Een beetje met vertraging maar hier is ie dan het verslag van ons bezoek aan de Tempel van de Hemel. En ja hoor Els, je had gelijk, dit stukje Beijing kan effectief concurreren met onze favoriet tot nu toe, het Zomerpaleis! 's Morgensvroeg was het nog wat bewolkt maar in de loop van de voormiddag toen we het park binnenwandelden kwam ook het zonnetje piepen en werd het weer een stralend zonnige dag! Bij de ingang van het park zagen we al meteen een hele grote groep chinezen samen dansen, heel indrukwekkend want het ging niet om maar een paar koppeltjes maar om tientallen mensen die met veel overgave elk op hun eigen manier samen dansten. Eventjes verder werd er Tai-Chi les gegeven en daar zijn we toch een tijdje blijven staan. Annefleur was erg gefascineerd en samen met mevr. Wanyu deed ze erg geconcentreerd mee. Heel mooi om te zien! Trouwens in heel het park worden er door groepjes chinezen allerlei dingen samen beoefend, naast het dansen en Tai-Chi zagen we en luisterden we naar een erg mooi ad hoc samengesteld koor! Verder werd er gevoetbald met een soort verzwaard pluimpje, we kochten er zelf één en Annefleur heeft sindsdien hard geoefend om het ook te kunnen! Het is er ook erg 'groen' in het park, eeuwenoude bomen die al die miljoenen chinezen en toeristen al hebben zien passeren en flaneren op de paden. Als je dan eenmaal aan de Hemeltempel komt, gaat er toch weer een rilling door je heen. Een prachtig rond gebouw met een dak uit 3 verdiepen en zoals altijd hele mooie kleurcombinaties: blauw, groen, terracotta rood, goud,... De binnenkant kan je niet bezoeken, enkel eens piepen langs één van de openstaande deuren en daar valt ook de rijkdom en de pracht meteen op. Na het bezoek aan de Hemeltempel, liepen we ook nog door een bekende winkelstraat Liulichang met antiekwinkeltjes waar we Arthurs naamstempel lieten maken en een chinees pakje kochten. Op weg van hier naar de taxi raceten we in Wanyu stijl door een niet-toeristische hutong ( dit zijn de oorspronkelijke woonwijken in Beijing waar je je toch weer enkele 10tallen jaren terug in de tijd waant en waar de bewoners nog vreemder opkijken dan andere inwoners als er zo'n raar stel - chinese 'oma', 2 chinees maar westers geklede kinderen en dan twee echte westerlingen met een groot fototoestel in aanslag - door hun wijk wandelen). We waren maar pas tegen 4u terug op de kamer en hadden dus weer een erg drukke maar leuke dag achter de rug! 's Avonds gingen we eten in het 'restaurant met de olifantjes', dichtbij het Novotel hotel, welbekend bij de meeste adoptieouders en een erg goede tip!' Dank je wel hiervoor allemaal! Met Arthur gaat het weer prima: de diarree is verleden tijd en hij is terug weer z'n vrolijke zelf. Hij is erg content en rustig tijdens de uitstappen en vind het leuk zowel in de buggy als in de draagzak bij papa. Zondag en maandag zijn we op ons eigen aangewezen want mevr. Wanyu zien we dinsdag maar terug weer. We gaan het wat rustiger aandoen, slechts een paar kortere uitstapjes staan op ons programma! Het begint echt te korten! Over enkele dagen vliegen we echt terug naar België. Het is niet zo dat we al heel veel heimwee hebben, daarvoor genieten we nog elke dag te veel, maar regelmatig dwalen onze gedachten toch af naar onze thuis, onze familie en vrienden. Maar ik heb het al zo vaak gezegd, dankzij jullie massaal meelezen en meebeleven via deze blog, heeft deze lange reis een extra dimensie gekregen! Nogmaals bedankt voor alle fijne reacties! Nu nog enkele fotootjes erbij plakken zodat alles wat ik hier beschreven heb nog 'werkelijker' wordt! Tot morgen!
En dan nu................... het Zomerpaleis!!!!!!!
Beste blogvrienden,
Na 2 dagen uitstel is het er toch van gekomen!!!!! We zijn vandaag naar het Zomerpaleis geweest. Een plaats in Beijing waar we vorige keer, toen we in 2006 Annefleur bij onze familie mochten vervoegen, ons hart toch hebben verloren. Toen was het zeer warm in Peking en het Zomerpalies was voor ons (en ik denk voor iedereen in onze grote groep toen) echt een verfrissing. Letterlijk en figuurlijk. Omdat het een plaats is waar je weg bent van de drukte van de stad en "rustig" (t.t.z. tussen al die vele andere toeristen natuurlijk ) kunt genieten tussen een rijkdom aan bomen en planten, mooie plaatsjes en hoekjes, alsook van de mooie gebouwen en natuurlijk het enorme meer dat +/- 75% van de oppervlakte beslaat. Voor ons was het in 2006 een echte verademing om daar rond te kunnen lopen en we het stond op ons verlanglijstje als "place to see" . We hebben dit jaar ongeveer dezelfde route gedaan als in 2006 met een paar kleine wijzigingen. Eerst de tempel ven het Eeuwige Leven bij de inkom, daarna langsheen een pad met bomen (voor de goede verstaander: de bomen staan op het pad en niet erlangs) en onderdoor de "Purple Cloud Gate Tower" naar ons lievelingsplekje, de "Xiequ Yuan Garden of Harmonious Pleasures" (ik probeer het maar niet te vertalen) wat eigenlijk een grote vijver met lotusbloemen is met errond een soort overdekte ommegang het kleine prieeltjes en zithoekjes e.d.. Tot onze grote verbazing en spijt stond er geen water in de vijver waardoor die er een beetje somberder en minder spectaculair bijlage als 5 jaar geleden. De vijver wordt in het najaar blijkbaar leeggepompt en in het voorjaar terug gevuld. Waarschijnlijk waren we nog iets te vroeg op het jaar.... . Daarna dezelfde weg terug om naar het theatergebouw van het Zomerpaleis te gaan. Dat hadden we vorige keer niet gezien en bleek toch wel de moeite omdat het voorzien was van een kleine museum met o.a. de koetsen en draagstoelen van de keizer, kleding van de keizer, wat gebruikvoorwerpen maar er wat ook een soort half-open-luchttheater. Het podium was weliswaar overdekt maar het publiek zat in openlucht. Het podium was ook voorzien van o.a. een soort beijaardachtig klokkenspel en toen we daar arriveerden hoorden we een voorstelling doorheen de hele theatersite. We hebben er ook een mooie traditionele dans gezien met 3 danseressen in tradirionele kleding. Zelfs de schoonmaakster (die je overal in China trouwens ziet rondlopen - mannen en vrouwen) liep hier rondom het theater in traditionele kleding rond!! Na dit, voor ons nieuw, stukje Zomerpaleis zijn we richting " de boot" gelopen langsheen het water. De biit is een marmeren vaartuig dat, als ik me goed herinner, voor de keizerin was gebouwd. Daar vertrekken ook de bootjes naar het eilandje dat op zich weer met het vaste land verbonden is door de Marco Polobrug. Helaas-pindakaas!!!! Grote telleurstelling voor ons maar de bootjes voeren niet uit omdat het waterpijl te laag was . Annefleur vond dit natuurlijk een domper op de feestvreugde omdat ze hier écht wel naar had uitgekeken. Om dan toch bij de Marco Polobrug te geraken, moesten we het hele eind terug lopen en daar dan nog eens een stuk bij . Vooraleer we de terugtocht aanvingen, hebben we even wat kleins gegeten om voldoende energie te hebben voor die fikse wandeling. Op de terugweg zette mevr. Wanyu er stevig de pas in zodat we haar af en toe moest afremmen om toch nog wat foto's te kunnen trekken en te filmen. Uiteindelijk zijn we dan rond 15u terug in het hotel aangekomen. Moe maar vooral voldaan kunnen we terugblikken op een mooie dag. En morgen staat er voor ons een nieuwigheid op het programma (omdat we in 2006 maar 3 dagen in Beijing waren): de Hemeltempel.
Vandaag hebben we een rustdagje ingebouwd. Arthur was vanochtend echt niet in form vanwege zijn diarree en daarom besloten we mevr. Wanyu af te bellen en een dagje in het hotel te blijven. Arthur heeft quasi de hele ochtend geslapen en in de namiddag scheen hij er toch weer wat door te komen. Tegen 17u zijn we dan in 'ons' restaurantje ( we zijn er al 3 keer geweest en ze kennen ons intussen ook al!) gaan eten en daar heeft hij echt goed gegeten en toch ook wat gedronken. Ook konden we terug de glimlach en zelfs wat schaterlachjes naar boven toveren, dus we hopen dat dit een goed teken is en hij van die vervelende diarree afgeraakt. We amuseerden ons dus tot 17u op onze hotelkamer en toen waren Jan en ik wel blij dat we een frisse neus konden gaan halen terwijl Annefleur het een erg leuke dag gevonden had! De hele dag spelletjes spelen en fantaseren samen met mama en papa, heeft ze dus wel kunnen appreciëren! We hopen morgen dan toch echt het Zomerpaleis te kunnen gaan bezoeken maar uiteraard alleen op voorwaarde dat broer terug beter is. Dat zullen we dus deze nacht en morgenochtend even afwachten!
Het is dus ook een dagje zonder foto's maar Jan moet maar eens in zijn archief duiken voor enkele mooie fotootjes van voorbije dagen!
Vandaag zal papa eens berichtje plaatsen. We hebben het vandaag wat rustigeraan gedaan omdat Arthur deze morgen wat ziekjes was (wat buikgriepachtige toestanden maar verder was het ventje goed gezind en even vitaal als gewoonlijk, anders waren we natuurlijk in het hotel gebleven). Het geplande uitstapje naar het mooie Zomerpaleis hebben we naar een latere datum verplaatst. Dat is natuurlijk een beetje het voordeel als je alleen in China zit en niet met een ganse groep zoals toen met Annefleur. Meer flexibiliteit vanwege onze begeleidster Wanyu. Dus vandaag in de buurt van het hotel gebleven waar we 2 parken hebben bezocht: Jingshan en Beihai. Toen we in Jingshan-park aankwamen, was er een groep dames aan het dansen op muziek. Katja en Wanyu voelden het kriebelen en konden het niet laten om (proberen) mee te doen!! Een beetje verderop waren er een paar vrouwen oefeningen aan het doen met een soort linten/vlaggen en Wanyu vroeg of Annefleur ook eens mocht proberen. Geen probleem voor de lieve dames en Annefleur had het al redelijk snel onder de knie met mama's begeleiding. We zijn daarna verder gewandeld tot de hoogste van de 5 tempels in het Jingshanpark vanwaar we een schitterend uitzicht hadden op de Verboden Stad. Dat kwam mede door het mooie weer dat we vandaag hadden (zon en bijna geen wind - maar volgens sommige Chinese oma's had Arthur natuurlijk niet genoeg broeken en hemdjes aan!!). Hij lag ondertussen de hele tijd rustig in zijn buggy te slapen terwijl wij van de schitterende omgeving mochten genieten. Na Jingshan zijn we via een authentiek wijkje naar Beihai-park gewandeld. In dat wijkje was het gezellig druk en hebben we wat nootjes en koekjes gekocht. In Beihai-park hebben we een fikse wandeling gemaakt terwijl onze kleine spruit ondertussen wakker was geworden. Beihai is een groot park met een enorme vijver die doorloopt tot Nanhai-park ( "bei" betekent "noord" en "nan" betekent "zuid") Binnen Beihai is er een kleiner, ommuurd parkje met enkele kleine tempels (o.a. eentje met 3 boeddha's) en de Muur met de Negen Draken. Toen we daar waren aangekomen kreeg Artur terug wat last van diarree en zijn we met taxi maar snel naar huis gegaan. Vandaar een iets minder spectaculaire maar zeker niet minder mooie (op verschillende gebieden) dag in Beijing. We gaan dat wat goed maken met wat fotootjes. En diegenen die ondergetekende kennen, weten dat ik dan al heel erg heb moeten selecteren om niet alles erop te zetten!!!
Groetjes vanuit het mooie en vandaag warme Beijing aan het thuisfront.
Gisteren de panda's, vandaag de Chinese Muur! Het tweede onmiskenbare symbool voor China. Het was een stralende dag om de Muur te beklimmen, opnieuw een frisse noorderwind maar je kon kilometers ver kijken! Getuige bijbehorende foto's. En wat zijn we toch moedig geweest! Jan met Arthur in de draagzak en Annefleur en mama geraakten tot aan de tweede wachttoren. Enkel nog een paar moedigen onder de vele klimmers wagen zich een statie hoger. Je zou denken als je er nooit bent geweest... wat stelt dat nu voor... een paar trappen beklimmen... maar de kenners onder jullie weten dat sommige treden zo hoog reiken als Annefleurs knieën en anderen zijn dan weer van normale hoogte wat de onderneming alleen maar nog lastiger maakt! Maar zoals Annefleur spontaan onderweg zei: 'ik ben moe mama, maar we geven niet op, hé?!' Jan werd deze keer door verschillende andere klimmers bewierookt omdat hij met onzen Arthur in de draagzak naar boven klom. Ook moest hij weer een paar keer 'op de foto' met bewonderaars van Arthur!! Dit moet het 'BV' gevoel zijn! Als beloning koos Annefleur een chinese pet en voor Arthur kozen we een kleurrijke stoffen slingers met alle dieren van de chinese dierenriem voor op z'n kamertje. Op de terugweg stopten we nog voor een late lunch in een megagroot restaurant annex souvenirshop waar we ook de mensen bezig zagen voorwerpen te versieren met het typisch chinese email. Wat een monnikenwerkje maar erg leuk om te zien! We waren erg laat terug in het hotel. Arthur heeft vandaag ook weer niet echt een middagdut gehad, buiten de slaapjes tijdens de autorit. We bleven dan verder op de kamer waar het er soms heftig aan toe ging met 'rotsen' (ken het juiste nederlandse woord niet...) en dan toont Arthur zich zeker niet één van de minsten! Hij doet vrolijk mee en krijst er dan op los. Annefleur leerde hem vandaag ook 'Suuuuuuuuuuuuperheld' met 1 arm gestrekt naar voor en dat imiteert hij voortreffelijk! Koddig om te zien. Oh ja, voor ons bezoek aan de Muur reden we ook nog langs het Ministerie en de Ambassade en vanavond kregen we een sms'je van onze adoptiedienst dat alle papieren in goede orde aangekomen zijn bij hen en bij het FCA in Brussel. Nu nog tot begin volgende week wachten op de voorlopige erkenning van de adoptie door FCA, gevolgd door het uitschrijven van het visum voor Arthur en dan kunnen we naar huis. We zijn het hier nog niet beu, we moeten nog zoveel doen en gaan bekijken maar af en toe missen we onze thuis toch wel een beetje. Morgen staat het Zomerpaleis op het programma en moeten we maar 'pas' om 10u paraat staan in de lobby! Ik moet bekennen dat het in het 's morgens klaarmaken toch wel scheelt of je 1 of 2 kinderen hebt! (en nu gaan er heel wat mama's van 2 of meer kindjes grinniken en denken... ik had het haar toch gezegd !!)
Ja hoor! Onze chinese IT'er heeft het gefixt: het zou aan de bedrading van het hotel gelegen hebben, dus niet alleen wij hadden er last van want toen hij ons probeerde te komen vertellen wat de oorzaak was, werd ik prompt meegenomen naar iets wat op een schakelkamer geleek en waar iemand volop bezig was. Nu staan we natuurlijk een paar daagjes achter met ons reisverslag en opdat niemand halverwege zou afhaken wegens 'te lang & te saai' zal het de ingekorte versie zijn . Eergisteren (zaterdag) was er dus onze 'verhuis' van Nanjing naar Beijing. Het was voor ons allemaal best een zware dag want al dat gesleur met koffers, handbagage, buggy & kids niet te vergeten gaat niet in je kouwe kleren zitten. Een leuke anekdote misschien vanop de luchthaven van Beijing waar we aan de gate op ons vliegtuig aan het wachten waren. We zaten er middenin een hele groep Chinese bejaarden uit de provincie, te herkennen aan de ietwat gedemodeerde kleding en per groep een kenmerkend petje, deze groep een rode met witte letters, aangevoerd door een nog luidruchtigere reisleider, waar je nooit van weet of ze gewoon met elkaar converseren of echt slaande ruzie aan het maken zijn . Op een bepaald moment ging ik Arthurs pamper verversen en prompt hadden we daar een heel publiek rondom staan die eens allemaal kwamen controleren van welk geslacht Arthur nu is... denken we.... en discussieren en wijzen en lachen.... Arthur bleef er onbewogen onder maar Annefleur nam prompt Arthurs handje vast en met een blik van 'dit is wel MIJN broer' wilde ze precies iedereen weg van rondom ons. Dat staren naar ons - 2 witte 'langneuzen' ( zo noemen chinezen ons westerlingen vaak als schertsend en dan hebben ze in ons geval eigenlijk niet echt ongelijk !) en dan twee chinese kindjes?? Hoe hebben die langneuzen dat klaargespeeld zie je de meeste denken ?!? - zijn we trouwens opnieuw weer wat 'gewoon' alhoewel echt helemaal eraan wennen doe je toch nooit. . Arthur heeft trouwens heel de vlucht niet geslapen, ondanks dat het zijn middagdutjesuur was en pas op het moment dat het vliegtuig de grond in Beijing raakte, deed monsieur Arthur zijn ogen dicht. Van slapen kwam daarna niet veel meer in huis, zodat hij echt oververmoeid was. Dat, samen met weer een totaal nieuwe omgeving, lees 'nieuwe hotelkamer' en met waarschijnlijk best veel jeuk wegens wat exceem op z'n voetjes, maakte onze eerste nacht in Beijing niet bijster verkwikkend. Helaas. Voor gisterennacht hadden we daarom ook wel wat angst of hij deze keer ook niet 'wilde' gaan slapen maar na een half uurtje spelen en frazelen in z'n bedje gaf hij zich toch gewonnen. Maar de rustige nachten zoals in Beijing waar je hem niet of nauwelijks hoorde, zijn er toch niet meer bij. Hij gaat heel regelmatig woelen en een beetje jengelen in z'n slaap, hij is niet echt wakker wakker, maar we komen er toch telkens eventjes uit om hem gerust te stellen en dan gaat het wel weer. Best vermoeiende nachten. Annefleur trouwens zit ook nog niet helemaal in haar ritme en kan tegen de ochtend ook erg moeilijk nog terug de slaap vatten. Eens we thuis zullen zijn, zal de regelmaat ons allemaal deugd gaan doen! Zondagochtend (gisteren) kwam mevr. Wanyu nog alle papieren controleren, dat was gelukkig allemaal in orde, hehe!! Daarna zijn we 'op stap' gegaan met Steven, een kameraad van Jan die voor enkele dagen op zakenreis is in Beijing is. We zijn wat gaan shoppen op de Wanfujing, hebben al wat 'dingetjes' gevonden en ook wandelden we door een echt 'chinatown' verscholen achter een van de vele moderne gebouwen en facades op de Wanfujing. Met 1 stap door een poort, stapte je zo 100 jaar terug in de tijd. Dicht opeengepakte kraampjes, gaande van prullaria over andere typische chinese souvenirs tot allemaal eetkraampjes met de meest vreemde creaturen en schepsels der aarde, gebakken of gefrituurd en aan stokjes gepriemd. Steven, een ervaren chinareiziger, waagde zich aan enkele 'hapjes' maar wij bleven er toch maar van af. Konden wel ongelooflijk mooie foto's maken! Vandaag is het een stralende maar koude lentedag in Beijing met een noordenwind en nadat mevr. Wanyu samen met Annefleur en mij deze ochtend de onvermijdelijke papierrace via het visumbureau en het ministerie reden in echte 'Wanyu stijl', zijn we daarna naar de zoo van Beijing gegaan! Het was er erg rustig, zelfs naar belgische normen en hebben zo echt in de zon maar met een venijnig windje, kunnen genieten, zeker van de panda's, hét symbool van China. We hebben er twee 'in aktie' gezien en dat was echt mooi, zelfs voor ons. Ook zagen we witte tijgers, olifanten mét een plaatselijke KaiMook, een pasgeboren olifantje, echt superschattig. Verder waren er ook nog giraffen, leeuwen, aapjes en vast nog veel andere dieren maar die hebben we 'overgeslagen'. Net na de middag waren we terug in het hotel en momenteel doet de mannelijke helft van de familie Sauter een middagdutje, Annefleur speelt op haar Nintendo en ikzelf zit dus achter de laptop. Ga nu nog wat mooie fotootjes uitkiezen en hoop dat we nu 'online' kunnen blijven voor de rest van ons verblijf. Morgenvoormiddag nog een keer de papierrace en dan gaan we naar de Chinese Muur! Voor Annefleur echt iets waar ze naar uitkijkt! En wij trouwens ook want de herinnering van 5 jaar geleden is nog heel vers! Het wordt niet voor niets één van de zeven wereldwonderen genoemd. Daar staan en kilometers lang de muur door dat prachtige landschap zien kronkelen, dat doet een mens iets! Zai jian! Katja, Jan, Annefleur & Arthur
) kunt genieten tussen een rijkdom aan bomen en planten, mooie plaatsjes en hoekjes, alsook van de mooie gebouwen en natuurlijk het enorme meer dat +/- 75% van de oppervlakte beslaat. Voor ons was het in 2006 een echte verademing om daar rond te kunnen lopen en we het stond op ons verlanglijstje als "place to see" . We hebben dit jaar ongeveer dezelfde route gedaan als in 2006 met een paar kleine wijzigingen. Eerst de tempel ven het Eeuwige Leven bij de inkom, daarna langsheen een pad met bomen (voor de goede verstaander: de bomen staan op het pad en niet erlangs) en onderdoor de "Purple Cloud Gate Tower" naar ons lievelingsplekje, de "Xiequ Yuan Garden of Harmonious Pleasures" (ik probeer het maar niet te vertalen) wat eigenlijk een grote vijver met lotusbloemen is met errond een soort overdekte ommegang het kleine prieeltjes en zithoekjes e.d.. Tot onze grote verbazing en spijt stond er geen water in de vijver waardoor die er een beetje somberder en minder spectaculair bijlage als 5 jaar geleden. De vijver wordt in het najaar blijkbaar leeggepompt en in het voorjaar terug gevuld. Waarschijnlijk waren we nog iets te vroeg op het jaar....
. Daarna dezelfde weg terug om naar het theatergebouw van het Zomerpaleis te gaan. Dat hadden we vorige keer niet gezien en bleek toch wel de moeite omdat het voorzien was van een kleine museum met o.a. de koetsen en draagstoelen van de keizer, kleding van de keizer, wat gebruikvoorwerpen maar er wat ook een soort half-open-luchttheater. Het podium was weliswaar overdekt maar het publiek zat in openlucht. Het podium was ook voorzien van o.a. een soort beijaardachtig klokkenspel en toen we daar arriveerden hoorden we een voorstelling doorheen de hele theatersite. We hebben er ook een mooie traditionele dans gezien met 3 danseressen in tradirionele kleding. Zelfs de schoonmaakster (die je overal in China trouwens ziet rondlopen - mannen en vrouwen) liep hier rondom het theater in traditionele kleding rond!! Na dit, voor ons nieuw, stukje Zomerpaleis zijn we richting " de boot" gelopen langsheen het water. De biit is een marmeren vaartuig dat, als ik me goed herinner, voor de keizerin was gebouwd. Daar vertrekken ook de bootjes naar het eilandje dat op zich weer met het vaste land verbonden is door de Marco Polobrug. Helaas-pindakaas!!!! Grote telleurstelling voor ons maar de bootjes voeren niet uit omdat het waterpijl te laag was 
!!) 
.
