Een dubbele waarschuwing - Verlos ons van het kwade
UITTREKSEL VAN EEN ONDERHOUD TOEGESTAAN DOOR ZUSTER LUCIA VAN
FATIMA AAN EEN PATER JEZUEÏT BETREFFENDE DE TOEKOMST VAN DE MENSHEID.
--
De Allerheiligste moeder van God is zeer verdrietig omdat de mens het gepaste belang niet gehecht heeft aan de boodschap die Ze tot de wereld gericht heeft, jaren geleden.
Noch de goeden, noch de bozen geven`acht aan deze boodschap, de goeden volgen hun weg en de bozen maken de hunne. Noch de enen noch de anderen aanvaarden ernstig Haar vermaningen en misprijzen de kastijding die hen bedreigt.
God zal de kastijding over de wereld laten vallen, dit zal met alle zekerheid overkomen, stoffelijke kastijding en andere. Wij zullen ons kunnen voorstellen hoeveel zielen zich in de hel zullen neerwerpen. Dit zal een werkelijkheid zijn als de mensen niet bidden en geen boete doen.
Dit is de reden van de droefheid van de Allerheiligste Maagd !
Het is nodig aan allen mede te delen datgene de Maagd verscheidene keren geopenbaard heeft : dat vele naties zullen verdwijnen van het aanschijn van de aarde.
Ze zegt dat Satan de beslissende strijd begonnen is tegen de Moeder van God, zich steunend op het verval van de religieuze en priesterlijke geest, datgene wat het meest het Hart van Jezus pijnigt en het Hare. De duivel weet heel goed dat de afwil van religieuze en priesterlijke roepingen de reden zal zijn van de veroordeling van veel zielen. Er blijft ons nog een weinig tijd over om de loop van dit kwaad tegen te houden door middel van twee machtige middelen
HET GEBED EN ALLERLEI OFFERS.
Satan doet al wat hij kan om de mensen van het gebed te verwijderen, hij doet hen geloven dat het niet nodig is om de barmhartigheid van God te bekomen met als gevolg : ofwel zullen wij gered zijn,ofwel zullen wij veroordeeld worden. Om deze reden moet men aan iedereen zeggen dat ze niet moeten wachten tot gebed of tot boetvaardigheid geroepen te worden door de Paus, de Bisschoppen, Priesters of Oversten, maar dat eenieder uit eigen initiatief goede werken moet teweegbrengen en zijn leven aanpassen aan de wensen van de Allerheiligste Maagd. Satan domineert veel godsgewijde zielen; hij probeert opdat ze door hun val andere zielen zouden brengen tot ongevoeligheid tegenover God. Hij gebruikt allerlei argumenten en insinueert ze de overtuiging dat het volmaakt geestelijk leven zich later kan verwezenlijken. Daardoor ontstaat de dorheid van het geestelijk leven in de mens en dientengevolge de nalatigheid zich totaal aan God te wijden en onder Zijn bescherming .te stellen.
Onze Lieve Vrouw heeft me gezegd dat er twee zaken geïllustreerd zijn geweest aan Jacinta en Franciscus : het visioen van het lijden van de Allerheiligste Maagd langs de ene kant en het visioen van de hel langs de andere kant.
De Allerheiligste Maagd heeft mij gezegd en Ze heeft dit dikwijs herhaald
dat Satan zich op oorlogsvoet gezet heeft op een beslissende manier. Hij zal overwonnen worden, maar tot welke prijs !
Wij naderen het einde der tijden. Als wij niet beslissen met God te leven, zullen wij onder de macht van Satan vallen. - é
Ze heeft mij herhaald dat het laatste redmiddel aan de wereld toegestaan bestaat in het gebed in het algemeen en in het bijzonder in het gebed van de rozenkrans en in de toewijding aan Haar Onbevlekt Hart. El, zal geen ander middel zijn, daar alle reeds uitgeput zijn, omdat de mensheid er niet de gepaste waarde aan gehecht heeft. Nochtans, het enig anker van redding is
de Allerheiligste Maagd in persoon. Wij willen door Haar de mensen geen schrik aanjagen, maar ze voorbereiden voor de nakende werkelijkheid. Vanaf het ogenblik dat Onze Lieve Vrouw het bidden bekomt van de Heilige Rozenkrans met zoveel betekenis en doeltreffendheid, bestaat er geen enkele moeilijkheid meer, noch stoffelijke, noch geestelijk, nationaal of internationaal, dat niet kan opgelost worden door het bidden, gepaard met offer.
Iedereen zal verbaasd staan en 'onder de schok door de verrassende aanval
van China tegen Rusland. Dit is precies het nieuws. Gans de wereld is tegenwoordig overtuigd dat de atoomoorlog zich zal afspelen tussen Rusland en Noord- Amerika en zo zal het niet zijn. Het zullen de Chinezen zijn die op het onverwachts Rusland zullen aanvallen op een vreselijke manier tot het met de grond gelijk te maken. Vanaf het begin van de aanval zullen de vijandelijkheden op een geweldige manier en op een wrede manier toenemen. De verrassende en vlugge en vreselijke overwinning van de chinezen zal paniek veroorzaken in de Verenigde Staten.
Geweldige contingenten legers Zullen naar het Aziatisch continent gevoerd worden, maar zonder mogelijkheid zich terug te trekken.
De chinezen zullen over een machtige luchtmacht beschikken en zuilen die gebruiken. Ze zullen vele steden bombarderen en zullen atoombommen gebruiken om de atoomcentrales en nucleaire onderzoekcentra te vernietigen. De ontploffing van de nucleaire wapens en daarbij envreselijke vernietiging veroorzaakt door aardbevingen en andere natuurstoornissen zullen ze tot de aftocht aanzetten.
De Chinese legers zullen vernietigd worden door het effect van hun eigen nucleaire energie die ze zullen gebruiken om de wereld te vernietigen. Niettegenstaande alles zullen ze in het begin zegevierend vooruitgaan. Ze zullen op veel verschillende fronten aanvallen en Rusland zal zich verplicht zien op gans de lengte van haar grenzen te strijden (min of meer 2.000 km.) en zal ineens bezet zijn door grote contingenten luchtvervoerde troepen binnen het land.
In het begin zullen de Noord-Amerikanen geen deel willen nemen aan het conflict, maar genegen blijven tegenover Rusland bij het zien van de schade en de gruwel door de chinezen bedreven.
Duitsland zal de Verenigde Staten verplichten deel re nemen aan het conflict als geallieerde van de Nato. De Noord-Amerikaanse hulp zal zeer laat zijn en onvoldoende, want al de wereldmacht zal gericht zijn op het Aziatische continent waar grote contingenten Amerikaanse en Engelse troepen zullen ontschepen om de Chinese voorsprong te dwarsbomen en dit heeft een uitleg waarom concentreren de Amerikanen en Engelsen grote contingenten troepen omdat China, verbijsterd door een mogelijke overwinning al de steden zal doden en verwoesten en massief de blanke bevolking uitmoorden. Het zal voor China een echte zelfmoord zijn.
Een deel van de republieken van de Aziatische volkeren zullen ze beschermen die tegen Rusland zullen opstaan om met de chinezen te strijden. In algemene termen zal het een kruistocht zijn tegen het blanke ras. Ze zullen zichzelf verklaren als "de hand der rechtvaardigheid van het noodlot.".
De sympathie van het Westen zal neigen ten voordele van Rusland, maar zal zich tegen Europa vertegenwoordigen. De Duitsers zullen onder elkander vechten. Rusland, ontmoedigd door zijn nederlaag in het Verre Oosten en om zich te wreken voor de aanval door de Duitsers in de rug, zal Europa bezetten tot aan de Atlantische Oceaan. Landen in gevaar zullen opstaan en zich met moed verdedigen. Welke landen zijn het 7 Spanje, Portugal, Frankrijk, België enz....
De Russen zullen hun terugtocht aanvangen en achter hen verbrande gronden achterlaten en steden in puin. Oekraïne en Litouwen zullen niet gans vernietigd worden. Letland , Polen en Hongarije zullen geen groter vernietiging ondergaan (destruction majeure). Tsjech,Slowakije zal veel lijden en de streek van de Kaukasus zal er een algemene opstand losbarsten.
Al deze gebeurtenissen, aangekondigd door Maria, Koningin van de wereld, zullen bewijzen dat de mensheid er niet toe geraakt is zich te herscheppen door berouw en wens van leven te veranderen om het kwaad te verwijderen dat de aarde bedreigt en dat tot hiertoe tegengehouden is door de hand van de Goddelijke Voorzienigheid. De Goddelijke Gerechtigheid zal niet langer de overwinning van het kwaad kunnen dulden en de verachting van de Allerheiligste wet.
De rampendie zullen overkomen, zullen de wreedheid van de oorlog stillen en het overschot van de mensheid van de vernietiging redden. Ze zullen zulk een ontsteltenis en zulk een onheil teweegbrengen dat ze het verloop van de oorlog zullen stopzetten. Deze rampen zullen niet overal tezelfdertijd overkomen, ook niet met dezelfde intensiteit. Ze zullen teweeggebracht worden door de schommelingen Van de aardkorst en zullen zeer hevig zijn. Vele vulkanen zullen in hevige beweging 1(x)men, te beginnen met diegene die men achtte gedoofd te zijn. De Etna en andere zullen ware verwoestingen veroorzaken in de lucht: krachtige regenbuien van vulkanische as, verwoestende orkanen en ten laatste groteoverstromingen van de rivieren. Op de bodem van de zeeën en de oceanen zullen de bewegingen van de aardkorst grote stoornissen teweegbrengen die reusachtige zeegolven zullen veroorzaken, dle de kusten zullen overweldigen en ze een ,nieuwe fysionomie zullen geven. Deze zelfde stoornissen zullen grote continenten doen verschijnen en nieuwe eilanden.
De aardbevingen .en de vloedgolven zullen voorts grote schade veroorzaken. De volgende lalden zullen er bijzonder ,door getroffen zijn Europa, Noord- Amerika en veel grote eilanden. Deze fenomenen tullen zich over verscheidene dagen afspelen. Holland, België ,en Zwitserland zullen er de effecten van ondergaan, in 'mindere mate Duitsland -Noord-Amerika zal de hevigste aardbevingen ondergaan, zelfs nog nadat alles in Europa opgehouden heeft.
Veel steden zoals Los Angeles en andere zullen door de golven overweldigd worden. De vernietiging van deze steden zal men kunnen vermijden als er bij de inwoners een verandering van mentaliteit tot stand komt: berouw en een wens tot boetvaardigheid, maar er zijn er enkele die door zulk een opstapeling van zonde, zullen moeten vernietigd worden. Deze zijn New York, Washington en andere die de zonde geduld hebben.
In Polen zullen de steden die aan de Baltische zee grenzen, gedeeltelijk vernietigd worden. In da loop van de oorlog zal er geen enkele van. haar steden vernietigd worden door atoombommen.
Het oude Ottomaanse Rijk zal niet vernietigd worden maar enige van haar steden zullen gebombardeerd worden en men zal er moeten aan denken de burgerbevolking te evacueren.
Na enige dagen van militaire verrichtingen in deze,sectoren, zullen de oorlogsacties overgebracht wonden op Duits grondgebied, waar de Duitsers elkaar zullen blijven vernietigen.
Om terug tot de rampen te komen, de steden die zich op de kusten bevinden van Duitsland en Denemarken zullen door de golven overweldigd worden, in mindere mate Noorwegen. Ook zullen de steden van Zwitserland te lijden hebben. Er zullen overstromingen zijn en breuken van stuwdammen en aardbevingen. Dit zal ook overkomen in Australië Italië en Frankrijk.
De hevige bewegingen van de aardkorst zal veranderingen teweegbrengen op de bodem van de zeeën en de oceanen en de omtrek van de continenten alsook de loop van de stromen. Deze rampen en fenomenen van de aarde zullen de Chinese troepen in Europa verrassen. Geterroriseerd door zulke verwoestingen zullen ze hun terugtocht inzetten.
Parijs zal in een hoop asse en puin omgetoverd worden. Het geheel van de bevolking zal in branden omkomen.
Al deze gebeurtenissen zullen het aanschijn van de aarde veranderen en de geografische aspecten zullen gewijzigd worden.
De schrikwekkende oorlog zou .het graf zijn van de mensheid, moest Gods Barmhartigheid niet op tijd rampen zenden van zulkdanige intensiteit dat ze de oorlog stopzetten.
Daarom moet men deze rampen, die de oppervlakte van de aarde vernielen en die door de zonden van de mensheid veroorzaakt zijn, met nederigheid aanvaarden.
De gezamenlijke misdaden, de afgunst, de hoogmoed, de baatzucht, de uit‑
buiting en het domineren van volkeren, het tekort aan medelijden zijn misdrijven van deze wereld die aan het instorten is.
Het zal tot niets dienen Gods Barmhartigheid af te smeken voor diegenen die voor de medemens geen barmhartigheid betoond hebben.
Dit zal de bijzonderste reden zijn. Door de hoogmoed van de grote naties zal de slag van de rechtvaardigheid losbarsten. Wanneer ? Er is geen
toelating dit bekend te maken.
Maar vooraleer de oorlog uitbarst, Zal er in -de hemel een groot lichtend teken verschijnen dat door gans de wereld 's nachts zal kunnen gezien worden.
(gevolg aan een onderhoud toegestaan door Lucia, de zienster van Fatima aan
een Pater Jezuïet, waaraan de Heilige Vader onlangs toelating gaf om te spreken)
..wanneer Ik over een land het zwaard breng, en de inwoners van dat land hebben uit hun midden iemand gekozen en tot wachter
aangesteld, en deze ziet het zwaard over dat land komen en blaast op de bazuin en waarschuwt .het volk - als dan iemand wel het geluid van de bazuin hoort, maar zich niet laat waarschuwen en het zwaard komt en rukt hem weg, dan komt diens 'bloed ever zijn eigen hoofd. Hij heeft het gelid van de bazuin gehoord, maar zien. niet laten waarschuwen; zijn bloed komt over hemzelf als hij zich had laten waarschuwen, zou hij zijn leven gered hebben. Maar wanneer de wachter het zwaard ziet komen, doch niet op de bazuin blaast, zodat het volk niet gewaarschuwd wordt - en het zwaard komt en rukt iemand
van hen weg, dan wordt hij wel weggerukt in zijn eigenongerechtigheid, maar van zijn bloed zal Ik de wachter rekenschap vragen.....
Er zijn zoveel zielen op deze wereld die niet aan U denken!
Jezus tot Marguerite
Ik echter, denk wel aan hen.
Marguerite tot Jezus
Heer, moeten wij aan Monseigneur vragen om het vervolg van de Boodschap goed te keuren?
Jezus tot Marguerite
Voor wat en voor wie dienen mijn Woorden in deze koffer?
Marguerite tot Jezus
Jezus, zal deze ontredderde wereld een afstraffing krijgen? Als mijn vraag onbescheiden is, antwoord dan niet!
Jezus tot Marguerite
Alleen als het moet, straft een vader zijn kinderen; maar hij is vader en schrikt ervoor terug, ze te veel pijn te doen. Als de kinderen echter voortdurend in dezelfde fout hervallen, komt er een grote afstraffing, die merkbare sporen in hen achterlaat . Het meest te beklagen is de vader, die verplicht is te straffen. De mensheid krijgt veel afstraffingen. Ze houdt er geen rekening mee!... de vader krijgt er genoeg van tevergeefs te slaan: zijn gestrengheid wordt door de Liefde verdrongen. Zijn kinderen weten dat en verbeteren zich niet
Daarom zal de grote beslissing moeten genomen worden.
Marguerite tot Jezus
Wanneer, Heer, wanneer?
Jezus tot Marguerite
Dat is mijn zaak
Maar men moet het voorzien.
Mijn verwittigingen worden op een menselijke manier uitgelegd daarom worden ze genegeerd ..
Het vervolg van de boodschap moet verschijnen!
Dit is nog een zwakheid van uw God die wil redden en niet vernietigen.
Marguerite tot Jezus
Kan de Boodschap redden?
Jezus tot Marguerite
Zij redt hen die haar verwelkomen. Verwittig, maar oordeel niet!
Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Marcus 16,15-20.
Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Marcus 16,15-20. En Hij sprak tot hen: Gaat heel de wereld door, en predikt het evangelie aan ieder schepsel. Wie gelooft en gedoopt is, zal zalig worden; maar wie niet gelooft, zal worden veroordeeld. Deze wonderen zullen hen vergezellen, die hebben geloofd: in mijn Naam zullen ze duivels uitdrijven; vreemde talen zullen ze spreken; slangen zullen ze opnemen; en al drinken ze dodelijk vergif, het zal hun niet schaden; zieken zullen ze de handen opleggen, en zij zullen genezen. Toen de Heer Jesus met hen gesproken had, is Hij opgenomen ten hemel, en is neergezeten aan de rechterhand Gods. Maar zij trokken uit, om overal te preken; en de Heer werkte met hen mee, en bevestigde het woord door de wonderen, die het vergezelden.
+++++++
739 Willibrord van Utrecht
Willibrord (ook Wilbert; als bisschop Clemens-Willibrordus) van Utrecht (ook van Echternach), Echternach, Luxemburg; bisschop & eerste geloofsverkondiger Nederland; 739.
Feest 7 november.
Hieronder wordt een korte schets gegeven van Willibrords leven. De vele legendes die over hem verteld worden, zijn er - schuin gedrukt - tussendoor geplaatst, liefst op het moment dat ze geacht worden te spelen in het leven Willibrord.
Hij werd in 658 in het Engelse koninkrijk Northumbrië geboren. [De hierna volgende legenden zijn ontleend aan: E.Lagerwey: Helden Gods, Legenden van Nederlandse heiligen Assen 1940, die op zijn beurt veel verhalen betrekt van: Petrus Ribadineira & Heribertus Rosweydus, priesters der Societeyt Jesu: Generale Legende der Heylighen met het Leven Iesu Christi ende Marie, vergadert wt de H.Schrifture, Oude Vaders, ende Registers der H.Kercke TAntwerpen by Hieronymus Verdussen inde Camerstraet inden rooden Leeuw, M.DC.XXXX.]
Legende 1 Vanaf het allereerste moment van Willibrordus bestaan was het duidelijk, dat God bijzondere plannen met hem had. Zijn moeder, een vrome christelijke vrouw, had in haar slaap een merkwaardig droomgezicht. Zij meende aan de hemel een nieuwe maan te zien rijzen, die geleidelijk al maar voller werd. Op het moment dat het een compleet volle maan was, viel deze uit de hemel zomaar in haar mond. Inwendig werd zij er helemaal door verlicht, en een prachtig schijnsel scheen uit haar buik te komen. De volgende dag ging zij met haar droom onmiddellijk naar de vrome, oude priester van het kerkje bij haar in de buurt. Deze vroeg, of zij vannacht gemeenschap had gehad met haar man. Met enige schroom bevestigde zij dat. Daarop antwoordde de oude wijze priester: De maan die u hebt gezien in uw droom, stelt het kind voor dat u vannacht hebt ontvangen. Het zal het licht der waarheid laten stralen in de duisternis van het heidendom. De hele wereld zal profiteren van het licht dat hij zal komen brengen in naam van God onze Heer. Nadat haar dagen vervuld waren, schonk zij inderdaad het leven aan een zoon, juist zoals de oude priester negen maanden tevoren had voorspeld.
Op 7-jarige leeftijd werd hij voor zijn opvoeding aan het Engelse klooster Ripon toevertrouwd. Op dat moment was Wilfrid ( 710; feest 24 april) daar abt.
Legende 2 Het kind werd gedoopt en ontving de naam Willibrord. Toen het de moederborst niet meer nodig had, werd het toevertrouwd aan vrome mannen om in de Heilige Schriften onderwezen te worden. Het moest immers een groot licht worden. Daar ontving het kind de kruinschering en wijdde zich met hart en ziel toe aan het monniksleven. Hij nam toe in wijsheid en deugd totdat hij de leeftijd van twintig jaar bereikt had.
Legende 3 Intussen had zijn vader, Wilgils geheten, zich uit de beslommeringen van alledag teruggetrokken, en was naar een klooster gegaan. Hier bracht hij enige tijd zijn leven in gestrengheid door, zodat zijn liefde tot God almaar toenam. Het gevolg was, dat hij zich nog verder in de eenzaamheid wenste terug te trekken. Hij vond een onbewoond eilandje aan de kust waar hij zich toelegde op allerlei deugden, zoals bidden en vasten; daartoe behoorde ook, dat hij er een kapelletje bouwde ter ere van de heilige Andreas. Vandaar dat zijn heiligheid in de wijde omgeving steeds bekender werd. Mensen trokken naar hem toe om raad en onderricht. Zelfs edelen en tenslotte ook de koning zelve kwamen bij hem aankloppen. Zij waren zo dankbaar dat zij hem grote stukken land schonken. Daarop bouwde hij een klooster en verzamelde monniken om zich heen, die zijn voorbeeld van vroomheid en godsvrucht wilden navolgen. Na geruime tijd is hij tenslotte zalig in de Heer overleden.
Toen Willibrord twintig jaar geworden was, verhuisde hij naar klooster Rathmelsigi in Ierland om daar onder abt Egbert ( 729; feest 24 april) zijn opleiding te voltooien. Deze abt wist velen van zijn onderdanen enthousiast te maken voor de overzeese missies.
Legende 4 Op zijn twintigste jaar verlangde Willibrord ernaar om zich te scharen bij de leerlingen van abt Egbert in Ierland. Deze Egbert had zelf al eens een poging gewaagd om naar het vasteland over te steken omdat hij zo vurig verlangde het evangelie te preken onder de ongelovigen die daar woonden. Maar door allerlei tekens had God hem duidelijk gemaakt, dat Hij met Egbert andere plannen had en hem het liefste in Ierland zag blijven. Met brandend hart wist Vader Egbert nu zijn ideaal over te brengen op zijn leerlingen. Zo onderging ook Willibrord Egberts lessen gedurende twaalf jaar.
Legende 5 Toen Willibrord drieëndertig jaar was geworden, nam hij het besluit om op die akkers te gaan werken waarvan hij al die tijd gehoord had dat ze wit stonden van de oogst, maar dat er bijna geen arbeiders voor waren. Sommigen zeggen dat hij met elf broeders de oversteek naar het vasteland waagde; anderen vermelden, dat het er twaalf waren. Zekerheid over hun namen bestaat er niet. Maar tot het gezelschap zouden hebben kunnen behoren: Suïtbert ( 713; feest 1 maart); Adelbert( 741; feest 25 juni); Willibald ( 787; feest 7 juli) en Wunnibald ( 761; feest 18 december); de gebroeders Ewald, die naar hun verschillende haarkleur de Witte en de Zwarte worden genoemd ( 7e eeuw; feest 3 oktober); Werenfried ( 760; feest 14 augustus); Engelmund ( ca 739; feest 21 juni); Wiro, Plechelmus en Otger ( 710; feest 8 mei); en Marcellinus, ook wel Marchelm genaamd ( 762; feest 14 juli).
Door de gunstige wind die God liet waaien, zouden ze geland zijn in de buurt van Katwijk. Ze voeren verder de Rijn op en kwamen in Utrecht, toen nog Wiltenburg geheten. Daar trof hij Redbad (of Radboud) de koning der Friezen. Deze wilde niets van Willibrord en zijn gevolg weten. Daarop begaf Willibrord zich naar de Frankische koning Pepijn. Deze stuurde hem door naar Rome met de bedoeling dat hij door de Paus tot bisschop zou worden gewijd.
Zo landde Willibrord in een boot met twaalf gezellen in 690 op de kust van West-Friesland, het tegenwoordige Holland. Volgens de overlevering was dat aan de monding van Oude Rijn bij Katwijk. Geschiedkundigen menen tegenwoordig dat het nog een stuk zuidelijker was: op de Grevelingen.
Vanaf dat moment begon er een rusteloos leven in dienst van de verbreiding van het evangelie. Uitvalsplaatsen waren Utrecht, Antwerpen en Echternach. Intussen was hij in 695 naar Rome geweest en door paus Sergius I ( 701; feest 9 september) tot bisschop gewijd, waarbij hij de naam Clemens aannam.
Legende 6 Vier dagen voordat Willibrord in Rome arriveerde, kwam een engel paus Sergius in een droom waarschuwen. Hij moest de vriend Gods die onderweg was naar Rome met alle mogelijke eerbewijzen ontvangen. Want deze zou in de toekomst een groot licht zijn voor vele zielen die nu nog in duisternis verkeerden. Wat de heilige man hem, Sergius, ook zou vragen: dat moest hij hem geven. De paus was hierdoor zeer verheugd en ontving Willibrord met blijdschap en talloze eerbewijzen. Hij wijdde hem in de kerk van de heilige Clemens op de vooravond van diens feest: 22 november, tot aartsbisschop.
Met behulp van Sint Irmina van Oehren ( ca 708; feest 3 januari) stichtte hij in 698 de abdij van Echternach en vele andere kerken en kloosters. Pippijn II van Herstal ( 714) gaf hem de mogelijkheid om in Utrecht het St-Maartensklooster en de St-Salvatorkerk te bouwen. Willibrord voelde zich verantwoordelijk voor het behoud van de goede kloosterlijke geest in zijn stichtingen. Hij visiteerde zijn kloosters herhaaldelijk.
Legende 7.1 Eens kwam hij het klooster visiteren. Na de vriendelijke begroeting, een opwekkend woord en een gezamenlijk gebed met de broeders maakte hij de ronde door het klooster om te zien of de goede geest er nog heerste en om na te gaan of de broeders ergens gebrek aan hadden, zoals een goede huisvader nu eenmaal behoort te doen. Op het eind van zijn rondgang kwam hij in de wijnkelder. Daar bevond hij, dat er slechts één vat lag waarin nog maar een bodempje wijn zat. Met een zegenbede stak hij zijn staf in het spongat en verliet de ruimte weer. Maar in de nacht daarna begon de wijn in dat vat te vermeerderen zodat hij zelfs over de rand heenliep. Toen de keldermeester besefte wat er gebeurd was, snelde hij, zo vroeg als het was, naar de heilige man, viel voor hem op zijn knieën en vertelde van het grote wonder beneden in de kelder. Willibrord dankte God - zoals hij zo vaak deed - en gebood de keldermeester er verder tot aan zijn dood met niemand over te spreken. Dit voorval wordt in de iconografie zeer vaak afgebeeld.
Legende 7.2 Een andere keer was het al eens gebeurd, dat alle zusters van het nonnenklooster in Trier - dat niet ver van Echternach ligt - getroffen waren door een ziekte die een snelle dood tot gevolg had. Er waren er al heel wat gestorven. Anderen waren al sinds tijden niet meer uit hun bed geweest. De rest was als de dood, omdat ze dachten dat hun ook hetzelfde lot te wachten stond. Toen zij hoorden dat Willibrord in zijn klooster te Trier verbleef, riepen ze ten einde raad zijn hulp in; en of hij onmiddellijk langs wilde komen. Naar het voorbeeld van Petrus ging hij er meteen naar toe. Hij heeft voor de zieken de Mis opgedragen; en vervolgens met wijwater het hele klooster van binnen en buiten besprenkeld. En tenslotte heeft hij alle zieken eigenhandig te drinken gegeven. Vanaf dat moment was de ziekte tot staan gebracht. Nooit is er meer iemand aan die ziekte overleden.
Hier zou de oorsprong liggen van de springprocessie; de danspas zou het ziektebeeld zijn.
Toen Pippijn in 714 stierf, moest Willibrordus tijdelijk naar Echternach uitwijken, gedwongen door de opstandige Fries Radboud. Hij begon het evangelie te verkondigen in het Frankische land. In deze periode moeten we waarschijnlijk de verhalen plaatsen die vertellen over Willibrordus werkzaamheden in het Zeeuwse en het Brabantse.
Legende 8 Zo wordt daar in talloze plaatsen verteld, dat hij er een bron heeft doen ontspringen of er de kerk heeft gesticht. Daarnaast komt Willibrordus voor in de gemeentewapens van o.a. Bakel en Milheeze, Berghem, Deurne, Mill en Sint-Hubertus, Papenhove, Riethoven, Stramproij en Teteringen. Meerdere wonderverhalen spelen in deze streken.
Legende 8.1 Eens verbleef hij op het eiland Walcheren. Daar werd nog vanuit de oudheid een afgod vereerd. Uit brandende liefde en ijver voor God gooide hij het afgodsbeeld aan diggelen. Maar de koster die het heiligdommetje van die afgod beheerde, was woedend. In blinde woede greep hij naar zijn zwaard om daarmee het hoofd van de heilige doormidden te klieven. Maar God beschermde zijn dienaar: geen haar werd hem gekrenkt; geen schrammetje liep hij op. Toch wilden zijn gezellen niets liever dan de man terugpakken en op zijn beurt de dood injagen. Maar de bisschop wist hen met zachte dwang zover te krijgen dat zij hem lieten gaan. Hij vergaf hem zijn zonde en zond hem heen. Het schijnt dat de man drie dagen later desondanks op ellendige manier aan zijn eind is gekomen.
Legende 8.2 De heilige man wandelde eens langs de zee. Zijn gezellen vergingen van de dorst, maar er was nergens zoet water te bekennen. Daarop riep hij één van hen en gaf hem de opdracht in de zonnetent een putje te graven. Daarna viel hij erbij op zijn knieën neer en smeekte de Heer, die ooit in de woestijn door toedoen van Mozes water uit de rots had doen vloeien, dat hij uit ontferming met zijn gezellen nu ook hier in het zand een zoetwaterfontein zou doen ontspringen. Het gebeurde meteen. Er borrelde een bron met zoet water op. Ieder dankte God, die door toedoen van zijn dienaar zulke grote dingen deed. Zij dronken van het water en namen ervan mee zoveel als zij voor onderweg nodig hadden.
Legende 8.3 Het schijnt dat de fles of kruik in het gemeentewapen van Vlissingen ook op Willibrord teruggaat. Volgens sommigen zouden de ruwe Zeeuwen ooit zulk een dorst gehad hebben naar de zoete miswijn die Willibrord altijd bij zich had, dat zij er stiekem drie flessen van hadden leeggedronken. Willibrord zou hun daarop in zijn boosheid hebben uitgemaakt voor Flessingers.
Anderen menen echter, dat die fles een heel andere oorzaak heeft. Het zou hier gaan om een afbeelding van de kruik die Willibrord daar achtergelaten zou hebben, toen ze eenmaal leeg was en bijgevolg geen nut meer had. Deze kruik zou met grote eerbied bewaard zijn door de Vlissingers, om zo een heilig aandenken te hebben aan de heilige Willibrord.
Nog een andere legende weet te vertellen, dat hier Willibrord door boze vissers een zilveren drinkfles werd ontstolen. [Naar: K.Sierksma De Gemeentewapens van Nederland Utrecht 1960 (Prisma 501)]
Legende 8.4 Toen hij eens na een lange reis in het huis van een vriend onderdak kreeg om even op adem te komen, vernam hij dat die arme vriend net helemaal geen wijn in huis had. Nu gaf hij opdracht aan één van zijn gezellen uit de bagage de vier kruikjes te pakken waar de wijn in zat voor onderweg. Hij zegende de wijn in naam van degene die destijds op de bruiloft te Kana water in wijn had weten te veranderen. Na die zegen dronk het hele gezelschap van het beetje wijn: zowel Willibrord met zijn reisgenoten, als de vriend met al zijn huisgenoten: wel veertig man...! Ze dronken tot zij verzadigd waren en hielden zelfs nog over.
Legende 9 Toch trok Willibrord op een goed moment weer naar Redbad, de koning der Friezen. Dat volk was nog altijd de heidense godsdienst toegedaan, en dat stak Willibrord. Weliswaar ontving Redbad hem met groot eerbetoon, maar hij ging niet in op zijn woord. Daarop reisde de bisschop door naar Denemarken. Daar ontmoette hij de koning der Denen: Hunger. Ook deze was verhard in zijn heidense godsdienst. En hoewel Willibrord hier alweer met talloze eerbewijzen werd ontvangen, kreeg hij geen voet aan de grond. Slechts dertig jonge mannen wist hij voor zijn idealen te winnen; en die nam hij mee op zijn reis terug naar huis.
Zijn missie naar Denemarken en Helgoland liep op een mislukking uit.
Legende 10 Op de terugreis landde hij door een storm op een eiland ergens langs de grens tussen Denemarken en Friesland. Dat eiland heette Fositis, naar de afgod Fotis die er vereerd werd. Deze plaats was zo heilig in de ogen van de bewoners daar, dat niemand met een vinger de beesten durfde aanraken die er graasden, of uit de bron durfde drinken die er opborrelde, tenzij in gebogen houding. In afwachting van beter weer vernam hij van de merkwaardige gewoontes op het eiland; en hoe de koning daar op zijn heidense manier overtreders van de heilige geboden de wreedste doodstraffen aandeed. Dat liet Willibrord niet op zich zitten. Hij begon daar in die bron drie mensen te dopen in naam van de Heilige Drievuldigheid en gaf bevel alle dieren die daar rondliepen te slachten voor een feestmaaltijd bij deze gelegenheid. De heidenen waren ontzet, en verwachtten dat het hele gezelschap door hun goden zou worden gestraft met hondsdolheid of iets ergers. Maar er gebeurde niets. Toen gingen zij het aan Redbad vertellen. Deze stikte zowat van woede en liet Willibrord voor zich verschijnen. Hij brieste hem toe: Waarom heb je dat gedaan? Waarop de heilige man antwoordde: Wat u daar vereert is geen god, maar een duivel die u in zijn strikken gevangen houdt. Weet dat er maar één God is in de hemel en op aarde. Hij heeft alles geschapen. Wie dat gelooft, zal het eeuwige leven verkrijgen. Ik ben een dienaar van die God en kom u in zijn naam waarschuwen, dat u de boze duivel moet wegdoen en voortaan moet geloven in onze Heer Jezus Christus, en dat u zich moet laten dopen. Dan zult u van alle boosheid en zonden gezuiverd zijn, en God in rechtvaardigheid en heiligheid dienen. Dan zult u de eeuwige vreugde en glorie bezitten. Maar doet u dit niet, dan zult u moeten branden in het eeuwige vuur. De koning was ontzettend kwaad, maar had toch ook wel bewondering voor de onverschrokken houding van Willibrord. Omdat hij hem toch het liefste uit de weg ruimde, wierp hij - zoals dat gebruikelijk was wanneer op dat eiland iemand de heilige wetten overtreden had - het lot om te zien wie uit het gezelschap de doodstraf diende te ondergaan. Drie keer herhaalde hij de procedure in de hoop dat het lot Willibrord zou treffen, maar het trof één van de gezellen, die dan ook de marteldood onderging.
Intussen zag hij door toedoen van de Friese vorst Radboud, die hij niet tot het Christendom had weten te bekeren, zijn levenswerk vernietigd worden: kerken en kloostertjes werden geplunderd, priesters gedood. Nu trok hij zich terug in de zuidelijke streken van ons land. Pas toen hier Radboud verslagen was door de Frankische vorst Karel Martel ( 714), begon hij in de Friese gebieden aan de wederopbouw van het christendom. Hij was toen al op gevorderde leeftijd.
Legende 11 De situatie in het land der Friezen keerde zich pas ten gunste van het Evangelie toen Karel Martel aan Redbad en de Friezen een beslissende nederlaag toebracht. Nu trok Willibrord met een aantal gezellen het land der Friezen in en verkondigde het Evangelie.
Hier zullen we dus waarschijnlijk de legendes moeten plaatsen die gesitueerd worden in noordelijke plaatsen.
Legende 11.1 Op een keer stootten ze op twaalf arme bedelaars die langs de weg zaten om voorbijgangers om een aalmoes te vragen. Willibrord zag hen vriendelijk aan en gaf één van zijn gezellen een wenk dat hij een goede kruik wijn uit de bagage tevoorschijn moest halen. Toen zij alle twaalf voldoende gedronken hadden, en nog een laatste dronk hadden genoten tot heil en zegen van iedereen en nu werkelijk niet meer konden en zo hun weg vervolgden, toen bleek bij het wegbergen van de kruik, dat zij nog altijd even vol zat als tevoren en wel met de beste wijn die je je denken kon.
Legende 11.2 Een andere keer was de heilige bisschop aangekomen in een plaats die Swestra werd genoemd naar het watertje dat er liep. Om de weg af te snijden ging hij dwars door een rijk begroeid korenveld van een aanzienlijk man. De bewaker van het korenveld werd woedend toen hij zag wat Willibrord deed. Tierend en scheldend vervloekte hij de man Gods. Dat wilden diens gezellen niet op zich laten zitten. Maar de heilige weerhield hen met zachte woorden. Dat had echter geen enkel effect op de woedende wachter. Dus keerde Willibrord op zijn schreden terug en verliet het korenveld langs dezelfde weg als waarlangs hij erin was gegaan. Maar de bewaker bleef hen achtervolgen met zijn gescheld en gekanker. Wel drie dagen lang. Toen viel hij plotseling dood neer. Er zijn er velen die zeggen dit zelf te hebben meegemaakt.
Legende 11.3 Op één van zijn tochten door het Friese land liet hij zijn paarden wat uitrusten en grazen op het land van een rijk man. Maar niet had die rijke man het gezien, of de geest van hoogmoed werd in hem wakker. Hij begon dus hardhandig die paarden de wei uit te jagen. De heilige sprak hem vriendelijk toe: Geliefde broeder, doe dat niet. Wij zijn niet gekomen om uw land schade te berokkenen. We hebben alleen maar wat rust nodig. Wij zijn arbeiders in dienst van God. Ook u zult daar profijt van hebben als u ons tenminste wilt helpen. Denk aan wat onze Heer heeft gezegd: "Wie u opneemt neemt mij op, en wie mij opneemt, neemt Hem op die mij gezonden heeft." Loop liever een eindje met ons mee op. En keer dan in vrede naar uw huis terug. Maar de rijke man wilde de vriendelijke woorden niet aannemen.
THE TEACHING OF ST. THERESE OF LISIEUX ON PURGATORY
"God's Mercy is Greater!"
THE TEACHING OF ST. THERESE OF LISIEUX
ON PURGATORY
by Father Dr. Hubert van Dijk, ORC¹
Doctor of the Church for the third millennium
St Therese of Lisieux, who was declared Doctor of the Church by Pope John Paul II on October 19, 1997, felt the calling in the monastery to teach others and wanted to be a teacher (docteur)1 Early on, God revealed the mysteries of His Love to her. She writes about this: "Ah! Had the learned who spent their life in study come to me, undoubtedly they would have been astonished to see a child of fourteen understand perfection's secrets, secrets all their knowledge cannot reveal because to possess them one has to be poor in spirit!" 2
In his apostolic letter Divini Amoris Scientia, published when St Therese was declared Doctor of the Church, the Holy Father says that one should not look for a scientific revelation of God's mysteries. "Thus we can rightly recognize in the Saint of Lisieux the charism of a Doctor of the Church, because of the gift of the Holy Spirit she received for living and expressing her experience faith, and because of her particular understanding of the mystery of Christ... That assimilation was certainly favored by the most singular natural gifts, but it was also evidently something prodigious, due to a charism of wisdom from the Holy Spirit."3
Her writings offer an abundance of ideas concerning practically every field in theology and spirituality, a multitude which even a hundred years after her death bas been far from exhausted. As the popes repeatedly express: Therese of Lisieux is a gift to the Church. Before the year 2000, she was declared Doctor of the Church, becoming the third woman amongst the thirty-three recognized Doctors of the Church. She died young. Not only is she the youngest of all, but also the best known, loved, and read! Already she has given the Church a lot, and in the dawn of a new millennium, she will continue to bless the faithful with her many gifts. Thus, she is also known as "Doctor of the Church of the third millennium."
"One does not need to go to Purgatory"
Little Therese's theology is a theology that springs from life, a theology of experience. She received a fervent Catholic upbringing at home, in her parish community, as well as at the school of the Benedictine nuns in Lisieux, and thus, she was familiar with the teaching of Purgatory. Being lead by-the Holy Spirit, thoughts, notions, and ideas developed which finally became, "The teaching of the Little Flower on Purgatory."4
The common teaching within the Church is that Purgatory can hardly be avoided. While still only a novice, the saint commented about this with one of the sisters, Sr. Maria Philomena, who believed in the near impossibility of going to heaven without passing through purgatory:
You do not have enough trust. You have too much fear before the good God. I can assure you that He is grieved over this. You should not fear Purgatory because of the suffering there, but should instead ask that you not deserve to go there in order to please God, Who so reluctantly imposes this punishment. As soon as you try to please Him in everything and have an unshakable trust He purifies you every moment in His love and He lets no sin remain. And then you can be sure that you will not have to go to Purgatory.5
She even said that we would offend God if we didn't trust enough that we would get to heaven right after dying. When she found out that her novices talked occasionally that they would probably have to expect to be in Purgatory, she corrected them saying: "Oh! How you grieve me! You do a great injury to God in believing you're going to Purgatory. When we love, we can't go there."6 Now, this is a new doctrine, but only for those who don't know God, who are not childlike, who don't trust. It is so correct to see things this way. It is true that God will judge us at one point, but He is always and first our Father Who... suffers when He has to punish His child and sees its suffering. The child should do His will just out of love, and not to avoid punishment. And this really means that God does not want Purgatory! He allows that His children suffer, but only as if He had to look away.7
If St. Therese is correct that one does not need to be in Purgatory because God Himself does not want this and would love to help us, the thought that Purgatory can be avoided is suddenly not so far-fetched anymore. But first there is the problem of the . aforementioned opinion which says that only few will avoid Purgatory. This is confirmed by great saints and mystics like St. John of the Cross who says, "Only a small number of souls achieve perfect love"8 (perfect love is necessary to go straight to heaven). St. Teresa of Avila also had the experience that only few will be able to avoid Purgatory.9 St. John Vianney said, "It is definite that only a few chosen ones do not go to Purgatory and the suffering there that one must. endure, exceeds our imagination."10
One also has to take into consideration that even practicing Christians are convinced that even the good and faithful and those consecrated to God will have to be exposed to purification in Purgatory for a certain amount of time. The reason for this is always the same: "It is not easy to avoid Purgatory. No one is a saint, and I will certainly have to spend some time there myself." They add to this that "God is just" or "we certainly deserve this."
Therefore, it is even more amazing what St. Therese has to say. Once she encouraged her novice, Sr. Marie de la Trinire to have the faith that it was possible even for her to get to heaven right away. She wondered "If I fail even in: the smallest things, " may I still hope to get straight to heaven?" St Therese, who knew well the weaknesses of her novice, replied: "Yes! God is so good. He will know how He can come and get you. But despite this, try to be faithful, so that He does not wait in vain for your love."11
God is Father rather than Judge.
Once St. Therese had a confrontation regarding this topic with Sr. Marie Febronia, who not only was sixty-seven years old but also was sub-prioress. She had heard that St. Therese encouraged the novices to believe that they could go straight to heaven. She did not like this as she considered this kind of confidence presumptuous, and thus she reproached St Therese. St Therese tried lovingly and calmly to explain to Sr. Febronia her point of view but with no success as Sr. Febronia clung to belief. For St. Therese God was more Father than Judge, and she took the liberty of finally responding, "My sister, if you look for the justice of God you will get it. The soul will receive from God exactly what she desires."
The year had not passed when, in January 1892, Sr. M. Febronia together with other sisters fell prey to the flu and died. Three months later Sr. Therese had a dream which she related to her Mother Prioress and which was then documented: "O my Mother, my Sr. M Febronia came to me last night and asked that we should pray for het:. She is in Purgatory, surely because she had trusted too little in the mercy of the good Lord. Through her imploring behavior and her profound looks, it seemed she wanted to say, You were right. I am now delivered up to the full justice of God but it is my fault. If I had listened to you I would not be here now."12
St. Therese's "doctrine" in 7 key words
1. Purgatory became a rule rather than the exception.
An infinite number of souls who suffer in Purgatory and for whom the Church prays daily after consecration did not need to go there. If we think in human terms, God does not wish for us to need Purgatory. God does not put us here on earth, where we are tested and are suffering after the fall, only to let us suffer again--and much worse--in Purgatory. Everyone receives enough graces in order to go straight to God after passing the trials on earth. However, Purgatory is an emergency entry to Heaven for those who have wasted their time. However, what God considered the exception became the rule, and the rule--to go straight to heaven--became the exception.
2. To cope with the "inevitable" is a grave error.
Since God does not really want Purgatory, He does not want it for me either! But then I also have to not want it! Nobody would expose themselves to the danger of Purgatory by living a mediocre and--as is the case so often today--a sinful life. If they only thought of the intense sufferings in Purgatory. In this regard, the mystics unanimously say that the least suffering in Purgatory is much greater than the greatest suffering here on earth! The reason for this is that once in Purgatory, one does not go through the time of God's Mercy but of God's Justice. Here, the Lord's word applies: "1 tell you, you will not get out until you have paid the very last copper' (Lk 12:59). The many who carelessly say, "I will probably spend some time there," are gravely wrong. Nobody just spends some time there, one has to suffer there like one has never suffered nor could have suffered while on earth. One often even suffers a long time there also. If the Poor Souls in Purgatory had known on earth what to expect in eternity, Purgatory would have remained empty.
3. Purgatory is a waste of time.
This is what St. Therese says, "I know that of myself I would not merit even to enter that place of expiation since only holy souls can have entrance there. But I also know that the Fire of Love is more sanctifying than is the tire of Purgatory. I know that Jesus cannot desire useless sufferings for us, and that He would not inspire the longings I feel unless He wanted to grant them."13 It is true that Purgatory is a wonderful grace, for if needed, without the purification in Purgatory we would not go to Heaven, and the work of art which God intended and created us to be would not be completed. But St. Therese is right: at the moment of our death we already have our place in Heaven. Afterwards, there is no growing in grace anymore. Whoever does not go through Purgatory does not miss anything.
4. We need a more positive image of God.
We already know that St. Therese told her novices that they offended God when they thought they would go to Purgatory. That is a very shocking statement: for if this is correct millions of Christians are offending God or at least hurt Him. And yet this is the case. They are focused only on themselves, thinking--not without reason--that they deserve Purgatory. They do not notice God Who is by their side and would love to help them so much. The fact that we fear Purgatory so much also has to do with a rather negative image that we have of God. We, Christians of the 20th Century, were like so many, raised with the image of a strict God, anxious to punish us as often as we deserve it. This thinking goes back to heresies like Jansenism. Quietism, or Calvinism. 14
5. Love banishes fear
The question of whether Heaven will follow right after death is a question of trust. God does not need our merits in order to take us straight to Him but He needs all of our trust. Or the other way around--it is not -our sins that can prevent God from giving us this grace but rather our lack of trust. Therefore, we must draw the conclusion that everything depends solely on trust. There is no trust without perfect love. And vice versa, there is no love without trust.
And this is exactly what the Apostle John writes in his first letter, "In this is love perfected with us, that we may have confidence for the day of judgment, because as He is so are we in this world. There is no fear in love, but perfect love casts out fear. For fear has to do with punishment, and he who fears is not perfected in love" (1 Jn. 4:17-18).
This text enlightens our topic very much. Judgment Day is the day of our death. Whoever achieves perfect love at the moment of their death sees God as so merciful and generous that they cannot believe in punishment in Purgatory. We are dealing with the same kind of grace in the Sacrament of the Anointing of the Sick. St. Thomas Aquinas teaches us that this Sacrament has as its real fruit the wiping out of punishment due to our sins.15 After those who have received the Sacrament of the Anointing of the Sick, others present often notice that the sick enter a period of growing peace and trust, together with a great surrender to the Will of God, and even serenity and desire for Heaven. This also applies to those who up to that point did not believe or even lived in mortal sin. Even these people, as the great theologians of the scholastics say--for example, St. Albert the Great or St. Bonaventure--go straight to Heaven without having to go through Purgatory first. This shows the wonderful grace coming from the Sacrament of the Anointing of the Sick.16
6. The last will be the first.
While many Christians do receive the Sacrament of the Anointing of the Sick, experience tells us that they do not go straight to Heaven. The mystics often relate that many priests and religious suffer a long time and have to wait for their release. However, all of them or almost all of them have received the Sacrament of the Anointing. What is the reason for this? The answer is certainly that they did not receive the Sacrament with the necessary repentance or surrender to the Will of God, or that they did not want to change their flaws and vices a long time before their death.
St. Therese of Lisieux tells us that she heard that sometimes great saints with many merits come before the Judgment of God, but have to go to Purgatory because our justice before God is often unclean. That is why she recommends to give
immediately away all the merits of our good deeds, and that it is better to appear before God empty-handed.17 She recommends to her oldest sister and godmother Marie, to be given Heaven free of charge by God.18
While on the one hand the first ones don't always get to Heaven first, on the other hand there are enough examples that the last ones become the first ones. Therese refers in her writings to the Lord's mercy towards the good thief,19 and wishes that the story from the "desert fathers," about how a great sinner called Paesie died out of love and is being taken straight to heaven, should be added to her autobiography, "Souls will understand immediately, for it is a striking example of what I'm trying to say."20
When our great hour comes, as St. Therese writes to Abbe Roulland, missionary in China, if only we trust, the Blessed Virgin will obtain "the grace of making an act of perfect love" should we have "some trace of human weakness" and so will we reach heaven immediately after death.21
7. St. Therese's teaching, a great message for the third millennium
One can rightfully say that Therese is turning all common opinions on Purgatory upside down.22 She wants to appear before God empty-handed and explains why it can be easier for sinners who have nothing to rely upon, to reach Heaven than the great saints with all their merits.. She emphasizes that trust alone is enough, that merits are no guarantee but often an obstacle for the straight way to Heaven, and that sins do not need to be an obstacle. After a 'messed-up' life, God can still take one straight to Heaven if the dying person only has trust. And how easy it can be to trust if there are no merits but only one's misery! Through trust she shows the shorter way to Heaven to the small and humble. And so many can and will go that way. She writes about this to her sister Marie: "... what pleases Him (God) is that He sees me loving my littleness and my poverty, the blind hope that I have in His mercy... That is my only treasure, dear Godmother, why should this treasure not be yours?..."23
As has been said, she has made sanctity available for everyone through her little way, and this is also true for the straight way to Heaven... This will no longer be an exception. Once those who are smart enough to gather from the treasures of our new Doctor of the Church will walk this way easily, especially those who want to be part of the legion of little souls which St. Therese asked God for at the end of her manuscript B, "I beg You to cast Your Divine Glance upon a great number of little souls. I beg You to choose a legion of little Victims worthy of Your LOVE!"24 Yes, by listening to her wonderful message there will be many, many souls... and with that, Purgatory stops being the unavoidable detour to Heaven!
Conclusion
St. Therese of the Child Jesus gave us a lot to think about. There are yet many new thoughts to be understood in terms of theology. For us, however, the most important, even existentially significant of everything she wrote is the message on Purgatory. The question of what happens to us after death should move us deeply. Let us just remember Sr. Febronia and her suffering in Purgatory; her silent message from the next world should move us. "It seemed," says Therese, "as if she wanted to say: If I had listened to you I would not be here now." This is actually shocking when you think about it. One has to admit that Sr. Febronia entered the next world through the wrong door. And with her, thousands and millions who would have managed to avoid Purgatory. And why did they not achieve this? The simple reason is that nobody showed them the correct way. Considering this, one does understand that Therese is a true gift to the Church. God gave her to us as leader and comforter for the apocalyptic days in which we very obviously live. Her message concerning Purgatory is a true grace of God' s merciful love for the moment of our death. One can apply the urgent exhortation of our LORD: "'He who has ears to hear. let him hear" (Lk. 8:8).
Father Dr. Hubert van Dijk, ORC
Footnotes:
1. I would like to enlighten souls-as did the Prophets and the Doctors.' St Therese of Lisieux. Story of a Soul. ICS. Washington
DC, 1996, Ms B, 2v, pg. 192.
2. St. Therese of Lisieux. Story of a SOUL, ICS, Washington DC, 1996, Ms A, 49r. Jig. 105.
3. Divini Amoris, I.c., Nr. 7.
4. Philippe de la Trinite, La Doctrine de Sainte Therese sur Ie Purgatoire. Editions du Parvis, CH-1648 Hauteville/Suisse 1992,
pg. 16. .
5. Annales de Sainte Therese, Lisieux. Nr. 610, Febr. 1982. Translated from the German.
6. Last Conversations, ICS. Washington DC. 1971, pg 273..
7. La Doctrine, l.c. pg 16. Translated from the German.
8. St. John of the Cross, The Dark Night, IT. ch. XX.
9. Ferdinand Holbőck. Das Fegefeuer, Salzburg 1977, page 94f. Translated from the German.
10. La Doctrine, I.c.page 22f. Translated from the German.
11. Lucien Regnault, La Pensee de Ste. Therese de 1'Enfant Jesus sur Ie Purgatoire in Annales de Sainte Therese, 1986, Suppl. Nr
101, pages 21-29, quote on page 26. Translated from the German.
12. Annales de Sainte Therese, Nr. 610. Feb. 1983, page 5. Translated from the German.
13. Story of a Soul, Ms A, 84v, pg.181.
14. La Pensee, l.c., page 23. Translated from the German.
15. St Thomas Aquinas, Summa Theologica, Suppl. Qu. 30, art. 1. Translated from the German.
16. P. Philipon. Vie Spirituelle, Jan./Feb. 1945, pages 21-23; 16-17. Translated from the German.
17. La Doctrine, l.c. page 13. Translated from the German.
18. St. Therese of Lisieux, Letters St. Therese of Lisieux, ICS, Washington DC, 1913, Vol. II, pg 998, LT 197.
19. Pious Recreations, RP 6, 9v, translated from the German.
20. Last Conversations. pg. 89. CJ, 11.7.6
21. Letters of St. Therese of Lisieux. Vol. II, pg. 1093, LT 226.
22. La Pensee, l.c., pg. 28. Translated from the German.
23. Letters of St. Therese of Lisieux, Vol. II, pg. 999, LT 197.
Gisteren liet het feest van Allerheiligen ons het hemels eeuwigdurend geluk aanschouwen, vandaag herdenken wij alle overleden gelovigen, die in de Heer gestorven zijn. Hoe groot ons verdriet over een afgestorvene ook mag zijn, toch roept de apostel Paulus ons op om niet bedroefd te zijn zoals andere mensen die geen hoop hebben. Wij geloven immers dat Jezus is gestorven en weer opgestaan; evenzo zal God hen, die in Jezus ontslapen zijn, levend met Hem meevoeren.[1]
De vraag is: verlangen de mensen van onze tijd nog naar het eeuwige leven? Of is het aardse bestaan hun enige horizon geworden? De heilige Augustinus merkte reeds eeuwen geleden op, dat wij in werkelijkheid allemaal het gelukzalig leven willen. In ieder mensenhart smeult een hunkering naar geluk, naar altijddurend geluk. Dit geluk, of eeuwig leven, is een onderdompeling in de oceaan van oneindige liefde waarin de tijd, voor en na, niet meer bestaat. Het is een volheid van leven en vreugde: dat is wat wij hopen en wat wij van ons leven met Christus verwachten.
Ik ben met u en ben nu altijd met u, zou de Heer ons zeggen, en Mijn hand ondersteunt u. Waar ge ook moogt vallen, ge zult in Mijn handen vallen en Ik zal er zijn tot aan de poort van de dood.[2]
Mensen komen, als zij sterven, voor Gods rechterstoel. Zij herinneren zich dan, dat zij niet in alles naar Gods bedoelingen, en hun eigen voornemens, geleefd hebben. Tegelijk zien zij, hoe oneindig liefdevol God is. Zij zeggen als het ware bij zichzelf: Zo, in deze toestand kan ik niet het eeuwige geluk binnengaan; eerst moet ik mijn tekortkomingen en mijn fouten uitboeten. God geeft hun daartoe de kans. Zij laten zich louteren, wij noemen deze louteringsplaats van oudsher: vagevuur. En pas daarna, gaan zij binnen in Gods huis, zoals dat door Jezus Christus voor eenieder, die gelooft in Hem, bereid is. Op deze manier wordt zowel aan Gods rechtvaardigheid als aan Zijn barmhartigheid voldaan.
Maar voor ons, die nog op aarde zijn, ligt er ook een kans en een taak in het louteringsproces van de overledenen. Wij kunnen door ons gebed en offer hun zuiveringstijd als het ware verkorten voor zover wij na de dood over tijd kunnen spreken. Onze overledenen mogen daarop rekenen. Juist op deze dag, nu wij alle gestorvenen gedenken, juist nu willen wij voor hun spoedige intocht in de eeuwige heerlijkheid bidden.
Ons geloof is nooit louter individueel. Onze levens zijn ten diepste met elkaar verbonden, zowel hier op aarde als aan de overkant van het leven. Zo kan ons gebed een andere ziel helpen die zich zuivert na de dood. Ziedaar waarom de Kerk ons vandaag uitnodigt voor onze dierbare overledenen te bidden en halt te houden bij hun graf op het kerkhof. Laten we niet vergeten dat de doden reeds dichter bij God zijn dan wij en dat zij op hun beurt ons kunnen helpen als dank voor ons gebed voor hen.
Bevelen wij dus onze doden, zowel bekenden als onbekenden, aan aan Gods barmhartige liefde, die in Jezus dood en verrijzenis haar uiting heeft gekregen en die alle zonden overstijgt, zodat ieder, die gelooft, werkelijk zalig kan worden.
Moge Maria, ster van de hoop, ons geloof in het eeuwige leven sterker en échter maken en ons smeekgebed voor onze overleden broeders en zusters ondersteunen, opdat wij eens in dankbaarheid hen mogen weerzien waar geen geween, geen smart meer zal zijn, want al het oude is voorbij.[3] Amen.
Bij een bezoek aan een kerk of (semi) publieke kapel wordt vandaag een volle aflaat verleend voor de overledenen. Men bidt er het Onze Vader en de geloofsbelijdenis.
Bezoeken van een kerkhof. Aan de christengelovige die godvruchtig een kerkhof bezoekt en, eventueel alleen inwendig, voor de overledenen bidt, wordt een volle aflaat, welke alleen toepasbaar is op de zielen in het Vagevuur, vanaf de eerste tot de achtste november.[4]
Met dank an EH Guido Dewaegeneere
[1] 1Tes 4, 13-14: Broeders, wij willen u niet in onwetendheid laten over het lot van hen die ontslapen zijn; gij moogt niet bedroefd zijn zoals de andere mensen, die geen hoop hebben. Wij geloven immers dat Jezus is gestorven en weer opgestaan; evenzo zal God hen die in Jezus zijn ontslapen levend met Hem meevoeren.
[2] Benedictus XVI: Herdenking van de overledenen: Angelus op zondag 2 november 2008.
[3] Apoc 21, 4: En Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal niet meer zijn; geen rouw, geen geween, geen smart zal er zijn, want al het oude is voorbij.'
Het is tot mijn Kerk dat Ik me richt. Tot de welbeminde bruid van mijn Hart. Ik wil dat zij weet hoezeer Ik haar bemin en over haar waak. (21.01.84).
Het is een Boodschap van Liefde en ze moet, zoals ze is, gepredikt worden en in heel de wereld verspreid worden, want het is de leer van het Kruis. De leer van het Kruis is het Evangelie van de Liefde.
Deze Boodschap is niets anders dan een herinnering aan het Evangelie van de Liefde.
13 december 1983
Luister naar de stem van de goddelijke Gekruisigde!
Jullie hebben de zin van ieder ding verloren; de wereld is uit haar evenwicht. Een kleinigheid kan haar in de chaos storten. Wanneer men de zin verliest is men zonder evenwicht, men valt.
De tekenen van de Verlossing worden verworpen. Het kruis wordt opzij geschoven.
Waarom verwijdert mijn Kerk mijn Kruis uit haar onderricht? Men is bang om er over te spreken tot mijn getrouwen; men is bang om het aan de kinderen aan te leren. En die kleinen, wat zullen zij weten over hun Verlosser? Zullen zij de zin en de waarde van zijn slachtoffering begrijpen?
Jullie hebben de zin van alles verloren. De zin van God, van de Liefde, van het werk van God en van de Verlossing.
Door de erfzonde had de schepping haar evenwicht verloren. Met mijn Kruis ben Ik gekomen om aan de wereld het evenwicht terug te geven dat de Schepper haar oorspronkelijk had gegeven.
Vandaag verwijderen jullie het Kruis uit de wereld. Jullie vergeten mijn Verlossing; en opnieuw is de wereld uit haar evenwicht gebracht. Het evenwicht van de wereld steunt op mijn Kruis!
Stel Mij dus niet verantwoordelijk voor al het onheil dat gebeurt.
Jullie bevinden jullie in een storm waarbij alle elementen ontketend zijn. Vandaag reik Ik jullie met deze Boodschap die enkel spreekt over mijn Kruis , een helpende hand. God geeft jullie een teken!
Gaan jullie het beantwoorden? Of verkiezen jullie het te negeren en jullie nog verder in de chaos van deze wereld storten, waar satan als meester heerst?
Hoe langer jullie wachten, hoe meer het kwaad zich uitbreidt en sterker wordt. Ik geef jullie een geneesmiddel voor al uw kwalen. Maar Ik stel de vraag: willen jullie dat?.
Het is Jezus, de Verlosser van de wereld die doorheen de stem van deze kleine, tot jullie spreekt !
Deze boodschap is een lichtstraal in de duistere hemel van de Kerk en van de wereld. Eens te meer wil Ik ze redden. Ik wil ze hernieuwen door mijn Kruis.
Velen zullen terugkeren tot het licht van de Heilige Geest en er zich aan onderwerpen. Maar wee hen die uit hoogmoed zullen weigeren hun vergissingen te erkennen en zich sluiten voor de Heilige Geest!
Wee hen die het werk van God zullen tegenwerken !
In deze tijd moet de Kerk zich met haar goddelijke Verlosser verenigen. Ten overstaan van de wereld moet zij blok vormen nabij mijn heilig Hart en onder het teken van het Kruis.
De mensheid moet ermee ophouden tegen haar Schepper, die een en al Liefde is, te rebelleren. Zij moet zich openstellen voor de barmhartige Liefde die komt.
De vernieuwing, die zovele zielen verlangen en verwachten, zal enkel kunnen tot stand komen doorheen mijn Kruis, door de prediking en het in praktijk stellen van haar liefdeleer. Zoekt geen andere middelen.
Voorwaar, Ik zeg jullie: het is door het in ere herstelde Kruis dat voor mijn Kerk en voor de wereld het tijdperk van de Liefde en de Vrede zal ingang vinden, het tijdperk van de Heilige Geest.
18/01/1984
Alles is Liefde ! Alles weze liefde onder elkaar, en tussen u en Mij!
Bouw een wereld van liefde, verheven op mijn Kruis, daad en onderricht van liefde.
Vrees niet ! Met mijn Kruis heb ik de mens gerechtvaardigd. In de ogen van de Vader heb Ik Mij met zonde, schande en misprijzen beladen. Maar Ik ben gevallen om u op te tillen.
Met mijn Kruis, zuiver Ik de mens.
Met mijn Kruis, red Ik de mens.
Met mijn Kruis, spijzig Ik de mens.
( de H.Eucharistie)
Met mijn Kruis, zal Ik de mens omhoogtillen tot in mijn Koninkrijk.
Ziedaar de barmhartige Liefde van de Verlosser, die zich verspreidt en de aarde bedekt met deze heilige leer die mijn Kruis aanleert.
Ge wilt dat mijn zuiver Evangelie op aarde verbreid wordt?
Welaan dan, predik mijn Kruis !
21/01/1984
Ik richt Me tot mijn Kerk, tot de beminde Bruid van mijn Hart. Ik wil dat ze weet hoezeer ik haar bemin en over haar waak.
Vandaag verkeert ze in groot gevaar, want de machten van het kwaad verdrukken haar, en ze wegen zwaar op haar.
Men kan haar uitdoven, volledig vernietigen. En , inderdaad, ze weifelt en wankelt.... Maar vandaag kom Ik tussenbeide om haar te redden. Luister nu goed : om mijn Kerk te vernielen, heeft men mijn Kruis aangevallen. Men heeft u het kruis getoond als een afgrond van smarten, een onuitsprekelijk martelaarschap, een angstaanjagend schouwspel, een daad waar de menselijke gevoeligheid van walgt....
Vooral in een wereld waar het lijden stoort, waar enkel de macht aantrekt. En, inderdaad, kinderen, mijn Passie was dit alles en nog veel meer !
Mijn kleinen, daar is de list van Satan, die de Liefde uit uw ogen deed verdwijnen. Want het is de Liefde die het Kruis heeft gemaakt.
Zonder de Liefde zou alles zo verlopen zijn. Maar met de Liefde, is alles anders verlopen. Gij vergeet dat: de Liefde transfigureert !
Golgotha was een ander Thabor voor uw God. Want de liefde die op Thabor was, was ook aanwezig op Golgotha.
In de ogen van de mensen, neen! Maar in de ogen van God en van de allerheiligste Moeder, ja ! En dat is wat de Verlossing bewerkt heeft.
De Christus van Golgotha was de Christus van de Thabor, dezelfde mens , dezelfde God : de God-Mens!
Dus, men heeft u het Kruis zonder de Liefde getoond. Verschrikt heeft de op plezier beluste mens er zich van afgewend. De hel heeft getriomfeerd en heeft zich verheugd. De duivel heeft u in de luren gelegd.
Eens te meer, is de mens in de strikken van de duivel gevallen. De mensheid is gevallen en beleidslieden, zonen van het Licht, zijn dezelfde richting ingeslagen. Sommigen hebben zelfs de richting aangewezen en de vaart versneld.....
Zo zie je de mens die valt, de wereld die ineenstort;
zo zie je de Kerk die wankelt. Want Satan heeft heel eenvoudig de tranfigurerende Liefde doen verdwijnen, om van het Kruis een voorwerp van afkeer te maken.
Om u in het verderf te storten toont Satan u het Kruis zonder de Liefde. De Verlosser toont u zijn Kruis van Liefde om u te redden. Het Kruis uitwissen of u een kruis zonder liefde tonen : het komt op hetzelfde neer ! Vergeet nooit dat het een glorievol, overwinnend, lichtend Kruis is, want het is getransfigureerd door de Liefde die de Kerk liet geboren worden, en geen foltertuig, zoals Satan wil doen geloven. Daar gaat het om ! Mijn Kerk is geboren door de Liefde, door mijn lijden uit Liefde. Men heeft de Liefde uit uw geest, uit uw gedachten weggewist. Maar mijn Kerk zal door de Liefde herboren worden.
Voorwaar, Ik zeg u : Het Kruis, getranfigureerd door de Liefde, is stralend licht. En door mijn Kruis wordt de Kerk opnieuw liefde en licht voor de wereld, voor de volkeren, voor de zielen; de Kerk die getranfigureerd is door de Liefde van de goddelijke Gekruisigde.
Huil je, mijn kindje? Doe Ik je huilen? Kom en huil op mijn Hart! Ik huil samen met jou, maar het zijn tranen van Liefde. Mijn Kerk zal gered worden!
De Verlosser heeft gesproken..... De Heilige Geest zal handelen....
Getransfigureerd door de Liefde, zal het Kruis de wereld tranfigureren.
Het door de Liefde getranfigureerde Kruis leidt naar de verrijzenis... Verrijzenis van mijn Kerk en van de wereld.
De transfiguratie door de Liefde is het werk van de Heilige Geest.
Zo begrijpt gij helemaal mijn onderricht.
De Geest van Liefde transfigureert al wat Hij aanraakt.
De tijd is gekomen om aan God terug te geven wat van God is.
Gij zult een wereld van liefde bouwen op mijn Kruis dat door de Liefde getranfigureerd is.
Nu komt de tijd van de Liefde.
Nu komt het tijdperk van de Heilige Geest
Bovenstaande Boodschap van Jezus via Lucie ( schuilnaam), is geput uit het boek Le grand message de la Croix.
De diepe, allesomvattende betekenis van het Kruis wordt door Jezus zelf onderricht.
De Kerk en de wereld zullen alleen door het Kruis kunnen gered worden.
Het Kruis is Liefde, Eucharistie, Offer, Verzoening, Redding van uw ziel.
Satan verleidt de mens met ongeloof, materialisme, genotzucht, egoïsme, leugen, haat en verdeeldheid.
In Fatima heeft Maria de mensheid gewaarschuwd : velen gaan naar de hel. Zij vraagt bekering, rozenkransgebed en toewijding aan haar Onbevlekt Hart.
Help mee en verspreid deze Boodschap bij vrienden, familieleden en overal waar je kan, laten we samen werken en bid opdat vele zielen van de eeuwige ondergang gered worden.
Those who receive Me unworthily commit sin and grievously offend Me.
I enrich with precious stones from My kingdom those who receive Me in a pure and contrite heart.
for Belgium:
Jezus zegt :
Zij die Mij onwaardig ontvangen zondigen en beledigen Mij zwaar. Zij die Mij ontvangen in een zuiver en rouwmoedig hart, verrijk Ik met edelgesteenten van mijn Rijk.
MGR Léonard zegt niets anders, hij herhaalt gewoon wat hierboven staat, het is niet de media die de Kerk maakt, maar het is Jezus zelf die zijn Kerk instructies en raad geeft.
You are a little nothing. Grow in wisdom and in grace, in generosity and in love.
My little nothing, full of miseries, it is with you that I will consume souls all the world over in the living flame of My divine love, with you that I will confound the proud.
Alone will be saved those who desire to be saved and those of good will. At the last judgment I will say to them: Come, you blessed of My Father, take possession of the Kingdom which I prepared for you by the bloody Sacrifice of the Cross.
ELLE EST ARRIVÉE CHEZ MOI, MA PORTE ÉTAIT GRANDE OUVERTE .ELLE EST ENTRÉE. NOUS AVONS PRIÉ ENSEMBLE ET ELLE EST REPARTIE . ELLE ARRIVE CHEZ TOI .
Que vous y croyiez ou non, ce serait amical de faire suivre cette image afin que la Vierge Marie voyage de maison en maison, de foyer en foyer, de bureau en bureau, d' ordinateur à ordinateur......... Elle finira bien par arriver chez quelqu'un qui aura besoin d' elle ..... Notre Sainte Marie parcourt le monde entier en emportant nos soucis avec elle. Je te l' envoie, ne la retiens pas..Aide-la à continuer son chemin pour porter secours aux autres. Bon Voyage, Sainte Vierge Marie. Protège-nous...
Allerkleinste kinderhandje - Dit moet je echt eens bekijken, maar lees eerst het korte verslag...
Lees dit a.u.b. eerst vóór de foto te bekijken, het is zéker de moeite waard. Nog nooit gezien! Als een krant deze foto niet gepubliceerd zou hebben, was hij je nooit onder ogen gekomen. Dit is de foto van een ongeboren baby in de 21ste week. Samuel Alexander Armas, die geopereerd werd door de chirurg Joseph Bruner. Bij de baby was een open ruggetje geconstateerd, maar zou een operatie buiten de baarmoeder nooit overleven. Zijn moeder, Julie Armas is een kraamverpleegkundige had gehoord van de opzienbare prestaties van dr. Bruner. In het UMC in Nashville voert hij operaties uit op baby's in de baarmoeder. Gedurende deze operatie haalt hij de baarmoeder met een keizersnee uit de buik en maakt een kleine snede om de baby te kunnen opereren. Toen hij de operatie beëindigde, kwam het kleine, maar volmaakte handje van de kleine uit de incisie en greep de vinger van de chirurg stevig vast. Dit was het meest emotionele moment in het leven van dr. Bruner, hij was voor even niet in staat om zich te verroeren. De fotograaf heeft deze gebeurtenis perfect op de gevoelige plaat kunnen vastleggen en de krant noemde het 'de hand van Hoop' als het ware een bedankje voor het redden van zijn jonge leventje. Zijn moeder kan de foto niet met droge ogen aanschouwen en zegt: een zwangerschap is geen kwestie van gehandicapt of ziek, maar het gaat om een mens. Samuel kwam perfect gezond ter wereld, de operatie slaagde voor 100%. Bekijk nu de foto, is het niet ongelooflijk! En... gebruik het envelopje voor dit door te mailen naar vrienden en kennissen, dit mag en moet wereldkundig gemaakt worden.
In Heaven I will love You a thousand times more for there my love will no longer be limited; on the contrary, it will know all its fullness in the total possession of its God.
Jesus:
From a small kernel I make a good and beautiful fruit which nourishes and refreshes.
(Tenderly) My little daughter!:
When men blush for their faults, then the world will be saved.
But unless I set things in good order the day of their improvement is still far off.
Receive with My Heart those whom I send you.
I ask you, is it good manners to keep your God waiting?
And yet they say: God first served.
Current events burn with a fever which grows unceasingly, and this in alarming proportions.
I do not cease to cry out My love to the world.
As much as possible I avoid frightening it by speaking of My justice. What do they want?
The moment is coming when I must separate the tares from the good grain. Yet a little while and all will be accomplished.
For My Word remains, and what must pass away will pass.
In church. Tenderly:
Hill you stay with Me in this tabernacle of Love?
In return. I will be with you at all times and in all places.
Het is tot mijn Kerk dat Ik me richt. Tot de welbeminde bruid van mijn Hart. Ik wil dat zij weet hoezeer Ik haar bemin en over haar waak. (21.01.84).
Het is een Boodschap van Liefde en ze moet, zoals ze is, gepredikt worden en in heel de wereld verspreid worden, want het is de leer van het Kruis. De leer van het Kruis , is het Evangelie van de Liefde.
Deze Boodschap is niets anders dan een herinnering aan het Evangelie van de Liefde.
13 december 1983
Luister naar de stem van de goddelijke Gekruisigde!
Jullie hebben de zin van ieder ding verloren; de wereld is uit haar evenwicht. Een kleinigheid kan haar in de chaos storten. Wanneer men de zin verliest is men zonder evenwicht, men valt.
De tekenen van de Verlossing worden verworpen. Het kruis wordt opzij geschoven.
Waarom verwijdert mijn Kerk mijn Kruis uit haar onderricht? Men is bang om er over te spreken tot mijn getrouwen; men is bang om het aan de kinderen aan te leren. En die kleinen, wat zullen zij weten over hun Verlosser? Zullen zij de zin en de waarde van zijn slachtoffering begrijpen?
Jullie hebben de zin van alles verloren. De zin van God, van de Liefde, van het werk van God en van de Verlossing.
Door de erfzonde had de schepping haar evenwicht verloren. Met mijn Kruis ben Ik gekomen om aan de wereld het evenwicht terug te geven dat de Schepper haar oorspronkelijk had gegeven.
Vandaag verwijderen jullie het Kruis uit de wereld. Jullie vergeten mijn Verlossing; en opnieuw is de wereld uit haar evenwicht gebracht. Het evenwicht van de wereld steunt op mijn Kruis!
Stel Mij dus niet verantwoordelijk voor al het onheil dat gebeurt.
Jullie bevinden jullie in een storm waarbij alle elementen ontketend zijn. Vandaag reik Ik jullie met deze Boodschap die enkel spreekt over mijn Kruis , een helpende hand. God geeft jullie een teken!
Gaan jullie het beantwoorden? Of verkiezen jullie het te negeren en jullie nog verder in de chaos van deze wereld storten, waar satan als meester heerst?
Hoe langer jullie wachten, hoe meer het kwaad zich uitbreidt en sterker wordt. Ik geef jullie een geneesmiddel voor al uw kwalen. Maar Ik stel de vraag: willen jullie dat?.
Het is Jezus, de Verlosser van de wereld die doorheen de stem van deze kleine; tot jullie spreekt !
Deze boodschap is een lichtstraal in de duistere hemel van de Kerk en van de wereld. Eens te meer wil Ik ze redden. Ik wil ze hernieuwen door mijn Kruis.
Velen zullen terugkeren tot het licht van de Heilige Geest en er zich aan onderwerpen. Maar wee hen die uit hoogmoed zullen weigeren hun vergissingen te erkennen en zich sluiten voor de Heilige Geest!
Wee hen die het werk van God zullen tegenwerken !
In deze tijd moet de Kerk zich met haar goddelijke Verlosser verenigen. Ten overstaan van de wereld moet zij blok vormen bij mijn heilig Hart en onder het teken van het Kruis.
De mensheid moet ermee ophouden tegen haar Schepper, die een en al Liefde is, te rebelleren. Zij moet zich openstellen voor de barmhartige Liefde die komt.
De vernieuwing, die zovele zielen verlangen en verwachten, zal enkel kunnen tot stand komen doorheen mijn Kruis, door de prediking en het in praktijk stellen van haar liefdeleer. Zoekt geen andere middelen.
Voorwaar, Ik zeg jullie: het is door het in ere herstelde Kruis dat voor mijn Kerk en voor de wereld het tijdperk van de Liefde en de Vrede zal ingang vinden, het tijdperk van de Heilige Geest.
18/01/1984
Alles is Liefde ! Alles weze liefde onder elkaar, en tussen u en Mij!
Bouw een wereld van liefde, verheven op mijn Kruis, daad en onderricht van liefde.
Vrees niet ! Met mijn Kruis heb ik de mens gerechtvaardigd. In de ogen van de Vader heb Ik Mij met zonde, schande en misprijzen beladen. Maar Ik ben gevallen om u op te tillen.
Met mijn Kruis, zuiver Ik de mens.
Met mijn Kruis, red Ik de mens.
Met mijn Kruis, spijzig Ik de mens. ( de H.Eucharistie)
Met mijn Kruis, zal Ik de mens omhoogtillen tot in mijn Koninkrijk.
Ziedaar de barmhartige Liefde van de Verlosser, die zich verspreidt en de aarde bedkt met deze heilige leer die mijn Kruis aanleert.
Ge wilt dat mijn zuiver Evangelie op aarde verbreid wordt?
Welaan dan, predik mijn Kruis !
21/01/1984
Ik richt Me tot mijn Kerk, tot de beminde Bruis van mijn Hart. Ik wil dat ze weet hoezeer ik haar bemin en over haar waak.
Vandaag verkeert ze in groot gevaar, want de machten van het kwaad verdrukken haar , en ze wegen zwaar op haar.
Men kan haar uitdoven, volledig vernietigen. En , inderdaad, ze weifelt en wankelt.... Maar vandaag kom Ik tussenbeide om haar te redden.
Luister nu goed : om mijn Kerk te vernielen, heeft men mijn Kruis aangevallen. Men heeft u het kruis getoond als een afgrond van smarten, een onuitsprekelijk martelaarschap, een angstaanjagend schouwspel, een daad waar de menselijke gevoeligheid van walgt....
Vooral in een wereld waar het lijden stoort, waar enkel de macht aantrekt. En, inderdaad, kinderen, mijn Passie was dit alles en nog veel meer !
Mijn kleinen, daar is de list van Satan, die de Liefde uit uw ogen deed verdwijnen. Want het is de Liefde die het Kruis heeft gemaakt.
Zonder de Liefde zou alles zo verlopen zijn. Maar met de Liefde, is alles anders verlopen. Gij vergeet dat: de Liefde transfigureert !
Golgotha was een ander Thabor voor uw God. Want de liefde die op Thabor was, was ook aanwezig op Golgotha.
In de ogen van de mensen, neen! Maar in de ogen van God en van de allerheiligste Moeder, ja ! en dat is wat de Verlossing bewerkt heeft.
De Christus van Golgotha was de Christus van de Thabor, dezelfde mens , dezelfde God : de God-Mens!
Dus, men heeft u het Kruis zonder de Liefde getoond. Verschrikt heeft de op plezier beluste mens er zich van afgewend. De hel heeft getriomfeerd en heeft zich verheugd. De duivel heeft u in de luren gelegd.
Eens te meer, is de mens in de strikken van de duivel gevallen.
De mensheid is gevallen en beleidslieden, zonen van het Licht, zijn dezelfde richting ingeslagen. Sommigen hebben zelfs de richting aangewezen en de vaart versneld.....
Zo zie je de mens die valt, de wereld die ineenstort; zo zie je de Kerk die wankelt. Want Satan heeft heel eenvoudig de tranfigurerende Liefd edoen verdwijnen, om van het Kruis een voorwerp van afkeer te maken.
Om u in het verderf te storten toont Satan u het Kruis zonder de Liefde. De Verlosser toont u zijn Kruis van Liefde om u te redden. Het Kruis uitwissen of u een kruis zonder liefde tonen : het komt op hetzelfde neer !
Vergeet nooit dat het een glorievol, overwinnend,lichtend Kruis is, want het is getranfigureerd door de Liefde dei de Kerk liet geboren worden, en geen foltertuig, zoals Satan wil doen geloven. Daar gaat het om !
Mijn Kerk is geboren door de Liefde, door mijn lijden uit Liefde. Men heeft de Liefde uit uw geest, uit uw gedachten weggewist. Maar mijn Kerk zal door de Liefde herboren worden.
Voorwaar, Ik zeg u : Het Kruis getranfigureerd door de Liefde is stralend licht. En door mijn Kruis wordt de Kerk opnieuw liefde en licht voor de wereld, voor de volkeren, voor de zielen; de Kerk die getranfigureerd is door de Liefde van goddelijke Gekruisigde.
Huil je, mijn kindje? Doe Ik je huilen? Kom en huil op mijn Hart! Ik huil samen met jou, maar het zijn tranen van Liefde.
Mijn Kerk zal gered worden!
De Verlosser heeft gesproken..... De Heilige Geest zal handelen....
Getransfigureerd door de Liefde, zal het Kruis de wereld tranfigureren.
Het door de Liefde getranfigureerd Kruis leidt naar de verrijzenis... Verrijzenis van mijn Kerk en van de wereld.
De transfiguratie door de Liefde is het werk van de Heilige Geest.
Zo begrijpt gij helemaal mijn onderricht.
De Geest van Liefde transfigureert al wat Hij aanraakt.
De tijd is gekomen om aan God terug te geven wat van God is.
Gij zult een wereld van liefde bouwen op mijn Kruis dat door de Liefde getranfigureert is.
Golgota Picnic - Over het concept van het gelaat van de zoon Gods
Beste vrienden,
Op zaterdag 29 oktober aanstaande zal een uitgebreide nationale betoging tegen kristianofobie om 18 uur vertrekken Place des Pyramides in Parijs.
Een betoging meer? En, meer nog, onder een vakantie weekend voor de meeste Fransen? Ja, maar de feiten dringen dit op. Hoe waarachtig is ons geloof als we, bij het uitschelden van Christus, zouden kiezen voor onverschillig naar de buiten te trekken in plaats van de openbare uiting te vervoegen van onze gehechtheid aan Hij die voor onze verlossing op het Kruis is gestorven?
En daar gaat het om. Twee voorstellingen, Golgota Picnic en Over het concept van het gelaat van de zoon Gods beledigen en vernederen Christus. Twee voorstellingen die de verschillende Franse steden aandoen met belastingsgeld en openbare steun, alsook met de hulp van sponsors die aangetrokken worden door verschillende pseudoartistieke fopperijen van duivelse aanleg. Al enkele maanden na de zaak Piss Christ, die vunzige foto van een kruis gedompeld in de urine van de kunstenaar, het kopstuk van een tentoonstelling over eigentijdse kunst die ook uitgebreide openbare subsidies genoot.
Als hen die beweren Christus te beminnen onberoerd deze opvolging van antichristelijke provocaties bekijken, wat staat ons dan binnenkort te wachten? Er staat veel op het spel: ofwel is de christelijke mobilisatie van dien aard dat, tenminste tijdelijk, de aanhangers van kristianofobie terugdeinzen, ofwel krijgen de bozen de bovenhand vanwege de zwakheid van de goede en dwingt ons een versnelde kristianofobie te ondergaan.
Want ja, we beleven een tijd van kristianofobie.
Wanneer een pand in een Joods of moslimkerkhof wordt geschonden staan alle media eer vol van en komt de politieke overheid in beroering. Maar et geen woord wordt gerept over 90% van de schendingen van christelijke graven in Frankrijk.
Als beledigende graffiti op de muur van een synagoge of een moskee verschijnen staan alle media in Frankrijk op hun kop. Maar er is geen enkele journalist om te melden dat de meeste geschonden gebedsplaatsen in Frankrijk christelijk zijn.
Denk eens dat op een week tijd een tiental synagogen en moskeeën vernield worden. Door heel Frankrijk zou er zulk protest opgaan met ontelbare stoeten verontwaardigde betogers terwijl de media bijzondere uizendingen met eenstemmige afkeuring zouden tonen. Maar wie licht wakker van het feit dat, tijdens de Goede Week, in een bijzonder belangrijke tijd voor de christenen, er een tiental kerken en kapellen in Frankrijk vernield werden?
Kijk maar naar de reclamewereld. Tevergeefs zou er gezocht worden in het laatste decennium naar een reclamecampagne die spot met een godsdienstig Joods of moslimsymbool. Maar er zijn ontelbare voorbeelden van reclamespots die onderdelen eigen aan het katholiek geloof bespotten.
Van de schoolkantines tot de legerrantsoenen, van de rekken in de grootwarenhuizen tot de hamburgers in de fast-food ketens, overal zijn de halal voeding in. Maar hoeveel openbare verantwoordelijken staan er op om vrijdag vlees op te dienen of de Kerststallen te doen verdwijnen?
Als een humorist de Joodse gemeenschap beledigt wordt hij door het gerecht streng aangepakt en op televisie verbannen. Als een karikatuur de moslims niet aanstaat, staat de wereld in brand. En in beide gevallen gaat dat gepaard met een unanieme afkeuring van alle moreel, filosofisch, politiek of journalistiek gezag, van de show-biz en andere aanhangers van het conformisme. Maar als er met Christus gespot wordt, als het meest gewijde voor de christenen beledigd wordt, dan moet het voor kunst doorgaan. Als een geestesgestoorde een kruisbeeld in een pot met zijn urine dompelt en alles fotografeert, zijn er decadente snobs om te beweren dat dit kunst is! Als een regisseur Christus met zijn vunzige gedachten verwart krijgt hij meteen de steun van een of ander theaterfestival in de mode.
Maar genoeg is genoeg. De betoging van 29 oktober aanstaande is de gelegenheid om onze vastberadenheid te tonen tegen de kristianofobie!
Ondertussen kan en moet ieder van U deelnemen aan de uitgebreide tegenaanval die Civitas opzet.
Wat kunnen jullie doen?
- De petitie ondertekenen en laten ondertekenen in jullie omgeving. Voor meer info, kijkt op de website défendonslechrist.org.
- Schrijven en/of bellen naar de betrokken theaterdirecties.
- Schrijven en/of bellen naar de instellingen die degelijke voorstellingen subsidiëren, alsook naar de private verenigingen en stichtingen die hun mecenaat verlenen.
- Schrijven naar de Franse bisschoppen om hen te vragen deze voorstellingen openbaar te veroordelen.
- Schrijven naar de directies van de christelijke verenigingen om deze mobilisatie te steunen.
- Schrijven naar de media, want deze mobilisatie moet een matschappelijk debat rond kristianofobie veroorzaken.
- Schrijven naar de gekozenen (senators, volksvertegenwoordigers, raadsleden van Staats- en streekinstanties, burgemeesters, gemeenteraadsleden) om te protesteren tegen dit antichristianisme en de subsidiëring ervan.
- Dit aanklagen op alle websites en blogs, forums en sociale netwerken.
- Affiches en flyers verspreiden, verkrijgbaar op het secretariaat van Civitas (links 1 en 2).
- Strooibiljetten uitdelen, verkrijgbaar op het secretariaat van Civitas.
- Naar de grote betoging tegen kristianofobie komen op zaterdag 29 oktober (afspraak: 18 uur place des Pyramides).
- Bussen en carpooling inzetten om vanuit het binnenland naar de belangrijke en grote nationale betoging te komen.
- Deelnemen aan het gebed van de rozenkrans dat regelmatig in de betrokken theaters plaats vindt (info volgt).
- Deelnemen aan de streekbetogingen die plaats zullen hebben (in Toulouse, Rennes en Villeneuve dAscq).
- Vrijwillig meewerken aan de ordediensten op de verschillende betogingen.
- Uw kennis en bekwaamheid ter beschikking stellen (informatica, grafiek, video, foto, sonororisatie, ...)
- Financiële steun aan Civitas verlenen om deze kostelijke mobilisatie tot in december doorheen heel Frankrijk mogelijk te maken (gedeeltelijk fiscaal aftrekbaar).
- Gebedsstonden houden doorheen heel Frankrijk.
- Het verminderen van kristianofobie, het deprogrammeren van die voorstellingen, de goede afloop van deze mobilisatie en de gedogen bescherming van Ons Heer over alle deelnemers aan je gebedsintenties toevoegen.
Niemand kan beweren dat hij niets kan doen. Ieder kan in deze lijst verschillende manieren vinden om bij te dragen tot deze inspanning om de eer van Christus te verdedigen.
Ik reken op ieder van U. Allen present op 29 oktober in Parijs! Moge God ons helpen.
Une manifestation de plus ? Et, qui plus est, un week-end de vacances pour beaucoup de Français ?Oui, mais les faits l'imposent. Quelle serait donc la réalité de notre foi si, sachant que le Christ se fait insulter, nous choisissions, imperturbables, de préférer prendre la direction de la campagne plutôt que de nous joindre àcette démonstration publique de notre attachement à Celui qui est mort sur la Croix pour notre rédemption ?
Et c'est bien de cela qu'il s'agit. Deux spectacles, "Golgota Picnic" et "Sur le concept du visage du fils de Dieu", insultent et humilient le Christ. Deux spectacles en tournée dans différentes villes de France, grâce à l'argent du contribuable, via des subventions publiques,ainsi qu'à l'aide de mécènesattirés par diverses fumisteries pseudo-artistiques aux relents sulfureux. Quelques mois à peine après l'affaire du "Piss Christ", cette photographie sordide d'un crucifix plongé dans un récipient d'urine de "l'artiste", pièce maîtresse d'une exposition d'art contemporain bénéficiant égalementde plantureuses subventions publiques.
Si ceux qui affirment aimer le Christ devaient rester impassibles devant cette succession de provocations antichrétiennes, à quoi devrons-nous nous attendre dans les mois qui suivent ? L'enjeu est évident : soit la mobilisation chrétienne est d'une telle ampleur qu'elle fait reculer, au moins pour quelques temps,les tenants de la christianophobie; soit la faiblesse des bons permet aux mauvais de s'imposer et nous condamne à subir une accélération de ce déferlement christianophobe.
Car oui,nous vivons un temps de christianophobie.
Lorsqu'une parcelle musulmane ou juive d'un cimetière est profanée, tous les médias et toutes les autorités politiques s'en émeuvent. Mais pas un mot pour rappeler que plus de 90% des profanations de cimetières commises en France concernent des tombes chrétiennes.
Qu'un graffiti insultant apparaisse sur les murs d'une synagogue ou d'une mosquée et toutes les télévisions mettent la France en émoi. Mais aucun journaliste ne signale que la majorité des lieux de culte profanés en France sont des lieux de culte chrétiens.
Imaginez un seul instant qu'en une seule semaine une dizaine de synagogues ou de mosquées soient vandalisées. Le tollé serait tel qu'à travers toute la France on ne compterait plus les cortèges de manifestants scandalisés tandis que les médias multiplieraient les dossiers spéciaux sur un ton unanimement outré. Mais qui s'inquiète que, durant la Semaine Sainte, en un temps particulièrement important pour les Chrétiens, près d'une dizaine d'églises et de chapelles de Francefurent vandalisées, profanées ?
Voyez aussi le monde de la publicité. On chercherait en vain au cours de ces dix dernières années une campagne publicitaire tournant en dérision un symbole religieux juif ou musulman. Mais les exemples abondent de publicités détournant de façon choquante des éléments propres à la foi catholique.
Des cantines scolaires aux rations militaires, des rayons des supermarchés jusqu'aux hamburgers des chaînes de fast-food, c'est la grande mode des menus halal. Mais combien de responsables de l'autorité publique se font un point d'honneur de servir de la viande le vendredi ou encore de supprimer les crèches de Noël ?
Qu'un humoriste choque la communauté juive et il connaîtra les foudres de la justice et le bannissement télévisuel. Qu'une caricature choque la communauté musulmane et c'est le monde qui s'enflamme. Et, dans les deux cas, cela s'accompagnera d'un consensus réprobateur de tout ce que l'on compte comme autorités morales, philosophes, journalistes, politiques, figures du show-biz et autres tenants de la bien-pensance. Mais que l'on se moque du Christ, que l'on insulte ce qu'il y a de plus sacré pour les chrétiens, que l'on offense les catholiques et voilà que l'on voudrait nous faire passer cela pour de l'art. Qu'un détraqué plonge un crucifix dans un vase qu'il a rempli de son urine, qu'il photographie le tout et voilà que des snobinards décadents décrètent que c'est de l'art ! Qu'un metteur en scènemêle le Christ àses pensées obscènes et voilà qu'il bénéficie du tremplin de l'un ou l'autre festival de théâtre en vogue.
Mais trop c'est trop. Cette manifestation du 29 octobre prochain est l'occasion de faire entendre notre détermination à faire reculer la christianophobie !
Entretemps, chacun de vous peut et doit contribuer à cette riposte de grande ampleur organisée par Civitas.
Écrire aux directions des associations chrétiennes afin de leur demander de soutenir cette mobilisation.
Écrire aux médias, parce qu'il faut faire de cette mobilisation contre la christianophobie un débat de société.
Écrire aux élus (sénateurs, députés, conseillers généraux et régionaux, maires, conseillers municipaux) pour dénoncer cet antichristianisme et les subventions publiques qui lui sont accordées.
Relayer tout cela sur les sites et blogs, les forums de discussion et les réseaux sociaux.
Coller affiches et autocollants que l'on peut commander au secrétariat de Civitas (liens 1 et 2)
Distribuer les tracts que l'on peut commander au secrétariat de Civitas.
Venir à la grande manifestation nationale contre la christianophobie le samedi 29 octobre (rdv : 18h à la place des Pyramides)
Organiser des cars ou des co-voiturages pour venir de province à cette grande et importante manifestation nationale.
Participer aux récitations du chapelet qui seront régulièrement organisées devant les théâtres concernés (les informations suivront).
Participer aux manifestations régionales qui seront organisées (à Toulouse, Rennes et Villeneuve d'Ascq).
Vous porter volontaire pour les services d'ordre qu'il nous faudra mettre en place lors des diverses manifestations.
Proposer votre savoir-faire, vos compétences (en informatique, en graphisme, en vidéo, en photo, en sono,...).
Aider financièrement Civitas à assumer le coût important de cette mobilisation à travers toute la France jusqu'en décembre (dons en partie déductibles fiscalement).
Organiser des veillées de prières à travers toute la France.
Ajouter à vos intentions de prières le recul de la christianophobie, la déprogrammation de ces spectacles, la bonne marche de cette mobilisation et la bienveillante protection de Notre-Seigneur sur tous ceux qui y participent.
Nul ne peut dire qu'il ne peut rien faire. Chacun peut trouver dans cette liste différents moyens de contribuer à cet effort pour défendre l'honneur du Christ.
Je compte sur chacun de vous. Tous présents le 29 octobre à Paris ! Que Dieu nous vienne en aide.
When you get involved in too many activities, you can only lose your peace of heart, even of the activities are deemed necessary or indispensable. There is a just measure in everything.
This is why periods of silence must not be neglected in order to ensure a good spiritual and moral balance. By disregarding these wise precautions, you expose yourself to a considerable decrease in the true fervour which you owe to God alone
Prayers are said negligently; the only concern? That they be said, but in what manner!
A great number of concerns occupy your mind which should be in a perfect intimacy with Me. How can I talk to a heart which cannot be emptied of the worries of daily life? Is it any wonder that the Enemy of souls takes a malicious pleasure in blurring in the soul the correct notion of what ought to be?
Even if the time given to Me is total, the fact nonetheless remains that human limitations are real and that, to serve Me well, you also have to serve the prison of your soul which is your body!
This so true, that you must not neglect any means to ensure a good equilibrium in your work, without letting yourself be snowed under it; this way, your spirit, well subjected to your Lord, will be able to serenely take the necessary break; the accumulation of fatigue does Me a greater disservice than anything else does!
Times of silence! Avoid useless words which only complicate matters; that is a fact! Observe a heartfelt and respectful reserve in everything; be firm in action without going beyond human strength propriety toward others does not entail an obligation to be present: this might become, if you are not cautious, a waste on time and energy!
Whatever is necessary remains necessary!
Come, my daughter, take courage! I have always watched over you. You know, the small day-after-day humiliations are a daily bread of high nutritional value for you soul: the humiliations caused by others, the humiliation of seeing how little, how powerless you are but this is what makes you climb up to Me. Do you understand that without Me you cannot do anything? I urge you to direct your efforts, your poor efforts towards gentleness, to flight against your irritability, for irritability is a weapon of the demon Remember this!
De not neglect my counsels; ask Me for the strength to put them into practice . A soul of goodwill is entitled to my Peace. Your confessor is there to assist Me in lifting up your soul towards Me. His duty is also to watch very seriously over your good spiritual balance if the cross is so often your share, consolation must be at hand, too. Otherwise you would not be able to beat it!
My CHILD, do not let the fine-sounding and subtle words of men deceive you. For the kingdom of heaven consists not in talk but in virtue. Attend, rather, to My words which enkindle the heart and enlighten the mind, which excite contrition and abound in manifold consolations.
Never read them for the purpose of appearing more learned or more wise. Apply yourself to mortifying your vices, for this will benefit you more than your understanding of many difficult questions.
Though you shall have read and learned many things, it will always be necessary for you to return to this one principle: I am He who teaches man knowledge, and to the little ones I give a clearer understanding than can be taught by man. He to whom I speak will soon be wise and his soul will profit. But woe to those who inquire of men about many curious things, and care very little about the way they serve Me.
The time will come when Christ, the Teacher of teachers, the Lord of angels, will appear to hear the lessons of all that is, to examine the conscience of everyone. Then He will search Jerusalem with lamps and the hidden things of darkness will be brought to ligh and the arguings of mens tongues be silenced.
I am He Who in one moment so englightens the humble mind that it comprehends more of eternal truth than could be learned by ten years in the schools. I teach without noise of words or clash of opinions, without ambition for honor or confusion of argument.
I am He Who teaches man to despise earthly possessions and to loathe present things, to ask after the eternal, to hunger for heaven, to fly honors and to bear with scandals, to place all hope in Me, to desire nothing apart from Me, and to love Me ardently above all things. For a certain man by loving Me intimately learned divine trtuths and spoke wonders. He profited more by leaving all things than by studying subtle questions.
To some I speak of common things, to others of special matters. To some I appear with sweetness in signs and figures, and to others I appear in great light and reveal mysteries. The voice of books is but a single voice, yet it does not teach all men alike, because I a within them am the Teacher and the Truth, the examiner of hearts, the Understander of thoughts, the Promoter of acts, distributing to each as I see fit.
My CHILD, do not let the fine-sounding and subtle words of men deceive you. For the kingdom of heaven consists not in talk but in virtue. Attend, rather, to My words which enkindle the heart and enlighten the mind, which excite contrition and abound in manifold consolations.
Never read them for the purpose of appearing more learned or more wise. Apply yourself to mortifying your vices, for this will benefit you more than your understanding of many difficult questions.
Though you shall have read and learned many things, it will always be necessary for you to return to this one principle: I am He who teaches man knowledge, and to the little ones I give a clearer understanding than can be taught by man. He to whom I speak will soon be wise and his soul will profit. But woe to those who inquire of men about many curious things, and care very little about the way they serve Me.
The time will come when Christ, the Teacher of teachers, the Lord of angels, will appear to hear the lessons of all that is, to examine the conscience of everyone. Then He will search Jerusalem with lamps and the hidden things of darkness will be brought to ligh and the arguings of mens tongues be silenced.
I am He Who in one moment so englightens the humble mind that it comprehends more of eternal truth than could be learned by ten years in the schools. I teach without noise of words or clash of opinions, without ambition for honor or confusion of argument.
I am He Who teaches man to despise earthly possessions and to loathe present things, to ask after the eternal, to hunger for heaven, to fly honors and to bear with scandals, to place all hope in Me, to desire nothing apart from Me, and to love Me ardently above all things. For a certain man by loving Me intimately learned divine trtuths and spoke wonders. He profited more by leaving all things than by studying subtle questions.
To some I speak of common things, to others of special matters. To some I appear with sweetness in signs and figures, and to others I appear in great light and reveal mysteries. The voice of books is but a single voice, yet it does not teach all men alike, because I a within them am the Teacher and the Truth, the examiner of hearts, the Understander of thoughts, the Promoter of acts, distributing to each as I see fit.
My Child, allow me to do what I will with you. I know what is best for you. You think as a man; you feel in many things as human affection persuades.
The Disciple:
Lord, what You say is true. Your care for me is greater than all the care I can take of myself. For he who does not cast all his care upon You stands very unsafely. If only my will remain right and firm toward You, Lord, do with me whatever pleases You. For whatever You shall do with me can only be good.
If You wish me to be in darkness, I shall bless You. And if You wish me to be in light, again I shall bless you. If you stoop down to comfort me, I shall bless You, and if You wish me to be afflicted, I shall bless You forever.
The Voice of Christ:
My child, this is the disposition which you should have if you wish to walk with Me. You should be as ready to suffer as to enjoy. You should as willingly be destitute and poor as rich and satisfied.
The Disciple:
O Lord, I shall suffer willingly for Your sake whatever You wish to send me. I am ready to accept from Your hand both good and evil alike, the sweet and the bitter together, sorrow with joy; and for all that happens to me I am grateful. Keep me from all sin and I will fear neither death nor hell. Do not cast me out forever nor blot me our of the Book of Life, and whatever tribulation befalls will not harm me.
«De Boodschap is een stroom van liefde over de wereld. Ze is de weg voor de besluiteloze, voor hen die gebukt gaan onder de huidige tegenstrijdigheden, ze is de vertroosting voor de gekwetste harten die in de geweldige beroering van deze tijd vereenzaamd zijn.” (23.7.68)
Wat is het doel van de Boodschap?
Jezus tot Marguerite
“ Ziehier het doel van mijn Boodschap: grondiger kennis van mijn liefde voor de mensen. Wat Ik vraag: offers, gebeden,verstervingen; levendiger Maria-verering; ijver voor de rozenkrans die overal dient hervat” ( 29.1.67)
Moet men deze Boodschap aanvaarden?
Jezus tot Marguerite
“Voorwaar Ik zeg u: de wereld blijft vrij ze aan te nemen of te weigeren. Ze zal de gevolgen van haar keuze op zich nemen” (18.7.67)
Wat zal de Boodschap teweegbrengen?
Jezus tot Marguerite
“De Boodschap ontsluit de harten voor de liefde en voor de kennis van een God die verliefd is op zijn schepselen.” (5.5.70)
Komt deze Boodschap werkelijk van Jezus?
Jezus tot Marguerite
“Ik ben de auteur van deze geschriften, Ik ben degene die ze ingeeft. Twijfel daar niet aan. Wie zou u nu op dit ogenblik durven bedriegen?”(24.3.66)
Waarom een legioen kleine zielen?
Jezus tot Marguerite
“Omdat Ik goed en barmhartig ben hou Ik meer rekening met het goede dat men doet dan met het kwade dat men mij aandoet.
Mijn gerechtigheid wijkt graag voor mijn barmhartigheid. Ziedaar waarom Ik een leger kleine zielen verlang, die zich innig verenigd tussen mijn gerechtigheid en de zondaars zullen opstellen onder de hoede van mijn Koningin-Moeder” (20.7.67)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Wenst u De Boodschap in boek te lezen, mail me dan even en ik antwoord U op welke adressen U deze kunt aankopen. Vermeldt tevens da gewenste taal De Boodschap is in verschillende talen beschikbaar. If You want to read The Message as a book, sent me a mail , I answer you with the address where to buy. Please indicate which language You wish, The Message is available in different languages. En cas Vous voulez lire Le Message comme un livre, envoi moi un petit mail, et je vous réponds ou vous le pouvez acheter. Le Message est disponible en plusieurs langues.
