Tisallemaiet

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Een variant van deze blog is te vinden op seniorennet op het volgende adres:

http://blog.seniorennet.be/tisallemaiet/

"Trans-atheïsme"

Download dit boek als PDF:

Jan Bauwens - Transatheïsme.pdf (3.6 MB)

Download dit boek als PDF:

"Het einde der tijden"

Tisallemaiet

Alle rechten voorbehouden
Een variant van deze blog is te vinden op seniorennet op het volgende adres: http://blog.seniorennet.be/tisallemaiet/

12-10-2020

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Corona en de waarheid - Aflevering 1: De nakende hergeboorte van het geduld.

Corona en de waarheid

Aflevering 1: De nakende hergeboorte van het geduld.

Een pandemie is tot nog toe een eerder uitzonderlijke gebeurtenis geweest in die zin dat een meerderheid van mensen dit nooit of slechts één keer in het leven meemaakt, wat tot gevolg heeft dat men niet goed weet hoe ermee om te gaan: men moet zich verlaten op draaiboeken van honderd jaar geleden en het lijkt daardoor alsof de wereld dan bestuurd wordt door een automatische piloot waarop men dan maar moet vertrouwen. Maar als de angst paniek wordt, de zenuwachtigheid toeneemt, de vanzelfsprekende gang van zaken of het automatisme van het samenleven stokt en daardoor bij velen allerlei vormen van psychose gaan floreren die elkaar op de koop toe versterken, begint vrijwel iedereen te vrezen voor complotten - vaak omdat, indien men dit geloven kan, er misschien nog iets aan te verhelpen valt: de grond van het complotdenken is de immer weerbarstige hoop.

Het archetype van het complotdenken bestaat in het geloof dat een plaag, trouwens net zoals een oorlog of een ongeluk, een straf is van god, voor de zonden van de mensheid. Ten tijde van het oude Hellas, schreef de blinde ziener Tiresias de plaag die toentertijd onder het volk ging woeden toe aan de onbestrafte moord gepleegd door Oedipus op zijn vader en in de joodse cultuur ligt dit denken in termen van schuld en boete aan de basis van de scheppingsverhalen: de wereld is een tranendal omdat de mens door ongehoorzaamheid aan god vervloekt werd en gestraft: hij werd uit het paradijs verjaagd - en opnieuw kan men doorheen de sluier van deze mythe de ongedurige hoop ontwaren want het verhaal vertelt tevens over een redder en een uitweg, een terugweg naar het paradijs, moeilijk weliswaar maar niet langer onmogelijk, althans zo beloven de mythen.

Zo ook wordt inzake de huidige pandemie naar verklaringen gezocht op het niveau van schuld en boete, alleen neemt dat bij volkeren die ongelovig zijn geworden, ietwat andere vormen aan: het is niet langer god die de mensen straft, het is het milieu, de natuur of de aarde die zich wreekt en dan worden het virus of zijn 'schepper' gepersonifieerd. Het kwaad dat ons overkomt wordt niet langer toegeschreven aan een godheid maar aan een gepersonifieerde natuur, aan de onpersoonlijke natuur of aan een of meer 'boze' mensen.

Mensen zijn egocentrische wezens en daarom wordt van uitzonderlijke gebeurtenissen van deze omvang pas moeilijk aangenomen dat zij nu eenmaal bij het leven horen: dit kan niet waar zijn, zo besluit men op grond van de ervaring dat dit nooit eerder in het eigen leven is gebeurd; dit kan niet waar zijn, er moet meer achter zitten!

De regeringen overal ter wereld vaardigen maatregelen uit om het virus in te dijken en meteen komt een deel van het volk hiertegen in opstand, zij het met heel uiteenlopende motieven: er zijn er die zich onterecht gekortwiekt weten door vermeende dictators en er zijn er die verblind door hebzucht te allen prijze willen dat hun bedrijf standhoudt; er zijn er ook die de kust schoon zien om chaos te creëren en op rooftocht te trekken, opportunisten die azen op politiek voordeel en kwakzalvers die met remedies leuren.

Het feit van deze 'burgerlijke ongehoorzaamheid' of wat daarop dreigt te gaan gelijken, voedt de neiging om te vervallen in het simplisme waarbij de mensen worden ingedeeld volgens het criterium van het al dan niet hechten van geloof aan de realiteit van de plaag en men gaat alras over complotdenkers spreken, daarbij vergetend dat in feite elk van de twee aldus gecreëerde groepen én 'gelovers' én 'wantrouwenden' zijn maar dan met betrekking tot tegengestelde werkelijkheden.

Zij die geloven dat er van een plaag geen sprake is, wantrouwen de machthebbers die, naar zij vrezen, complotteren tegen het volk: zij vrezen niet het virus doch hun eigen leiders. En zij die geloven dat er wél een plaag is, vrezen het virus, hebben uiteraard vertrouwen in hun leiders en zij volgen de maatregelen die bedoeld zijn om de epidemie in te dijken.

Edoch, de houding van zowel de ene als de andere besproken groep berust op louter vermoedens en dat zijn zaken die hetzij verhoopt worden, hetzij gevreesd en derhalve allerminst zaken die men ook echt weet. Precies omdat tenslotte niemand ook echt weet of het virus dat nu woedt, het mensdom zal decimeren ofwel snel zal afzwakken en verdwijnen met de stille trom - precies door het ontbreken van die ultieme kennis, kan hieromtrent alleen de tijd uitsluitsel geven. Zolang moeten wij leren leven in en met onzekerheid.

In primitieve tijden wisten de eerste mensen te leven met onzekerheid en zo bijvoorbeeld vreesden zij elke avond opnieuw dat het mogelijk was dat daags nadien de zon niet meer zou opgaan: het ochtendgloren was telkens weer een bron van vreugde die bezongen werd: een nieuwe zon is opgestaan, een nieuw licht schijnt over de aarde. Insgelijks leden de eerste mensen bij de intrede van de winter onder de onzekerheid over een volgende lente en om die reden was de tijd van prima vera steeds weer een feest. De angsten voor het uitblijven van een heropstanding werden uiteraard veroorzaakt door onwetendheid maar tegenover dit gebrek aan kennis stond dan toch de verschrikkelijke zekerheid van de eindigheid van alle leven: het spookbeeld van de dood waaruit men alleen nog op de planken of in de literatuur verrijzen kon.

Vandaag wordt zelfs de dood van het toneel van de wereld verjaagd, vooreerst met het geloof maar verder ook met middelen die ons verdoven voor een werkelijkheid waaraan niet te tornen valt: pijnstillers en nu ook methodes die tenminste pretenderen dat wij op de confrontatie met onze eigen dood kunnen anticiperen: wij hoeven niet meer te strijden met ons eigen einde, wij hoeven de dood niet langer in de ogen te kijken, wij hoeven ons niet langer meer te confronteren met de meest verschrikkelijke kant van het bestaan, als wij er alleen maar mee instemmen om ons voor dit kwaad te laten behandelen met wetenschappelijk onderbouwde methodes uitgevoerd door gespecialiseerde vaklui. Met euthanasie slapen wij alleen nog in en verder gebeurt alles geheel buiten onszelf om - althans dat houden wij ons voor.

Dit alles laat ons zien dat althans de 'beschaafde' mens van deze tijd niet meer gewend is aan onzekerheid en vaak ook niet meer in staat om de realiteit van de onzekerheid te verdragen. Nochtans is dit vermogen een bijzondere deugd, een vorm van lijdzaamheid in feite, die men nu eigenlijk weer moet leren beoefenen. De ongedurigheid van de verwende westerling moet plaats ruimen voor de onvolprezen deugd van het geduld. Pas wanneer wij erin slagen om ons neer te leggen bij het feit dat wij onwetend zijn omtrent die dingen die er echt toe doen, zullen wij in staat zijn om aan de pandemie het hoofd te bieden. Het is immers geen geheim dat als het mensdom binnen de kortste tijd zou verschrompelen of zelfs helemaal zou verdwijnen, waarschijnlijk niet dit virus de schuldige zal wezen.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 12 oktober 2020)

08-10-2020

Corona en consensus

Corona en consensus

Wetenschap ontstaat uit twijfel, zo wees Rik Van Cauwelaert een gespreksgenoot van hem terecht die de bron van waarheid situeerde in de consensus (1) en zo lijkt het erop dat dit concept van wetenschappelijke waarheid recht uit de politiek komt: wij zijn overeengekomen dat dit de waarheid is en wie nog twijfelen, beschouwen wij als dwarsliggers en eigenlijk niet langer als collega's. Edoch, wie deze opvatting zijn toegedaan, loochenen dat er een hemelsbreed verschil bestaat tussen enerzijds de openbaarheid die een sine qua non is voor de vinding van de waarheid en anderzijds de druk van de meerderheid die loodrecht staat op de geest van het wetenschappelijk onderzoek. Wetenschapslui die bezwijken (want het is echt een bezwijken) voor wat een meerderheid gelooft wat het geval is, hebben helemaal niets gemeen met uitvinders en vernieuwers of kortom met zoekers die een theorie verbeteren omdat verbetering sowieso verandering is en verandering is per definitie het anders maken dan tot nog toe was overeengekomen hoe de vork aan de steel zit. Het zich schikken naar wat een meerderheid gelooft wat het geval is, is allerminst een wetenschappelijk te verantwoorden daad omdat het niet alleen helemaal onjuist is dat wat een meerderheid gelooft wat het geval is, ook het geval zal zijn maar omdat het tevens geheel onmogelijk is dat het tegendeel altijd onwaar is: indien het tegendeel altijd onwaar was, dan was vooruitgang (die immers verbetering omvat en dus verandering) geheel uitgesloten. Precies omdat verandering en dus vooruitgang vereist dat wordt afgeweken van wat een meerderheid gelooft, gaat wetenschappelijke vooruitgang of wetenschappelijk werk zonder meer, altijd of per definitie in tegen een bestaande consensus. De dingen waarover men zegt dat er een consensus over bestaat, behoren niet langer tot de wetenschap omdat de essentie van de wetenschap haar activiteit is en niet haar (altijd of per definitie voorlopige) resultaten. En die activiteit kan onmogelijk van start gaan als daar niet eerst de twijfel is en wel in die mate dat in de wetenschappelijke activiteit nooit zekerheid bereikt kan worden want de wetenschappelijke geest zal altijd of per definitie openstaan voor tegenspraak. (Uiteraard bestaat er ook een grondig verschil tussen het dwarsliggen en de twijfel maar dat is een discussie rond de kwestie van de vakbekwaamheid).

(J.B., 8 oktober 2020)

Verwijzingen:

(1) Zie de vrt-uitzending van De Afspraak d.d. 8 oktober 2020. De gespreksgenoot van Rik Van Cauwelaert was Maarten Boudry.

Denkend aan deze pandemie

Denkend aan deze pandemie

Aan het soort van spoken dat iemand ziet, kan men weten tot welke groep hij behoort. De Romeinen van tweeduizend jaar geleden keken aan tegen het spook van de aangekondigde koning der joden: na de voorspelling van diens geboorte zag koning Herodes de Grote van Judea zijn macht bedreigd en hij liet alle jongens van twee jaar en jonger doden (1) maar de moordenaars zagen spoken want in tegenstelling tot het rijk waarover zijzelf de heerschappij nastreefden, bleek het rijk Gods niet van deze wereld. De katholieken en "alle machten van het oude Europa" zagen met de opkomst van het communisme een spook door Europa waren - het spook van hun eigen onmacht tegen alle door hen verdrukten die nu hun rechten kwamen opeisen. (2) Geconfronteerd met de vooruitgang en de moderne tijd met zijn vele vormen van emancipatie zag de kerk spoken die haar goddelijke waarheid dreigden te decimeren: zij zag het rijzen van een nieuwe zon die licht zou werpen op de mythen welke haar bastion van macht plachten te funderen. En ook de geesten van de Verlichtingsdenkers en van de vrijmetselarij zagen spoken waartegen zij tekeer gingen: vanuit hun onverstand dat de rede het laatste woord moet hebben, vormden zij geheime genootschappen en loges die vergaderden in donkere kelders, uit angst voor de openbaarheid die nochtans het ultieme gericht is voor het wegen van de waarheidswaarde van alle mogelijke uitspraken omdat waarheid rechtspraak is terwijl geen onrecht en geen leugen de klaarte van de openbaarheid kan verdragen.

Complotdenkers verdenken hun tegenstanders die op hun beurt deze complotdenkers ervan verdenken dat zij tegen hen complotteren. Maar paranoïde samenzweerders spelen allerminst een onschuldig spel: dit specifieke genre van verdachtmakerijen dat voortspruit uit het azen op macht door verschillende partijen, resulteert uiteindelijk vrij vlot in het geweld van heuse genocides zoals de Nederlandse socioloog Abram de Swaen dat zo knap illustreerde in zijn werk getiteld Compartimenten van vernietiging. Over genocidale regimes en hun daders, onder meer en bij uitstek middels het bloedige conflict tussen Hutu en Tutsi in de Rwandese volkerenmoord.

Het beginsel verdeel en heers indachtig dat garant staat voor de macht over de onderdanen, maakten de kolonisatoren de bevolking van Rwanda wijs dat zij uit twee verschillende rassen bestond terwijl dit verschil een spook was dat echter kon bewerkstelligen dat onenigheid ontstond en daaruit genocide. (3)

Met Islamitische Staat en zijn terreur tegen het spook der 'ongelovigen' heeft de hele wereld kennis moeten maken maar nog diepere wonden sloeg de strijd tegen 'het kwaad' van de katholieke kerk in de hoogdagen van haar macht en bij uitstek ten tijde van de kolonialisering en de slavernij sedert Columbus en in de gruweljaren van de inquisitie, een tijdperk waarin zich een van de beroemdste verhalen uit de wereldliteratuur afspeelt: het spook waarvoor de kerk vlucht, is het gelaat dat zij te zien krijgt wanneer Dostojevski haar in De grootinquisiteur van Sevilla een spiegel voorhoudt want zij blijkt het evenbeeld van de duivel. (4)

Van recenter datum en in het eigen continent moeten wij de massamoord betreuren van de paranoïde Anders Breivik wiens nagelaten geschriften zijn inspirators situeren in de xenofobe extreemrechtse politiek en in het katholiek fundamentalistische geloof. (5) Nog dichter bij de deur en tevens van nog recenter datum zijn de eveneens fundamentalistische katholieken die zich de gladiatoren voor het christendom noemen en die ook Europese dictatoriale regimes steunen die repressie voeren tegen de eigen bevolking. (6)

Hitler, Mao, Stalin, Franco, Ceaușescu, Leopold II en talloze andere dictators voerden strijd tegen hun spoken of hun ingebeelde vijanden welke dan uitgerekend door die strijd tot leven kwamen, met massamoordpartijen tot gevolg. De spoken van Hitler waren het joodse ras en tal van andere zondebokken die opgepakt werden om dan op industriële wijze te worden afgeslacht - zes miljoen mensen in totaal. Onder het wanbeleid van Mao (7) en van Stalin (8) verhongerden miljoenen mensen van het eigen volk en de moordende terreur van de Securitate van Ceaușescu werd gevoed door niets anders dan zijn wantrouwen jegens de Roemeense burgers. (9)

Securitate, Gestapo, KGB, FBI, CIA, Mossad en ontelbare andere geheime spionagediensten die zichzelf veiligheidsdiensten noemen, jagen op al dan niet tot leven gewekte spoken die ze dan 'uitschakelen' in het teken van de veiligheid; soms zijn die milities paramilitair of illegaal, zoals de zogenaamde 'burgerwachten' die nu vooral in Ierland terreur zaaien door het recht in eigen handen te nemen - uiteraard op onrechtmatige wijze - terwijl zij uitblinken in onverstand. Soms maken die milities deel uit van terreurgroepen maar ook als zij functioneren voor de nationale veiligheid blijft de vraag naar de legitimiteit en de representativiteit van het regime dat zij moeten dienen. Zelfs zogezegd 'onverdachte' democratieën worden in het huidige tijdperk van de leugen uitgehold door parasitaire machten die azen op financieel gewin ten koste van het algemeen welzijn en zo zien wij dat in België weliswaar democratische verkiezingen worden gehouden maar dat - herhaaldelijk - een regeringsvorming zolang aansleept dat de stembrieven met daarop de verkiezingsresultaten als het ware verjaren, waarna op ogenschijnlijk arbitraire wijze machthebbers naar voren treden naar wiens namen men geheel vruchteloos kan gaan zoeken op de reeds verdufte en vergeten kieslijsten. En de media kijken eensgezind de andere kant op.

'De rol van de media', zo hoort men vaak zeggen, alsof de media nog een rol te spelen hadden, alsof zij onafhankelijk commentaar gaven, alsof het helemaal niet zo was dat zij nog slechts het 'officiële nieuws' verspreiden zoals hun wordt voorgekauwd door het heersende regime, of beter: door hen die het regime controleren terwijl zij zichzelf verborgen houden zoals alle machthebbers dat doen. Want zoals Michel Foucault het zegt, moet verborgen blijven waar de macht vandaan komt.

Oefent een regime macht uit, dan doet het dat op bijzonder verkapte manieren en met instrumenten die vaak het tegendeel beogen dan wat zij pretenderen, zoals bijvoorbeeld het onderwijssysteem, dat voorhoudt mensen kennis bij te brengen en derhalve de vrijheid te bevorderen terwijl, zoals Foucault verklaart, dat onderwijssysteem erop gericht is om kennis ondergeschikt te maken aan de macht, zodat het systeem in kwestie de vrijheid fnuikt en alleen in dienst staat van de macht.

Het onderwijssysteem smoort het menselijk vernuft en de zelfredzaamheid in de kiem, de politiek neemt de burgers het zelfbestuur uit de handen en onderwerpt hen, de gezondheidszorg maakt van gezonde mensen pillenslikkers of patiënten, het instrument bij uitstek van de staatshuishoudkunde of de economie maakt zich meester van de mens en veroordeelt hem tot instrument dat haar draaiende moet houden en eeuwig moet doen groeien, het ruilmiddel van het geld wordt het ultieme doel en het gouden kalf neemt de plaats in van het Lam Gods: aanbidding betekent voortaan alleen nog strijd en doodslag.

Spionagediensten staan in het teken van de nationale veiligheid maar zij worden nimmer door de burgers zelf gecontroleerd maar men kan gissen dat zij moeten zorgen voor het goede functioneren van alle andere instellingen die de uitoefening van macht waarborgen en zij doen dat met name door die macht zelf uit te oefenen. Dat verborgen moet blijven waar de macht vandaan komt, betekent uiteraard dat zich haar instrumenten dienen te verkappen en het liefst zullen zij zich uitgeven voor het tegendeel van wat zij zijn, precies zoals de wolf die zijn in meel gedoopte poot toont aan de zeven geitjes om hun te doen geloven dat hij hun moeder is, waarna zij voor hem de toegang openen en zodoende van hun huis zijn restaurant maken en van zichzelf zijn maaltijd en zo verslindt hij hen, op eentje na dat zich verstopt heeft in de tijdmachine.

Hoedt u, zo waarschuwde moeder geit vergeefs, voor lieden die zich opdringen als uw medestanders, voor zaken die pretenderen uw veiligheid te zullen garanderen, voor allerlei helpers die u beloven zorg te zullen dragen voor uw kostbaarheden, voor uw dierbaren of voor nog vele andere begerenswaardige dingen: met uitzondering van de barmhartige Samaritaan en van wie zich ertoe verplicht weten krachtens harde wetten, zijn wie zorgbehoevende vreemdelingen in huis haalden te tellen op de vingers van één hand; twaalf kinderen was Europa dit jaar bereid om op te nemen - uit de vele duizenden vluchtelingen die nu aankijken tegen de winter.

En ook deze winter zal niet vragen of hij komen mag, hij hoeft zijn poot niet in het meel te dopen om wie hij wil bevriezen te misleiden. Maar tenminste één zal er ontsnappen om het allemaal na te vertellen en zo zal een ongelogen verhaal tenslotte de geschiedenisboeken in gaan en zich daar trachten te handhaven tussen alle leugens, een verhaal dat niet de heldendaden zal bezingen van een hoogdravend continent dat de mond vol heeft van mensenrechten maar veeleer een verhaal van onrecht dat zo weerbarstig was dat een goddelijk ingrijpen niet langer uit kon blijven. Wij weten dat ten tijde van het oude Hellas of nog vroeger, een epidemie uitbrak waarvan de oorzaak werd toegeschreven aan een onbestraft gebleven moord. Gewis is het een feit sinds het begin der tijden dat het lot van de rechtvaardigen de goden nooit onberoerd heeft gelaten.

(J.B., 8 oktober 2020)

Verwijzingen:

(1) Zie: Matteüs 2:18.

(2) "Een spook waart door Europa" - aldus de eerste zin van Het Communistisch Manifest van Marx en Engels uit 1848: https://www.marxists.org/nederlands/marx-engels/1848/manifest/manif1.htm

(3) Abram de Swaan, The Killing Compartments. On genocidal regimes and their perpetrators, 2014. (Nederlandse vertaling: Compartimenten van vernietiging. Over genocidale regimes en hun daders, Prometheus, 2014). Zie o.m.: http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3040863 Zie ook: Verborgen massamoord: http://blogimages.bloggen.be/tisallemaiet/attach/330786.pdf . Een fragment: "De massavernietiging van Tutsi's (T) (aristocraten) en verdachte Hutu's (H) (boeren) door de Hutu-Power-beweging in Rwanda in het voorjaar van 1994 (voorafgegaan door wederzijdse slachtingen in 1959 [door H op T] en in 1962 [door T op H]) gebeurde met machetes maar bleek zorgvuldig voorbereid. De VN onttrok zich aan haar beschermingsplicht. H en T werden door de kolonisten bestempeld als verschillende rassen een puur verzinsel. (dS, 93-100) (...) de fanatiekste voorstanders van een erfelijk onderscheid tussen T en H waren geobsedeerd door de mogelijkheid dat T zich als H konden voordoen om zo verwarring en verdeeldheid te zaaien (dS, 100) de referenties zijn identiteitskaarten... waarmee mogelijkerwijze geknoeid werd en er zijn ook veel gemengde huwelijken. Toch doodden de Hutu-Power-moordcommando's talloze Rwandezen puur op verdenking van Tutsi-herkomst of connecties, of enkel vanwege veronderstelde loyauteit aan Tutsi's. (dS, 100) Uiterlijke Kenmerken zoals lichaamslengte hebben aanvankelijk niets met ras te maken, wel met rijkdom, met al dan niet doorvoed zijn. Op gelijkaardige wijze werd foutief een onderscheid verondersteld tussen Khmer en Vietnamezen en tussen zuivere Ariërs en andere Duitsers."

(4) Zie: Hoe Europa groot en rijk werd: http://blogimages.bloggen.be/tisallemaiet/attach/93208098663.pdf alsook: Fundeert het katholicisme onze beschaving?: http://blogimages.bloggen.be/tisallemaiet/attach/93208096418.pdf

(5) Zie: Vrijheid van meningsuiting en immoraliteit: http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=2847183 alsook: Terug naar de middeleeuwen (delen 1 tot 5): http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3139847 en: Zendtijd voor criminelen: Over televisie, vrije meningsuiting, sensatie, kijkcijfers en macht: http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=2205656

(6) Zie: De zwarte paus. Zo werkt extreemrechts: http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3223342

(7) https://historiek.net/het-lijdensverhaal-van-maos-onderdanen/50922/

(8) https://www.trouw.nl/nieuws/honger-was-stalins-methode-om-onze-geest-te-breken~b765b983/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2Furl%3Fsa%3Dt%26rct%3Dj%26q%3D%26esrc%3Ds%26source%3Dweb%26cd%3D%26ved%3D2ahUKEwiYkPau8qHsAhWH3KQKHRd6BUEQFjABegQIBRAC%26url%3D

(9) https://nl.wikipedia.org/wiki/Securitate

29-09-2020

Het tijdperk van de leugens - Aflevering 20: Waarheid versus gehoorzaamheid

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 20: Waarheid versus gehoorzaamheid

Voor het cynische leven kiest men niet, het is een goddelijke opdracht, een roeping die men bij zichzelf moet ontdekken. De stoïcijn Epictetus heeft het over die roeping tot het voeren van een filosofische strijd voor het algemeen belang die vereist dat men van andere taken ontslagen wordt.

De cynicus is, zoals eerder al gezegd, een verkenner (kataskopos) maar ook een episkopos, een toezichthouder, een bisschop. Hij moet leren zijn vijanden te beminnen: "Hij zal het geweld en de onrechtvaardigheid niet alleen dulden om zich te harden en voor te bereiden op alle tegenspoed die hem zou kunnen overkomen - dat is de klassieke vorm -, maar als een oefening in vriendschap, genegenheid, een in elk geval sterke band met het hele mensdom." Foucault citeert Epictetus: "Hij [de cynicus] moet als ezel geslagen worden en terwijl hij geslagen wordt degenen die hem slaan liefhebben alsof hij de vader en broer van hen allen is." (1) Hij is een "universele waker die over de slaap van de mensheid waakt. (...) Hij moet 'als een dokter zijn ronde doen en iedereen de pols voelen (...) Hij is dus verantwoordelijk voor de mensheid (...) en aldus verbonden met het bestuur van de wereld.'" Terwijl de cynicus een buitenstaander is, is hij tegelijk de ware politicus. (2)

En opnieuw daagt hier de verwantschap van het cynisme met het christendom: eenzelfde bekeringsijver en het ware leven als een strijd voor een veranderde wereld: "Al ontbeert hij [de cynicus] ook alles, hij zal kunnen zeggen: 'Wat ontbreekt mij? Ben ik niet zonder kommer en angst, ben ik niet vrij?'" (3) En de cynicus richt zich tot alle (4) mensen: "'Waar zijn jullie mee bezig, ellendelingen? Als blinden dolen jullie in het rond. Jullie volgen een vreemde weg (...) nadat jullie de ware weg (...) verlaten hebben. Jullie zoeken voorspoed en geluk waar ze niet zijn, en wanneer een ander ze aanwijst, geloven jullie hem niet.'" (5)

Foucault: "In elk geval zien we volgens mij in het cynisme zich het grondpatroon aftekenen van wat in heel de christelijke en moderne traditie een belangrijke levensvorm is geweest, dat wil zeggen het grondpatroon van een leven dat zich wijdt aan de waarheid. (...) Haar uiteindelijke doel is te laten zien dat de wereld alleen naar de waarheid kan terugkeren (...) op voorwaarde van een (...) volledige verandering (...) van de relatie die men tot zichzelf heeft. In deze terugkeer naar zichzelf, in deze zorg voor zichzelf ligt het principe van de overgang naar die andere, door het cynisme beloofde wereld." (6) "Het idee van zendeling van de waarheid die zich onder de mensen begeeft om hun het ascetische voorbeeld van het ware leven te geven, hen naar zichzelf terug te voeren, hen weer op het rechte pad terug te brengen en een andere katastase van de wereld aan te kondigen, deze figuur maakt tot op zekere hoogte deel uit van de socratische erfenis, een gewijzigde erfenis. Maar u ziet ook dat ze een zekere overeenkomst met het christelijke model vertoont." (7)

Nog meer verwantschap vertoont het cynisme met het christelijke heremietendom, de animaliteit daarin, het dierlijke van de heilige kluizenaars die hun kleren van zich af gooien als het slijk van de aarde, ook bij de latere Franciscus van Assisi: het christelijke ascetisme dat toegang geeft tot de waarheid en zo ook tot de andere wereld. (8) Maar er is een belangrijk verschil: in het christendom komt daar de regel van de gehoorzaamheid bij, gehoorzaamheid aan God en aan zijn vertegenwoordigers: er ontstaat "een nieuw type van machtsrelaties en een ander waarheidsregime." (9)

De parrhêsia of het waarheidspreken verandert hier dus van betekenis: waar de Grieken de waarheid situeren in het zelf ("ken uzelf"), wordt in het christendom de gehoorzaamheid aan God en aan zijn vertegenwoordigers aanbevolen om tot de waarheid te kunnen komen: de parrhêsia is een "gave Gods" (10) die het gebed mogelijk maakt waardoor de mens in verbinding met God kan treden. (11) De gehoorzaamheid ligt hierin dat men in het gebed aan God enkel vraagt wat in overeenstemming is met Zijn wil. (12) De parrhêsia wordt een apostolische deugd en in het martelaarschap getuigen de martelaren van de waarheid. "'Onverschrokken moed' ["die het vertrouwen in God is"] is hier de vertaling van parrhêsia" (13) Gregorius van Nyssa wijst erop dat de eerste mens naakt was, "met een vrijmoedigheid (en parrêsiai) keek hij naar het aangezicht van God (...)": een verwantschap met de cynische naaktheid en soberheid en de moed tot waarheid, tot de marteldood.

Het aanvankelijke vertrouwen van de mens in zichzelf wordt zwakker, en maakt plaats voor "het principe van een bevende gehoorzaamheid, waarin de christen God te vrezen heeft en de noodzaak moet erkennen dat hij zich aan Zijn wil en aan die van Zijn plaatsvervangers moet onderwerpen. We zien dan het thema van het wantrouwen tegenover zichzelf alsook de regel van het zwijgen tot ontwikkeling komen. Daardoor dreigt de parrhêsia als openheid van hart, als vertrouwensrelatie waarin de mens en God van aangezicht tot aangezicht staan en elkaar het meest nabij zijn, steeds meer als een soort hoogmoed en aanmatiging verschijnen." (14)

In het christendom ontstaan dan gezagsstructuren, de gehoorzaamheid aan oversten, vanuit "het idee (...) dat het individu niet uit zichzelf in staat is voor zijn eigen heil te zorgen" of met God te zijn van aangezicht tot aangezicht: hij moet zichzelf derhalve wantrouwen: "Hij moet voor zichzelf een voorwerp van wantrouwen, van een oplettende, scrupuleuze, achterdochtige waakzaamheid zijn" (15) omdat hij uit zichzelf slechts het kwade vindt.

De parrhêsia als zodanig verdwijnt, het nieuwe principe is de godvrezendheid en het wantrouwen in zichzelf dat de parrhesia toeschrijft aan de hoogmoed en ze het ergste van alles noemt en de volledige ondergang en de zelfverwaarlozing, terwijl ze aanvankelijk de zorg voor zichzelf beweerde te zijn. (16)

Twee polen tekenen zich in het christendom af: enerzijds de parrhêsiastische pool die de parrhêsia positief waardeert, namelijk in de mystieke traditie en anderzijds de omkering hiervan in de anti-parrhêsiastische pool, in de ascetische traditie van gehoorzaamheid en wantrouwen in zichzelf, welke in de ontwikkeling van deze religie het overwicht heeft gekregen. (17)

Ziehier nog een heel beknopt en summier besluit naar aanleiding van de lectuur van deze laatste colleges van Michel Foucault. Socrates hield ons voor dat de waarheid in onszelf ligt en dat derhalve de zelfkennis aan de grondslag ligt van de kennis van de waarheid: middels de logos kunnen wij de waarheid uit onszelf opdiepen, wat een soort van maieutiek of verloskunde is, die zich ontplooit middels de dialoog van mens tot mens welke de basis is voor de dialoog die men in zichzelf voert en die het denken is. In contrast met een hypocriete politiek brachten de cynici de waarheid opnieuw aan het licht met de eigen methode van de parrhêsia of het waarheidspreken en zij getuigden daar ook van met de eigen levenswijze die de daad bij het woord voegde, een ethiek die noodzakelijk een ethiek van armoede was met Diogenes als een van de grote voorbeelden. In die traditie leefden heel wat figuren, onder meer de Nazoreeër die door de Vlaamse auteur Ludo Noens in de traditie van het sjamanisme werd opgevoerd in De terugkeer van de Nazoreeër (2016). (18) Maar in de verdere ontwikkeling van het christendom werd het waarheidspreken in feite verkracht: het Romeinse Rijk dat in de militanten voor de waarheid opstandelingen zag, maakte van het Christendom een staatsgodsdienst en deze religie predikte voortaan de regel van de gehoorzaamheid aan God en aan zijn vertegenwoordigers: de paus en de clerus, die een contract sloten met de staat. De parrhesia werd geperverteerd: in plaats van het zelfvertrouwen te ondersteunen moest de mens op zoek naar heil voortaan zichzelf wantrouwen en zijn oversten bevend en blindelings gehoorzamen. Het vervolg van deze onfrisse geschiedenis is ons allen intussen welbekend.

(J.B., 29 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pp. 335-344. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) O.c., pp. 344-348.

(3) O.c., pp. 352-353.

(4) O.c., pag. 359.

(5) O.c., pag. 358.

(6) O.c., pag. 360.

(7) O.c., pag. 361.

(8) O.c., pp. 361-365.

(9) O.c., pp. 365-366.

(10) O.c., pp. 369-372.

(11) O.c., pp. 372-373.

(12) O.c., pag. 374.

(13) O.c., pag. 376.

(14) O.c., pag. 378.

(15) O.c., pp. 378-379.

(16) O.c., pag. 378-381.

(17) O.c., pag. 381-383.

(18) Ludo Noens, De terugkeer van de Nazoreeër. Fabuleuze lotsbestemming van een bliksemsjamaan, Aspekt 2016.

28-09-2020

Het tijdperk van de leugens - Aflevering 19: Liegen om te moorden

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 19: Liegen om te moorden

In verband met corona voeren de media dezer dagen figuren op die ten gehore van principieel iedereen komen te vertellen dat de waarde van een mensenleven helemaal niet absoluut is: omdat zij in hun bekrompenheid geheel ongenuanceerd (de waarde van) alles en iedereen uitdrukken in termen van het ruilmiddel, oordelen zij dat ook mensen dienen herleid te worden tot hun economisch nut en zo hoort men dezer dagen dan ook de navenante onzin in de lijn van uitspraken zoals deze: "De waarde van een mensenleven moet omgekeerd evenredig met de levensverwachting worden uitgedrukt." Of: "Wij moeten er niet in de eerste plaats naar streven om zoveel mogelijk mensenlevens te sparen maar veeleer moeten we het nastreven om een zo groot mogelijk aantal levensjaren te sparen." Of nog: "Het is niet evident dat inzake vaccinatie de zwaksten voorrang krijgen."

In wat andere bewoordingen wordt aldus beweerd dat de waarde van iemands leven afneemt in de mate waarin dit leven verzwakt, wat in nog andere bewoordingen een bevestiging is van het recht van de sterkste of een veroordeling van niet alleen de christelijke maar ook de humanistische cultuur. En dat betekent zonder meer fascisme: het is geoorloofd om slagen toe te brengen aan wie niet in staat zijn zich te verdedigen. Hiermee, zoveel is duidelijk, geeft men zijn fiat aan de introductie van een oorlogstoestand.

Waar in een groep de solidariteit ontbreekt, hebben de zwakkeren geen enkele reden meer om nog langer bij de groep te blijven. Wie sowieso geen lakens krijgen van degenen die ze uitdelen, zouden wel gek moeten zijn om hen nog langer als hun oversten te blijven erkennen.

Onder degenen die de regel in twijfel trekken dat eerst de allerzwaksten bescherming verdienen, zijn er die zich verschuilen achter de redenering dat, aangezien de bestrijding van het virus het ultieme doel is, het nastreven daarvan niet noodzakelijk te vereenzelvigen is met het geven van voorrang inzake bescherming aan de zwaksten. Die redenering is vals omdat daarin een foute vooronderstelling schuilt: het ultieme doel van het maatschappelijke handelen in deze noodsituatie is namelijk helemaal niet het indijken van het virus maar wel het beperken van het aantal slachtoffers.

Een gelijkaardige schijnvertoning kennen wij intussen al geruime tijd inzake het overbevolkingsprobleem, waar sommigen stellen dat het ultieme doel van het maatschappelijke handelen aangaande deze problematiek het inperken van de overbevolking zou zijn, wat pertinent onwaar is: los van de vraag of er wel sprake kan zijn van overbevolking, moet in de eerste plaats rechtgezet worden dat wanneer van overbevolking sprake is, het gaat over de draagkracht van de aarde, vaak uitgedrukt in de zogenaamde ecologische voetafdruk: een teveel aan mensen kan slechts betekenen dat er meer zijn dan de aarde in staat is te dragen; er is dus een teveel van zodra het aantal als zodanig mensenlevens kost. Maar omdat die voetafdruk toeneemt naarmate het verbruik, de navenante vervuiling en derhalve de rijkdom toenemen, heeft hij niets te maken met het aantal mensen en al zeker niet met het aantal armen maar wel en vooral met wat die mensen allemaal verteren en vervuilen terwijl de grootste vervuilers uiteraard de rijken zijn.

Als praatbarakken dan bovendien beweren dat men bij het reduceren van de overbevolking maar best eerst het aantal armen inperkt (wat effectief gebeurt middels infertilisatieprogramma's 'in den duik' in ontwikkelingslanden) om aldus twee vliegen in één klap te kunnen vangen, is het hek helemaal van de dam.

In de twee genoemde gevallen is sprake van leugens, verborgen leugens weliswaar: een ultieme doelstelling wordt als vanzelfsprekend voorgehouden terwijl zij dat helemaal niet is. Op grond van die leugens staat het de bedriegers dan verder vrij om anderen uit te buiten. Inzake het zogenaamde probleem van de overbevolking buiten zij de zwakkeren (de armen in de derde wereld) nog meer uit door ze eerst uit te roeien om dan hun gronden te kunnen inpalmen en inzake corona buiten zij de zwakkeren (de ouderen, die immers de geringste levensverwachting hebben) nog meer uit door hen ter dood te veroordelen en de kosten van de zorg (die onze bejaarden na een levenslange bijdrage aan de maatschappij ook nog eens als niemand anders verdienen!) uit te sparen.

Als bovendien de praatbarakken die deze onzin mogen rondbazuinen hiertoe uitgenodigd door zenders welke gecontroleerd worden door de overheid, wil dit zonder meer zeggen dat de overheid een heuse slachting in gang zet of dat zij die geen halt toeroept. En dit fascisme kan best wedijveren met het fascisme ten tijde van de nazi's, toen Adolf Hitler in zijn toespraken de massa verontwaardigd toeschreeuwde dat het toch zeker niet door de beugel kon om jonge en gezonde mensen aan het front te laten sneuvelen teneinde de thuiszittende zieken en de ouderlingen in leven te houden.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 28 september 2020)

27-09-2020

Het tijdperk van de leugens - Aflevering 18: De verborgen waarheid

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 18: De verborgen waarheid

Het ware leven is vooreerst het onverhulde leven, aldus gaat Foucault verder met zijn studie van de cynici die op een bijzondere manier de waarheid aan het licht brengen en tegelijk de hypocrisie. Seneca houdt voor dat men moet leven alsof alles openbaar was (en men kan hier ook denken aan de Hollandse protestanten die des avonds hun gordijnen open laten): het ware leven verbergt niets omdat er geen kwaad in is, zo houden zij ons voor. Maar wellicht klopt alleen de omkering van deze stelling die een heel andere waarheid aan het licht brengt: "een onverhuld leven is een leven dat niets kwaads doet omdat het niets verbergt" (1): men doet met andere woorden geen kwaad precies omdat de gordijnen open zijn. Waar anders zou de behoefte vandaan komen om aan anderen te tonen hoe goed men wel is als het niet was omdat men meer waarde hecht aan zijn reputatie dan aan de kwestie of men ook echt goed is? Men beschouwt het goede niet als een goed op zich doch men doet het met het oog op een beloning.

De cynicus daarentegen wil de radicale openbaarheid, hij schaamt zich niet voor zijn natuur omdat wat natuur is, goed is en hij kent derhalve helemaal geen intimiteit of privacy. Hij laat de gordijnen open, niet omdat hij zich schikt naar wat zijn toeschouwers van hem verwachten maar, andersom: hij doet dat, de verwachtingen van zijn toeschouwers ten spijt. Hij schandaliseert wie de schande willen ontvluchten, hij verwerpt de cultureel aangeleerde schaamte en "bevrijdt het [natuurlijke leven] van alle overeengekomen normen. Daarom verschijnt de filosofische levenswijze als radicaal anders dan alle andere." (2)

Het ware leven wil ook zuiver zijn, onvermengd en onafhankelijk en moet derhalve een leven in armoede zijn want rijkdom is afhankelijkheid. Wanneer Diogenes bij een fontein een kind ziet drinken uit zijn handen, ontdoet hij zich van zijn kom, een overbodige luxe. Die werkelijke armoede van de cynicus heeft paradoxale gevolgen: ze leidt tot schandaal, lelijkheid en vuilheid die de beoefenaar afhankelijker maakt: ze mondt uit in slavernij en bedelarij die echter door de cynicus aanvaard wordt. "Deze bedelstand maakte nu de cynische armoede uit, die tot een opzettelijk schandaal was doorgevoerd."

Bovendien trotseert de cynicus de adoxia: de slechte reputatie of de smaad. "Voor de cynicus is de systematische smaadpraktijk (...) een positief gedrag, een gedrag dat zin en waarde heeft", zoals bij bepaalde Hindoes. (3) In zekere zin komt daaruit de christelijke nederigheid voort, zij het met een eigen betekenis van zelfverloochening. De cynicus daarentegen trotseert de vernedering om zijn soevereiniteit te bevestigen.

Het ware leven is het totaal andere leven omdat het alleen de natuur tot principe heeft. "Daarom wijzen de cynici natuurlijk het huwelijk en het gezin af en praktiseren zij de vrije liefde of maken zij daar aanspraak op. En daarom wijzen zij alle eettaboes en -conventies af. Diogenes (...) schijnt zelfs gestorven te zijn door het eten van een levende inktvis, die hem zou hebben doen stikken." (4) Deze positieve waardering van de animaliteit staat in fel contrast met de menselijke neiging zich van de dieren te willen onderscheiden. "Zodra de behoefte een zwakte, een afhankelijkheid, een gemis aan vrijheid is, moet de mens geen andere behoeften dan die van het dier hebben, dan die welke door de natuur zelf bevredigd worden." De animaliteit wordt een plicht en een uitdaging, een beproeving, een opgave. "Het is een opgave voor jezelf en tegelijkertijd een schandaal voor de anderen." (5)

Michel Foucault laat ons met wezenlijke vragen achter. Is het ware leven zoals de cynici het opvatten, onverhuld en ontdaan van alle ballast, een schandaal voor de gecultiveerde mens omdat de cultuur een leugen is? Is de mens een onwaarachtig dier?

Dan snijdt Foucault het thema aan van het authentieke koningschap. De cynicus Diogenes ontmaskert de politieke koning en bewijst zijn eigen authentieke koningschap in de beroemde ontmoeting met Alexander (de Grote) zoals beschreven in de vierde redevoering van Dio Chrysostomos. Alexander is de almachtige maar in tegenstelling tot Diogenes is hij afhankelijk, onnatuurlijk (het product van een opvoeding), hij zegeviert niet over zijn ergste vijanden (zijn gebreken) en hij is vergankelijk. Foucault vertelt de beroemde Perzische rite waarbij men een krijgsgevangene een tijdje als een ware koning dient om hem daarna te geselen en op te hangen. Welnu, dat is het lot van alle wereldse koningen, zo verklaart Diogenes. (6)

Diogenes is de echte doch miskende vorst, hij offert zichzelf op in een strijd om de anderen te redden, hij oefent zich in soberheid en uithoudingsvermogen, hij is zoals Heracles, zijn grote voorbeeld, die de wereld moet schoonmaken (het reinigen van de Augiasstallen). Hier is "het thema van de deerniswekkende [athlios] atleet [athlêtes]" die zijn koningschap verborgen houdt, "een strijder die medelijden wekt door de hardheid van zijn lot (...). Pas na zijn dood zal Heracles verschijnen als wat hij werkelijk is, zal hij eindelijk erkend worden en zijn deerniswekkend koningschap een luisterrijk koningschap worden. Na zijn dood zal hij erkend, geëerd en vergoddelijkt worden en zal men hem Hebe als vrouw geven. (...) Deze held is precies die bedelaar (...). Deze koning, deze verborgen, deerniswekkende, bedelende koning gaat de verschillende heldendaden verrichten die bekend staan als de werken van Heracles." (7)

Diogenes houdt een lofrede op Heracles die de geestdrift van de toehoorders wekt. "Hij was op de grond gaan zitten en verrichte een zekere onbetamelijke handeling" waardoor men hem gek verklaarde: hij keert terug naar de oorspronkelijke animaliteit, bron van zijn authentieke koningschap dat zich aldus opnieuw verbergt. (8)

Het filosofische leven is in feite het militant leven, het leven van de waakhond die zich opoffert, "de soldaat-strijder of strijder-atleet die tegen het kwaad van de wereld vecht" met strijdlustige volharding. De militant wil de mensen wakker schudden met het oog op meer geluk. "De koning en zijn nar, dat is een zekere transformatie van dat thema van de monarchie van de spot." Het thema van de verborgen koning is cruciaal in het christendom waar God zelf (arme) mens wordt en zich verbergt als dienaar van de mensen, de gemaskerde koning, het thema van King Lear ook. (9)

Het cynisme mondt tenslotte ook uit in het christelijk ascetisme, de geestelijke strijd die de mens voert in zichzelf: "De christelijke asceet is diegene die de hele wereld van haar demonen zuivert." (10)

(Wordt vervolgd)

(J.B., 26 september 2020).

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pp. 291-294. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) O.c., pp. 294-295.

(3) O.c., pp. 295-302.

(4) O.c., pp. 302-304.

(5) O.c., pp. 305-307.

(6) O.c., pp. 311-320.

(7) O.c., pp. 320-325.

(8) O.c., pag. 326.

(9) O.c., pag. 329.

(10) O.c., pp. 326-331.

26-09-2020

Het tijdperk van de leugens - Aflevering 17: Corona en de uitvluchten

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 17: Corona en de uitvluchten

"Kim Jong Un excuseert zich voor doden Zuid-Koreaanse ambtenaar" - aldus blokt een vrt-nieuwsbericht van 25 september 2020: "Volgens het Zuid-Koreaanse leger is de man doodgeschoten en werd zijn lichaam nadien overgoten met olie en in brand gestoken. 'Dat gebeurde in het kader van de coronamaatregelen', zegt Kim Jong Un nu." (1)

- Of waar corona allemaal goed voor is, zo hoorde ik iemand zeggen naar aanleiding van dit bericht. Maar een tweede merkte onmiddellijk op dat eenzelfde commentaar kon gelden met betrekking tot de coronadoden hier te lande:

- Wie durft er een eed op te doen dat onder de tienduizend sterfgevallen, allemaal in quarantaine, waarbij de lijken direct en zonder publiek werden verast, er niet één is geweest die het hoekje om geholpen werd? U houdt het niet voor mogelijk, zo ging de commentator verder, maar het massaal beliegen van mensen is helemaal niks nieuws. De nazi's brachten massa's mensen om in gaskamers nadat ze hen lieten geloven dat zij daar alleen maar een douche zouden nemen.

- Maar dat is iets heel anders, wierp de eerste dan weer tegen: dat waren nazi's!

- Verantwoordelijken voor de psychiatrische instellingen hier te lande vermoordden talloze patiënten met het vetloze dieet: zij deden dat op bevel van de nazi's maar zelf waren zij allerminst nazi's, zij waren zorgverleners en vaak ook nog goede katholieken, zo verklaarde de ander: zij deden wat van hen gevraagd werd: Befehl ist Befehl! Twintig jaar later publiceerde Stanley Millgram de verbluffende resultaten van zijn onderzoek gevoerd naar aanleiding van die op het eerste gezicht ongeloofwaardige gebeurtenissen onder de titel Gedragsstudie van gehoorzaamheid: maar liefst twee derden van de mensen blijken bereid om hun medemensen te doden op vraag van de autoriteiten. Het was allemaal wetenschappelijk verantwoord, zo werd het hun uitgelegd en dat bleek te volstaan. Guy van den Berghe schreef een bijzonder interessant boek over dit verdonkeremaande facet van onze werkelijkheid, het werd hier reeds besproken in twee teksten van respectievelijk 6 en 7 april l.l. (2)

Het is nu eenmaal mijn job. Ik voer alleen maar een bevel uit. Rotte appelen moeten verwijderd worden anders maken ze ook de gezonde ziek. We kunnen het nu eenmaal niet betalen. Zijn ouderen en zieken niet beter af als men hen laat inslapen? Als wij zelfs onze groenten veredelen, waarom zouden we het dan niet met mensen mogen doen? Er zijn nu eenmaal teveel mensen, de wereld gaat eraan tenonder. Foetussen zijn geen mensen...

- Het is misschien wel zo, zo zei hij tot besluit, dat hier te lande helemaal niemand zal vermoord worden onder de dekmantel van deze epidemie en laten we eens stellen dat dit inderdaad zo zou zijn. Maar dan vergeet u één ding: deze epidemie is een pandemie, wat wil zeggen dat zij zich uitstrekt over de ganse aarde. En hebt u er een idee van hoeveel mensen vandaag leven in een dictatuur? Laat ik er enkele opsommen: Angola, Azerbeidzjan, Bahrein, Belarus (Wit Rusland), de Servische Republiek, Cambodja, Kameroen, Chad, de Volksrepubliek China, de Republiek Congo, Cuba, Egypte, Equatoriaal Guinee, Eritrea, Gabon, Hongarije, Iran, Jordanië, Kazachstan, Laos, Marokko, Montenegro, Noord Korea, Oman, Palestina, Qatar, de Russische Federatie, Rwanda, Saoedi-Arabië, Servië, Singapore, Zuid Soedan, Syrië, Tadjikistan, Turkije, Turkmenistan, de Verenigde Arabische Emiraten, Oeganda, Uzbekistan, Venezuela, Vietnam...(3)

(Wordt vervolgd)

(J.B., 26 september 2020).

Verwijzingen:

(1) https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/09/25/kim-jong-un-excuseert-zich-voor-doden-zuid-koreaanse-ambtenaar/

(2) Zie: http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3214619 en http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3214664

(3) Zie: https://en.wikipedia.org/wiki/Democracy_Index ; zie ook: https://en.wikipedia.org/wiki/Authoritarianism#2000s_authoritarian_revival

25-09-2020

Het tijdperk van de leugens - Aflevering 16: Het ware leven is radicaal anders

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 16: Het ware leven is radicaal anders

De bios kynikos of het cynische leven, aldus Foucault, kenmerkt zich door een schandaal, het wordt afgekeurd en gekarikaturiseerd terwijl het niets anders op het oog heeft dan het aan het licht brengen van de waarheid, en misschien precies daarom, want door getuigenis af te leggen van het ware leven, zet de cynicus tevens de huichelarij van de burgerij te kijk. De cynicus brengt de moed op om aldus anderen te helpen om voor zichzelf te zorgen en in de socratische ironie riskeert en trotseert hij de woede, de ergernis en de wraak die hij opwekt "door hun het beeld voor te houden van wat ze in gedachten toestaan en waarderen, maar in hun eigen leven verwerpen en afkeuren. Dat is het cynische schandaal." (1) De cynicus zet zijn leven op het spel, niet door de waarheid te zeggen maar door de manier waarop hij leeft. De filosofische levenspraktijk verdwijnt echter naarmate de religie die a.h.w. naar zich toe trekt en Spinoza is zowat de laatste die een filosofisch leven leidt, Leibniz is al een man van louter geschriften. Als het waar is dat de westerse filosofie het Zijn vergeten is [de Seinsvergesseheit van Heidegger (2)], dan geldt dat voor Foucault eveneens m.b.t. het filosofische leven. Dit terwijl filosofie een voorbereiding op het leven hoort te zijn, een bekommernis om zichzelf, een zich beperken tot wat werkelijk nuttig is, waarbij het doen en het denken één zijn. Het cynische principe 'verander de waarde van je munt' staat naast het principe 'ken uzelf': je kunt je munt pas revalueren als je jezelf kent; "je kunt je eigen ware bestaan te gelde maken op voorwaarde dat je jezelf kent." (3) "Alexander zegt: als ik niet Alexander was, had ik Diogenes willen zijn; Diogenes antwoordt hem: maar de ware koning (de ware munt) ben ik." (4) "Nomisma betekent munt maar ook nomos: de wet, de gewoonte." (5)

De benaming cynicus (van 'hond') verwijst enerzijds naar het hondse leven vrij van schroom en schaamte: "Het is een leven dat in het openbaar en voor de ogen van iedereen doet wat alleen honden en dieren durven doen, terwijl de mensen het gewoonlijk verbergen" (6), het is zedeloos, behoeftevrij; het is een leven dat blaft; een leven als van een waakhond die zich weet op te offeren om anderen te beschermen; het is "de uiterste radicalisering en omkering van het ware leven" (7): het authentieke leven van de cynicus doet het leven van de anderen te voorschijn komen als een valse munt; het cynische leven brengt de ware munt met haar werkelijke waarde in omloop. (8) Waar Plato sprak over de andere wereld, tonen de cynici het radicaal andere leven dat naar die andere wereld leidt. "In de gnostische bewegingen en het christendom heeft men het andere leven, het leven van de ascese, het leven dat gebroken heeft en niets gemeen heeft met het gewone bestaan, proberen te denken als voorwaarde voor de toegang tot de andere wereld." (9)

(J.B., 24 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pp. 269-272. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) Onze eigen toevoeging.

(3) O.c., pp. 273-280.

(4) O.c., pag. 281.

(5) O.c., pag. 281.

(6) O.c., pag. 281.

(7) O.c., pag. 282.

(8) O.c., pp. 282-283.

(9) O.c., pp. 283-286.

24-09-2020

Het tijdperk van de leugens - Aflevering 15: Apollo's advies aan Diogenes: 'Vervals de munt!'

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 15: Apollo's advies aan Diogenes: 'Vervals de munt!'

Het vraagstuk dat Michel Foucault bezighoudt is in wezen dat van het ware leven: het cynisme is een vorm van waarheidspreken waarbij men van de waarheid getuigt door zijn levenswijze, wat in het christendom het martelaarschap is: de echte filosoof, aldus Gregorius van Nazianze, is de martyrôn alêtheias (de getuige van de waarheid). (1) Om te beginnen is de waarheid de a-lêtheia of de onverborgenheid, het onbezoedelde, het directe en zo ook het rechtschapene, het onvergankelijke. (2) De logos alêthês is een manier van spreken die niets verhult, die eenduidig is en onweerlegbaar. (3) De alêthês erôs (de ware liefde) is een liefde die niets verbergt omdat ze niets te verbergen heeft, die zonder vermenging van lust en onlust is, zonder vermenging van de zintuiglijke lust en de vriendschap, eerlijk, direct, conform de regels en onvergankelijk en verwant met het ware leven (de alêthês bios), zowel in de Platoonse filosofie als in de christelijke mystiek. (4)

Het ware leven (alêthês bios) is onverhuld en kan het licht trotseren. "Fel haat ik die man, als de poorten van Aïdes' woning, die in 't hart het ene verbergt en het andere zegt", aldus citeert Socrates Achilles over de bedrieglijke Odysseus. Achilles zelf is oprecht, hij staat in het volle licht: hij zegt wat hij denkt, denkt wat hij wil en doet wat hij wil, zonder veinzerij, "eenvoudig en waar. (...) Bijgevolg is God het absoluut eenvoudige en ware, in woord en daad. Hijzelf verandert niet en evenmin leidt hij anderen om de tuin, noch door waanvoorstellingen, noch door woorden, noch door tekens die Hij zou overzenden aan slapenden of wakenden", aldus Plato (De Staat, Boek II). (5) Het ware leven kan tevens niet bont zijn, het is onbewogen door allerlei zielsroerselen. Atlantis verging ingevolge de vermenging van het goddelijke met het menselijke, zo vertelt Plato. (6) Het ware leven is ook recht, volgens de regels en de wetten. Na de dood zijn er zielen "kromgegroeid door leugen en grootspraak" maar ook zielen die "heilig (hosiôs) en in het gezelschap van de waarheid (met' alêtheias) hebben geleefd", die derhalve schoon zijn en gelukzalig. (7) Het ware leven ontsnapt aldus aan bederf en rust in zichzelf. (8)

De cynicus Diogenes was de zoon van een bankier: zij werden wegens valsmunterij verbannen en wanneer Diogenes raad vraagt aan het orakel van Delphi, krijgt hij van Apollo de opdracht om de waarde van de munt (nomisma) [N.B.: nomos betekent: wet] te veranderen: hij moet het beeld erop [van diegene die borg staat voor de waarde ervan (9)] vervangen door een ander dat de waarde van de munt beter garandeert. Zo brengen de cynici "een leven tevoorschijn dat precies het tegenovergestelde is van wat traditioneel als het ware leven erkend werd. De munt overnemen, de beeldenaar veranderen en het thema van het ware leven in zekere zin laten grijnzen. Het cynisme als grimas van het ware leven. (...) Het gaat eerder om een soort carnavaleske voortzetting van het thema van het ware leven dan om een breuk met de waarden die in de klassieke filosofie golden wanneer het om het ware leven ging." (10)

(Wordt vervolgd)

(J.B., 24 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pp. 255-256. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) O.c., pp. 256-257.

(3) O.c., pp. 257-258.

(4) O.c., pp. 258-259.

(5) O.c., pp. 259-260.

(6) O.c., pp. 260-261.

(7) O.c., pp. 262-263.

(8) O.c., pp. 263-264.

(9) Onze eigen verduidelijking. Munten dragen de beeltenis van de keizer die borg staat voor hun waarde, wat wil zeggen dat wie deze waarde niet erkennen, door de heerser gestraft worden.

(10) O.c., pp. 264-266.

23-09-2020

Het tijdperk van de leugens - Aflevering 14: De paradox van de tegendraadse maar ware ethiek

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 14: De paradox van de tegendraadse maar ware ethiek

Uit het brede spectrum der cynici bespreekt Michel Foucault Demetrius, een sobere en ongekunstelde doch geleerde en integere aristocraat en zijn tegenpool Peregrinus, een ostentatieve vagebond die het volk onderwees, uit Rome werd verdreven en christen werd. Lucianus portretteert hen in De voortvluchtigen waarin hij de Filosofie zelf aan het woord laat die de cynici veroordeelt als verachtelijke imitators en ook keizer Julianus veroordeelt hen, onder meer in de rede Tegen Heraclitus en in het geschrift Tegen de onontwikkelde cynici, waarin zij verweten worden waanzinnig, oneerbaar en goddeloos te zijn en vol doodsverachting. Maar heel positieve commentaren krijgen de cynici Diogenes, Crates en Demonax omdat bij hen geen tegenspraak bestaat tussen woord en daad. Foucault wijst op een opmerkelijke paradox: "De cynicus bevindt zich werkelijk in de marge van de samenleving, [hij] wordt verjaagd, hij is dolend. Tegelijk verschijnt het cynisme als de universele kern van de filosofie. (...) De cynicus loopt rond de samenleving zonder erin toegelaten te worden. [De mensen hadden] een tweeslachtige houding tegenover het cynisme. Enerzijds de poging om een bepaalde cynische praktijk te discrimineren en te elimineren. Anderzijds de poging om uit die cynische praktijk (...) een zekere kern te halen die als de essentie (...) van het cynisme erkend wordt." (1)

De cynici Parmenides en Prodicus spreken over het onderscheid tussen twee wegen waarmee ook Heracles geconfronteerd werd: de moeizame weg van de strengheid en makkelijke weg van de liederlijkheid, waarbij alleen de eerste duurzaam geluk brengt en hetzelfde thema vindt men in de voor het vroege christendom kenmerkende tekst Didachê: "Er zijn twee wegen: een van het leven en een van de dood, maar het verschil tussen beide is groot." (2)

De twee wegen van de cynici zijn de lange, moeilijke weg van de logos (leer) en de korte en 'stomme' weg van de askêsis (ascese, levenswijze, ethiek) die werd doorgegeven middels voorbeelden en anekdoten van historische figuren ('filosofische helden') en die het christelijke ascetisme beïnvloedde. De filosofie werd een lerarenberoep, de laatste filosofische held was Goethe's Faust en het filosofische leven verplaatst zich naar het politieke domein: het revolutionaire leven. (3)

(J.B., 23 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pp. 227-238. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) O.c., pp. 238-244.

(3) O.c., pp. 244-249.

19-09-2020

Het tijdperk van de leugens - Aflevering 13: Hoe corona ontmaskert

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 13: Hoe corona ontmaskert

Zolang het gezag uit één mond spreekt, mag het de meest onwaarschijnlijke fabels verzinnen: ze worden geloofd en wel met gretigheid! En het bewijs van die stelling wordt dag na dag geleverd door de geschiedenis zelf. Duizenden jaren lang slikte de ganse wereldbevolking de meest fantastische fabels uit de mond van een eendrachtig corps van clerici met aan het hoofd een onfeilbare paus, plaatsvervanger van god in hoogsteigen persoon en beterschap is niet in zicht: de aanhang der religies neemt nog toe. Weerklinken vanwege het bestuur echter verschillende meningen, dan is gehoorzaamheid niet alleen teveel gevraagd: gehoorzaamheid is dan zonder meer onmogelijk en dit op louter logische gronden. Worden bovendien de 'ongehoorzamen' - wie dat dan ook mogen zijn - bestraft, dan is het uitblijven van frustraties absoluut ondenkbaar.

Maar in de huidige constellatie rond corona is er een bijkomend probleem dat de zaak alleen maar drastisch kan verergeren. Dat het politieke gezag uit verschillende monden spreekt met onderling tegengestelde standpunten, is geen nieuws in een democratie. Maar dat wetenschapslui dat doen, is een heel ander paar mouwen. In de wetenschappen immers wordt niet gestemd over wat al dan niet waar is. Wetenschappelijke waarheden worden bevroed middels methodes die eenduidige resultaten moeten opleveren: er is slechts één natuurwet die de valbeweging beschrijft en zou er een tweede komen, dan zal binnen de kortste keren worden beslist dewelke van de twee correct is en dewelke fout.

De geneeskunde is geen exacte wetenschap, althans dat beweert zij over zichzelf en misschien is het wel zo dat dit niet alleen met betrekking tot de geneeskunde het geval is. Niemand immers zal ontkennen dat wetenschappelijke inzichten veranderen: zij moeten veranderen, zo niet zouden zij niet kunnen verbeteren, terwijl ook niemand kan beweren dat de ultieme kennis een definitieve verworvenheid is. Wetenschap vindt zichzelf elke dag weer opnieuw uit waar zij in haar toepassingen de weerstand voelt van een werkelijkheid die aanpassingen en soms radicale herzieningen van de op dat ogenblik heersende kennis eist omdat zij de waarheid nu eenmaal geen geweld kan aandoen zonder tegelijk op te houden wetenschap te zijn. Wie zich wetenschapslui achten, kunnen derhalve bezwaarlijk voorwenden de ultieme kennis in pacht te hebben en zo is de exactheid van de wetenschappelijke kennis in zekere zin relatief te noemen. En dan komt de kat op de koord.

In het geseculariseerde Westen heeft de clerus in de jongste jaren haar krediet verspeeld en aan die evolutie worden tal van verklaringen gegeven, de ene al ongeloofwaardiger dan de andere. Misschien is het wel zo dat de kerk haar ondergang moet wijten aan het bezwijken voor de verleiding om te spreken, aan het niet langer beheersen van de tong waarover Christus zelf zegde dat men ze zeven maal zeven keer moet omdraaien alvorens een woord te zeggen. De aloude wet waaraan de machtigen der aarde zich doorheen alle eeuwen hebben gehouden, is de omerta, de wet van het zwijgen. In de confrontatie van de machthebber met zijn onderdaan is het de onderdaan die te biechten gaat, die opbiecht en die spreekt - de machthebber daarentegen hoort hem doch zwijgt in alle talen en wat hij nog zegt, is bevel of verdict. Zoals de paaiende vos de kraai de kaas ontfutseld in de beroemde fabel van Jean de La Fontaine, zo heeft de duivel de ijdele clerus tot grootspraak verleid. In dezelfde beweging heeft hij zodoende aan de gezagsdragers van destijds de privacy ontfutseld en derhalve de ziel zelf: van gezag kan nu uiteraard geen sprake meer zijn, de kaas is gevallen, het lied van de clerus is uitgezongen. En exact dezelfde val maken vandaag de priesters van de religie der Verlichting, die zich wetenschapslui noemen.

De vos van de La Fontaine heeft hen lof toegezwaaid, ze zien en horen zichzelf dezer dagen maar al te graag in de rol van de alwetende, de held en de redder. Zo dicht bij de politici die hen om raad moeten vragen in deze kwestie van leven of dood, moet onwetendheid verborgen blijven en ligt grootspraak op de loer. Het verdict der wetenschapslui klinkt niet langer harmonisch en een inconsistent betoog is zijn geloofwaardigheid fataal kwijt, innerlijke tegenspraken zijn het rot in de vrucht van vele eeuwen arbeid die straf baart in plaats van loon en waar zij op eer aasde, schande. Het onooglijke virus of wat men daarvoor aanzag, werd door de machtigen der aarde te baat genomen om het volk aan de leiband te leggen en met een muilband op te zadelen, om de mensen te maskeren alsof zij clowns waren in een grotesk carnaval dat zoals iedereen weet de grote vasten aankondigt, maar zoals altijd heeft Fortuna zelf heel andere plannen: corona maskeert het volk niet langer, corona ontmaskert en dat doet het virus meer bepaald met de heersers der aarde die het vermeend onooglijke ding voor hun kar meenden te spannen.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 19 september 2020)

18-09-2020

Open brief van artsen en gezondheidsprofessionals aan alle overheden van BelgiÃ« en de Belgische media.

Het tijdperk van de leugens


Intermezzo: Zonder commentaar

Open brief van 335 artsen en gezondheidsprofessionals aan alle overheden van België en de Belgische media met de eis om alle coronamaatregelen te schrappen:

https://docs4opendebate.be/open-brief

><

In een open brief benadrukken meer dan 450 artsen dat een goede naleving van de richtlijnen cruciaal blijft om de verspreiding van het virus tegen te gaan:

https://www.knack.be/nieuws/belgie/open-brief-van-450-artsen-maatregelen-worden-steeds-minder-nageleefd-hoe-creeren-we-weer-draagvlak/article-opinion-1614577.html

NB: België telt ca. 16.000 huisartsen.

?

269 artsen in open brief: "Geen enkele medische reden om kinderen nog langer uit te sluiten van de maatschappij":

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/05/19/open-brief-pediaters-corona/

><

Marc Van Ranst roept kotstudenten op om niet naar huis te gaan in het weekend: Beperkt transmissiekansen voor virus:

https://www.hln.be/nieuws/binnenland/marc-van-ranst-roept-kotstudenten-op-om-niet-naar-huis-te-gaan-in-het-weekend-beperkt-transmissiekansen-voor-virus~ac679b58/



??

"Volg alleen het officiële nieuws"

???

16-09-2020

Het tijdperk van de leugens - Aflevering 12: Het cynisme in religie, politiek en kunst.

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 12: Het cynisme in religie, politiek en kunst.

Omdat het cynisme meer een levenshouding is dan een leer, zijn maar weinig teksten van het cynisme bekend maar toch zou men een geschiedenis van het cynisme kunnen schrijven, zo zegt Foucault en hij gaat dan ook op zoek naar de nazaten van het cynisme in de politiek en in de kunst. (1) Hij wijst op een onderscheid tussen het oude cynisme (Kynismus) dat een rationele cultuurkritiek is en het hedendaagse cynisme (Zynismus) dat slaat op "de moed om zelf je eigen schepper te zijn" en dit oog in oog met de universele absurditeit (2) maar de kern blijft "het leven als schandaal van de waarheid of van de levensstijl, de levensvorm als plaats waar de waarheid aan de dag treedt (de bios als alèthurgie)." (3) Foucault wijst op "de zeer nauwe verwantschap tussen de praktijk van de cynische soberheid als getuigenis of martelaarschap van de waarheid, en de christelijke ascese als eveneens een getuigenis van de waarheid (ook al gaat het om een andere waarheid)." (4) Zo spoort Hiëronymus de christenen aan "om niet onder te doen voor een filosoof als Diogenes." (5) Het cynische leven wordt doorgegeven bij de monniken: in de bedelorden (de sobere franciscanen) en bij de dominicanen die "zichzelf de Domini canes (de honden van de Heer) noemen." (6) Er was het christelijk cynisme van de in lompen gehulde tot boetedoening oproepende Robert d'Arbrissel en de Waldenzen die zich tegen de verwereldlijkte kerk keerden. (7) Er was het militantisme van de revolutionaire bewegingen in de 18de en 19de eeuw: de geheime genootschappen, de socio-politieke organisaties (vakbonden) en de levensstijl met getuigenis van het 'ware leven', uitmondend bij Dostojewski, het Russische nihilisme, het Europese en Amerikaanse anarchisme en het terrorisme "als levenspraktijk tot aan het sterven voor de waarheid (de bom die ook diegene die hem plaatst doodt) (...) als (...) een dramatische of krankzinnige radicalisering van die moed tot waarheid". (8) Tenslotte belandt Foucault bij het cynisme in de kunst, vanaf de satire en de komedie in de oudheid, over het middeleeuwse carnaval tot de moderne kunst met het kunstenaarsleven zelf als kunst dat garant staat voor de kwaliteit van het werk: kunst gaat niet langer om ornament of imitatie maar legt het bestaan bloot en wordt polemisch, stelt de verworven waarden en normen steeds weer in vraag. En wat het cynisme is voor de levenspraktijk, is het scepticisme voor de kennis, uitmondend in het nihilisme. (9)

(Wordt vervolgd)

(J.B., 16 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pp. 209-210. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) O.c., pp. 210-211. Het onderscheid Kynismus versus Zynismus is van de hand van Paul Tillich (Der Mut zum Sein, 1953) en van Klaus Heinrich (Parmenides und Jona, 1966); Foucault verwijst ook naar Arnold Gehlen (Moral und Hypermoral, 1969). Ook Peter Sloterdijk (Kritiek van de cynische rede, 1983) wordt vernoemd maar hier niet besproken.

(3) O.c., pag. 212.

(4) O.c., pag. 213.

(5) O.c., pag. 214.

(6) O.c., pag. 214-215. [Het gaat om een bijnaam uit de middeleeuwen verwijzend naar de herdershonden van de Goede Herder, Christus, die zijn schapen (zijn volgelingen) leidt. De dominicanen zijn genoemd naar hun stichter, Dominicus Guzmán].

(7) O.c., pag. 215.

(8) O.c., pag. 216-217.

(9) O.c., pag. 218-224.

13-09-2020

Het tijdperk van de leugens - Aflevering 11: Over de cynici en de narren

Het tijdperk van de leugens



Aflevering 11: Over de cynici en de narren



De zorg voor zichzelf die Socrates in opdracht van de goden aan zijn medeburgers moet bijbrengen, bestaat erin dat hij hen moet leren dat zij rekenschap over hun levenswijze moeten kunnen afleggen. (1) Op de keper beschouwd gaat het om verantwoordelijk handelen: een handelwijze waarover men, wanneer er naar gevraagd wordt, een antwoord kan geven. En dat antwoord situeert zich in de logos, de taal, de discussie, die haar waarachtigheid ontleent aan de kwestie of zij met de levenswijze in overeenstemming is. (2) Pas daar waar woord (logos) en daad of leven (bios) onderling overeenstemmen kan men spreken over een esthetisch bestaan of een schoon leven. (3) In feite zou men kunnen zeggen dat deze stelling reeds verwijst naar het christendom waar de waarheid(swaarde) bepaald wordt door het getuigenis: iets is zoveel waard als men er wil voor betalen. (4) In de filosofische strekking van het cynisme is het vrijmoedige spreken radicaal verbonden met een ascetische levenswijze. (5) De cynicus is de kataskopos, diegene "die men een stukje voor het leger uitstuurt om zo onopvallend mogelijk te kijken wat de vijand doet." (6) "Hij is de dolende mens, de mens die voor de mensheid uit draaft. (...) Hij zal terugkeren om de waarheid te verkondigen." (7) "De cynicus is de man met de stok, met de bedelzak, de mantel, met sandalen of op blote voeten, met de ruige baard, de smerige man (...) die zwerft, die nergens bij hoort. Hij heeft huis noch familie, haard noch vaderland." (8) De levenswijze (...) speelt de rol van mogelijkheidsvoorwaarde van het waarheidspreken (...) [want] men moet vrij van elke binding zijn. (...) De cynicus kan [aldus Epictetus] geen familie hebben, want in wezen is de menselijke soort zijn familie: "'Mens, alle mensen heeft hij in zijn hart gesloten, de mannen als zijn zonen, de vrouwen als zijn dochters. (...) Alle nutteloze verplichtingen moeten beperkt worden. Deze levenswijze (...) maakt het mogelijk alleen de dingen die onmisbaar zijn voor het leven in hun onherleidbare naaktheid te laten verschijnen." (9) De banden tussen het cynisme en het christendom worden zichtbaar in een tekst van Gregorius van Nazianze waarin deze de soberheid van de cynicus prijst: "(...) omdat [hij] van de hand in de tand leeft (...); omdat [hij] de wacht betrekt voor het welzijn van de zielen; omdat [hij] de martelaar, de getuige van de waarheid (martyrôn tês alêtheias) [is]." (10) "In en door zijn leven het schandaal van de waarheid manifesteren, daarin ligt de kern van het cynisme." (11)

(Wordt vervolgd)

(J.B., 13 september 2020)

Verwijzingen:

(1) Michel Foucault, De moed tot waarheid. Het bestuur van zichzelf en de anderen II, Colleges aan het Collège de France (1983-1984), met woord vooraf en redactie door François Ewald en Alessandro Fontana. Situering en redactie door Frédéric Gros. Vertaling door Ineke van der Burg. Uitgeverij Boom, Amsterdam 2011, pag. 184. [Oorspronkelijk: Le courage de la vérité. Le gouvernement de soi et des autres II. Cours au Collège de France (1983-1984), Paris: Gallimard/Seuil 2009].

(2) O.c., pp. 171-184.

(3) O.c., pp. 187-192. Foucault wijst in verband hiermee op een tweesprong in de westerse filosofie: deze die de ziel (psychê) centraal plaatst en deze die niet spreekt over de ziel maar over het leven (bios), het gedrag of de bestaanswijze.

(4) Zie het slot van: http://www.bloggen.be/hetgoedezoeken/ : ""De prijs van het graan is uw geld; de prijs van een stuk land is uw zilver; de prijs van een parel is uw grond; maar de prijs van de naastenliefde zijt gijzelf". Dat betekent: iets is zoveel waard als gij ervoor moet betalen en het meest waardevolle is dus datgene waarmee ge met uzelf betaalt. "Uw schepper eist alles van u" ("Totum exigit te, qui fecit te"). "Bemin en doe wat je wil" ("Dilige, et quod vis fac"). Alle moraal vloeit vanzelf voort uit alles wat uitdrukking geeft aan de liefde van God."

(5) O.c., pp. 195-197.

(6) O.c., pp. 197.

(7) O.c., pp. 197-198.

(8) O.c., pp. 200-201.

(9) O.c., pp. 201-202.

(10) O.c., pp. 203-204.

(11) O.c., pag. 205.

Het tijdperk van de leugens - Intermezzo

Het tijdperk van de leugens

Intermezzo

Enkele maanden geleden werd de ontdekker van het aidsvirus en Nobelprijswinnaar voor de Geneeskunde, de 89-jarige professor Luc Montagnier door zijn collegae artsen aan de kant geschoven na zijn uitspraken op televisie dat het nieuwe coronavirus van menselijke makelij is. (1) Vandaag beweert een naar de VS gevluchte virologe uit China die ook werkzaam was in Hong Kong het bewijs te kunnen leveren dat Montagnier gelijk heeft. Dit zou wereldnieuws moeten zijn want als dit inderdaad zo is, dan worden momenteel in laboratoria virussen gemaakt om mensen massaal uit te roeien:

https://www.hln.be/nieuws/buitenland/chinese-klokkenluidster-beweert-dat-coronavirus-ontstaan-is-in-lab-en-kan-daar-wetenschappelijk-bewijs-voor-leveren~a76ef055/

Verwijzingen:

(1) http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3217747

11-09-2020

Het tijdperk van de leugens - Aflevering 10: De leugen van het nationalisme

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 10: De leugen van het nationalisme

De wantoestanden in de door de EU geconstrueerde feitelijke concentratiekampen voor oorlogsvluchtelingen zijn niet het onvermijdelijke gevolg van de toepassing van deugdzame wetten: zij zijn het resultaat van een rigiditeit die voortkomt uit het ontbreken van empathie of inlevingsvermogen bij een vaak verwende westerse bevolking.

Empathie is inlevingsvermogen, het is de natuurlijke menselijke mogelijkheid om zich in te leven in de gevoelens van anderen en om met hen mee te voelen, ook en vooral wanneer zij lijden. Empathie ontbreekt waar die anderen ons bedreigen omdat medeleven dan de goedkeuring van die bedreigingen betekent. Soms voelen mensen spontaan mee met noodlijdenden maar even vaak zijn zij daar helemaal niet toe geneigd omdat zij vrezen aldus zelf in nood te zullen komen.

De beslissende factor voor de bereidheid tot bijstand is uiteraard het oordeel of die noodlijdenden al dan niet kunnen beschouwd worden als behorende tot de eigen gemeenschap. En de nadruk ligt hier op het werkwoord 'kunnen' want groeperingen zijn geen vaststaande feiten, het zijn werkelijkheden die zich voortdurend vormen. Noodlijdenden kunnen immers beschouwd worden als mogelijke (toekomstige) bondgenoten en dus als 'eigen volk' dat nog in wording is. Het positieve aan een noodtoestand is dat hij die wording zelf mogelijk maakt doordat hij perspectieven schept in de richting van een eenmaking de immers de bedreiging wegneemt: de energie welke besteed werd aan de verdediging tegen anderen kan voortaan benut worden om hen te helpen omdat hulp vertrouwen wekt en derhalve van vijanden vrienden maakt.

De beweging van de geesten die aanstuurt op een voortgang in die richting, is geheel tegengesteld aan de beweging die vandaag binnen Europa aan de gang is omdat het nationalisme verdeelt, verbrokkelt en uiteen doet vallen. Nationalisme is daarom ook bevreesd en xenofoob, rigide, fascistisch, wantrouwend, verstoken van empathie, elitair, racistisch, klassen scheppend en verdelend.

Uiteraard mag vereniging niet betekenen dat onderlinge verschillen worden uitgewist omdat een algehele uniformisering van alle leden gelijkstaat met hun vernietiging als vrije personen. Zoals alle grote denkers doorheen de geschiedenis het zo dikwijls hebben herhaald is de voorwaarde voor eenwording het respect voor het anders zijn van anderen. Deze basishouding betekent dat men anderen niet mag willen veranderen, dat men hun vrijheid moet respecteren.

Paradoxaal genoeg wordt het respect voor de vrijheid van anderen pas mogelijk van zodra men heeft ingezien en ook aanvaard dat de vrijheid voor een groot stuk onvrijheid is. Want vrijheid is vrijheid om zichzelf te zijn terwijl dit zelf een gegeven is dat de eigen keuze overstijgt omdat elk individu deel uitmaakt van een cultuur. Bovendien overstijgt het eigen zijn ook de culturele bepaaldheid omwille van de natuur.

Deze voor de menselijke vooruitgang onontbeerlijke inzichten worden ons uiteraard niet bijgebracht door rijkdom, welstand en oeverloos genot en zo ziet men dat rijke regio's de neiging hebben om zich af te scheuren van armere streken teneinde niet te hoeven delen in andermans miserie. De tendens van het rijke nationalistische Catalonië om zich onafhankelijk te maken van de rest van het (verpauperde) Spanje was onlangs nog in de actualiteit. In eigen land kennen wij de nijd van de Vlaamse nationalisten die niet willen delen met de armere Walen. In Italië wenst het rijke noorden het arme zuiden niet langer te steunen. De rijke Hollanders weigeren economische hulp aan de heel erg door corona getroffen Italianen als zij niet mee hun politiek mogen bepalen en ga zo maar door. Rijkdom versterkt het egoïsme en staat empathie in de weg.

Rijk maakt dom omdat overdadige luxe en genot ongevoelig maken voor het leed van anderen: mensen die vooralsnog gespaard bleven van alle leed, kunnen door de band maar moeilijk worden bewogen tot medelijden met anderen omdat zij niet weten wat het is om te moeten lijden. Het is een vreemde paradox maar een even waarachtige wet dat men al te vaak eerst zelf moet lijden om met anderen mee te kunnen lijden. De jongste uitspraken van de huidige paus dat plezier en genot een goddelijke oorsprong hebben (*), zijn zeer in strijd met de leer van Christus die voorhoudt dat plezier en genot een kwaad zijn omdat zij, in tegenstelling tot het geluk dat de vrucht is van opoffering en leed, nooit tot bevrediging leiden: genot is wezenlijk verslavend en wordt nagejaagd tot de dood van wie erdoor gecompromitteerd worden omdat de ultieme bevrediging uitblijft.

Een nog grotere paradox doet zich voor waar wij enerzijds moeten inzien dat medelijden met anderen zonder de eigen ervaring van het lijden vrijwel onmogelijk is terwijl het bevorderen van leed aan anderen een kwaad is. Niemand kan de oorlog willen voor een volk omdat die bevorderlijk zou zijn voor de algemene empathie. Maar van oudsher bestaat voor die paradox een beproefde oplossing: mensen moeten in de opvoeding worden aangeleerd zichzelf niet te verwennen maar daarentegen hard te werken. Het plezier van noeste arbeid is van een heel andere orde dan het genot dat in zijn jongste boek door de huidige paus geprezen wordt en dat alleen het ego streelt, het egoïsme bevordert en daarmee ook het elitarisme, het fascisme, de politiek van het eigen gelijk en het verdelende nationalisme.

(J.B., 11 september 2020)

Verwijzingen:

(*) https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/09/10/openhartige-paus-franciscus-heeft-het-over-culinair-en-seksueel/

09-09-2020

Het tijdperk van de leugens - Aflevering 9: Is de EU een criminele organisatie?

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 9: Is de EU een criminele organisatie?

De EU is beslist geen criminele organisatie en alvast is ze dat niet volgens haar eigen wetten omdat criminaliteit per definitie samenvalt met wat zich bevindt in de illegaliteit terwijl de EU door haar wetten geconstitueerd wordt en dat geldt uiteraard voor alle landen en politieke eenheden. Het is mogelijk dat bijvoorbeeld de VN over bepaalde handelingen van de EU oordeelt dat die in strijd zijn met de mensenrechten en zij kunnen eveneens veroordelingen uitspreken over wetten of geboden die gelden binnen een religie terwijl, omgekeerd, een religieuze instantie kan oordelen dat bepaalde mensenrechten misdadig zijn. Zo is voor een katholiek abortus ontoelaatbaar en wel ingevolge het uiterst belangrijke gebod "Gij zult niet doden!" terwijl daarentegen volgens de VN abortus moet erkend worden als een mensenrecht.

In deze zaken knelt het schoentje wel vaker daar waar het wetten betreft die bedoeld zijn om het land of de landengroep waarin zij van kracht zijn te beschermen tegen bedreigingen van buitenaf of tegen interne gevaren. Zo vallen dictaturen hun dissidenten aan teneinde het hoofd te kunnen bieden aan de wil van een verdrukte bevolking of zij kunnen beslissen om geboortebeperking te verplichten om niet ten onder te gaan ingevolge een dreigend overbevolkingsprobleem en geen enkel land zal zich van het gebruik van wapens onthouden als het door andere landen wordt aangevallen terwijl burgers wel legerdienst kunnen weigeren omdat zij gewetensbezwaard zijn.

In verband met de relativiteit van misdaad ingevolge het ontbreken van wereldwijd en eeuwig geldende wetten is het vluchtelingenprobleem bijzonder actueel omwille van een klaarblijkelijke morele misdaad met proporties die naar het genocidale neigen, gepleegd door een machtige statengroep van honderden miljoenen welstellende burgers tegen een paar miljoen totaal verkommerde oorlogsvluchtelingen en dit alles binnen het kader van de eigen wetten van de daders. Omdat zij handelen volgens de letter van door hen tot wetten uitgeroepen eisen, geloven de Europese burgers dan dat zij het recht ook aan hun zijde hebben.

Schrijnende toestanden doen zich voor in de door de EU geconstrueerde feitelijke concentratiekampen waarin vooral om asiel vragende oorlogsvluchtelingen en dus slachtoffers van geweld intussen jarenlang als misdadigers opgesloten zitten zonder enig vooruitzicht om ooit nog vrij te komen. Het voorhouden aan de wereldbevolking dat die schrijnende toestanden een onvermijdelijk gevolg zijn van de toepassing van deugdzame wetten, mag wel de allergrootste leugen heten van de huidige tijd.

Men kan opmerken dat de uiteindelijk moordende leugen een daad is van de meerderheid van het volk omdat in democratische landen de wetten worden gestemd overeenkomstig de eisen van de meerderheid der burgers waarbij het ultieme criterium voor goed en kwaad uiteindelijk door de meerderheid wordt bepaald en dit heet de tirannie van de meerderheid. Uiteindelijk ontbreekt het de moderne democratieën aan wetten die moeten verhinderen dat volkstirannieën zich kunnen vormen: zo'n wetten zijn noodzakelijk omdat de tirannie van de meerderheid de democratie zelf ondermijnt, alleen al omdat die de weerstand oproept van buitenstaanders. Buitenstaanders kunnen immers maar weinig begrip opbrengen voor de betrokken onrechtplegers die hun eigen kwaad goedpraten met het gelogen argument van de zelfbescherming. Het principe van de wraak wil nu eenmaal dat men een ander niet zal helpen zonder de verzekering dat men die hulp ooit zal terugkrijgen en wel met rente. Edoch, in dat geval is er inderdaad geen sprake van hulp: in dat handeltje geldt slechts het recht van de sterkste, gecamoufleerd als hulp.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 9 september 2020)

08-09-2020

Het nieuwe boek van Ludo Noens:

Klik op de afbeelding om de link te volgen

Het nieuwe boek van Ludo Noens: "Isa ontwaakt in droomtijd"

Het nieuwe boek van

Ludo Noens:

Isa ontwaakt in droomtijd

Klik op de prent

http://www.bloggen.be/ludonoens/archief.php?ID=3231419

07-09-2020

Het tijdperk van de leugens - Aflevering 8: Een psychose met verworven rechten

Het tijdperk van de leugens

Aflevering 8: Een psychose met verworven rechten

In mei van dit jaar publiceerde René Stockman, die een congregatie leidt die zich wijdt aan de verzorging van geesteszieken, het opiniestuk: Gender, een gevaarlijke dwaling. (*) Het artikel is een reactie op de menselijke evolutie naar meer zelfbeschikking en dit specifiek met betrekking tot de seksualiteit. Stockman vindt dat onze zelfbeschikking te groot wordt en dat men zich wat betreft de seksualiteit niet moet verlaten op wat de wetenschappen leren en op wat de democratie wil maar dat men zich moet onderwerpen aan de voorschriften uit de bijbel, die volgens het katholieke geloof het woord van God is. (°)

Omsk Van Togenbirger, we hebben de tekst hier bij de hand: wat moeten wij denken over dit geschrift van de generale overste van de Broeders van Liefde? Dwalen de hedendaagse wetenschappers zoals de kerk dat ook beweerde over de middeleeuwse sterrenkundigen zoals Giordano Bruno die op de brandstapel belandde wegens ketterij? Of dwaalt de kerk?

OVT: De kerk is ervan overtuigd dat zij niet kan dwalen, zij wordt immers geleid door God zelf. Ja, ik zie je glimlachen maar weet dat waanzin zich niet van de wijs laat brengen! Wie in een psychose gevangen zitten, geraken daar niet zomaar uit!

Is het geloof dan een psychose?

OVT: Een psychose met verworven rechten. Kijk, de katholieke mensvisie is wezenlijk psychotisch, ze huldigt het middeleeuwse principe 'quod non est in scriptis, non est in mundo' (**), wat inhoudt dat men ernaar streeft om de realiteit aan te passen aan de eigen meningen, zoals men ook deed inzake de sterrenkunde, wat achteraf absurd bleek. Absurd is het dit keer ook maar vandaag zou men beter moeten weten! In het nieuwe mensbeeld daarentegen erkent men nederig de realiteit en schikt men zijn opvattingen zo goed mogelijk naar de werkelijkheid en dat is wetenschap.

Stockman heeft het aan de stok met het begrip 'gender': "'gender' staat voor de gedrags- en identiteitsaspecten van geslacht, ter onderscheiding van lichamelijke en biologisch aspecten", zo schrijft hij en zijn kritiek luidt: "De natuurlijke band tussen enerzijds de lichamelijke en biologische kenmerken die het geslacht van iemand bepalen en anderzijds de identiteit en het corresponderende gedrag dat hij of zij hiermee vertoont, wordt verbroken."

OVT: Zijn de lichamelijke en biologische kenmerken die het geslacht van iemand zouden moeten bepalen dan altijd zo eenduidig? Bovendien hebben de identiteit en het corresponderende gedrag niet alleen te maken met de zichtbare kenmerken maar ook met wat nog verborgen ligt in de hersenen, met ervaringen en met psychische zaken. Voorhouden dat er alleen mannen en vrouwen bestaan en bovendien voorschrijven aan welke verwachtingen zij dan moeten voldoen, maakt mensen ongelukkig die zich in geen van de twee voorgeschreven geslachten kunnen vinden, hetzij om fysieke redenen hetzij om andere. A propos: het vertrekpunt is een begrippenpaar - man-vrouw - en dat wordt niet in vraag gesteld.

Stockman klaagt aan dat mensen zelf hun geslacht kunnen kiezen, hun gender, zonder nog rekening te moeten houden met hun biologische identiteit, zo schrijft hij.

OVT: Laat ik eens een vergelijking maken. Stel dat wij geconfronteerd worden met een kat die blaft. Ga je dan zeggen tot dat dier: jij mag niet blaffen want je bent een kat, een kat hoort te miauwen, wat jij doet is tegen je natuur? Als je zo oordeelt, wil je dat de feiten zich schikken naar jouw kennis ervan, nietwaar? Als bovendien je kennis zich beperkt tot wat een zesduizend jaar oud geschrift over die zaken zegt omdat je gelooft dat dit de waarheid is dan is de waanzin wel compleet, zo dunkt mij. Wel, dat is wat Stockman doet als hij oordeelt dat men zich moet voelen zoals men eruit ziet of dus zoals mensen van jou verwachten dat je je voelt. En dat is bovendien geen gewone psychose: in een psychose wil je dat de werkelijkheid zich naar je eigen mening schikt maar hier wil je dat de werkelijkheid zich schikt naar andermans mening. Te gek voor woorden. En dan die biologische identiteit: men doet alsof dit een objectief gegeven is maar men ziet over het hoofd dat de daarvoor toegepaste criteria van menselijke makelij zijn. Dit is een ode aan het blinde handelen en derhalve godslasterlijk omdat wij geboren zijn met het vermogen om kennis te ontwikkelen.

Bestaat er dan helemaal geen natuurlijkheid meer?

OVT: Kijk, laat ik eens een vergelijking maken uit de rekenkunde. Je weet wat natuurlijke getallen zijn? 0, 1, 2, 3 en zo voort, er zijn er oneindig veel en men kan ze allemaal bekomen door er telkens eentje bij te tellen. Ze zijn allemaal natuurlijk, maar we zijn al aan het tellen, nietwaar? Optellen, dat moeten we immers doen om de hele rij te bekomen. Maar uit de bewerking van het optellen komt de bewerking van het aftrekken voort, dat kan niemand verhinderen die aan het rekenen gaat en wat gedaan als men een groter getal van een kleiner gaat aftrekken? 3-5 bijvoorbeeld? Moet men dan zeggen dat dit niet gaat? Wel neen, we zullen zeggen dat 3-5 gelijk is aan -2 en dat is dan een negatief getal. -2 appelen vindt men niet in de natuur maar misschien wel in de mensenwereld, meer bepaald als het aantal appelen dat iemand aan een ander verschuldigd is. Het vermenigvuldigen van natuurlijke getallen brengt wel natuurlijke voort maar van vermenigvuldigen komt algauw delen en wat gezegd van 3:4? Of 4:3? Die laatste breuk kan men niet eens gewoon schrijven want aan het aantal cijfers na de komma komt geen eind. En een rekenkundige kan die 'onnatuurlijke getallen' toch niet uitsluiten? Ze komen immers vanzelf voort uit de natuurlijke van zodra men er simpele bewerkingen gaat op uitvoeren. Wel dan, het leven is geen dode natuur en zeker geen dood geschrift in een dode taal. De veranderingen die het leven ondergaat zijn ook veel complexer dan simpele rekenkundige bewerkingen. Wie willen dat het leven zich schikt naar dode letters en wie op grond daarvan alle leven dat dit weigert te doen, uitsluit, die willen dat alleen de dood bestaat. Wanneer de generale overste van een congregatie van mensen die geesteszieken verzorgen, er dergelijke meningen op nahoudt, dan vraag ik mij niet alleen af of hij en zijn broeders niet geestesziek zijn maar tevens vraag ik mij dan af of zij geen geesteszieken maken.

Stockman heeft het over een nieuwe ideologie met wortels in het feminisme: "Totale gelijkheid tussen man en vrouw werd het streefdoel en het wegwerken van alle verschillen die de vrouw maar op enige manier zou kunnen discrimineren", zo schrijft Stockman en dan verklaart hij dit: "Niemand zal twijfelen aan het belang van de totale gelijkwaardigheid van man en vrouw, maar daarvoor hoeft men zijn eigen seksuele identiteit niet te verloochenen. Gelijkwaardigheid is nog steeds iets anders dan gelijkheid!"

OVT: Kennelijk heeft de auteur geen oog voor het feit dat het protest der feministen precies gaat over de gelijkheid als mens ondanks de geslachtelijke verschillen: als wie solliciteren voor een job in het onderwijs minder kansen hebben als zij vrouw zijn, is dit een onrecht en aan de basis daarvan ligt het onterecht relevant achten van het geslacht voor de functie. Het geslacht is van geen betekenis voor de functie van leraar en in dat opzicht zijn man en vrouw gelijk, daarover gaat de hele discussie. Waar die menselijke gelijkheid geloochend wordt, is sprake van discriminatie en van onrecht. Zo ook zijn zwarten en blanken als mens niet gelijkwaardig maar gelijk zonder meer. Zegt men dat zij als mens gelijkwaardig zijn, dan zegt men dat ze als mens verschillen. Maar het menszijn is verstrengeld met het man-zijn, met het vrouw-zijn of met het nog-anders-zijn en daarom is er onrecht waar men de realiteit van dit nog-anders-zijn miskent. Het onvermogen om zijn opvattingen in overeenstemming te brengen met de werkelijkheid - de werkelijkheid van in dit geval het feit dat er interseksen bestaan, homo's en nog andere seksuele varianten naast de man en de vrouw waarvan sprake in Genesis - is wezenlijk psychotisch.

Stockman ziet "de steeds voortschrijdende verabsolutering van de autonomie en de zelfbeschikking" als boosdoener in het ontstaan van de gendertheorie.

OVT: Nogmaals, de gendertheorie is niet uit den boze en waarom zou zelfbeschikking uit den boze zijn? Zelfbeschikking is een goede zaak omdat heteronomie betekent dat het eigen leven afhankelijk wordt van de beschikking van derden, wat impliceert dat men ervan uitgaat dat mensen ongelijk zijn want men kent aan bepaalde mensen het recht toe om over anderen te beschikken. Meer bepaald is dat lijfeigenschap!

Dan schrijft Stockman dat bijgevolg "de snelle opgang van de gendertheorie alles te maken heeft met de maatschappelijke revolutie waarin we ons momenteel bevinden."

OVT: Die maatschappelijke evolutie is inderdaad abolitionistisch: de wereldgemeenschap wil af van de slavernij. De kerk wil er kennelijk naar terugkeren.

Stockman schrijft dat men overdrijft met autonomie: "Vanaf de jaren '60-'70 van vorige eeuw is men doorgeslagen", zo schrijft hij: "men is deze autonomie en zelfbeschikking gaan koppelen aan het streven naar absolute vrijheid en het afschudden van alle banden die deze vrijheid zou kunnen belemmeren."

OVT: Dit is volstrekt onjuist en uitgerekend de democratie staat daarvoor borg. In de democratie wordt de individuele vrijheid beperkt door wetten die in functie staan van het waarborgen van de vrijheid voor iedereen alsook in functie van de noden van de gemeenschap in zoverre deze instrumenteel is voor de persoonlijke vrijheden - behalve in zekere communistische dictaturen.

"Voor de vrouw", aldus Stockman, "betekende dit onder andere los komen van de band tussen seksualiteit en voortplanting, waarbij de artificiële anticonceptie het antwoord gaf."

OVT: Artificialiteit is geen zonde en natuurlijkheid is evenmin een heil: zonder menselijk ingrijpen is overleving voor de mensheid onmogelijk, gebeurlijk ook op het vlak van het voortbestaan van de soort, ongeacht of het gaat over anticonceptie of over kunstmatige bevruchting. Er is een toestand denkbaar waar artificiële anticonceptie het einde van de soort ingevolge overbevolking zou kunnen verhinderen.

Een vreemde zin vind ik deze: "Voortaan zou men seksueel kunnen genieten waarbij men het krijgen van kinderen bewust uitsloot, hetgeen ook tot een enorme denataliteit in het Westen heeft geleid, met alle maatschappelijke gevolgen van dien."

OVT: In die zinswending ontwaart men de verborgen opvatting dat het kroost de straf is voor het seksueel genot: wie seksueel genieten, mogen zich ook niet onttrekken aan de natuurlijke gevolgen ervan. Die opvatting is niet houdbaar, zij gaat uit van het denken in termen van wraak: 'voor wat, hoort wat'. Ook de opvatting dat kinderen krijgen het doel is van seksuele betrekkingen is niet houdbaar en wel om dezelfde redenen waarom de theorie van het 'intelligent design' niet houdbaar is. Maar tegelijk wordt een gebrek aan kroost - de 'denataliteit' - een straf genoemd, zodat in feite gezegd wordt dat de aanvankelijke straf noodzakelijk is. Bovendien worden de zaken hier op hun kop gezet omdat het overbevolkingsprobleem ontkend wordt. Op de koop toe heeft de paus nog niet zo lang geleden gezegd dat wij niet mogen kweken zoals de konijnen...

Stockman noemt de abortuskwestie een uitwas van de overdreven zelfbeschikking: 'baas in eigen buik'.

OVT: Dat is een andere problematiek, de twee mogen niet vermengd worden. Zelfbeschikking betekent immers ook dat men niet mag beschikken over het leven van een kind en dat het nog niet geboren is, doet daar helemaal niets aan af. Daar spreekt men zichzelf inderdaad tegen.

Een ander gevolg, zegt Stockman, is de ondermijning van het huwelijk dat immers die absolute vrijheid belemmert, de vrijheid om zich met meer dan één persoon te verbinden.

OVT: Het huwelijk wordt niet verboden, integendeel, het wordt ook ingevoerd voor homo's! Iedereen blijft de vrijheid behouden om zich al dan niet met één persoon te verbinden, zoals iedereen ook vrij is om al dan niet kloostergeloften af te leggen. Neen, aan die vrijheid wordt helemaal niet geraakt! Wel waar is dat het huwelijk niet meer kan opgelegd of afgedwongen worden en dat bijvoorbeeld ook binnen het huwelijk sprake kan zijn van verkrachting en is dat dan geen vooruitgang? Gelukkig is vandaag de oeverloze ellende aan het licht gekomen die resulteerde uit de hypocriete moraal van destijds waar feitelijk het recht van de sterkste heerste onder een dekmantel van geloof en trouw. We mogen ook niet vergeten dat bijvoorbeeld Abraham vele vrouwen had, polygamie was toentertijd kennelijk geen obstakel voor Jahweh: het huwelijk is een relatief jonge uitvinding.

"Waarom zou een man zich moeten binden aan een vrouw, wanneer hij of zij zich eerder aangetrokken voelde tot iemand van hetzelfde geslacht?", zo schrijft Stockman op een wat verwijtende toon.

OVT: Andermaal een verkapt pleidooi voor lijfeigenschap: waarom zou een derde aan iemand dat recht mogen ontzeggen!? En dat de seksualiteit kan gescheiden worden van de gezinsvorming blijkt uit de praktijk van de instellingen voor wezen maar ook uit de praktijk van adoptiegezinnen en uit de praktijk van het onderwijs dat dan toch een belangrijk deel van de opvoeding van de ouders overneemt en is dat dan schadelijk voor de kinderen? Veel schade wordt toegebracht door vooroordelen welke al te vaak in het leven geroepen worden door irrationele geloofsovertuigingen.

Stockman heeft het over "het duidelijke verschil tussen de XY en de XX chromosomen bij mannen en vrouwen."

OVT: Ik ben geen specialist ter zake maar ik kan mij inbeelden dat zekere beoefenaars van de medische wetenschappen hier steigeren. Ik beperk mij hier tot de vraag: wat gedaan met de interseksen? Jammer dan voor de onvolmaakt geachten op deze wereld? Enkel rechten voor wie beantwoorden aan dictatoriale voorschriften? Of kiezen wij dan toch voor de democratie die dit onrecht voorkomt?

"Vanouds vonden ouders het logisch hun kinderen in lijn met hun biologische identiteit op te voeden, zelfs indien ze een kind van het andere geslacht hadden gewenst.", zo schrijft Stockman.

OVT: Er zijn nog dingen die men vroeger logisch of normaal vond. Abraham vond het normaal zijn oudste zoon te onthoofden en op de brandstapel te offeren aan Jahweh.

De moderne opvoeding legt een hypotheek op de identiteit van het kind en brengt ernstige problemen mee, schrijft Stockman.

OVT: Problemen veroorzaakt door de betrokkenen of door een maatschappij die onder de druk van dictatoriale wetten oordeelde dat het zo niet kon omdat alleen wie tot een meerderheid behoren, rechten hebben?

"De mens is zijn lichaam en heeft niet zomaar een lichaam", schrijft Stockman.

OVT: Precies daarom slaat het katholieke voorschrift dat men wel homo mag zijn maar het niet mag doen, op niets.

Stockman verwijt het aan de moderne mens dat hij, wat hij noemt, een dualistische antropologie hanteert: "de mens heeft een lichaam, zoals hij ook andere zaken heeft, en daar kan hij dus ook naar eigen goeddunken mee omgaan, steeds met het recht op absolute vrijheid als argument."

OVT: Andermaal: heeft een derde dan meer recht op iemands lichaam dan diegene die met zijn lichaam samenvalt? Wij zeggen toch 'mijn lichaam' en niet bijvoorbeeld 'het lichaam waardoor ik leef maar waarvan de paus van Rome de eigenaar is'?

Stockman klaagt aan dat de gendertheorie wettelijk afdwingbaar werd gemaakt.

OVT: Maar dat is het geval met elke wetenschappelijke theorie. Een moordenaar kan zijn onschuld niet bewijzen met bijvoorbeeld de verklaring dat hij op twee plaatsen tegelijk aanwezig was en het is de wetenschap die oordeelt dat zulks onmogelijk is, ook al wordt gezegd dat de stichter van het Opus Dei het geheim van de zogenaamde bilocatie onder de knie had maar dat zijn dan verworven en gesubsidieerde wanen. Alle gekheid op een stokje maar onwetenschappelijke zaken worden in geen enkele rechtbank geduld. Over de wetenschappelijkheid van de dingen moet men niet licht oordelen: dat een theorie wetenschappelijk verantwoord is, betekent dat principieel iedereen die dat wenst, ze op haar waarheid kan toetsen en eventueel bezwaren kan inbrengen of veranderingen kan eisen en die zelf kan bewerkstelligen, namelijk door aan wetenschap te doen. Dat kan men niet zeggen over ongeacht welke religieuze overtuiging. Wel, wil je een democratie of een theocratie? Het islamfundamentalisme toont ons waar dat laatste toe leidt.

Stockman klaagt aan dat een kind voortaan zelf kan bepalen of het zal worden opgevoed als jongen of als meisje of als neutraal.

OVT: En is het dan geen goede zaak dat de betrokkene zelf kan beslissen over het eigen leven en niet een of andere dictator? Wordt het bijvoorbeeld ook geen tijd dat een kind zelf kan beslissen of het al dan niet wordt gedoopt?

"Schoolboeken moeten worden aangepast om alle sporen van het archaïsch onderscheid tussen man en vrouw, tussen vader en moeder te doen verdwijnen.", zo klaagt Stockman.

OVT: Uiteraard moet men ophouden met het onderwijzen van onzin en met het indoctrineren van mensen met dictatoriale wetten.

Stockman klaagt aan dat de seksuele identiteit flexibel wordt en dat dit vloekt met de biologie.

OVT: Het tegendeel is waar: verandering is eigen aan het leven, het alternatief is stagnatie en uiteindelijk de dood. Andermaal: het willen opleggen van eigen ideeën aan de werkelijkheid is waanzin.

"Hoe is het mogelijk", zo schrijft Stockman, "dat deze theorie, of moeten we zeggen, deze ideologie uiteindelijk wereldwijd werd verspreid en nu ook overal greep op heeft?"

OVT: Die uitspraken verraden een nostalgie naar een welbepaalde dictatuur, want dat is het alternatief voor democratie en wetenschappelijkheid.

Stockman beweert dat de zijns inziens nefaste en ongelimiteerde evolutie het werk is van talloze goed georganiseerde en gesubsidieerde westerse lobby-groepen tijdens een aantal belangrijke VN-wereldconferenties.

OVT: De evolutie was en is er onder de invloed van de democratie en de wetenschappen die wezenlijk democratisch zijn: niemand wordt er buiten gesloten, iedereen krijgt de kans zijn waarheden te bewijzen en eenmaal bewezen moeten ze door iedereen ook erkend worden. Het idee dat duistere groeperingen hier aan het werk zouden zijn, is paranoia. Andermaal: hier is niets anders gaande dan de vervanging van de dictaturen door de democratie en het streefdoel is ontvoogding en zelfbeschikking: het overwinnen van de slavernij. Niemand mag over andermans leven beslissen: niemand heeft dat recht. Er zijn principieel geen uitzonderingen denkbaar op het recht op zelfbeschikking. Geen limieten dus.

Stockman waarschuwt tezamen met het Vaticaan "dat via de genderideologie een totaal nieuwe antropologie ontwikkeld wordt die afwijkt van de christelijke mensvisie."

OVT: De katholieke, bedoelt hij. Maar wordt het niet de hoogste tijd dat het oude mensbeeld wordt bijgesteld? Voor katholieken een verschrikking, uiteraard, want zij zien aldus hun macht tanen! De grondslag van de gendertheorie is uiteindelijk het geluk van alle mensen en niet alleen dat van hen die beantwoorden aan de norm gesteld door een zekere dictatuur. En dat elke band met de medemens en de maatschappij verworpen wordt, zoals Stockman beweert, is een flagrante leugen en het tegendeel is waar: het huidige mensbeeld is democratisch en wetenschappelijk, en dit zeer in tegenstelling tot het voorgaande, dat theocratisch was: dictatoriaal en irrationeel. De theorie van het gezin als vanouds de hoeksteen van de maatschappij klopt trouwens ook niet. Ooit leefden mensen in andere eenheden, bijvoorbeeld in stamverband; het klassieke gezin is een maatschappelijk maaksel van de jongste eeuwen.

Stockman schrijft: "De beleving van de seksualiteit wordt voortaan een totaal individuele keuze, volledig losgekoppeld van de relatie tussen een man en een vrouw binnen het huwelijk en eveneens volledig losgekoppeld van de voortplanting."

OVT: De katholieke kerk heeft seksualiteit gekoppeld aan voortplanting vanuit de idee dat voortplanting het unieke doel is van de seksualiteit. Mensen zouden geen seks mogen beleven behalve met het oog op voortplanting want alleen dat is natuurlijk. Toch is er geen verbod op seksualiteit voor onvruchtbare koppels, er kan immers altijd een wonder gebeuren. Welnu, dat geldt dan ook voor homokoppels. In de katholieke optiek van de natuurlijke bedoelingen is bijvoorbeeld ook pianospelen zonde, onze vingers zijn niet gemaakt voor het klavier want muziekinstrumenten zijn niet natuurlijk, ze groeien immers niet aan de bomen.

Stockman klaagt aan dat de seksualiteit nu wordt verengd tot een louter hedonistisch gebeuren en dat het krijgen van kinderen wordt verengd tot een recht van de ouders.

OVT: Aan niemand wordt verboden om de seksualiteit te gaan beleven volgens de katholieke leer. De zaak is alleen dat men daartoe niet langer wordt verplicht. Meer vrijheid voor iedereen en minder zeggenschap over andermans zaken.

Over adoptie door homokoppels schrijft Stockman: "Door adoptierecht te verlenen aan koppels van hetzelfde geslacht ontneemt men kinderen een normale vader- en moederrelatie en wordt het hebben van kinderen als een recht opgeëist om in eigen behoefte voldoen en niet meer beschouwd als een gave en een daaraan verbonden opgave."

OVT: 'Normaal' betekent: 'volgens de norm'. Welke norm? Ook normen groeien niet aan de bomen. En het wordt hoogtijd dat enkele vastgeroeste normen die bestaan bij de gratie van een ziekelijk respect voor stokoude teksten, veranderen.

Stockman wil dat het onderwijs inzake seksualiteit de bijbel volgt.

OVT: Onderwijs dient up to date te zijn, overeenkomstig de wetenschappelijke bevindingen en zeker niet fundamentalistisch. Het fundamentalisme is een geestesziekte. Men moet de waanzin niet onderwijzen en nog veel minder moet men het onderwijs in de waanzin subsidiëren want dat is achteruitgang. Bovendien is de katholieke mens- en wereldvisie helemaal niet christelijk. Men raadplege de geschiedenis!

Stockman vreest dat "de gender-ideologie gezien kan worden als een rechtstreekse aanval op de Kerk en haar doctrine die daardoor steeds meer maatschappelijk in de marginaliteit wordt geduwd."

OVT: Eindelijk!

Stockman besluit: "Tegelijk staat de Kerk voor een ware uitdaging een nog sterkere profetische rol te vervullen in de huidige maatschappij. Profetie heeft immers steeds twee bewegingen: een beweging om de waarheid te verkondigen en een beweging om af te keuren wat met deze waarheid niet strookt."

OVT: Profetie is tovenarij en hoort thuis in lang vervlogen tijden.

(J.B., 7 september 2020)

Verwijzingen:

(*) https://broederstockman.be/opiniestukken/#Gender_een_gevaarlijke_dwaling

(**) Letterlijk vertaald: 'Wat niet in de [Heilige] Schrift staat, bestaat ook niet in de wereld'.

(°) Zie ook: http://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3220341

05-09-2020

Het tijdperk van de leugens - Aflevering 6: Leugen en psychose (deel 2)

Het tijdperk van de leugens
Aflevering 7: Leugen en psychose (deel 2)

Omsk Van Togenbirger, je ging nog iets vertellen over een verband tussen de pandemie en een panpsychose: die zouden elkaar kunnen veroorzaken, zei je, in de twee richtingen dus?

OVT: Laten we niet van stapel lopen, mijn beste: de zaak is ingewikkeld. Om te beginnen zijn de begrippen die we gebruiken allerminst klaar en duidelijk. Je weet wat een psychose is?

Een geestesziekte... een toestand waarbij iemand het contact met de werkelijkheid kwijt is?

OVT: Dat is kort en bondig maar niet fout. De zaak is alleen dat men hier uitgaat van een te makkelijke tweedeling tussen de werkelijkheid en het beeld daarvan in onze geest. Het doet allemaal een beetje denken aan de achteraf heel terecht veroordeelde Cartesiaanse dualistische werkelijkheidsopvatting waarbij lichaam en ziel als twee verschillende zaken worden gezien: materie en geest.

Maar de twee zijn verweven?

OVT: Er zijn geen twee verschillende werelden of dat is tenminste de hedendaagse positief wetenschappelijke opvatting, al is dit al te simpel uitgedrukt. Maar om het vooralsnog zo eenvoudig mogelijk voor te stellen, kan men zeggen dat de geest niet buiten de werkelijkheid staat, dat hij er deel van uitmaakt en ermee interageert. En men hoeft niet in de extremen van het fysicalisme of het idealisme te verzanden als men inziet dat noch de materie noch de geest datgene zijn wat men zich ervan voorstelde toen men dat woordenpaar begon te gebruiken. Want we moeten het nu eenmaal doen met woorden die hun oorsprong vinden in een tijdperk van vele duizenden jaren geleden, toen er nog helemaal geen sprake was van bijvoorbeeld neurofysiologie. Maar om het dus simpel te houden: onze geest is niet een projectie van een werkelijkheid buiten ons; er is geen buiten en geen binnen; wij zijn met ons hele hebben en houden een onderdeeltje van één geheel. Daarbij is de materie omzeggens minder materieel dan wij ooit dachten en de geest is omzeggens meer stoffelijk dan wij dachten. De groei van wat leeft, is veel meer dan dode materie, alleen al omdat groei, verandering is en verandering is niet iets louter materieel want naast materie is er ook tijd in het spel. En het denken wordt door scheikundige stoffen beïnvloed en mede mogelijk gemaakt.

En wat heeft dat nu te maken met onze opvatting over de psychose?

OVT: We definiëren psychose alsof we nog leefden in de dualistische wereld van de zeventiende-eeuwse René Descartes. Er is niet een buitenwereld die voor iedereen dezelfde is en een persoonlijke geest die, als hij gezond is, een geijkt beeld heeft van die buitenwereld, zodat dan alle gezonde geesten op elkaar lijken omdat zij allemaal op dezelfde manier de buitenwereld zien. Levende wezen hebben gemeenschappelijke kenmerken maar ook heel wat onderlinge verschillen. De zichtbaarheid is niet een objectieve eigenschap van de buitenwereld welke wij met het gezichtszintuig registreren: zonder onze ogen bestaat er in de buitenwereld gewoon geen zichtbaarheid. Hetzelfde geldt voor hoorbaarheid en voor alle mogelijke kenmerken van de werkelijkheid: het zijn dingen die wij kennend merken en zonder onze zintuigen en onze waarneming is er helemaal niets. Chaos misschien maar daarvan hebben wij slechts een negatief begrip, wij kunnen dat onmogelijk doorgronden. Wezens van dezelfde soort hebben weliswaar een gelijkaardig werkelijkheidsbeeld maar nooit exact hetzelfde. Wij zullen een kat niet psychotisch noemen omdat haar werkelijkheidsbeeld sterk verschilt van het onze en haar eigen kijk op de zaken is helemaal geen waan, het is een kijk die aansluit bij het wezen zelf van de kat. Mensen die behoren tot verschillende culturen met verschillen in overtuigingen en in geloof hebben vaak totaal verschillende opvattingen van de werkelijkheid en de cultuurwetenschappen hebben ervoor gezorgd dat wij opvattingen uit andere culturen niet langer gaan beschouwen als foutief of als waanzinnig.

Wat vroeger wél gebeurde?

OVT: Zeer zeker, kijk maar naar de megalomanie van het westen doorheen de geschiedenis: de bekeringsijver van het christendom. Ook de ijver om te onderwijzen is in wezen een ijver om welbepaalde dingen te onderwijzen die men zelf vanzelfsprekend vindt omdat het eigen overtuigingen zijn terwijl men andermans opvattingen vreemd vindt, alleen omdat ze onbekend zijn: xenofobie. Ik heb je toch al verteld waar het woord barbaar vandaan komt? Het Griekse woord 'barbaros' betekent 'brabbelaar' omdat de Hellenen ervan uit gingen dat wie geen Grieks spraken, helemaal niet konden spreken maar gewoon maar wat brabbelden zoals men dat ook nog zegt over de geluiden die dieren maken.

Geloof jij dan dat dieren onderling communiceren?

OVT: Zelfs planten doen dat en doet het echt geen belletje rinkelen als je kunt vaststellen dat huisdieren in staat zijn om mensentaal te verstaan terwijl het omgekeerde nooit het geval is? Maar we dwalen van ons onderwerp af!

Vroeger beschouwden wij werkelijkheidsopvattingen die van de onze verschilden als fout of als waanzinnig...

OVT: Inderdaad en dat gebeurde uit onbegrip. Welnu, hetzelfde kan men tot op zekere hoogte zeggen over mensen over wie wij geloven dat zij in een waan leven: wij begrijpen hen gewoon niet!

Bedoel je dan dat wanen niet bestaan?

OVT: Wanen bestaan maar ze zijn geen onzin, ze zijn dikwijls heel functioneel voor de persoon in kwestie. Mijn buurman noemt mijn overbuurvrouw waanzinnig omdat zij elke dag op de hoek van de straat naar de grot gaat om daar te bidden en een kaars te branden voor een stenen Mariabeeld. Maar mijn buurman zelf gaat maandelijks naar de psycholoog en hij klaagt dat die helemaal niets zegt, hij luistert alleen maar, zo vertelt mijn buurman. Maar dat doet het beeld in de grot ook en dat beeld kan veel beter luisteren dan de psycholoog, de psycholoog probeert het beeld na te bootsen maar hij zal daar nooit perfect in slagen. De waan van mijn overbuurvrouw is dus nog zo gek niet, zie je. Iedereen heeft zo zijn eigen wanen en over niemand kan men zeggen dat hij er vrij van is en mocht zo iemand opduiken die zou beweren dat hij de werkelijkheid precies ziet zoals die is, dan kon men hem heel terecht gek verklaren. Maar nu bestaat de ellende van de psychologie er net in dat men er eigenlijk vanuit gaat dat dit het ideaal is van de geestelijke gezondheid! Iemand is geestelijk gezond als het beeld dat hij heeft van de werkelijkheid, ook volledig met de werkelijkheid strookt! Maar dan zeg ik u: dit zijn opvattingen uit de zeventiende eeuw! Wat zeg ik? Het is een waanzin die men nooit geloofd heeft!

En wat heeft dat nu te maken met de pandemie?

OVT: Heel eenvoudig: mensen die kritiek hebben op de aanpak van de al dan niet vermeende pandemie worden beschouwd als psychotisch omdat hun werkelijkheidsbeeld niet overeenstemt met dat van de virologen terwijl het werkelijkheidsbeeld van de virologen wordt beschouwd als waarachtig want als wetenschappelijk: de opvatting bij uitstek die volkomen vrij is van wanen! En begrijp je nu waar de waanzin zit? Maar ik moet nu naar de apotheek, om pillen voor mijn overbuurvrouw, antipsychotica, middelen tegen waanvoorstellingen. Je moet weten, sinds korte tijd gaat zij nu naar een psycholoog. Zij klaagt daar niet over, alleen dat het wel wat meer kost dan een kaars...

(Wordt vervolgd)

(J.B., 5 september 2020)

Kerststal 2021

Zo zweeft de wereld

Van ruilmiddel tot god

Koningin Elisabethwedstrijd
2013
voor Piano:
http://www.cmireb.be/nl/

http://fieldliberation.wordpress.com/
http://threerottenpotatoes.wordpress.com/news/

Strijders voor eerlijke landbouw worden gecriminaliseerd terwijl aan het licht komt dat genetisch gemanipuleerde gewassen een gevaarlijk virus bevatten - zie:

http://naturalsociety.com/safety-group-blows-lid-on-secret-virus-hidden-in-gmo-crops/

Inhoud blog

	'Teamwork'
	Mijn oude grootmoeder (J.B., 2011)
	https://koninginelisabethwedstrijd.be/nl/wedstrijden-details-multimedia/activiteiten/piano-2025/
	Over de dood - Aflevering 7.
	Over de dood - Aflevering 6.
	Wij waren (muziekvideo)
	Meilied
	Over de dood - Aflevering 5.
	Over de dood - Aflevering 4.
	Over de dood - Aflevering 3.
	Over de dood - Aflevering 2.
	Over de dood
	Dovemansgesprekken - Aflevering 2.
	Dovemansgesprekken
	De leer van Augustinus - Aflevering 6.
	De leer van Augustinus - Aflevering 5.
	De tijd
	De leer van Augustinus - Aflevering 4.
	De leer van Augustinus - Aflevering 3.
	José Mujica en Leo XIV
	De leer van Augustinus - Aflevering 2.
	De leer van Augustinus - Aflevering 1.
	Over de illusie van kennis - Aflevering 3
	Over de illusie van kennis - Aflevering 2
	Over de illusie van kennis
	Werkplekken Leo 14
	De pausverkiezing en de kippen zonder kop
	https://queenelisabethcompetition.be/en/competitions-details-watch-listen/events/piano-2025/
	https://koninginelisabethwedstrijd.be/nl/nieuws/volg-pianowedstrijd-vanaf-eerste-ronde-live/
	competitie
	Macht en geweld
	Herdenking: 12 jaar na de milieuramp van 4 mei 2013
	Struisvogelpolitiek in Wetteren (d.d. mei 2013)
	sv bespr pdf
	Blasfemie
	De gevaarlijke kerk - Aflevering 6
	De gevaarlijke kerk - Aflevering 5
	kruithof neoliberalisme synthese jb
	De gevaarlijke kerk - Aflevering 4
	De gevaarlijke kerk - Aflevering 3
	Shostakovich: Strijkkwartetten en Pianokwintet
	De gevaarlijke kerk - Aflevering 2
	De gevaarlijke kerk
	De mot in het geloof - Aflevering 6. Martelaarschap en hypocrisie
	De mot in het geloof - Aflevering 5. Costica Bradatan over sterven voor een idee1 (vervolg 2)
	De mot in het geloof - Aflevering 4. Costica Bradatan over sterven voor een idee1 (vervolg 1)
	De mot in het geloof - Aflevering 3. Costica Bradatan over sterven voor een idee
	De mot in het geloof - Aflevering 2.
	De mot in het geloof
	De alerte lezer: het schrikkeljaar van Stijn Streuvels
	De aanbidding der wijzen, c.1455 (eiken paneel) (The Adoration of the Magi, c.1455 (oak panel)) Rogier van der Weyden
	Mattheuspassie Bach
	Audio-visuele installatie "Harvest Bell" (Dirk D'Hulster)
	Trump en Harvard
	Hedendaagse kunst: Dirk D'Hulster: De geboorte van de oorlog
	Audio-visuele installatie
	Cryptofascisme
	Verschijnt binnenkort-
	De transformatie van de wereld
	Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 9: Het propagandamodel en zijn vijf filters (vervolg 2 en slotwoord)
	Over de leugenfabriek van de demon van het geld Aflevering 8: Het propagandamodel en zijn vijf filters (vervolg: de derde filter)
	Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 7: Het propagandamodel en zijn vijf filters
	Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 6: Het voorwoord van de auteurs
	MANUFACTURING CONSENT vandaag in de praktijk:
	Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld Aflevering 5: Actualisering van de casestudies (vervolg)
	Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 4: Actualisering van de casestudies
	Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 3: Actualisering van het propagandamodel
	Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 2: Inleiding (vervolg)
	Manufacturing Consent (Chomsky & Herman) Over de leugenfabriek van de demon van het geld - Aflevering 1: Inleiding
	Een synthese van: Noam Chomsky & Edward Herman:
	Sergej Prokofieff, Symfonie nr. 5 ('Oorlogssymfonie')
	Gounod, Faust, soldats
	Gounod: Faust - Le veau d'or
	Jaap Kruithof, Het neoliberalisme, achterflap
	Jaap Kruithof: Het neoliberalisme
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 18: Strategie
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 17: Orde
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme1 Aflevering 16: Ideologie en ethiek
	Jaap Kruithof, citaat
	Jaap Kruithof
	Jaap Kruithof: Het neoliberalisme
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 15: Televisie
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 14: Entertainment
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 13: Individualisme
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 12: Veiligheid
	Requiem for the American Dream with Noam Chomsky
	Tempus fugit (duo Menguy-Le Pennec)
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme1 - Aflevering 11: Deportatie, apartheid of pluralisme
	psychiaters betuigen spijt voor 'ziekte'-stempel op homoseksualiteit en transgenderisme
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 10: Het fort Europa, apartheid en fascisme
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 9: Nationalisme
	Spielt auf nun zum Tanz! (Andermaal Van Togenbirger)
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 8: De nieuwe politieke cultuur
	Jaap Kruithof--
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 7: Democratie
	Kruithof, Jaap -
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 6: De jungle versus de overheid
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 5: Privatisering
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme1 - Aflevering 4: De economische dictatuur
	Het lezen waard:
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 3: Politieke en maatschappelijke veranderingen
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme - Aflevering 2: Een veranderende economie
	Jaap Kruithofs analyse van het neoliberalisme1 - Aflevering 1: De opmars van het kapitalisme
	“Wie zijn leven prijsgeeft, zal het behouden” - Deel 3: Het alternatief is de muur
	“Wie zijn leven prijsgeeft, zal het behouden” - Deel 2: “Wie zijn leven wil behouden, zal het verliezen”
	Satyagraha
	De wet, zijn letter en zijn geest
	Het lezen waard: DWM, lezersbrief van S. De Meulder
	“Wie zijn leven prijsgeeft, zal het behouden”
	“Vrijwillige legerdienst”!?
	De fraude en de dood - Een gesprek met Omsk Van Togenbirger
	"Kom op tegen fraude"
	De waarden van de windhaan
	Oorlogavond
	Kaos
	Kaos ( Paolo Taviani & Vittorio Taviani, 1984) Vose 1
	Superbia - Over een nog helemaal niet in kaart gebracht probleem
	Het nieuwe verhaal
	George Orwell
	Homeros: Odysseus (film 1997)
	Sisyphus en Simone Weil
	De mythe van Sisyphus van Albert Camus
	Over wolven en schapen
	Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 11. Over het lot van activisten
	Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 10. Mensenrechtenactivisme, een bedreiging voor de gevestigde orde
	Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 9: De dwingende conclusie
	Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 8: De arts, zijn Orde en de WHO
	Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 7: Een vurig protest tegen de omerta
	Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 6: Een ontmaskering van het totalitarisme
	Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 5: Over heldenmoed
	Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 4
	Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 3
	Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte) - Aflevering 2
	Schuldig verzuim (Jean-Paul De Corte)
	Schuldig verzuim 1
	Het psychisch vacuüm - Aflevering 2. Intermezzo
	Het psychisch vacuüm - Aflevering 1. De wereldoorlog, de kwantumtheorie en het Mystieke Lam
	De splijtzwam en het schip der dwazen
	God en de oorlog
	Het fascisme, gisteren en vandaag
	https://www.hln.be/buitenland/kijk-maga-granny-weigert-trumps-gratie-voor-bestorming-capitool-we-zijn-die-dag-in-de-fout-gegaan~a032fdd8/
	https://www.hln.be/buitenland/een-dag-na-trumps-inauguratie-beloven-rusland-en-china-relaties-naar-hoger-niveau-te-tillen~a9450138/
	https://www.hln.be/buitenland/achttien-staten-vechten-trumps-afschaffing-van-geboorterecht-aan-hij-kan-grondwet-niet-zomaar-aan-de-kant-schuiven~aca34aac/
	https://www.hln.be/buitenland/kijk-bisschop-haalt-uit-naar-trump-tijdens-dienst-en-het-staat-nieuwe-president-duidelijk-niet-aan~a3e91958/
	Executies
	Een gigantische opstand in het verschiet?
	Democratie en immoraliteit
	Ongewenste mensen
	p p5
	Niet Trump komt aan de macht maar Mammon
	Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 5.
	Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 4.
	Trump
	Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 3.
	Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 2.
	Over verrechtsing en oorlog - Aflevering 1.
	Pieter Brueghel de Oude, De parabel van de blinden (1568)
	De mens en zijn maskers
	Informatie en Big Brother
	Sibelius Vioolconcerto
	Over het lot van de mens - 21. 28 december
	Over het lot van de mens - 20. Opstand
	Over het lot van de mens - 19. Het lot, het doel en de onbestemdheid
	Over het lot van de mens - 18. De waarheid in pacht hebben
	Het ingebeelde universum (Ludo Noens)
	Moreels
	Over het lot van de mens - paragraaf 17 (12)
	Over het lot van de mens - paragraaf 16 (11)
	Over het lot van de mens - paragraaf 15 (10)
	Over het lot van de mens - paragraaf 14 (9)
	Over het lot van de mens - paragraaf 13 (8)
	Over het lot van de mens - paragraaf 12 (7)
	Over het lot van de mens - paragraaf 11 (6)
	Over het lot van de mens - paragraaf 10 (5)
	Over het lot van de mens - paragraaf 9 (4)
	Over het lot van de mens - paragraaf 8 (3)
	Over het lot van de mens - paragraaf 7 (2)
	Over het lot van de mens - paragraaf 6 (1)
	Krieg und Leichen
	Over het lot van de mens - paragraaf 5
	Over het lot van de mens - paragraaf 4
	http://www.dirkdhulster.org/
	Over het lot van de mens - paragraaf 3
	Over het lot van de mens - paragraaf 2
	Over het lot van de mens - paragraaf 1
	LGBTQIA+, geen minderheid?
	Euthanasie, sedatie en menswaardigheid
	Pijnstillers
	De hergeboorte van de kwakzalverij
	Hoog in een kuuroord
	De zwarte paus - Zo werkt extreemrechts (artikel d.d. 8 juni 2020)
	En liegt de laatste paus dan niet? (een artikel d.d. 29 juli 2013)
	Fundeert het katholicisme onze beschaving? (10-22 november 2019)
	Wereldbeeld en diagnose
	jp c f m
	dein Geld-
	Verkapte euthanasie
	Tijdelijkheid
	Oh dichosa ventura
	De 'goede moord'

Archief per week

	26/05-01/06 2025
	19/05-25/05 2025
	12/05-18/05 2025
	05/05-11/05 2025
	28/04-04/05 2025
	21/04-27/04 2025
	14/04-20/04 2025
	07/04-13/04 2025
	31/03-06/04 2025
	24/03-30/03 2025
	17/03-23/03 2025
	10/03-16/03 2025
	03/03-09/03 2025
	24/02-02/03 2025
	17/02-23/02 2025
	10/02-16/02 2025
	03/02-09/02 2025
	27/01-02/02 2025
	20/01-26/01 2025
	13/01-19/01 2025
	06/01-12/01 2025
	30/12-05/01 2025
	23/12-29/12 2024
	16/12-22/12 2024
	09/12-15/12 2024
	02/12-08/12 2024
	11/11-17/11 2024
	21/10-27/10 2024
	14/10-20/10 2024
	07/10-13/10 2024
	23/09-29/09 2024
	09/09-15/09 2024
	26/08-01/09 2024
	12/08-18/08 2024
	05/08-11/08 2024
	29/07-04/08 2024
	22/07-28/07 2024
	15/07-21/07 2024
	08/07-14/07 2024
	01/07-07/07 2024
	24/06-30/06 2024
	17/06-23/06 2024
	10/06-16/06 2024
	03/06-09/06 2024
	27/05-02/06 2024
	20/05-26/05 2024
	13/05-19/05 2024
	06/05-12/05 2024
	29/04-05/05 2024
	22/04-28/04 2024
	15/04-21/04 2024
	08/04-14/04 2024
	01/04-07/04 2024
	25/03-31/03 2024
	18/03-24/03 2024
	11/03-17/03 2024
	04/03-10/03 2024
	26/02-03/03 2024
	19/02-25/02 2024
	12/02-18/02 2024
	05/02-11/02 2024
	29/01-04/02 2024
	22/01-28/01 2024
	15/01-21/01 2024
	08/01-14/01 2024
	01/01-07/01 2024
	25/12-31/12 2023
	18/12-24/12 2023
	11/12-17/12 2023
	04/12-10/12 2023
	27/11-03/12 2023
	20/11-26/11 2023
	13/11-19/11 2023
	06/11-12/11 2023
	30/10-05/11 2023
	23/10-29/10 2023
	16/10-22/10 2023
	09/10-15/10 2023
	02/10-08/10 2023
	25/09-01/10 2023
	18/09-24/09 2023
	11/09-17/09 2023
	04/09-10/09 2023
	28/08-03/09 2023
	21/08-27/08 2023
	14/08-20/08 2023
	07/08-13/08 2023
	31/07-06/08 2023
	24/07-30/07 2023
	17/07-23/07 2023
	10/07-16/07 2023
	03/07-09/07 2023
	26/06-02/07 2023
	19/06-25/06 2023
	12/06-18/06 2023
	05/06-11/06 2023
	29/05-04/06 2023
	22/05-28/05 2023
	08/05-14/05 2023
	01/05-07/05 2023
	24/04-30/04 2023
	17/04-23/04 2023
	10/04-16/04 2023
	03/04-09/04 2023
	27/03-02/04 2023
	20/03-26/03 2023
	06/03-12/03 2023
	27/02-05/03 2023
	20/02-26/02 2023
	13/02-19/02 2023
	06/02-12/02 2023
	30/01-05/02 2023
	23/01-29/01 2023
	16/01-22/01 2023
	09/01-15/01 2023
	02/01-08/01 2023
	26/12-01/01 2023
	19/12-25/12 2022
	12/12-18/12 2022
	05/12-11/12 2022
	28/11-04/12 2022
	21/11-27/11 2022
	14/11-20/11 2022
	07/11-13/11 2022
	31/10-06/11 2022
	24/10-30/10 2022
	17/10-23/10 2022
	10/10-16/10 2022
	03/10-09/10 2022
	26/09-02/10 2022
	19/09-25/09 2022
	12/09-18/09 2022
	05/09-11/09 2022
	29/08-04/09 2022
	15/08-21/08 2022
	08/08-14/08 2022
	01/08-07/08 2022
	25/07-31/07 2022
	18/07-24/07 2022
	11/07-17/07 2022
	04/07-10/07 2022
	27/06-03/07 2022
	20/06-26/06 2022
	13/06-19/06 2022
	06/06-12/06 2022
	30/05-05/06 2022
	23/05-29/05 2022
	25/04-01/05 2022
	18/04-24/04 2022
	11/04-17/04 2022
	04/04-10/04 2022
	28/03-03/04 2022
	21/03-27/03 2022
	14/03-20/03 2022
	07/03-13/03 2022
	28/02-06/03 2022
	21/02-27/02 2022
	14/02-20/02 2022
	07/02-13/02 2022
	31/01-06/02 2022
	24/01-30/01 2022
	17/01-23/01 2022
	10/01-16/01 2022
	03/01-09/01 2022
	26/12-01/01 2023
	20/12-26/12 2021
	13/12-19/12 2021
	06/12-12/12 2021
	29/11-05/12 2021
	22/11-28/11 2021
	15/11-21/11 2021
	08/11-14/11 2021
	01/11-07/11 2021
	25/10-31/10 2021
	18/10-24/10 2021
	11/10-17/10 2021
	04/10-10/10 2021
	27/09-03/10 2021
	20/09-26/09 2021
	13/09-19/09 2021
	06/09-12/09 2021
	30/08-05/09 2021
	23/08-29/08 2021
	16/08-22/08 2021
	09/08-15/08 2021
	02/08-08/08 2021
	26/07-01/08 2021
	05/07-11/07 2021
	28/06-04/07 2021
	21/06-27/06 2021
	14/06-20/06 2021
	07/06-13/06 2021
	31/05-06/06 2021
	24/05-30/05 2021
	17/05-23/05 2021
	10/05-16/05 2021
	03/05-09/05 2021
	26/04-02/05 2021
	19/04-25/04 2021
	12/04-18/04 2021
	05/04-11/04 2021
	29/03-04/04 2021
	22/03-28/03 2021
	15/03-21/03 2021
	08/03-14/03 2021
	01/03-07/03 2021
	22/02-28/02 2021
	15/02-21/02 2021
	08/02-14/02 2021
	01/02-07/02 2021
	25/01-31/01 2021
	18/01-24/01 2021
	11/01-17/01 2021
	04/01-10/01 2021
	28/12-03/01 2027
	21/12-27/12 2020
	14/12-20/12 2020
	07/12-13/12 2020
	30/11-06/12 2020
	23/11-29/11 2020
	16/11-22/11 2020
	09/11-15/11 2020
	02/11-08/11 2020
	26/10-01/11 2020
	19/10-25/10 2020
	12/10-18/10 2020
	05/10-11/10 2020
	28/09-04/10 2020
	21/09-27/09 2020
	14/09-20/09 2020
	07/09-13/09 2020
	31/08-06/09 2020
	24/08-30/08 2020
	17/08-23/08 2020
	10/08-16/08 2020
	03/08-09/08 2020
	27/07-02/08 2020
	20/07-26/07 2020
	13/07-19/07 2020
	06/07-12/07 2020
	29/06-05/07 2020
	22/06-28/06 2020
	15/06-21/06 2020
	08/06-14/06 2020
	01/06-07/06 2020
	25/05-31/05 2020
	18/05-24/05 2020
	11/05-17/05 2020
	04/05-10/05 2020
	27/04-03/05 2020
	20/04-26/04 2020
	13/04-19/04 2020
	06/04-12/04 2020
	30/03-05/04 2020
	23/03-29/03 2020
	16/03-22/03 2020
	09/03-15/03 2020
	02/03-08/03 2020
	24/02-01/03 2020
	17/02-23/02 2020
	10/02-16/02 2020
	03/02-09/02 2020
	27/01-02/02 2020
	20/01-26/01 2020
	13/01-19/01 2020
	06/01-12/01 2020
	30/12-05/01 2020
	23/12-29/12 2019
	16/12-22/12 2019
	09/12-15/12 2019
	02/12-08/12 2019
	25/11-01/12 2019
	18/11-24/11 2019
	11/11-17/11 2019
	04/11-10/11 2019
	28/10-03/11 2019
	21/10-27/10 2019
	14/10-20/10 2019
	07/10-13/10 2019
	30/09-06/10 2019
	23/09-29/09 2019
	16/09-22/09 2019
	05/08-11/08 2019
	29/07-04/08 2019
	17/06-23/06 2019
	03/06-09/06 2019
	27/05-02/06 2019
	13/05-19/05 2019
	06/05-12/05 2019
	29/04-05/05 2019
	22/04-28/04 2019
	08/04-14/04 2019
	01/04-07/04 2019
	25/03-31/03 2019
	18/03-24/03 2019
	11/03-17/03 2019
	04/03-10/03 2019
	25/02-03/03 2019
	18/02-24/02 2019
	11/02-17/02 2019
	04/02-10/02 2019
	21/01-27/01 2019
	14/01-20/01 2019
	31/12-06/01 2019
	17/12-23/12 2018
	10/12-16/12 2018
	26/11-02/12 2018
	12/11-18/11 2018
	29/10-04/11 2018
	22/10-28/10 2018
	15/10-21/10 2018
	08/10-14/10 2018
	01/10-07/10 2018
	17/09-23/09 2018
	10/09-16/09 2018
	03/09-09/09 2018
	27/08-02/09 2018
	13/08-19/08 2018
	02/07-08/07 2018
	11/06-17/06 2018
	14/05-20/05 2018
	07/05-13/05 2018
	23/04-29/04 2018
	09/04-15/04 2018
	02/04-08/04 2018
	26/03-01/04 2018
	19/03-25/03 2018
	12/03-18/03 2018
	05/03-11/03 2018
	26/02-04/03 2018
	19/02-25/02 2018
	12/02-18/02 2018
	05/02-11/02 2018
	29/01-04/02 2018
	22/01-28/01 2018
	15/01-21/01 2018
	08/01-14/01 2018
	01/01-07/01 2018
	25/12-31/12 2017
	11/12-17/12 2017
	04/12-10/12 2017
	27/11-03/12 2017
	20/11-26/11 2017
	13/11-19/11 2017
	30/10-05/11 2017
	16/10-22/10 2017
	02/10-08/10 2017
	18/09-24/09 2017
	04/09-10/09 2017
	14/08-20/08 2017
	31/07-06/08 2017
	24/07-30/07 2017
	17/07-23/07 2017
	10/07-16/07 2017
	05/06-11/06 2017
	22/05-28/05 2017
	15/05-21/05 2017
	08/05-14/05 2017
	01/05-07/05 2017
	24/04-30/04 2017
	10/04-16/04 2017
	03/04-09/04 2017
	20/03-26/03 2017
	06/03-12/03 2017
	27/02-05/03 2017
	20/02-26/02 2017
	13/02-19/02 2017
	06/02-12/02 2017
	30/01-05/02 2017
	16/01-22/01 2017
	02/01-08/01 2017
	19/12-25/12 2016
	12/12-18/12 2016
	05/12-11/12 2016
	28/11-04/12 2016
	21/11-27/11 2016
	14/11-20/11 2016
	07/11-13/11 2016
	10/10-16/10 2016
	26/09-02/10 2016
	29/08-04/09 2016
	22/08-28/08 2016
	15/08-21/08 2016
	01/08-07/08 2016
	18/07-24/07 2016
	11/07-17/07 2016
	27/06-03/07 2016
	20/06-26/06 2016
	13/06-19/06 2016
	06/06-12/06 2016
	30/05-05/06 2016
	16/05-22/05 2016
	11/04-17/04 2016
	04/04-10/04 2016
	28/03-03/04 2016
	21/03-27/03 2016
	07/03-13/03 2016
	29/02-06/03 2016
	08/02-14/02 2016
	01/02-07/02 2016
	25/01-31/01 2016
	18/01-24/01 2016
	04/01-10/01 2016
	28/12-03/01 2021
	21/12-27/12 2015
	07/12-13/12 2015
	30/11-06/12 2015
	16/11-22/11 2015
	09/11-15/11 2015
	19/10-25/10 2015
	28/09-04/10 2015
	21/09-27/09 2015
	31/08-06/09 2015
	24/08-30/08 2015
	10/08-16/08 2015
	03/08-09/08 2015
	06/07-12/07 2015
	22/06-28/06 2015
	15/06-21/06 2015
	08/06-14/06 2015
	01/06-07/06 2015
	25/05-31/05 2015
	20/04-26/04 2015
	30/03-05/04 2015
	23/03-29/03 2015
	16/03-22/03 2015
	02/03-08/03 2015
	23/02-01/03 2015
	16/02-22/02 2015
	09/02-15/02 2015
	26/01-01/02 2015
	19/01-25/01 2015
	12/01-18/01 2015
	05/01-11/01 2015
	29/12-04/01 2015
	15/12-21/12 2014
	01/12-07/12 2014
	17/11-23/11 2014
	10/11-16/11 2014
	03/11-09/11 2014
	20/10-26/10 2014
	13/10-19/10 2014
	22/09-28/09 2014
	01/09-07/09 2014
	18/08-24/08 2014
	07/07-13/07 2014
	23/06-29/06 2014
	16/06-22/06 2014
	09/06-15/06 2014
	02/06-08/06 2014
	26/05-01/06 2014
	19/05-25/05 2014
	12/05-18/05 2014
	28/04-04/05 2014
	21/04-27/04 2014
	14/04-20/04 2014
	24/03-30/03 2014
	17/03-23/03 2014
	10/03-16/03 2014
	03/03-09/03 2014
	24/02-02/03 2014
	10/02-16/02 2014
	03/02-09/02 2014
	13/01-19/01 2014
	31/12-06/01 2013
	23/12-29/12 2013
	16/12-22/12 2013
	09/12-15/12 2013
	25/11-01/12 2013
	18/11-24/11 2013
	11/11-17/11 2013
	28/10-03/11 2013
	21/10-27/10 2013
	14/10-20/10 2013
	07/10-13/10 2013
	30/09-06/10 2013
	23/09-29/09 2013
	16/09-22/09 2013
	09/09-15/09 2013
	02/09-08/09 2013
	26/08-01/09 2013
	12/08-18/08 2013
	29/07-04/08 2013
	15/07-21/07 2013
	08/07-14/07 2013
	24/06-30/06 2013
	17/06-23/06 2013
	10/06-16/06 2013
	27/05-02/06 2013
	20/05-26/05 2013
	13/05-19/05 2013
	06/05-12/05 2013
	29/04-05/05 2013
	22/04-28/04 2013
	08/04-14/04 2013
	01/04-07/04 2013
	25/03-31/03 2013
	18/03-24/03 2013
	11/03-17/03 2013
	04/03-10/03 2013
	18/02-24/02 2013
	11/02-17/02 2013
	04/02-10/02 2013
	28/01-03/02 2013
	21/01-27/01 2013
	07/01-13/01 2013
	31/12-06/01 2013
	17/12-23/12 2012
	10/12-16/12 2012
	03/12-09/12 2012
	26/11-02/12 2012
	12/11-18/11 2012
	05/11-11/11 2012
	29/10-04/11 2012
	15/10-21/10 2012
	08/10-14/10 2012
	01/10-07/10 2012
	24/09-30/09 2012
	17/09-23/09 2012
	10/09-16/09 2012
	03/09-09/09 2012
	27/08-02/09 2012
	20/08-26/08 2012
	06/08-12/08 2012
	30/07-05/08 2012
	23/07-29/07 2012
	16/07-22/07 2012
	09/07-15/07 2012
	02/07-08/07 2012
	18/06-24/06 2012
	11/06-17/06 2012
	04/06-10/06 2012
	21/05-27/05 2012
	14/05-20/05 2012
	07/05-13/05 2012
	30/04-06/05 2012
	23/04-29/04 2012
	16/04-22/04 2012
	09/04-15/04 2012
	02/04-08/04 2012
	26/03-01/04 2012
	19/03-25/03 2012
	12/03-18/03 2012
	05/03-11/03 2012
	27/02-04/03 2012
	20/02-26/02 2012
	13/02-19/02 2012
	30/01-05/02 2012
	23/01-29/01 2012
	16/01-22/01 2012
	09/01-15/01 2012
	02/01-08/01 2012
	26/12-01/01 2012
	19/12-25/12 2011
	12/12-18/12 2011
	05/12-11/12 2011
	07/11-13/11 2011
	31/10-06/11 2011
	10/10-16/10 2011
	26/09-02/10 2011
	19/09-25/09 2011
	05/09-11/09 2011
	22/08-28/08 2011
	25/07-31/07 2011
	18/07-24/07 2011
	13/06-19/06 2011
	06/06-12/06 2011
	30/05-05/06 2011
	09/05-15/05 2011
	02/05-08/05 2011
	18/04-24/04 2011
	28/03-03/04 2011
	21/03-27/03 2011
	14/03-20/03 2011
	07/03-13/03 2011
	07/02-13/02 2011
	31/01-06/02 2011
	03/01-09/01 2011
	26/12-01/01 2012
	13/12-19/12 2010
	06/12-12/12 2010
	29/11-05/12 2010
	08/11-14/11 2010
	01/11-07/11 2010
	18/10-24/10 2010
	11/10-17/10 2010
	30/08-05/09 2010
	09/08-15/08 2010
	12/07-18/07 2010
	05/07-11/07 2010
	10/05-16/05 2010
	03/05-09/05 2010
	26/04-02/05 2010
	12/04-18/04 2010
	08/03-14/03 2010
	22/02-28/02 2010
	25/01-31/01 2010
	18/01-24/01 2010
	04/01-10/01 2010
	28/12-03/01 2016
	21/12-27/12 2009
	14/12-20/12 2009
	07/12-13/12 2009
	12/10-18/10 2009
	14/09-20/09 2009
	07/09-13/09 2009
	17/08-23/08 2009
	10/08-16/08 2009
	03/08-09/08 2009
	27/07-02/08 2009
	13/07-19/07 2009
	06/07-12/07 2009
	29/06-05/07 2009
	06/04-12/04 2009
	23/03-29/03 2009
	16/03-22/03 2009
	09/03-15/03 2009
	02/03-08/03 2009
	23/02-01/03 2009
	16/02-22/02 2009
	09/02-15/02 2009
	26/01-01/02 2009
	19/01-25/01 2009
	12/01-18/01 2009
	22/12-28/12 2008
	15/12-21/12 2008
	08/12-14/12 2008
	01/12-07/12 2008
	20/10-26/10 2008
	06/10-12/10 2008
	29/09-05/10 2008
	25/08-31/08 2008
	28/07-03/08 2008
	21/07-27/07 2008
	14/07-20/07 2008
	07/07-13/07 2008
	09/06-15/06 2008
	02/06-08/06 2008
	26/05-01/06 2008
	19/05-25/05 2008
	12/05-18/05 2008
	05/05-11/05 2008
	21/04-27/04 2008
	31/03-06/04 2008
	24/03-30/03 2008
	17/03-23/03 2008
	03/03-09/03 2008
	18/02-24/02 2008
	11/02-17/02 2008
	04/02-10/02 2008
	28/01-03/02 2008
	24/12-30/12 2007
	10/12-16/12 2007
	12/11-18/11 2007
	20/08-26/08 2007
	06/08-12/08 2007
	09/07-15/07 2007
	02/07-08/07 2007
	11/06-17/06 2007
	07/05-13/05 2007
	30/04-06/05 2007
	23/04-29/04 2007
	16/04-22/04 2007
	09/04-15/04 2007
	12/03-18/03 2007
	05/03-11/03 2007
	19/02-25/02 2007
	22/01-28/01 2007
	11/12-17/12 2006
	20/11-26/11 2006
	13/11-19/11 2006
	30/10-05/11 2006
	25/09-01/10 2006
	11/09-17/09 2006
	04/09-10/09 2006
	21/08-27/08 2006
	31/07-06/08 2006
	17/07-23/07 2006
	10/07-16/07 2006
	26/06-02/07 2006
	19/06-25/06 2006
	12/06-18/06 2006
	05/06-11/06 2006
	29/05-04/06 2006
	22/05-28/05 2006
	26/09-02/10 2005
	27/11-03/12 2000
	06/11-12/11 2000
	25/09-01/10 2000
	29/05-04/06 2000
	22/05-28/05 2000
	24/04-30/04 2000
	31/01-06/02 2000
	25/10-31/10 1999
	28/02-06/03 1994
	19/03-25/03 1990
	12/03-18/03 1990
	05/02-11/02 1990
	30/04-06/05 1984
	02/04-08/04 1984
	12/03-18/03 1984
	21/09-27/09 1981
	29/06-05/07 1981
	30/03-05/04 1981
	02/02-08/02 1981
	08/12-14/12 1980
	24/11-30/11 1980
	17/11-23/11 1980
	10/11-16/11 1980
	03/11-09/11 1980
	08/09-14/09 1980
	19/05-25/05 1980
	10/03-16/03 1980
	18/02-24/02 1980
	04/02-10/02 1980
	28/01-03/02 1980
	10/12-16/12 1979
	19/11-25/11 1979
	15/10-21/10 1979
	17/09-23/09 1979
	06/08-12/08 1979
	12/03-18/03 1979
	27/02-05/03 1978
	06/02-12/02 1978
	30/01-05/02 1978
	25/12-31/12 1978
	12/12-18/12 1977
	05/12-11/12 1977
	03/10-09/10 1977
	30/05-05/06 1977
	02/05-08/05 1977
	14/02-20/02 1977
	15/11-21/11 1976
	12/01-18/01 1976
	08/12-14/12 1975
	10/11-16/11 1975
	07/07-13/07 1975