman.
Zou ik wel een politicus tegenkomen, of politica, een Eric Lucassen, een Fleur Agema, zou ik dan iets roepen? Een politiek statement of gewoon enkele scheldwoorden? Neen, driewerf. Wij Hagenezen zijn een beschaafd volk. Wij gedogen de enclave rond het Binnenhof, maar wensen ons er niet mee in te laten. Voor je het weet, loop je een enge ziekte op. Op de boekenmart heb ik negen boeken gescoord; voor een lezer als ik is er altijd wel wat te vinden. Zes van een euro per stuk, drie van drie voor vijf euri:
Vincent van Gogh - Een Leven in Brieven (samengesteld door Jan Hulsker in 1980). Een boek uit de reeks uitgeleend en nooit meer teruggekregen.
Albert Camus - Koninkrijk en Ballingschap (LExil et le Royaume, 1957)
F.M. Dostojevski - Herinneringen uit het ondergrondse (Zapiski uz podpolja, 1864)
John Grisham - The Firm (1991) Ooit gehad, ooit gelezen.
Eilzabeth George - In de ban van bedrog (Deception on his mind, 1997) Hè, wat jammer nou. Nu ik blader om te zien wat de Engelse titel is, merk ik dat ik hem al heb. Overkomt het me weer. Nou ja, misschien kan ik er iemand een plezier mee doen.
Tonnus Oosterhof - Dans zonder vloer (verhalen)
Jonathan Kellerman - Bad love (1993, Alex Delaware)
Martin Amis - De gele hond (Yellow dog, 2003)
Faye Kellerman - Melk en honing (Milk and honey (Fawcett Crest), 1990). De vrouw van Jonathan Kellerman.
|
|
|
|
|
| 25-11-2010 |
| Aan-de-weg-timmerman |
Afgelopen maandag vierden we het spectaculaire overlijden van John F. Kennedy, 47 jaar geleden. Nou ja, vieren? Het was een dag als alle anderen. Maar voor mijn weblog heb ik net gedaan alsof ik erbij stilstond, daar is een weblog voor. Die F. heeft me altijd geïntrigeerd. Het heeft iets zelfvoldaans, iets pseudo chiques. Mijn voornamen zijn Adriaan Gerardus Josephus. Je zou me vreemd aankijken, mocht ik me Adriaan G.J. Bontebal gaan noemen. Overdreven, te dik aangezet. Een beroemde voorletter in ons land is de R. van Peter R. de Vries, Peter Air voor intimi en critici. Dat heb ik altijd wel begrepen. Het sterft in ons land van de Peter de Vriezen, dus het is logisch dat je als aan-de-weg-timmerman een onderscheid wil maken. Maar John F. Kennedy? Ik ben er eens op gaan googlen en ik moet de paapse schuinsmarcheerder postuum gelijk geven. De Amerikaanse geschiedenis kent namelijk nog een John Kennedy, in zijn geval John B. Kennedy.
Deze Kennedy was samen met John C. Lester, Frank O. McCord, Calvin E. Jones, Richard R. Reed en James R. Crowe tussen kerst 1865 en juni 1866 oprichter van de originele Ku Klux Klan. De zes veteranen van het Geconfedereerde Leger richtten de Klan op als een sociale club gebaseerd op humor, folklore en politiek. Maar al snel werden er overal in het zuiden verschillende afdelingen opgericht die gewelddadig waren: vooral tegen zwarten en carpetbaggers: ambtenaren, onderwijzers en anderen uit de Noordelijke staten. Was dat het gevoel voor humor van John B. Kennedy en consorten? Begrijpelijk dat je je wilt onderscheiden van zon creep. John F. Kennedy had zijn eigen, unieke, rare trekjes.
Het tweede deel en tevens slot van het verhaal Eversmade:
Hij heeft honger, maar zijn centen zijn op. Gekken mogen natuurlijk niet eten. Maar hij is helemaal niet gek. Kijk maar in de spiegel. Hij zal straks langs de politie gaan. Dan zal hij zeggen dat-ie honger heeft en helemaal niet gek is. Of toch maar niet? Ze willen hem toch nooit geloven. Die stink politie roept dan meteen weer de broeders. Kan hij weer terug naar het gesticht. Gaat de dokter weer tegen hem aan zitten lullen. De dokter is wel groot. Maar hij speelt onder één hoedje met ze. Die zegt dat ze niet bestaan. Dat hij het allemaal verzint. Hij hoort ze toch. En na een paar dagen pillen slikken gelooft-ie de dokter.
En wat ze daar op tafel zetten is niet te vreten. Zijn moeder kookte veel beter. Als hij dat tegen de dokter vertelt, moet hij weer over thuis vertellen. Dat wil hij niet. Thuis is hij gek geworden. Toen die kerel in de huiskamer met zijn moeder lag te wippen. Hij had hem bij zijn pik gepakt en er keihard aan getrokken. Die kerel zal wel nooit meer neuken. Eigen schuld. Moet je maar van zijn moeder afblijven. Het was de eerste maal dat de broeders kwamen. En die pestkereltjes. Die hadden de politie gewaarschuwd.
Hij verrekt van de kou. Er staat helemaal geen kachel in zijn kamer. Dat had-ie al gezien toen hij er kwam. Maar hij had er niets over gezegd. Anders hadden ze hem meteen weer mee terug genomen. Maar het was zomer toen.
Nu vriest het. Hij heeft hout gejat uit het park. Mooi dat-ie het niet kan gebruiken. Je kan toch niet zo maar op de grond takken verbranden. Dat had zijn vader hem verteld toen-ie nog leefde. Thuis hadden ze een zwarte kachel. Mocht hij altijd houtjes hakken. In de tuin. Hij heeft hier ook geen tuin.
Het is een flatgebouw. Allemaal hokken op elkaar gestapeld. Hij heeft zijn nummer op zijn hand staan. Al die hokken lijken op elkaar. Zou je mooi verdwalen en je eigen huis niet meer terugvinden.
Zouden die anderen ook geen kachel hebben? Hij heeft nog nooit rook op het dak gezien. Wel die kleine rotstralen. Die gooien steentjes naar beneden. Ze hebben hem een keertje een gat in zijn kop gegooid. Toen was hij bewusteloos. Hij heeft twee weken of zo in het ziekenhuis gelegen. Hij heeft niet gezegd dat die lamzakken dat hadden gedaan. Hij is niet gek. Kijk maar in de spiegel. Gekken hebben een raar hoofd. Of ze kwijlen. Hij kwijlt nooit.
Hij heeft al drie dagen niet gegeten. Daar word je mager van. En heel licht. Als hij zo licht is gaat-ie toch vliegen. Doen spreeuwen ook. Die zijn ook heel licht. Door het middelste raam. Dat kan open. Als hij de tafel tegen de vensterbank zet kan-ie een aanloopje nemen. Doen vliegtuigen ook. Toen ze met het hele paviljoen naar het vliegveld waren geweest. Ze mochten niet allemaal mee. Barwoutswaarder moest thuis blijven. Maar die is echt gek. Veels te link. En nu een sprong. Moet je met je armen slaan.
|
|
|
|
|
| 24-11-2010 |
| Eversmade |
Het verhaal van Eversmade ken je niet, hè? Toch heb ik het ooit gepubliceerd, in een boekje dat ik aan vrienden, kennissen en familieleden heb gestuurd ter gelegenheid van de jaarwisseling 1983-84, bij wijze van nieuwjaarsgroet. De titel: Vijf voor Vierentachtig. Een zeer klein boekje, het moest tenslotte in een gewone enveloppe verstuurd kunnen worden. Het had een A6-formaat en telde in het totaal 32 bladzijden. Voor de volledigheid: het boekje bevat 7 verhalen die ik had uitgetikt (zetwerk!) op een oude IBM Executive met dansende letters; het is een swingend werkje geworden. Het is gedrukt in onze eigen drukkerij, dat wil zeggen de drukkerij die we met enkele mensen waren begonnen in de Blauwe Aanslag. De Bijstand heette het bedrijfje, omdat we bijstand verleenden aan allerlei groepen en van de bijstand leefden. Voor de freaks: het is gedrukt op HH Mat MC 80grs. Eversmade dus. Vandaag het eerste deel van het verhaal, morgen het slot. Ik heb het sterke vermoeden dat ik niet lang voor ik het schreef Keefman (1972) van Jan Arends had gelezen.
Eversmade zit aan de grond. Hij heeft geen stuiver meer te makken. Hij weet wie daar schuldig aan zijn. Ze zullen hun trekken nog wel thuis krijgen. De Engel der Wrake scherpt zijn zwaard. Dat heeft hij ergens gelezen. Want hij kan wel lezen.
Met een Eversmade valt niet te spotten. O nee. Hij kent ze. Van die kleine, etterige pestkereltjes zijn het. Staan altijd net om de hoek te grinniken. In de kleine, grijpgrage klauwtjes te wrijven. En als je dan de bocht neemt, zijn ze verdwenen.
Soms kan je ze horen. Als het pikkedonker is en je ligt in je bed. Als je doodstil blijft liggen, hoor je ze praten. Eversmade, Eversmade, Eversmade.
Zij hebben ervoor gezorgd dat zijn uitkering is stopgezet. Zijn natuurlijk goede maatjes met die kerel van de Sociale Dienst. Die is ook niet groot. Ook zon onderdeurtje dat je bijna niet verstaat. Eversmade weet nog goed van die keer dat hij hem op zijn bek heeft geslagen. Geschreeuwd had-ie. Toen zijn die kerels van de bewaking gekomen en daarna de broeders. Dit maal moest hij het slimmer aanpakken.
Hij zou eigenlijk een vriend moeten hebben. Hij heeft er wel een. Barwoutswaarder heet-ie. Maar die is gek. Die moet zijn leven lang in het gesticht blijven. Die heeft zijn vrouw vermoord en een broeder op zijn kop gezeken. Echt waar! Eversmade heeft het gezien. Die gek stond op de tafel. De broeder zat in een stoel te lezen. Hij dacht natuurlijk: laat maar staan, die is toch gek. Toen heeft Barwoutswaarder hem zeiknat gepist. Het was een straal van wel tien meter. Godskolere, wat een straal was dat. Toen moest hij naar de isoleer.
Had-ie maar een vriend hier, buiten het gesticht. Dan konden ze samen een paar van die pestkereltjes vangen. Hij heeft een goed plan. Zijn vriend moest dan langs de ene kant van het blok lopen. Eversmade, als lokaas, langs de andere kant. Dat durft-ie wel. Als ze dan weg willen rennen wanneer hij de bocht om komt, dan grijpt zijn vriend er stiekem een paar. Van achteren.
Morgen het tweede deel.
Het blijkt dat bijna alle eredivisieclubs verlies draaien. Flink verlies. Wat wil je ook met de huidige salarissen van jongens die leuk een balletje kunnen trappen. Overheden staan steeds weer te trappelen om clubs financiële bijstand te verlenen. Hoe zit dat in de stad der steden, met ADO? Dat is tamelijk ondoorzichtig. Om er toch iets over te zeggen ben ik even gaan zoeken en kwam op de Voetbal Steuntrekkersranglijst: hoofdsponsor gemeente. De bron van het artikel is dan weer De Pers.
Komt-ie: in het verleden sprong de gemeente diverse keren (totaal: zon 3,5 miljoen euro) bij op momenten dat ADO in slecht weer verkeerde. Het nieuwe Foreparkstadion, dat in 2007 in gebruik werd genomen, kost de gemeente 27,5 miljoen. In 2008 belandt de groengele trots opnieuw in de problemen. De gemeente redt de club opnieuw, samen met miljonair Mark van der Kallen. Kosten voor de stad Den Haag: voor 10 miljoen wordt het hoofdgebouw van het stadioncomplex overgenomen, er gaat 3 miljoen in de club om de acute geldnood te dempen en een lening van 6,3 miljoen wordt kwijtgescholden. Voor overige leningen wordt het rentepercentage verlicht. Verder betaalt de gemeente ieder jaar twee ton in ruil voor maatschappelijke inzetbaarheid van de club. De huur die ADO Den Haag aan de gemeente afdraagt voor het stadioncomplex: vier ton. Dat is niet genoeg om de kosten van het complex te dekken.
De bespelers van de verschillende theaters in de stad wachten met smart.
|
|
|
|
|
| 22-11-2010 |
| Een smeuïg verhaal over Fleur Agema |
Vandaag herdenken we de 47ste sterfdag van Aldous Huxley, C.S. Lewis en John F. Kennedy. Huxley en Lewis hebben de wereld enige fraaie geschriften nagelaten, de schuinsmarcheerder Kennedy gedenken we als de man die de Cubaanse raketcrisis in 1962 bijna liet uitlopen op een atoomoorlog, de derde wereldoorlog. Schuinsmarcheerder bedoel ik niet als diskwalificatie, hoe men marcheert moet ieder voor zich weten. Het is slechts een constatering. Hij was getrouwd met deze lelijkerd - an artists impression. Logisch dat je dan je vertier buiten het echtelijk bed zoekt.
Moeten kerken belasting betalen, zo vraag ik mij in alle onwetendheid af. Ik heb geen verstand van belastingen, petje af voor iedereen die dat wel weet bij te houden. Om achter de voordeur toch tot een antwoord te komen, heb ik gegoogled. Ergens op een site bleek de vraag al eens gesteld en uit de antwoorden pik ik: Nee, naast enkele gemeentelijke heffingen betalen kerken geen belasting. Je kunt een kerk ook met 0% btw factureren als leverancier. Ik had al zon donkerbruin vermoeden. Nog een antwoord:
In het tegendeel zelfs, ze krijgen geld van de staat. In de meeste Europese landen (behalve bv Frankrijk) wordt er via de inkomstenbelastingen een bedrag geïnd dat bedoeld is voor de kerken, in Duitsland ken je bv zelf kiezen of je die betaalt en aan welke kerk dat geld moet betaald worden. In België zijn alle priesters van erkende godsdiensten betaald door de staat en ook een deel van het onderhoud wordt door de staat of stad betaald voor zover het om een monument gaat. Het is een grof schandaal. Aangezien het er niet naar uitziet dat daar in de nabije toekomst verandering zal komen, moet er van deze nood een deugd gemaakt kunnen worden. En wel zo:
Laten we komen tot de oprichting van de Linkse Kerk. Een landelijke organisatie, met plaatselijke kerken als Paradiso, het Concertgebouw, de Heineken Music Hall, theater Pepijn. Met, net als bij de EO, landdagen: Lowlands, Pinkpop, Mystery Land. Wat opent dat een mogelijkheden! De overheid blijven volop meebetalen aan de huisvesting van de verschillende parochies. Verhuurders van marktkraampjes en geluidsinstallaties factureren 0% btw. Bezoekers aan de kerkdiensten betalen uiteraard ook 0% btw voor hun deelname aan een dienst. Sterker nog: zij kunnen dit als gift van de belasting aftrekken.
Het unieke van deze kerk zal zijn, dat de aanbeden goden lijfelijk bij de diensten aanwezig zijn: op het podium.
Dit mag een simpele gedachtegang zijn, maar steekt het in de praktijk ook niet heel simpel in elkaar? Willen de lezers die wel verstand van belastingen hebben zich eens buigen over deze zaak? Voor een betere toekomst.
Je kunt de mensen in je omgeving, in je stad, in het land, in de wereld, in twee groepen verdelen. Dat gebeurt veelvuldig en komt meestal neer op wij en zij. Je kunt het doen, maar het is erg simplistisch. Zelf geef ik me er ook wel aan over, de intellectuele boog kan nou eenmaal niet altijd gespannen staan. Bijvoorbeeld: wij, het weldenkend deel van de natie en zij, die zich encailleren met de PVV.
Het bureau Synovate bericht dat de aanhang van de PVV door alle affaires van de laatste tijd met vijf zetels is gedaald. Dat klinkt hoopvol, maar het slaat nergens op. De club van Wilders zou nu slechts 25 zetels scoren, terwijl dat twee weken geleden nog 30 was. Zo kan je het ook bekijken, maar het vullis zit nu met 24 man in de Kamer: ze staan dus nog steeds op één zetel winst. Wat doen we er aan?
Laatst schreef ik dat ik nog een smeuïg verhaal over Fleur Agema ken, maar dat ik het nog even onder de pet hou. Als bekend wordt wat ik weet, zal de club op zijn grondvesten schudden. Mijn voornemen was dat ik de laatste affaire - dat was James Sharpe, toch? - twee weken zou laten bezinken en dan, boem!, met mijn onthullingen komen. Daar ben ik op teruggekomen, het lijkt me geen slim idee. Punt is dat straks bij de verkiezingen voor Provinciale Staten ook de affaire Agema dan in de vergetelheid zal zijn geraakt: het geheugen van de kiezer is erg korte termijn. De beste zet zal zijn een week, hooguit twee weken voor de verkiezingen met de onthullingen te komen. Waarbij de oude zaken - Brinkman, Hernadez, Lucassen, Sharpe enzoverder - weer eens heerlijk opgerakeld worden. Dat moet dan toch doordringen tot de botte hersenen van PVV-kiezers?
Heb je afgelopen donderdag die Sharpe nog horen janken voor de cameras? Een typisch voorbeeld van een gotspe. Van de redenering: heb je het gedaan, krijg je nog de schuld. Ik word 's avonds op de nationale televisie neergezet als pornobaron en als oplichter. U moet zich voorstellen hoe mijn vrouw en kinderen dat ondergaan. De brengers van het nieuws zouden geestelijke schade toebrengen aan mevrouw Sharpe en de kindertjes Sharpe. Het is geklaag in dezelfde categorie als het geklaag van joodse kolonisten na een Palestijnse aanval op een nederzetting. Er wonen hier ook vrouwen, bejaarden en kinderen. Hallo! Wie heeft die vrouwen, bejaarden en kinderen dan meegebracht naar bezet gebied? Wie landje pikt in bezet gebied, moet op de blaren zitten. Of hij zijn geliefden daarin meesleept is zijn eigen verantwoording. Wie mensen oplicht in de pornobranche zal dat zelf tegenover vrouw en kinderen moeten verantwoorden.
Dan lees ik: ...a framed photo of a pleasant-looking, slightly overweight brunette woman kneeling next to two white-haired, ruddy boys of preschool age. A pine-ridgded expanse of lake was in the background. The boys struggled to hold on to a fishingrod from which a heailty-looking trout dangled. en dan lopen de rillingen langs mijn ruggegraat. Zweetdruppels paarlen op mijn voorhoofd. Mijn mond valt droog. Wat eng! Pure horror. Een de-grootste-familie-van-Nederland familie. De foto is genomen door de pater familias, die tijdens deze beschrijving onder de foto zit. Bedrijfsleider van een supermarkt. Die moeten er ook zijn. Het citaat komt uit een roman die speelt in Californië: Time Bomb (1990) van Jonathan Kellerman. Maar het is ook zo Nederlands. Henk en Ingrid en de kinderen. Hun leven voortslepend in een vinexwijk. De voornaamste schrik is dat er maar iets verkeerd had moeten gaan in mijn leven, één verkeerde afslag, en het zou over mij kunnen gaan. Gelukkig heeft mijn ADID een hoop leed voorkomen. Door mijn aandoening mis ik de sociale vaardigheden die nodig zijn voor een langere relatie, laat staan een huwelijk.
|
|
|
|
|
| 21-11-2010 |
| Noem het boter op mijn hoofd |
Dan lees ik dit: Een reusachtige zeug rustte op haar zij in het midden van het hok. Haar ronde, zwarte buik, getooid met een dubbele rij tepels, lag klaar voor de aanvallen van een leger van kleine, bruinzwarte biggen. Met een razende gulzigheid sjorden ze aan het lijf van hun moeder. De oude zeug maakte soms een verstoorde beweging of gaf een knorgeluidje van pijn. Eén biggetje, de dwerg, de zwakkeling van de worp, had geen kans gezien een plaats te bemachtigen bij het banket. Onder schril gekrijs rende hij heen en weer en probeerde zich tussen zijn sterkere broers te dringen of zelfs over hun samengepakte kleine, zwarte ruggen te klimmen naar het moederlijke reservoir. En dan krijg ik letterlijk tranen in mijn ogen. Jeetje, de kleine dreumes. Laat Oom Adriaan je de fles geven.
Jaren geleden heb ik bij een varkensboer gewerkt. Er is niets mooiers dan een zeug met een roedel biggen. Nou ja, overdreven natuurlijk, er is zoveel moois, maar ik heb ontzettende lol met die beesten gehad. Yorkshires had de boer, een ander ras dan de dieren hierboven beschreven. Hij fokte ze voor mesterijen. Als de biggen een paar maanden oud waren werden ze, onder veel misbaar, afgevoerd om elders vet gemest te worden. Dit was hun voorland, ik heb het gelukkig nooit live gezien. Noem het boter op mijn hoofd.
Het citaat komt uit Gasten op Crome (Crome Yellow, 1921) het romandebuut van de Britse auteur Aldous Huxley. Crome Yellow is een geel pigment dat wordt gemaakt van lood(II)chromaat, een chemische verbinding met de formule PbCrO4. Dat terzijde, voor de kennisgulzigen. In hetzelfde boek las ik nog een ander interessant stukje.
De passagiers van de Titanic zongen Nader mijn God tot U toen het schip zonk. Realiseerden ze zich wel wat ze vroegen, waar ze dichterbij gebracht wilden worden? Nearer my God to thee. Zo had ik dat nog niet bekeken. Er bestaat geen god, maar toch, soms, als je maar hard genoeg bidt, verhoort hij je gebeden. 1522 opvarenden hebben uit volle overtuiging gezongen en zijn beloond, 705 minder godvruchtigen hebben de ramp overleefd. Leonardo DiCaprio en Kate Winslet ook? Het moet wel, want ik heb ze later nog in andere films gezien. Zoals daar zijn... andere films.
Een waarschuwing voor reizigers die uit zuidelijke richting per trein op Hollands Spoor af rijden: aan je linkerhand, als je vooruit rijdt, zul je de schilderingen missen van Herman Berserik op het Rode Dorp; dorp omdat het een hofje is, rood vanwege de rode dakpannen. De trein en de pop. Ze zijn tijdelijk verwijderd, misschien wel zon drie jaar. Er is nog weinig van over. De zoon van Berserik, Teun, zal ze restaureren. Dan zul je zeggen: mis je ze niet als je vanuit Hollands Spoor in zuidelijke richting vertrekt? Dat moet wel, maar het is misschien raar: ik heb ze vanaf die kant nooit gezien.
|
|
|
|
|
| 19-11-2010 |
| Krulwilg |
Heb ik ooit beweerde veel verstand te hebben van alles dat groeit en bloeit? Nee toch. Over het weinige dat ik weet, vertel ik met veel enthousiasme, maar ik ben slechts dilettant. Met de draaiwilg zat ik er in elk geval naast. Voor mijn deur staat al jaren een Salix matsudana of krulwilg - ook bekend als Chinese wilg. De boom werd genoemd naar de Japanse botanist Sadahisa Matsudo. De soort staat erom bekend zich zeer gemakkelijk te laten stekken. Het volstaat een tak van 1-3 cm in diameter tussen november en april - wanneer het blad van de boom is - in voldoende water te steken om wortelgroei te verkrijgen. Ook later heeft de boom, die zeer groot en breed uitgroeit, veel water nodig. De takken zijn populair voor het versieren van bloemstukken. Nu kan ik heel eigenwijs zijn. Voor mij blijft het dus een draaiwilg. Maar mijn veronderstelling van gisteren was juist: het is een exoot. Een allochtoon uit het noorden van China. Hij zal dus niet zo veel soorten insecten herbergen.
Uit de bio van Eric Lucassen op de PVV-site: Voormalig onderofficier bij de Koninklijke Landmacht, nu docent digitale muziekproductie. "De afgelopen jaren is mij steeds duidelijker geworden dat democratie en vrijheid veel dichter bij huis bevochten moet worden. Hier, in ons eigen land." De vrijheid moet veel dichter bij huis bevochten worden. Door oude mensen te intimideren en te bedreigen? De PVV is toch voor zero tolerance? Nou dan.
De cijfers. In de eerste helft van dit jaar was 1 op de 5 inwoners van Den Haag exact 20% van de totale bevolking van de stad. Mannen en vrouwen, kinderen en bejaarden, allochtonen en autochtonen. Het percentage wijkt niet af van de landelijke trend. Gaan de aantallen echter naar 1 op de 4 is er al sprake van 25%, een stijging van 5%. Bij een gemiddelde van 1 op de 3, 33,33%, is er vervolgens zelfs sprake van maar liefst 8,33% stijging. Burgemeester Jozias van Aartsen vindt dit een zorgwekkende ontwikkeling en beraadt zich op maatregelen. Om goed beslagen ten ijs te komen heeft hij de Algemene Rekenkamer opdracht gegeven de cijfers door te rekenen. Het raadslid Richard de Mos wijt de uitkomsten aan de toenemende islamisering van met name de Schilderswijk en Transvaal. Hij eist daarom een bouwstop voor moskeeën en meer blauw op straat. Ik heb gestudeerd voor schoolhoofd, verklaarde de fervente Ajax-supporter. Ik weet dus waarover ik praat. De Stadspartij dringt aan op een spoeddebat. Of er rekening is gehouden met seizoensinvloeden is niet bekend. Ter illustratie: een grafiek. Voor gevorderden: een staafgrafiek.
Nu ik het toch over Van Aartsen heb: het is zon lollig manneke. Morgen vindt in het hele land de actie Schreeuw om Cultuur plaats. Heus schreeuwen, dus herrie. In Rotterdam klinken om 14.30 uur de stoomfluiten van vrachtschepen, waarna iedereen kan gaan schreeuwen op het Schouwburgplein. Om 15.00 uur klinken de Friese kerkklokken. Om 17.00 uur trekt er in Maastricht een fakkeloptocht naar de markt en daarna: schreeuwen. De afsluiting van de hele actie is gepland in Den Haag. Alle Haagse kunstinstellingen en hun publiek zouden samenkomen op het Plein van 22:30u tot 0:00u op zaterdagavond. Om 23:59u zou een trompettist van het Residentie Orkest The Last Post blazen, waarna 1 minuut stilte zou volgen.
Edoch, Van Aartsen heeft de nachtelijke demonstratie verboden. Via de burgemeester is te kennen gegeven dat er absoluut niet in het donker mag worden gedemonstreerd. De Haagse actie, die het sluitstuk van een dag vol acties in het hele land had moeten zijn, wijkt daarom uit naar Theater aan het Spui.
In plaats van naar het Plein zullen bezoekers van Crossing Border, Residentie Orkest, Korzo, Diligentia en andere theaters naar Theater aan het Spui worden geleid. Wie toch naar het Plein komt, wordt ook naar Theater aan het Spui verwezen. Aldaar zal de trompettist om 23:59u alsnog The Last Post aanheffen. Iedereen is welkom om dit moment met ons te delen en kracht bij te zetten.
Jozias en demonstraties, ze gaan niet samen. Terwijl het een democratisch recht is. Democratie en Jozias zullen niet samengaan. Nog onlangs, op 6 november, liet hij de politie met veel machtsvertoon de vreedzame en, zoals we in mijn tijd zeiden, ludieke bezetting van het braakliggende Blauwe Aanslag terrein ontruimen. Een illegale actie van het stadsbestuur. Voor demonstraties die geen hinder opleveren hoeft niet tevoren een vergunning worden aangevraagd. Van Aartsen lapte dat aan zijn laars en gebruikte juist het ontbreken van een vergunning als argument voor het buitenproportionele optreden: met 15 ME-wagens, 3 politiebussen, leden van de bereden politie, een observatiewagen, de hondenbrigade, een dozijn gemotoriseerde agenten en een rondcirkelende helikopter werden vijftig actievoerders, waaronder veel kinderen, van het terrein gebonjourd. Alle straten in de wijde omgeving werden afgezet, wat wel verkeersoverlast opleverde.
Eigenlijk is die Van Aartsen maar een rare flapdrol. Ik hou van dat woord.
|
|
|
|
|
| 18-11-2010 |
| Over hufters, ponyâs en vogels |
Laat ik in een tijd dat we elke dag weer van een nieuwe hufter horen, vandaag eens een gezellig bericht uit de Krant overtikken. Want ik ga helemaal voor de gezelligheid, die kan je ook solo genieten. Het is een berichtje uit de Krant van dinsdag, overgenomen van het Franse persbureau AFP. De kop: Pony geleidt blinde moslima Mona. Deze foto hoort erbij.
Op de Michigan State University in de VS reageren veel studenten nog stomverbaasd als ze het geklik van hoeven in de gang horen. Het is de blindengeleide pony van de Amerikaanse Mona Ramouni. De 30-jarige Mona is een toegewijde moslima, van wie de Jordaanse ouders nooit en hond zouden toelaten in hun huis.
Als kind kreeg Mona hulp van haar vijf broers en zussen, Maar toen ze ouder werd, was ze het beu steeds afhankelijk te zijn van haar familie. Twee jaar geleden kocht ze de minipony Cali, ietsje groter dan een hond. Ze liet het diertje zeven maanden lang trainen. De pony kan nu met haar hoeven klikken om te waarschuwen voor obstakels, in de bus of in een auto stappen en zelfs dingen oprapen met haar tanden.
Dankzij de pony woont Mona nu op zichzelf in de stad Lansing, vlakbij het terrein van Michigan State University. Mijn hele wereld is veranderd, ik voel dat er meer mogelijkheden zijn.
Dat is toch nieuws waar je warm van wordt, nietwaar? Alleen is me niet duidelijk waarom haar ouders nooit een hond in huis zouden nemen, het staat als fait accompli in het artikeltje. Het zal wel iets met het geloof te maken hebben, dat een hond onrein is of zo. Dan lijkt het me toch niet meer dan redelijk een uitzondering te maken voor je blinde dochter. Maar zon pony is wel heel grappig.
De hufters. Naast dat ik die Van Nieuwkerk een vermoeiend en slecht interviewer vind, kijk ik ook nog nauwelijks naar De Wereld Draait Door omdat die Prem Radhakishun een regelmatige gast is. Er zullen hele volksstammen zijn die het een grappige druktemaker vinden, maar ik vind het een irritante blaaskaak. Zijn laatste stunt heb ik niet live gezien, maar gelezen in de Krant. Hij zei over Jean-Pierre Geelen, de tv-criticus, Ik heb ook vernomen, iemand zei dat hij het schijnt te doen met minderjarigen. Om er aan toe te voegen: Ik weet niet of dat waar is, dus ik zeg nadrukkelijk niet dat het zo ís, maar dat ik het heb gehoord. Ondertussen heeft hij het dus wél gezegd. Hij is voorlopig niet meer welkom bij DWDD. Maar zolang die Van Nieuwkerk er nog zit, heb ik er weinig te zoeken.
En dan de hufters van de PVV, hetgeen een pleonasme is. Eric Lucassen is veroordeeld voor zijn ontucht als militair instructeur. Zo iemand moet niet plaats nemen op het pluche van de Tweede Kamer. Vind ik. Oké, je kan in dit land maar één keer voor een feit worden veroordeeld, maar dit is ernstig genoeg om je verder wat terughoudender op te stellen. Edoch, het bedreigen en intimideren van de oudjes in zijn Haarlemse buurt is er nog eens overheen gekomen. Opzouten, Lucassen! Maar hij weigert. De oplichter en mishandelaar James Sharpe heeft wel eieren voor zijn geld gekozen en heeft zijn Kamerlidmaatschap opgezegd. Niet per direct, maar per morgen. Want vandaag moet hij nog even meestemmen om de btw in de kunstensector van 6 naar 19% te brengen. Waarmee de kunst een zware klap krijgt uitgedeeld. Rechtse mensen houden niet van mooie, spannende dingen.
Dan toch eindigen zoals ik ben begonnen, namelijk met gezellig nieuws. Er vallen ook bezuinigingsklappen in de goede hoek: het leger. Eindelijk wordt er gehoor gegeven aan de oude leus: maak het leger leger. Door de bezuinigingen zullen er duizenden banen verdwijnen. Dat stemt dan weer tot tevredenheid.
Als kers op de taart: er zat vanmorgen een grote bonte specht (Dendrocopos major) in de draaiwilg voor mijn deur. Ik kon mijn bril niet zo snel vinden, ik ben bijziend, maar het was er op zeker eentje. Midden in de stad. Hij was snel weer verdwenen. Nu meen ik te weten dat een draaiwilg geen oorspronkelijke klant is in ons land. En exoten bergen minder insecten, lees dit artikel maar. Dus misschien was er weinig te vinden voor de vogel. Of hij had de katten in de gaten.
Wanneer je de term draaiwilg op Google invult, krijg je allemaal verwijzingen naar mijn weblog. Geen Wikipedia of zo. En als je draaiwilg invult bij Google afbeeldingen, krijg je allemaal plaatjes die ik weleens doorklikbaar op mijn blog heb gezet. Zou ik de naam van de boom dan zelf verzonnen hebben?
|
|
|
|
|
| 17-11-2010 |
| Itâs fun to be in the PVV |
De vrijheid wordt wel erg ruim genomen bij de PVV. Ben je het buren terroriseren en ondergeschikten neuken van die Lucassen aan het laten bezinken, dringt een volgend Kamerlid zich alweer naar voren. Kan Wilders er niet voor zorgen dat we voor ieder van zijn criminelen minstens twee weken hebben om zijn daden op ons in te laten werken? Hij heeft zijn club niet in de hand, dat mag wel duidelijk zijn.
Zelf heb ik nog een smeuïg verhaal over Fleur Agema, ook de PVV-vrouwen hebben geen maagdelijk blazoen. Ik hou het nog even onder de pet.
In een tv-programma hoorde ik iemand voorrekenen: als de PVV in het hele land meedoet aan de Provinciale Staten verkiezingen, dan heeft Wilders 12 maal 15 kandidaten nodig. Dat is 170. Ook een die bij bovenmeester Richard de Mos in de klas heeft gezeten. De jongelui van tegenwoordig leren niet meer hoofdrekenen. Die klaverjassen met een zakjapanner onder handbereik om de punten te tellen.
Dit is de beoogd lijsttrekker voor de provincie Zuid-Holland. Koos van den Nouweland. Sta nou niet meteen klaar met je vooroordelen: deze man komt niet van het kamp. Het is een oud-wiskundeleraar van het Walden en Muiselaarcollege in Stompwijk. Zijn hele familie boert, dus als hij verkozen wordt kunnen we het groen in het Groene Hart wel vergeten. Het huidige kabinet knabbelt overigens ook aan de afspraken die er rond het Groene Hart zijn gemaakt. Investeerders hebben daar al op ingespeeld. Die hebben voor weinig geld massaal land gekocht bij de boeren. Dat kunnen ze nu voor honderd maal de prijs (ik zit laag) aan gemeentes overdoen voor woningbouw. Er gaan echt waanzinnige bedragen in om. Van den Nouweland is eigenaar van alle grond waarop zijn familie boert. Enfin, dat zal later wel uitkomen.
Koos rijdt motor, een Honda n-4. Dat neemt me dan weer voor hem in. Misschien ga ik wel op hem stemmen.
En dan lees ik vandaag in Trouw: PVV'er De Mos liegt over werk als schoolhoofd
PVV-Kamerlid Richard de Mos heeft zich uitgegeven als schooldirecteur terwijl hij dat nooit is geweest. In zijn cv op de PVV-site stond tot voor kort dat hij ervaring heeft als schooldirecteur. Een foutje, zegt hij. In een interview stelde hij zich echter onlangs nog voor als voormalig schooldirecteur, schrijft de Volkskrant woensdag op zijn website.
Op de site van de krant zegt hij dat hij wel schoolhoofd zou kunnen zijn als hij dat wil. "Ik heb met bloed, zweet en tranen al mijn diploma's gehaald. Als ergens staat dat ik schooldirecteur ben geweest, dan is dat verkeerd overgenomen."
De Mos deed in Delft een tweejarige opleiding tot schoolleider in het basisonderwijs. Hij erkent dat er een verschil is tussen het zijn van een schoolleider en het hebben van de juiste papieren om schoolleider te worden.
De Volkskrant zegt echter een video van een interview te hebben gezien waarin De Mos zegt: "Ik ben schooldirecteur geweest en heb altijd voor de klas gestaan." Dat zei De Mos in een interview met een student journalistiek. Het interview is vrijdag gepubliceerd.
Zie hier een foto van Richard de Mos op de tribune bij Ajax-Feyenoord. Die man naast hem komt me ook bekend voor. Het zal een vrindje van hem zijn.
|
|
|
|
|
| 16-11-2010 |
| Blader, blader |
Nog steeds staat er hier voor me, boven mijn hoofd, een encyclopedie op de plank. Het noemt de Standaard Encyclopedie, wat een hoog gegrepen naam is. Dan zijn er misschien lieden die zich afvragen: wat moet je met een encyclopedie nu er internet en Wikipedia zijn? Het antwoord is simpel: een encyclopedie, zon dik deel van een reeks in je handen, is veel leuker. Als ik een term opzoek in de encyclopedie, valt mijn oog vanzelf op de lemmas die ervoor en erna staan. Als ik een deel pak, weet ik dat ik meteen een uur zoet ben.
Er staan verschillende naslagwerken op de plank. Vanmorgen pakte ik even het Hit Dossier. Een overzicht van de tipparade, de top 40 en de lp top 50. Geen idee of dat ding nog steeds jaarlijks verschijnt, maar ik heb een oude: 1965-1977. Ik zocht ook iets ouds: de band van de eerste popmuzikant op het oude dorp. Joop Lelieveld, hij zong en speelde gitaar in de Bumble Bees. Dat was nogal wat: een heuse popmuzikant en ik kwam er over de vloer: zijn broer zat bij mij in de klas op de Mulo. De band had vooral veel werk in Duitsland; welke Nederlandse band niet, jaren zestig. Aangezien ik in mijn hoofd had zitten dat ze ooit even aan de top 40 hebben mogen snuffelen pakte ik dat Hit Dossier. Day by day heette het nummer waarmee ze gescoord zouden hebben. Het is niet te vinden in Hit Dossier. Dus geen top 40. Google brengt me ook niet veel verder. Dan heeft het geen zin de anekdote te vertellen die ik in gedachte had. Dat is jammer, het is een heel leuke anekdote.
Zelf vind ik het ook vervelend als er zo abrupt een eind aan een log komt. De dingen lopen zoals ze lopen.
|
|
|
|
|
| 15-11-2010 |
| De misdaden van zijn vrienden |
Regelmatig slaak ik op deze plek de verzuchting: is er een leven mogelijk zonder katten? Het antwoord is onveranderd: nee. Dat wil zeggen: ík kan niet leven zonder katten, meervoud. Plaats mij dan niet onmiddellijk in de hoek van hondenhaters. Ik zou er graag een hond bij hebben, maar dat is praktisch onmogelijk. Niet vanwege de katten: het is een misverstand te veronderstellen dat honden en katten niet samengaan. Een mooi voorbeeld is de broer van mijn kat die Kat heet: Tommy. Hij is ingetrokken bij een vriendin die in een schattig huisje in het bos aan de zuidkant van de stad woont. Heer en meester in het huis is de bouvier Ollie. Vanaf dag een hebben Tommy en Ollie samen geslapen. Tommy is van slag als Ollie niet thuis is. Bijvoorbeeld als hij wordt uitgelaten.
Daarin zit de onmogelijkheid voor mij om een hond te houden: het uitlaten. Met een hond moet je een paar maal per dag een eind gaan lopen en dat red ik niet. O ja, als ik steevast iedere dag een eind zou lopen en wat aan mijn conditie zou doen, zou het best lukken. Maar je kent mijn euvel: ADID. Vermoeienissen vind ik meer iets voor een ander. Waarom zou ik lopen als de afstand in veel kortere tijd op de fiets kan afleggen? Geen hond dus, maar ik wentel me in het gezelschap van Wausje, Skitty, Hanks, Kat, Kim en Balzac.
Hoewel de beroemde detective Philip Marlowe geen kat koesterde, deed zijn geestelijk vader Raymond Chandler dit wel degelijk. Zie hier een foto van de grote schrijver met zijn kat Taki. De naam is een palindroom: I Kat. Chandler over Kati:
Our cat is growing positively tyrannical. If she finds herself alone anywhere she emits blood curdling yells until somebody comes running. She sleeps on a table in the service porch and now demands to be lifted up and down from it. She gets warm milk about eight o'clock at night and starts yelling for it about 7.30.
Geen van mijn katten lijkt op Taki. Geen van mijn katten mauwt dan ook veel. Skitty mauwt als ze iets heeft gevangen: een duif, een stukje kip uit de keuken van de buren. Wausje en Kat mauwen lichtelijk als ik het eten in de bakken schep. Nog een citaat. Dit maal is het Taki die aan een andere kat schrijft:
Come around sometime when your face is clean and we shall discuss the state of the world, the foolishness of humans, the prevalence of horsemeat, although we prefer the tenderloin side of a porterhouse, and our common difficulty in getting doors opened at the right time and meals served at more frequent intervals. I have got my staff up to five a day, but there is still room for improvement.
De citaten komen uit Raymond Chandler speaking (samengesteld in 1962). En dan nog dit. Als ik aan Philip Marlowe denk en speciaal aan The big sleep, heb ik dit stel voor ogen. Humphrey Bogart als Marlowe, Lauren Bacal als Vivian Sternwood. Bogart is Marlowe, net als Sean Connery en geen ander James Bond is.
Vanochtend stond er weer een ingezonden brief in de Krant, die ik graag wil overnemen. De kop boven de brief is: Boeven, de inzender is Eric Kemperman uit Woudenberg:
Uit een onderzoek van het Tijdschrift voor Criminologie naar het criminele gedrag van 87.500 jongeren (geboortejaar 1984) blijkt dat 14 procent voor zijn 23ste één misdrijf pleegde. De groep werd opgedeeld in kinderen met Nederlandse, Marokkaanse, Surinaamse, Antilliaanse en Turkse ouders.
Uit recente onthullingen blijkt dat van de 24 PVV-Kamerleden tenminste vier leden een crimineel verleden kennen, dit is bijna 17 procent.. Uiteraard tellen we Wilders hierin (nog) niet mee, zijn strafzaak loopt nog. Toch brengt dit percentage criminaliteit in de PVV-fractie hoger dan de zo bekritiseerde en opgejaagde jonge straatboefjes, waaraan de PVV grotendeels zijn populariteit dankt.
Daarnaast zijn de PVV-vergrijpen begaan door volwassenen en van veel ernstiger aard: openlijke geweldpleging, ontucht, bedreiging en intimidatie, valsheid in geschrifte en fraude sieren het collectieve PVV-strafblad.
Wat te doen, paspoorten innemen, uitzetten? Geen land wil statenloze boeven van ons overnemen, zelfs als zijn het parlementariërs. Triest.
Lezer Albert Meendering uit Alkmaar meent kort en kracht: Nieuwe betekenis PVV: Partij Verdwijnt Vanzelf. Het trieste is dat dit niet waar is. Na alle aandacht voor de misdaden van zijn handlangers is de populariteit van Gekke Geert niet noemenswaardig verminderd.
|
|
|
|
|
| 14-11-2010 |
| Het is rustgevend mij te zijn |
Als ik dan s morgens de trap ben afgedaald en ik heb de katten eten gegeven en koffie gezet, dan zijg ik zwaar neer op de bank en staar geconcentreerd naar de leus aan de muur tegenover me. Je kan het Bal, je kan het, zingt het als een mantra in mijn hoofd. Wat wel aardig is: soms geloof ik mezelf ook nog. Dan ga ik de dag strijdbaar in. Eventjes maar. Reeds bij het tweede bakkie koffie zak ik weer terug in de duistere krochten van mijn ADID, mijn Attention Deficit Inactivity Disorder. Het is rustgevend mij te zijn.
Die inactiviteit vandaag? Misschien een rondje fietsen, als het weer een beetje redelijk wil blijven. En lezen natuurlijk. Geen tv. Het veldrijden in Hamme-Zogge gaat weer aan onze neus voorbij. Als puntje bij paaltje komt blijft het wielrennen en veldrijden toch een ondergeschoven kindje.
Toch zijn ze er, reclameboodschappen die leuk zijn. De witte raven onder de advertenties. Zojuist zag ik er een. Van het boekenbedrijf Selexyz. Bottomline is dat je bij het bedrijf voor slechts 135,- een e-reader kan kopen. Daar heb ik niets mee. Boeken blijven voor mij gewoon boeken, stapels, planken vol. Dus ik vind de advertentie wel leuk, maar hij is verder niet aan mij besteed. Het beeld is zo prachtig. Je ziet Gerrit Komrij in een donker pak door de straten van Salou sjokken. Gerrit tussen de Oh Oh Cherso-jeugd aan de Costa del Lol, die in dit geval Costa Dorada heet. Hij maakt een volkomen ontheemde indruk. Sterker nog: hij hoeft niet te acteren, hij ís volkomen ontheemd. Dan komt de opmerking dat je Nederlandse schrijvers tegenwoordig overal ter wereld kan vinden. Dat zullen dan die e-books zijn die je bij S. kan bestellen. Dat zal dan wel, maar Gerrit is fraai in die spot. Ik voel zo met hem mee. Want ook toen ik nog jong en knap was meed ik zulke plaatsen als de pest.
Het boek van dit moment, nog enkele tientallen bladzijden: Perchance to dream (1991) van Robbert B. Parker. Het is Parkers vervolg op The big sleep (1939) van Raymond Chandler. Weer heeft Philip Marlowe gedoe met de Sternwood zusjes, Vivian en Carmen. Verwende, losgeslagen rijkeluiskinderen die er wel pap van lusten. Waarvan? Van 'het'. Met toestemming van de erven Chandler gebruikt Parker delen uit The big sleep als flashbacks. The New York Times Book Review schreef: At his very best, Parker sounds more like Chandler than Chandler himself. Lichtelijk overdreven, natuurlijk. Wie klinkt er nou meer als Chandler dan Chandler zelf? Bedoeld wordt misschien: hij klinkt meer als de Chandler zoals wij die in ons hoofd hebben. Zoiets.
De covers van mijn Poodle Springs (Parker & Chandler) en Perchance to dream (Parker solo) zijn van dezelfde hand. Wiens hand dat is, wordt slordig genoeg in geen van beide boeken vermeld en ook een zoektocht op het net leverde niets op. Is er iemand die het weet? En het mij ook wil vertellen?
Enkele malen gehoord de afgelopen dagen, maar hij blijft heel leuk: misschien moeten we de landmacht op de Tweede Kamerfractie van de PVV zetten. Aangezien de gewelddadige rotzooi daar groter is dan in welke Goudse wijk ook.
|
|
|
|
|
| 13-11-2010 |
| 52̊ 5' NB, 4̊ 24' OL |
Een rare aanvaring gehad met een buurman. Laat ik het er maar niet over hebben.
De Vliet, officieel het Rijn-Schiekanaal, is een vaarweg van de klasse CEMT-klasse IIa. Dat houdt in dat het kanaal bevaren mag worden door boten tot en met de Kempenaarklasse. De Kempenaar is een vrachtschip dat speciaal gebouwd is voor de kanalen in Zuid-Nederland en Vlaanderen. Zon schuit kan 400 à 600 ton vervoeren en heeft een maximale diepgang van 2,50 meter. Een originele Kempenaar is 50 meter lang en 6,60 meter breed. De afmetingen zijn toegepast aan het Kempisch Kanaal, vandaar de naam. Het is iets dat je moet weten als je een solotocht gaat maken op de Vliet in een zeilboot van de Elandklasse: je kan zon bakbeest tegenkomen. Want dat heb ik afgelopen week gedaan: varen op de Vliet..
Aan zeilen heb ik een broertje dood, ik mis het broodnodige Fingerspitzengefühl. Daarom heb ik dan ook alleen maar op de motor gevaren. Het is sowieso geen doen om op een kanaal te zeilen. De boot mocht ik een dagje lenen van neef G. Zijn Johanna Maria heeft een vaste aanlegplek ten noorden van de Leidschendamse sluis, ongeveer ter hoogte van het voormalig winkeltje van Van Dongen. Aangezien ik richting Delft en verder wilde varen, moest ik eerst door die sluis. Ook dat heb ik tevoren even nagekeken - als je je afvroeg waar de titel van deze log vandaan komt: 52̊ 5' NB, 4̊ 24' OL zijn de coördinaten van de Leidschendamse sluis. Er blijkt tegenwoordig geen sluisgeld meer geheven te worden. Dat scheelt.
Om zeven uur s ochtends zette ik mijn fiets vast en bracht de proviand aan boord: belegde broodjes, een thermoskan koude thee, een thermoskan warme koffie en diverse blikken frisdrank. Nee, geen biertjes. Sinds 24 juli van dit jaar is het toegestane alcoholpromillage voor schippers verlaagd van 0,8 naar 0,5 promille. Hoeveel is dat? Eén groot blik? Laat dan maar. Sinds 2004 heb ik mijn vaarbewijs, want zomaar spelevaren is er tegenwoordig niet meer bij. Nu zal je best geloven dat ik ben gaan varen, waarom zou ik zoiets verzinnen, maar ten overvloede heb ik bewijs. Stom toevallig passeerde ik net ten zuiden van Rijswijk vriend Herman Rijs, die op pad was weer een reeks natuurfotos te schieten. Ga zo nu en dan eens kijken op zijn weblog: hier links bij de links. Hermanus, goed vriend, riep ik hem toe. Schiet eens een mooi plaatje van mij. Dat deed hij en wat een mooi plaatje (klik hier) is het geworden. Zie je hoe dik ik was ingepakt? Het was stervenskoud, joh.
Heb ik verder nog iets beleefd onderweg? Helemaal niets. Varen is eigenlijk een doodsaaie bezigheid.
|
|
|
|
|
| 12-11-2010 |
| Wij zoeken iets wilders |
Als je het hoofd van Eric Lucassen ziet, zou je kunnen denken dat hij ook slachtoffer is geweest is de laatste grote hoofdluisepidemie. Dat hij als uiterst redmiddel zijn kop heeft kaal geschoren. Maar dan denk je verkeerd. Hij ondergaat ook geen chemokuur. Lucassen is gewoon een ouderwetse skinhead. Laat je dus niet op het verkeerde been zetten door het nette meneren gezicht dat hij trekt, het is gewoon tuig.
Werd al eerder bekend dat het onsympathieke PVV-Tweede Kamerlid in Haarlem zijn buren terroriseert, nu is ook bekend geworden dat hij in 2002 is veroordeeld wegens ontucht. Als militair instructeur heeft hij zich vergrepen aan twee soldaten in opleiding. Meisjes. Hij kwam ervan af met een boete van 250 euri en een week militaire detentie. Een koopje. Het is wrang voor Gekke Geert dat Lucassen dit bij zijn aantreden heeft verzwegen. Het enige dat de Grote Leider kan doen is hem verzoeken de Kamer te verlaten. Hij kan hem niet dwingen. Op het dwingen van een Kamerlid zijn werkzaamheden te staken staat een zware gevangenisstraf, ook voor fractieleiders. Een zwakke poging de democratie veilig te stellen.
Dus als Geert met zijn verzoek komt kan Lucassen zijn hakken in het zand zetten en weigeren. Dan kan hij uit de fractie stappen en toch in de Kamer blijven. Zo is Geert tenslotte ook begonnen. De wankele meerderheid van dit gedoogkabinet valt dan weg in de Kamer. Maar het gedoe rond de Haarlemse skinhead brengt een ander probleem pijnlijk naar voren. In zijn jacht op kandidaat volksvertegenwoordigers kan de Grote Roerganger de kwaliteit van zijn strolieden blijkbaar onvoldoende in de gaten houden. Hou maar gerust alvast je hart vast voor de PVV-vertegenwoordiging die straks de verschillende Provinciale Staten op spijkerlaarzen komt binnenklossen. Alleen al in de Tweede Kamerfractie van 24 zetels blijken, tot nu toe, drie potentiële straatvechters te zitten. Dat is ruim 16%. Kan je nagaan wat er straks in de lagere regionen zal aantreden.
Wielerhoekje. In België vierde men gisteren Wapenstilstandsdag, de nationale feestdag. Ter herdenking van de wapenstilstand in 1918, het eind van de Eerste Wereldoorlog, die vreemd genoeg in die tijd nog niet de eerste werd genoemd. Op de feestdag wordt voor de koning een militaire parade gehouden. Mag ik dat vreemd vinden: wapengekletter op wapenstilstandsdag? Maar goed, er is ook gefietst in de velden van Niel, de jaarmarktkoers. Bij de vrouwen ging dit maal de winst naar de Britse Helen Wyman. Europees kampioen Daphny van den Brand werd tweede en Sophie de Boer derde. Bij de editie van 2008 ben ik aanwezig geweest. Sterker nog: ik was vrijwilliger. Aan mij de taak na de vrouwenkoers de dames af te spoelen. Want zo ziet bijvoorbeeld een Daphny eruit na zon natte koers. Maar het is bij de ene keer gebleven: de organisatie verdacht mij van vunze bijgedachten. Terecht.
Bij de mannenprofs won Sven Nys (Landbouwkrediet) De Belgische kampioen versloeg Niels Albert op een drassig parcours. Ondanks een misverstand met zijn mecaniciens kwam de zege van Nys nooit in het gedrang. Door het zware regenweer moesten de veldrijders zich door een dikke laag modder ploegen. Dat was een kolfje naar de hand van de Belgisch kampioen. Hij schoof vooraf Wellens naar voren als favoriet, maar dat was bluf. Hij liet zijn oude concurrent al vroeg in de wedstrijd achter. Albert en Pauwels sloten nog aan, maar ook zij konden het tempo van Nys niet aan. Ze moesten halverwege de wedstrijd al afhaken.
Even werd het nog spannend toen de mecaniciens van Nys niet klaarstonden met een propere fiets. Toen hij zijn fiets uiteindelijk had gekregen, sloot Albert weer aan. De adrenaline gierde door het lijf van Nys. Hij smeerde Albert prompt weer tien seconden aan de broek en reed solo naar de zege. Wereldkampioen Zdenek Stybar stond niet aan de start. Hij moest verstek laten gaan met een geblokkeerde rug.
Door het ontbreken van de Tsjech belanden er acht Belgen bij de eerste tien, met daartussen twee Nederlanders. Uitslag: 1. Sven Nys van Landbouwkrediet, 2. Niels Albert van Bkcp-powerplus op 0:24 en 3. Bart Wellens van Telenet-Fidea Cycling Team op 1:26. De Nederlanders: 8. Thijs van Amerongen van AA Cycling Team op 2:08 en 9. Gerben de Knegt van Rabobank-Giant Offroad Team in dezelfde tijd.
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
