Nu wat ik uit het boek geleerd heb is dat we ons teveel focussen op ik ben te dik , ik moet op dieet, ja ook ik was continu met mijn gewicht bezig , wat zeg ik het was een obsessie .

Elke minuut van de dag was ik er mee bezig.

En het bizarre vroeger had ik momenten dat het me lukte.

Voor mijn trouw ben ik in een mum en zomaar op mijn gewicht gekomen, maar evensnel ernaar weer kwijt.

Nu zelf met veel d eten, eten laten en veel sporten lukte het me gewoon niet, geen gram ,heel frustrerend.

Nu heb ik het los gelaten en leef ik alsof ik het ontvangen heb.

Ik eet wat ik wil, ik heb een foto van mezelf opgehangen van toen ik nog geen 50 woog. Ik kijk naar slanke figuren, denk aan het figuur dat ik wil enn dank dat ik zo een lichaam heb. Sta niet meer op de weegschaal.

En eigenlijk laat het me nu meer koud, ik ben wie ik ben , voel me beter nu ik kan eten wat ik wil en me daar niet slecht over voel.

Als ik eet denk ik , iets die zo lekker is kan niet slecht zijn voor me, dan geniet ik.

Als ik iemand met mijn postuur of zwaarder zie dank ik voor mijn slanke lijn.

Plots is het in mijn hoofd veel rustiger.

Ik doe dit nu een week. Ben toch eens op de weegschaal gaan staan en geloof het of niet maar ik ben 800 gr min, terwijl ik nu brood, chocolate, chips en koeken eet. Vroeger was dat uit den Boze.

Dus ja wij doen nog even verder zo.