Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Fietsreizen 2014, en wat daarbij komt kijken
Van Mulhouse naar Ieper
08-02-2014
Onze fietsen
Wij rijden op gewone toerfietsen. Wij zijn immers geen wielertoeristen, maar wel gewone fietsers die graag een flinke tocht maken. Nu ja, gewone fietsers, volgens sommige vrienden zijn wij behoorlijke fanaten. Vanuit hun standpunt klopt dat dan ook : wat voor hen de maximum lengte van een rit is, is voor ons het minimum om op de fiets te stappen. Maar voor andere vrienden is ons maximum dan weer niet de moeite om buiten te komen. Wij bevinden ons dus ergens tussenin, en zijn daarom meestal met zijn tweeën op pad. Onze fietsen zijn van het merk Batavus, hebben 24 versnellingen (3x8), met normaal stuur, en geveerde vork en zadel. Dat heeft als voordeel dat het zeer aangenaam rijden is want deze vering vangt vele schokken op, wat aardig meegenomen is op onze Belgische fietspaden. En vooral bergaf is dat een enorm pluspunt, want je schudt niet door elkaar. Maar elk voordeel heeft zijn nadeel : deze fietsen wegen veel, zowat 18 kg. En dat voel je dan weer bergop! We rijden er ondertussen ook al 10 jaar mee rond, en het verschil met de nieuwe generatie fietsen is zeer groot. Deze schakelen veel soepeler, en zijn een pak lichter. Toen we in 2005 een fietstocht langs de Donau maakten, hadden we de beste fiets van de groep, verleden jaar waren wij de kneusjes van de bende. Wij hebben ook nog een Brompton-fiets, het topmodel van de vouwfietsen. Weegt slechts 11 kg, heeft 6 versnellingen die superlicht schakelen, en bolt prima (we maken er vaak tochten van 80 tot 90 km mee). Klimmen met deze fietsen gaat zeer vlotjes, je zou bijna enkel bergop willen gaan! Maar ook hier heeft het voordeel een nadeel : door de kleine wielen haal je er geen snelheid mee, voor 22 km per uur is het al hard peddelen. En naar beneden suizen aan meer dan 35 km p.u. mag je wel vergeten, want de kans dat je dat niet meer verder kan vertellen, is zeer reëel. Deze tocht maken we dus opnieuw met de Batavus. En ja, met zo'n gewone fiets geraak je ook de berg op. De Ibaneta-pas was 25 km klimmen, en dat is zwoegen op een gewone toerfiets, maar de voldoening dat je er mee boven geraakt bent, is dan ook zeer groot. En daar gaan we dit jaar opnieuw voor.
Juli2013. Samen met begeleiders Marc D.S. en Mieke B. hebben we met 18 andere fietsers en de logistieke helpers Bruno J., Jan W. en Freddy H., een prachtige trip van St-Jean-Pied-de-Port naar Santiago de Compostella gemaakt. Op de voorlaatste avond vertelt begeleider Marc D.S. over het volgende project : fietsen langs de frontlijn van WO1. 'Ik ga mee!' roept mijn Paul. WO1 fascineert ons. Niet alleen omdat deze met de nakende herdenking volop in de belangstelling staat, maar vooral omdat we op reis in mei 2012 in de Vogezen zoveel restanten van deze oorlog tegenkwamen. Soldatenkerkhoven, bunkers, overgebleven loopgraven. We beseften plots dat we eigenlijk maar zeer weinig over deze oorlog weten, en begonnen ons te documenteren. Dvd-reeks van BBC bekeken, enkele boeken gelezen. Na de ervaring van deze reis - een mooie mix met de nadruk op het fietsen maar ook tijd voor cultuur, historische weetjes, natuurpracht - is een tocht door de Vogezen en een stukje Ardennen een nieuwe uitdaging.
November2013. Marc stuurt ons per mail het nieuwe programma van de Govaka-reizen voor 2014 door. Voor recreanten++ is er inderdaad weer een mooie trip uitgestippeld. Een traject van ongeveer 850 km zal ons in 9 fietsdagen van Mulhouse via Metz, Verdun, Reims en Arras tot in Ieper brengen. Heel uitdagend voor de recreant die wij zijn : 80 tot 125 km per dag, en dat door een gebied met niet zozeer grote cols maar wel pittige beklimmingen. We twijfelen toch nog even : de voorbereiding slorpte verleden jaar bijna alle vrije tijd op, we maakten zelfs geen lange reis met onze mobilhome. En de renovatie van ons interieur werd al met een jaar uitgesteld. Maar het kriebelt ...
December2013. Op de reisbeurs van Govaka komen we bij het binnenkomen Lieve tegen : zij heeft zich al ingeschreven, en vertelt dat er nog fietsers van de Compostella-groep zullen meegaan. Prettig weerzien met Marc en Mieke, en nadat ze ons hun mooie reportage getoond hebben, zijn we verkocht : we gaan mee! Snel inschrijven voor we van gedacht veranderen, en dan een planning opmaken om de voorbereiding in te passen in alle andere activiteiten die voor 2014 al voorzien waren.
Januari2014. De bestelbon is eindelijk binnen, we zijn ingeschreven. Het trainen kan beginnen.
In juli 2013 fietsten we van St.-Jean-Pied-de-Port naar Santiago de Compostela. Een dagboek bijhouden over onze grotere reizen deed ik al jaren, en als ik die nu jaren later terug lees, beleef ik die tocht opnieuw. Maar een blog - zodat anderen kunnen volgen wat je onderweg beleeft - leek me te ingewikkeld. Maar vele mensen -veel meer dan we dachten - bleken geïnteresseerd te zijn in onze tocht, onze voorbereiding en vorderingen. Vaak vertelden we hetzelfde verhaal opnieuw. En toen ik op een laatste info-bijeenkomst hoorde dat twee deelnemers wel een blog hadden opgestart, kreeg ik spijt dat ik er toch niet aan begonnen was. Zeker toen ik nadien hun verhaal las. Lea en Dirk, met korte fragmenten over hoe ze de tocht ervaren, en Willy met uitgebreide info over wat er allemaal te zien valt, allebei aangevuld met persoonlijke anekdotes. Knappe blogs, het herlezen waard. Dus nu probeer ik het wel. Niet omdat ik niet graag hetzelfde verhaal tientallen keren wil herhalen - integendeel, je krijgt zo veel input mee : tips, ervaringen van anderen, verhalen over andere reizen. Maar wel omdat het me verplicht dit verslag grondig te maken, en ik het niet kwijtspeel als ik het uitgeleend heb.
Wat ga ik vertellen?
Verwacht van mij geen knap en onderhoudend proza, geen juiste historische gegevens, geen gedetailleerde toeristische info over de plaatsen die we bezoeken. Daar zijn andere, veel betere bronnen voor. Wel weetjes over waar, wanneer, hoe en hoeveel (of hoe weinig) we trainen; over de ontmoetingen met andere deelnemers; misschien wat info over de route. Dit is enkel een verslag van onze belevenissen tijdens de voorbereiding en de tocht zelf : langs de frontlijn van WO1 fietsen van Mulhouse naar Ieper.
Juli 2013. Samen met begeleiders Marc D.S. en Mieke B. hebben we met 18 andere fietsers en de logistieke helpers Bruno J., Jan W. en Freddy H., een prachtige trip van St-Jean-Pied-de-Port naar Santiago de Compostella gemaakt. Op de voorlaatste avond vertelt begeleider Marc D.S. over het volgende project : fietsen langs de frontlijn van WO1. 'Ik ga mee!' roept mijn Paul. WO1 fascineert ons. Niet alleen omdat deze met de nakende herdenking volop in de belangstelling staat, maar vooral omdat we op reis in mei 2012 in de Vogezen zoveel restanten van deze oorlog tegenkwamen. Soldatenkerkhoven, bunkers, overgebleven loopgraven. We beseften plots dat we eigenlijk maar zeer weinig over deze oorlog weten, en begonnen ons te documenteren. Dvd-reeks van BBC bekeken, enkele boeken gelezen. Na de ervaring van deze reis - een mooie mix met de nadruk op het fietsen maar ook tijd voor cultuur, historische weetjes, natuurpracht - is een tocht door de Vogezen en een stukje Ardennen een nieuwe uitdaging. 
