Alhoewel we gepland hadden ongeveer 70 km per dag af te leggen, staan er vandaag al direct 95 op het programma. Dat komt omdat er in Namen 'la fête de la solidarité' wordt gehouden, geen idee wat dat inhoudt maar het gevolg is wel dat wij 20 km verder moeten om een slaapplaats te vinden. Met een uur vertraging zijn we rond 11u op pad. Het eerste stuk tot Leuven kunnen we al met de ogen dicht rijden. Pas in Kessel-Lo moeten we de gps goed volgen. We hebben de track van de route kunnen downloaden, dat scheelt hem een pak werk en veel kaarten dus gewicht dat thuis mag blijven. En gewicht hebben we genoeg bij, elk 15 kg. Daarvan is ruim twee keer 2 kg die we hopen niet nodig te hebben : regenkledij, herstelmateriaal, farmacie. Fietsen met zoveel bagage is wel even wennen, want het evenwicht op de fiets is totaal anders. Vooral in de bochten voel je dat, zodat ik ze nog breder neem als anders, tot grote ergernis van Paul. En dat het klimmen nog wat moeilijker wordt, daar moet ik geen tekeningske bij maken zeker.
Na een korte rustpauze ergens in Boutersem, hebben we prijs : in Roosbeek (nooit van gehoord) is er een rommelmarkt, net op ons parcours. En met dit mooie weer kan je er over de koppen lopen 😠 En daar moeten wij met onze bepakte fietsen door, zowat 2 km lang tussen een massa kooplustigen door wringen. Ik hoef zeker niet te vertellen dat Paul' s gezicht een echte donderwolk is! Groot oponthoud, dat terrasje in Tienen waar we zo naar uitkeken, daar blijft geen tijd voor over. Maar ook daar is het ontzettend druk, dus rijden we maar snel verder. Zo komen we op de Ravel2, die ons van Tienen rechtstreeks naar Namen brengt. Zalig fietsen, door open veld en door het bos, heerlijk in de schaduw. Zachtjes klimmen, wel 30 km lang, en dat voelen we wel. Maar de laatste 10 km hoeven we niet meer te trappen, we glijden zonder een pedaalslag aan 25 per u Namen binnen. De gevreesde drukte blijft daar uit, en al snel fietsen we langs de Maas richting Dinant. Als we echter het adres van de B&B ingeven, krijgt de gps weer kuren, en stuurt ons de boer op. Recht omhoog, wel 15%, niet te doen, kronkelwegen, we geven het op, vragen de weg, keren terug naar de Maas, en een kwartiertje later vinden we 'la source fleurie' in Profondeville. Een hele vriendelijke mevrouw heet ons welkom, we slapen beneden in de verbouwde garage, dus geen gesleur met de bagage. Na een heerlijke douche eten we super lekker bij ' cuillere, fourchette, etc' de naam alleen al was veelbelovend.
En nu bedtijd. Maar om morgen weer niet nodeloos om te rijden, hebben we het volgende bed al gemarkeerd op de gps als waypoint, zodat we het zien verschijnen en de navigatie niet moeten opzetten. Al doende leert men!
Na groepsreizen per fiets langs de Donau (2005), in Mallorca (2007), door Noord-Beveland (2008), van St-Jean-Pied-de-Port naar Santiago de Compostella (2013) en langs de frontlijnroute van Mulhouse naar Ieper (2014), vertrekken we dit jaar onder ons tweetjes er op uit. Morgen, 29 augustus, vertrekken we vanuit Keerbergen (Vlaams-Brabant) naar Lourdes. Met pak en zak, zonder technische ondersteuning, hopen we in 21 etappes Lourdes te bereiken. We zullen daarbij ongeveer de route volgen die Guy Raskin heeft uitgestippeld in zijn prachtige gids 'Op de fiets naar Lourdes'. Niet de kortste weg, maar wel langs rustige wegen : langs jaagpaden, over oude spoorwegen, en kleine binnenwegen. 1467 km als je vanuit Tongeren vertrekt, maar wij gaan rechtstreeks naar Namen en doen zowat 20 km extra. We plannen etappes van ongeveer 70 km per dag, zodat er nog wat km bijkunnen om iets te bezoeken en een bed te vinden.Â
De voorbereiding liep met horten en stoten (daarover later meer), maar na een laatste test tijdens de fietsvierdaagse van Roeselaere, denken we wel dat we er klaar voor zijn.
Op de valreep start ik dus alsnog een nieuwe blog op, omdat er toch weer vraag naar was, en zo hebben we zelf opnieuw een dagboek van onze trip. Als er WiFi beschikbaar is in het hotel, mag je weer elke avond een verslag verwachten over onze belevenissen. De trip langs de frontlijnroute kan je nog steeds nalezen (zie blog : Noraenpaul).
En nu : inpakken, zodat we morgen kunnen wegwezen!
