Ik probeerde me op iets anders te concentreren dan zijn wondermooie lach en zijn glinsterende ogen. Je kon er namelijk in wegdromen. De gedachte dat ik interesse in je had was wel degelijk waar. Maar hoe kon ik dat laten merken ? Een best verlegen meisje dat helemaal weg van jou was deed niets Ik toonde de respect die ik voor je had.Met een verlegen lachje kwam ik elke keer naar je toe. Toen je dan voor me stond wist ik geen onderwerp te vertellen Wat moest ik zeggen hé ?. Ik kon alleen maar naar je kijken en snel vragen hoe het met je ging. Dat gevoel dat ik kreeg was genoeg om te weten dat ik je niet kon laten gaan.
