Ik heb op mijn blog expres niet veel geschreven en/of foto's en filmpjes laten zien voor wat betreft de afwijking waar Blinker aan leed. In januari 2012 werden de eerste symptomen zichtbaar van Degeneratieve Myelopathie. Een afwijking die enigszins te vergelijken is met MS bij mensen. Deze afwijking gaf GEEN pijn. We hebben gevochten (en zéér zeker Blinker zelf ook!) om hem zolang mogelijk een 'Blinker-waardig' leven te geven en we hebben alles gedaan wat binnen ons vermogen lag. Op 8 juli konden we niet anders dan hem laten inslapen: hartverscheurend. Het was echter de enige juiste keuze die we konden maken in het belang van Blinker. We zijn intens, intens, intens verdrietig en missen hem onbeschrijfelijk veel.
Er is ook een website van/over Blinker. Voor degenen die geïnteresseerd zijn in het 'wel en wee' van Blinker: www.uit-blinker.be Op deze website staan wel veel filmpjes, foto's en informatie.
Aangezien dit een blog is van Blinker en Honey samen, zal ik dit blog 'afronden' met het heengaan van Blinker. Uiteraard blijft hij online en ik hoop van harte dat veel mensen genieten zullen van alle fotoverhaaltjes. Ik zal niet stoppen, maar ik zal een nieuw blog gaan maken van/over Honey: www.bloggen.be/Honey_ons_Witje/
Voordat ik het memoriefilmpje plaats en een paar foto's, zal ik eerst nog een paar stukjes tekst plaatsen van een allerlaatste 'gesprek' van Blinker met zijn maatje Mirre. Zij hebben jaren geleden samen veel gesprekken gevoerd en ter zijner tijd zullen deze in een aparte rubriek op de website van Blinker geplaatst gaan worden.
Hey Blinker, dag maateke,
Vrouwke vertelt me net dat jij je laatste dag in de zon mag
doorbrengen, dat je daar zo van geniet. Ja makker, ik als Mechelaar kan
er niet tegen hoor, 'k blijf lekker koel binnen of in de schaduw. De
filmpjes van jouw laatste wandeltochtjes heb ik mogen zien. Vrouwke
knuffelde mij bijna plat, het was genant, en eerlijk gezegd Blinker, ik
snap écht niet waarom ze zo aan mijn
lijf hangt de laatste dagen. Ons Kunja valt ze niet lastig, ze heeft
het echt op mij gemunt. Ik ken een aantal Duitsers, waaronder Manto
& Lussi en Pasco, die zijn ook over die hemelsblauwe brug gereisd,
je gaat nog tijd tekort hebben ginds. Vrouwke blijft maar zeggen dat je
het daar zo oneindig goed gaat hebben. Makker, ik ken daar allemaal
niks van, maar onze vrouwkes zijn denk ik wel te vertrouwen in zulke
dingen hé. Ik had je nog graag wat goeie raad en tips gegeven; maar nu
krab ik me onbehouwen achter de oren hoor makker. Zolang ik je ken was
je 'de kanjer', en kijk .... je durft het aan om in je eentje de
oversteek te maken. Petje af Kanjer. Vrouwke snottert hier in m'n oor
dat ik vroeg of laat ook deze reis mag maken. Kan je mij beloven dat je
mij dan opwacht ? Ik beloof jou dat ik je laat weten wanneer het mijn
tijd is. Oh ja, onze dagboeken worden in de wereld gebracht, of
zoiets .... Manman, zal ik in m'n eentje het gelach en geroddel moeten
ondergaan, terwijl jij van daarboven in je pootje zit te proesten.
Oei, ik krijg hier onder mijn poten van vrouwke, ze wil ook nog graag
een woordje zeggen. (sommige dingen veranderen nooit hé maatje). Dag
Kanjer, dag maateke, moest je mij nodig hebben vanaf vanavond, dan blaf
je mij maar wakker; dan ben ik er voor jou hoor man ! Dikke poot van
mij. Mirre
Dag Blinker, 8 juli zal nooit meer gewoon 8
juli zijn. Vanaf nu is 8 juli Jouw Dag, jouw grote moment naar een
pijnloos en nieuw leven. Het was een voorrecht jou te hebben mogen
kennen, ik koester alle fotos en verhalen. Geniet van je laatste
zonnestralen op je Duitse vacht, en bedank je vrouwtje; ze laat jou deze
reis maken omdat je dit verdient. Het ga je goed Blinker ! Lieve knuffels.
Hé,
Mirre, wat is me dat nu? Vrouwke haalde mij uit mijn schoonheidsslaapje
en daar was ik uiteraard niet blij mee, maar toen ik hoorde dat jij er
was, was ik meteen klaarwakker en paraat. Wat gewéldig tof, dat we nog efkes onder vier hondenogen kunnen praten. Dit gaat die tweebeners niet aan, dit is tussen jou en mij, mannen onder elkaar. Straks
ga ik inderdaad nog een poosje de zon in. Ik moet zorgen dat ik nog een
beetje bij kan kleuren, want vrouwke zegt dat ik op reis mag. Jeetje
joh, hier ook zon vrouwke die niet kan stoppen met knuffelen. Ik
vermoed ook dat ze een beetje ziek is, want dat blijft maar snotteren.
Als ze zo doorgaat kan ze beter het badje van die Witte vullen met al
dat water. Ja,
mijn vrouwke zegt ook dat het kei-tof is daar aan de overkant en dat ze
er zelfs een worstjesbar hebben. Nu hoop ik wel dat het bratwursten
zijn, want ik eet natuurlijk niet zomaar een smakeloos worstje. Maar
makker, ik heb een plan! Ik ga de boel daar verkennen en reken maar dat
ik het goed zal verkennen, want een beetje kieskeurig ben ik wel. Jij
blijft dan gewoon bij je vrouwke en pas als ik alles verkend heb en ik
kan zeggen: Ja, het is hier kei-tof, ga ik jou roepen. Je
zal vast nog wel weten dat ik behoorlijk geluid kan maken, dus je moet
niet bang zijn dat je het niet zal horen. Mocht je tegen die tijd wat
minder goed horen met die flappers, dan steek ik wel een tandje bij. Wij
moeten daar samen natuurlijk wel lol gaan maken, dus wacht ik daar op
jou. Ja
joh, onze dagboeken de wereld rond, wat is me dat! Kunnen ze maar beter
mee wachten tot we allebei boven zijn, dan hoeven wij ons niet meer te
schamen en feesten wij boven wel verder. Trouwens, ik vraag me af of
onze gesprekken wel begrepen zullen gaan worden. Tenslotte waren dat
gesprekken op hoog niveau en het is maar de vraag of de intelligentie
van de tweebeners toereikend genoeg zal zijn om het te begrijpen. Maakt niet uit hè, het waren gouden tijden voor ons. Ik beloof je dat ik mijn grote bek vanavond open zal trekken als het me niet gaat lukken. Vrouwke
heeft echter iets in mijn beschaafde oortjes gefluisterd. Ze vertelde
dat er ongelofelijk veel lieve tweebeners in gedachten meegaan. Jeetje
zeg, tot op het laatste moment heb ik geen privacy meer. Beschamend hè?
Ik kan het dan toch niet maken om niet aan mijn reis te gaan beginnen.
Ze zouden me uitmaken voor watje en dat is het laatste wat een stoere
herder wil. Onthoud dat voor later, maar tegen die tijd zal ik je dat
nog wel helpen herinneren. Hopelijk zal het geen lange reis zijn, want dat zou nogal vermoeiend zijn. Ik moet natuurlijk wel regelmatig kunnen maffen. Ik
zie vrouwke ook van alles klaarmaken. Pfffft, moet ik zeker ook nog een
rugzakkie meeslepen: snackies. Oké, die draag ik wel mee. Zakdoekies.
Huh? Waar is dat goed voor? Water.
Ja, dat kan ik wel gebruiken als het warm is tijdens de reis. Nou ja,
ze zal wel weten wat ze doet, dus ik laat haar doen. Ook
heb ik opgevangen (mijn flappers werken goed hoor, ook als ik slaap)
dat ik straks nog naar een van mijn lievelingsplekkies mag gaan met
vrouwke. Het zal geen lange wandeling worden, zoals vroeger wij
saampies, want mijn pootjes willen niet meer. Dat doet raar hoor, Mirre,
das toch blijkbaar een grote fout toen ze mij gemaakt hebben. Hoe
kan ik nu vanavond gaan reizen met twee poten die niet meer mee doen?
Vrouwke zegt dat mijn poten weer super werken, zodra ik aan mijn reis ga
beginnen. Is dat niet prachtig, Mirre? Zal ze nieuwe poten gekocht
hebben? Ik maak me maar niet druk, want wat vrouwke doet is altijd goed.
Nou ja, in de meeste gevallen toch wel. Nog
maar een paar dagen geleden had ze een overheerlijk grote snack
gekocht. Ik begin er vol goede moed aan, maar niet te vreten joh! De
volgende keer probeerde ze het met een ander en dat ging er in als koek!
Niet te geloven, had ze toch eerst van die goedkope rommel gekocht
(tja, ze blijft een Hollander hoor!) en dat was niet te vreten. Kijk, de
echte, die smaken tenminste naar meer. Maar zulke foutjes vergeef ik
haar wel, dus met de reis zal ook alles zeker goed gaan komen.
En
nu makker, wil ik je nog om een gunst vragen. Wil je asjeblieft
kei-goed voor je vrouwke zorgen? En als er veel water uit haar oogjes
loopt, kan je die dan bij tijd en wijle efkes weglikken? Ja, ja, ik weet
het, dat vind je niet stoer ten opzichte van Kunja, maar dan zet je je
trots maar efkes aan de kant. Vrouwke heeft je nu héél hard nodig. We nemen geen afscheid, makker, het wordt een tot weerziens. Ferme poot van je kameraad, Blinker.
Hey
Blinker, natuurlijk wil ik alles doen om mijn vrouwke blij te zien ....
maar wat je van me vraagt is niet simpel zenne !! Ze liep hier te
dweilen als gek, het hele huis aan kant, tegen 200/u, ze lijkt wel een
kieken zonder kop.... Ik doe zo m'n best
om braaf te zijn, maar niks helpt ! Raar soms hoor, die vrouwkes van
ons !! Denk dat die zon misschien toch iéts té warm voor haar is. Zo
ken ik haar niet. Die pootjes van jou, man toch zwijg ervan, ik zit
hier ook zo te sukkelen. Voorlopig gaat alles meestal wel nog goed, al
heb ik bij slecht en vochtig weer, extra last. Maar, vrouwke heeft
afgelopen dagen niet opgehouden te zeggen dat ik ook weer springlevend
zal zijn, zodra ik aan mijn reis begin. En Blinker man !!!! Wàt ben ik
blij dat je ginds je ogen en oren goed de kost gaat geven en op
verkenning gaat ! Man je weet niet half hoe gerust ik ben, want jaja ik
ben wel een stoere Herder, maar zonder mijn vrouwke .... Vertel het
niet verder hoor makker !! Die Zwarte hier durft niet te lachen, ze
voélt dat er wat loos is en doet haar best om geen herrie te maken. Nu,
Blinker, dit doet me eraan denken .... wil jij tegen die Witte zeggen
dat ze ten allen tijde op mij kan rekenen ? Ingeval ze liever
meisjespraat vertelt, dan is er die Zwarte hé. Zoals je al zei, ons
niveau zal welllicht te hoog zijn voor die 2 spooksels. Enne, zeg tegen
je vrouwke dat je niét, met de nadruk op niét, die goedkope troep
meeneemt in je rugzak hoor !!!! Zo, nu kunnen we allebei gerust zijn,
de laatste puntjes zijn op de i gezet. Makker, tot later ! Je maatje
Mirre.
Tot slot het memoriefilmpje en een paar foto's:
Met dank aan Anneke:
Rust zacht, kanjer!
Reacties op bericht (1)
19-08-2013
Afscheid van Blinker
Af en toe kijk ik op je blog voor de avonturen van Blinker en Honey. Het was weer effe geleden maar ik schrok me een bult toen ik het triestig bericht las. Heb er de tranen van in de ogen. Heel veel sterkte toegewenst !!
19-08-2013 om 13:54
geschreven door Martine
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek