Wat ben ik ze beu, die 't is crisis' argumenten om een toch maar af te pingelen, te besparen of korting te vragen. Vooral diegene die géén last hebben van de crisis, gebruiken het argument maar al te graag om toch nog een euro-en-een half te besparen.

Bijvoorbeeld, de organisatie van een groot dansevenement in Antwerpen -dat wel 65.000 jongeren aantrok dit jaar- probeert toch nog te onderhandelen over 50 euro op een dj-fee, want "hé, tis crisis voor iedereen". Nochtans, ik denk dat de doorsnee 16-jarige die zaterdag op de beats van Tiesto stond te shaken, toch weinig last heeft van die zogenaamde crisis? Hun crisissen blijven beperkt tot een slecht examen of een blauwtje lopen. Consumpties ter plaatse kostten 2.20 euro -voor 20 cl frisdrank -  maar "eh, tis crisis, nietwaar". Waarom niet gewoon zeggen "ik wil gewoon extra verdienen, en het liefst op de kap van een ander" in plaats van het crisisargument aan te halen.

Er moet tegenwoordig gewerkt worden voor minder geld, maar de workload blijft hetzelfde? Waar zit de logica? Er is evenveel werk maar we moeten het in minder uren doen of met minder personeel?

Onlangs ontmoette ik een BeeVee en ze vertelde me doodleuk - zonder gêne - dat ze een nieuwe auto had. Een Opel! Niet dat er iets mis is om een Opel te kopen, integendeel zelfs, maar deze BeeVee had hem zo maar gesponsord gekregen. Voor 0 euro! Dat kan dus blijkbaar nog wél, ondanks de crisis... Ik vraag me af of de BeeVee in Brussel nog herkend wordt met haar Opel, maar ja, de marketingdienst bij Opel zal wel een goeie reden gehad hebben ... image-building -of zoiets-... want alles gaat toch goed bij Opel?

04-10-2009 om 19:45 geschreven door Adelaine