Nadia en Saïd zijn slechts twee van de miljoenen mensen wereldwijd die de magische deuren gebruiken om te ontsnappen.

De roman speelt zich af in een stad die overspoeld werd met vluchtelingen maar nog min of meer in vrede verkeerde. Dus was er nog geen oorlog. Maar wanneer de situatie verergerde, probeerde het paar te ontsnappen en alles achter te laten. Dit doet me vooral denken aan de vluchtelingen in Syrië. Mensen verlaten hun meeste kostbare spullen om ergens naar toe te gaan waar ze in vrede kunnen leven en een toekomst kunnen opbouwen voor hun kinderen. Voor Saïd was dat zijn vader die niet wou ontsnappen aangezien hij zijn hele leven op die plek heeft doorgebracht.