Hoog tijd voor een update van de maand september!! Begin van deze maand zijn we dus op intakegesprek geweest bij onze adoptiedienst Horizon.
Zoals verwacht konden ze geen voorspellingen doen ivm de toekomstige wachttijden. Het enige dat echt zeker is, is de huidige wachttijd van bijna 2 jaar. Maar iedereen weet dat dit in feite niets wil zeggen en zeker geen garantie is dat de wachttijd niet verder zal oplopen. De strengere voorwaarden voor kandidaat adoptieouders van een chinees adoptiekindje die sinds begin dit jaar van kracht zijn, zullen zeker wel al zijn effect hebben op het aantal aanvragen ( - dat merkt Horizon ook in het aantal dossiers dat zij binnenkrijgen-) maar het zal zeker nog een hele tijd duren vooraleer dit een positief effect zal hebben op de wachttijd. Dit alles om te zeggen dat we absoluut geen zekerheid krijgen omtrent de wachttijden en het moeten nemen zoals het komt, spijtig genoeg
Wat ook nog veranderd is, sinds ons eerste dossier, is de duur van het verblijf in China. Vroeger was dit altijd 14 dagen (van zaterdag tot zaterdag) ( - wij zijn zelfs in 2006 maar 12 dagen geweest, van maandag tot zaterdag ) maar dit wordt nu verlengd naar 18 dagen (van zaterdag tot woensdag). Blijkbaar had de belgische ambassade problemen om op zo'n korte tijd alle papierwerk in orde te krijgen en is Horizon verplicht geweest ons verblijf te verlengen. Ik ben wel al blij dat het geen 3 weken geworden zijn. Op een hotelkamer kamperen met straks een gezin van 4, is allesbehalve comfortabel en eigenlijk wil je toch zo snel mogelijk naar huis om daar rustig aan mekaar te wennen. Maar het is nu zo en dan maken we er maar weer het beste van, niet?
Verder was er voor ons niet veel veranderd tussen vorige keer en nu: dezelfde papierwinkel, ongeveer dezelfde kosten (ietsje hoger dan vorige keer maar niet zo veel),...
Wij gaan wel nog de 15de november afwachten om onze papierwinkel binnen te brengen. Dan is namelijk de rechtszitting gepland waar onze vrienden Johan en Angelique zullen horen of de rechter ondertussen toch bevoegd is om een beginselverklaring te geven aan mensen die in Belgie wonen maar die een andere nationaliteit hebben. De laatste berichten vanwege hun advokaat zijn wel hoopgevend maar het is en blijft afwachten en hopen met onze vrienden mee dat alles in orde mag komen. Als de 15de november positief is, gaan we dan samen ons dossier in orde brengen en kan het samen naar China verstuurd worden. Op 15 september was het dan de langverwachte adoptiedag in Bokrijk. Uiteraard waren we van de partij en we hebben er van genoten!! Wij waren er rond half drie. Annefleur heeft zeker in het weekend en 's woensdags als ze thuis is bij mij toch nog echt wel nood aan een deftige middagdut. In de crèche slaapt ze ook nog wel maar meestal niet meer dan 1,5 uur en dat is eigenlijk wat te weinig voor haar.
De bedoeling was wel om er proberen te zijn tegen 2 uur zodat ik nog een lezing zou kunnen meedoen maar dat is ons ook niet gelukt. We hebben het dan maar bij de ludieke aktiviteiten gehouden. We kwamen aan en die groep 'Kunamundi' was bezig. Annefleurtje was dadelijk in de ban van de voorstelling. Ze ging dadelijk mee dansen! Echt wel leuk om te zien!! Daar kwamen we ook nog Gunther en Gretel tegen samen met hun zoontjes Vikas en Leyo en hun dochtertje Sien, die samen met ons Annefleurtje thuisgekomen is. Eventjes later waren ook Johan, Angelique en Yeline daar. Dan zijn we naar de speeltuin getrokken en daar hebben de meisjes zich ook leuk geamuseerd. Daar zagen we ook nog een ander bevriend gezin, die ook wachtende zijn voor een dochtertje uit China. Zij hebben al één biologisch eigen dochtertje Noor van 3 jaar. Wij hebben mekaar ook via onze website leren kennen en ondertussen zijn we heel goed bevriend geraakt. Het klikt erg goed tussen Noor en Annefleurtje! Noor is dan ook een super lieve meid! Na de speeltuin zijn we dan de meisjes gaan laten 'schminken'. De eerste keer voor Annefleur en ik dacht eigenlijk dat ze het ofwel niet zou willen laten doen door een 'vreemde' mevrouw ofwel zeker het geduld er niet voor had, maar niets was minder waar. Toen de mevrouw klaar was, zei ze parmantig 'nog.. neusje... nog mondje..!' Ze wou dus ook nog wel wat schmink op haar neusje en haar lipjes. Die mevrouw vond het ook best grappig want ze vroeg hoe oud Annefleurtje was en vond dat ze best al goed wist wat ze wilde voor haar twee jaar en twee maanden! Dat moet ze mij inderdaad niet vertellen!
Rond een uur of vijf begon dan opnieuw een voorstelling van die groep Kunamundi en daar zijn we dan opnieuw naar toe gegaan. Zowel de meisjes als wij vonden het echt wel goed! Wereldmuziek met instrumenten en gadgets van over de hele wereld: echt wel toepasselijk met al die kleurrijke kindjes om je heen! Tijdens de voorstelling herkenden Greet ( van de website van Toon, Tuur & Miel) en ik mekaar en hebben dan kort een babbeltje gedaan! Plezant zo'n ontmoetingen, niet? Ook heb ik nog een boekje gekocht: 'Het allerliefste kindje van de hele wereld' noemt het. Een boekje op maat van kleutertjes om het adoptieverhaal op een hele leuke mooie manier te kunnen brengen. De auteur en de jonge vrouw die de illustraties erbij had getekend, waren daar en hebben het boekje gesigneerd voor Annefleur! Heel veel liefs en tot volgende maand!!
05-10-2007 om 19:25
geschreven door Jan&Katja
|