_PoetryLove

Inhoud blog

	De donkere nacht - San Juan de la Cruz
	Nachtlied van de wandelaar - Johann Wolfgang von Goethe
	Een rode roos - Robert Burns

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

_PoetryLove_

Nederlandstalige poëzie

28-01-2011

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

De donkere nacht - San Juan de la Cruz

Eens op een donkere nacht
In huiverend liefdesvuur ontbrand,
O uitgelezen kans!
Verliet ik ongezien
Mijn huis dat stil en vredig was.

Door de donkerte beschut,
Vermomd, langs de geheime trap,
O uitgelezen kans!
In donkerte en verborgenheid
Mijn huis dat stil en vredig was.

Die uitgelezen nacht,
Verstolen, niemand die mij zag
Noch had ik zelf een duimbreed zicht,
Geleid slechts door het licht
Dat in mijn hart was aangevlamd.

Dat vuur wees mij de weg,
Scherper dan het licht omstreeks het middaguur,
Naar waar ik werd verwacht door hem
Die mij vertrouwd was,
Op een plaats waar niemand zich liet zien.

O nacht, jij was mijn gids,
Nacht, innemender dan ochtendgloren;
Nacht, jij bracht
Minnaar en beminde samen;
De beminde in de Minnaar opgegaan!

Op mijn bloeiende borsten
Die voor hem alleen waren bewaard
Bleef hij sluimeren,
En ik, ik streelde hem,
En uit de ceders waaierde de nachtwind aan.

De nachtwind van de tinnen, die
- Toen ik zijn haren spreidde -
Met zijn hand mijn hals
Sereen een wond toebracht
Waardoor mijn zinnen een voor een bezweken.

Ik bleef, vergat mijzelf,
Gezicht tegen mij Minnaar aangevlijd;
Alles hield op, ik raakte mij kwijt,
Mijn zorgen liet ik varen
Tussen witte lelies, in vergetelheid.

(1577 - Spanje)

Geef hier uw reactie door