eindelijk was de dag aangebroken voor een transfer :) hier in hasselt zeggen ze dus niet hoeveel en welke kwaliteid je embriookes zijn dus tot nu toe dacht ik geen nieuws goed nieuws ! ik kom op het afgesproken uur aan de bali en alles mooi op tijd kom ik op de kamer , heb daar toch wel effe gelegen maar uiteidelijk komen ze me halen . ik doodnerveus over hoeveel zouden we er hebben en zouden we cryootjes hebben . ik lig op de tafel en dokters wisanto komt uitermate opgewekt door de zijdeur binnen en vraagt plots aan mij " hoeveel moet je er hebben ik heb er zeven " ik dacht dat ik van dat bed viel !!! ik zo heel beduusd zeven ?? ik zei twee zeker , zeven gaat wa veel zjn he !!! hahaha dat was een meevaller , ligt het nu aan het andere ziekenhuis of aan de accupunctuur god zal het weten maar anders heb ik er ongeveer drie of twee en dan amper toppies dus heb ik een transfer gehad van twee goeikes en steken er vijf in de frigo . dus heb ik nu al een gevoel van de hele behandelng heeft dan al iets afgedaan he . nu twee weken wachten en dan weten jullie het ook................
ik heb ondertussen de pu al achter de rug . dat viel echt reuze mee zeg , ik had er zo'n schrik voor zo zonder verdoving . maar blijkbaar is de dockter dan ook een stuk voorzichtiger, je krijgt een infuus voor het geval er iets moest misgaan dan kunnen ze dadelijk ingrijpen . en ge krijgt een lekker venijn van een spuitje in de bibs dat later goeie drugs blijkt te zijn ge ziet alles maar ge maakt de pu niet echt helder mee . heb er naart schijnt een uurke gelegen maar da was precies tien minuten .
op de echo zagen ze 8 eitjes maar uiteindelijk zijn er tien afgehaald . nu afwachten tot donderdag hoeveel van onze dappere embriookes het overleven . ik zal al tevreden zijn met één goeike . ik verwacht nooit te veel dan kan het ook niet tegenvallen .
