De Nationale Veiligheidsraad besliste gisteren om de maatregelen te versterken. Voor de sportsector houdt dit in dat ALLE sportieve activiteiten, ongeacht hun grootte, indoor of outdoor, privé of publiek, worden geannuleerd vanaf 13 maart middernacht tot en met 3 april. Dit betekent dat ook alle clubtrainingen en - activiteiten niet kunnen doorgaan.
Volgende rit : Zondag 22 maart in WILDERT, de" Ludo Kuppens Classic".
Na het geslaagde openingsweekend in Niel hebben we nu met Ludo Kuppens en zijn wielervrienden afgesproken in Wildert.
Een voorjaars-rit van 75 km.
Bijeenkomst dorpsplein Wildert - Essen (Sint Jansstraat tegenover nr 84 (zaal FLORA)) om 09:00
De voorafgaande dagen zag het er niet naar uit dat we in Niel
het seizoen zouden openen.Regen,
stormwind, ijzel, hagel en natte
sneeuw.Gewoonlijk blijven we bij de
minste motregen al binnen.
Maar Theo volgde de buienradar van uur tot uur.En vrijdagnamiddag stelde hij ons gerust, het
zou zaterdagvoormiddag pas beginnen regenen vanaf 13:00.
Dus op deze schrikkeldag 29/2 liep de wekker afom 07:00. De rolluik omhoog, buiten gekeken.Het is droog.Nog eens buienradar geverifieerd : geen regenbuien in het verschiet.Naar Niel dan maar.Iedereen was mooi op tijd.Klokslag 08:30 vertrokken vijf Belisol
Trappers voor een tocht van 70 km : Paul, Daan, René, Lars, Theo.
Paul (al 1170 km in 2020) en Lars (al 2300 km in 2020) namen de
kop, met de drie senioren in het wiel en uit de wind.Het is de openingsrit, dus is het ook normaal dat ons groepje moest zoeken naar het juiste ritme.Ging het soms te snel, dan werd er getemporiseerd en gewacht op mekaar. De bevoorrading op km 36
kwam zeker niet te vroeg.Goed gegeten
en gedronken, en we konden verder voor het tweede deel.
Dat ging veel vlotter! Zuidwestenwind meestendeels in de rug. De weg
was min of meer droog geblazen. Niet
overal, hier en daar overstroming en spoelde het water over de weg. Onze fietsen zullen gegarandeerd met de hoge druk moeten afgespoten.
Zonder ongelukken of materiaalpech bereikten we café den Tighel .Naar het schijnt waren er 275 inschrijvingen
voor deze René Dillen Classic.Die ook
op zondag kan gereden worden.
De kop is er af : we hebben het toch weer maar volbracht, al
voor de negende keer deelgenomen aan de openingsrit in Niel.
Op de foto : René Van Loon. Die had sinds oktober niet meer met de koersfiets gereden ! Wegens rugklachten. Nu geen problemen meer, dus vatte hij deze 70 km aan zonder training vooraf. En het lukte. Soms moest René wel even de rol lossen, maar op karakter volgde hij ons in het eerste en lastigste deel naar Merchtem.. En zoals u ziet op de foto, bij de bevoorrading, zag hij er nog stralend uit. De terugweg was gelukkig niet zo zwaar, met de wind mee terug naar Niel.
Het was aangekondigd : ideaal fietsweer bij het begin van de herfst. De talrijk opgekomen fietsliefhebbers hadden de keuze tussen een mountainbiketocht en de wegrit.
Zeven Belisol Trappers gingen op weg : Paul, Maurits, Steven, Ludo, Theo, Daan, René. Samen met een afvaardiging van onze fietsvrienden uit Horendonk. Ondanks 'Uilse kermis ' waren de Gaffelo's goed vertegenwoordigd.
In het begin een bochtig parcours. Maar dat beterde naarmate we dieper in Holland reden. Paul Proost en Maurits gaven het tempo aan. Het leek wel of ze op cruise control reden, zo'n 33 km per uur. Maar het was te doen. Goede weg doet veel. Verrassend nieuwe stroken in het parcours, naar ik hoorde ging het langs wegen die zelfs door de mannen van Essen nog nooit waren bereden. Door dorpjes met idyllische namen : Zwingelspaan, Bulkenaar, Stampersgat.
Na 25 km liet Maurits zich aan de kop vervangen door Steven. De bevoorrading was na 50 km. We hadden dan een gemiddelde van 30.4 km gereden.
We trokken ons op gang voor het tweede deel. Vrij vlug werden we voorbijgesneld door de groep van Gaffelo "A". Kurt Matheeusen, Bert Verhaeghe, Jeroen Peeters en Co. Mannen die gekend zijn als hardrijders. Paul, Steven, Ludo en René (!) pikten aan. René met uitroepteken want die was wegens rugklachten weken buiten strijd geweest, en had dus heel weinig trainingskilometers in de benen.
Ons groepje deed het iets langzamer dus. Met Gaffelo Hans Verbiest en Belisol Trapper Maurits aan de leiding haalden we een groep in uit Kalmthout. Ik denk Bessemaaiers. Die hadden het perfecte tempo om de rit rustig uit te rijden.
Aankomst in het Parochiecentrum Essen-Statie, iedereen zat buiten op het groot terras natuurlijk. Lekker in de zon werd nagekaart over de ervaringen onderweg. Ludo, Steven, René en Paul moesten zich op een rondpunt gewonnen geven tegen de snelle Gaffel-boys. Maar iedereen was het er over eens : het was een fijne rit daar in Essen.
Twee Belisol Trappers aan de start, dezelfde twee als vorig jaar : Theo en Daan.
Luc Hofman is getuige : hij rijdt met zijn ploeg de 70 km, net als T. & D. Maar hij kwam met de fiets vanuit Elversele, dat is al gauw een 20 km van Buggenhout.
Geloven of niet : dezelfde mevrouw die vorig jaar met ons reed (zie verslag 2018), parkeerde ook dit jaar pal naast de wagen van Theo. Terwijl wij voor de 70 km inschreven, koos zij voor de 120 !
We rijden heel de tijd op eigen tempo. En laten de groepen en grupetto's aan ons voorbij gaan. Het lijkt ons te gevaarlijk om mee te gaan in hun tempo. Sommigen denken echt dat ze in de Vuelta of de Tour aan 't rijden zijn. Het parcours van de Avalon Classic is best heuvelachtig: 435 hoogtemeters. Maar de weg is soms te smal voor grote groepen, en veel bochtenwerk. Bevoorrading net in de helft, na 35 km.
Het tweede deel gaat ook goed. Tegen het einde hebben we nog wat over, en kunnen we nog een paar enkelingen en duo's en trio's "oprapen". Zonder al te veel te forceren bereiken we de Platte Put. Het terrein is weer druk bevolkt, een kleurrijke bende wielertoeristen in alle maten en gewichten. De rock band zorgt voor de muzikale noot, en overstijgt nauwelijks het geroezemoes op de weide. Veel vrijwilligers ook, want we reden vandaag voor het goede doel (Avalon = tehuis voor personen met een beperking).
Tot de volgende !
ESSEN
Zondag 22/9 Essen WTC De Pomp 90 km Parochiecentrum Kerkstraat 62
De stralende zon zorgde voor een topeditie van de 'Proximus Cycling Challenge' in Bornem.
4500 deelnemers (vijfhonderd meer dan vorig jaar).
Wij, Belisol Trappers, namen voor het negende jaar op rij deel aan deze Fietsdodentocht.
Voor editie 2019 stonden aan de start : Jo, Paul, Steven, Maurits, Daan, Theo, Luc (Hofman).
René was ook ingeschreven, maar moest wegens rugpijn forfait geven.
Behalve de steps en de tandems, reden dit jaar opmerkelijk veel Speed Pedelecs mee. Die konden zich vooraan in een groep positioneren en dan als derny fungeren.
Onderweg waren wel oplaadpunten voorzien, want niet alle e-bikes kunnen 100 km aan.
Na de eerste bevoorrading op 40 km kwamen de "bergen". Ons groepje valt uit elkaar : het is nu ieder voor zich, en op eigen tempo de hellingen trotseren. Paul, Luc, Steven gaan het snelst. Jo volgde op korte afstand. Daarachter Daan. Dan Maurits en Theo. Bij de Palm in Steenhuffel werd op mekaar gewacht. Om dan gezamenlijk de "finale" te rijden.
's Avonds in Wommelgem werd dan nog de Lindenberg beklommen. Gezellig samenzijn, praten over koetjes en kalfjes, over peekes en pruimen ...
08.15u Malle. Antwerpsesteenweg 246 Parkeerplaats thv de Brandweer
Malle. Inschrijving in het lokaal van de plaatselijke fanfare, gelegen naast
de brandweerkazerne. Geen andere Belisollers te zien. Edwin pleegt een
telefoontje naar Daan: die zegt zelf niet te komen, maar weet te zeggen dat Theo
en Rene zouden afzakken. Telefoontje naar Theo: Eliane neemt op...Theo is
naar de bakker pistolekes gaan kopen... was vertrokken naar Malle, maar is - na
ultiem overleg met Rene, omwille van vermoedelijk opkomend regenweder- toch
maar terug gedraaid... Alleen dan maar voor de 85 km. Net vertrokken komt
er al een beer voorbijgejast: 32-33 km pu tegen wind... dus direct diens
achterwiel opgezocht. In de eerstvolgende hectometers pikken nog 2 andere
voorbijgesnelde coureurs aan: een treintje met 1 locomotief en drie
wagonnetjes heeft zich gevormd. Onderweg worden alzo stelselmatig groepjes
ingehaald en achtergelaten. Tot na ca 25 km, iets voorbij Wortel, de splitsing
65-85 km opdoemt. Onze locomotief slaat links af voor de 65km, trekt aan de
wissel en de drie wagonnetjes zwenken aldus naar rechts, verder de 85km. De
volgende 20km, richting Meer en Ulicoten en met nog steeds veelal wind-op, krijg
ik af toe deugddoende kophulp. Wel steeds van dezelfde compagnon, want wagon 3
laat zich steevast uit de wind in laatste positie meedrijven....tot de wind mee
gaat zitten: dan zet hij zich plots op kop en gaat de snelheid enkele kilometer
gevoelig de hoogte in : 36-38-40... Tot we een 10-koppige groep Easy-Fit
Halle/Zoersel inhalen, die zelf zon 33/34 rijden: ideaal om zo achteraan en
beschut de rit uit te rijden... Eindresultaat: Gemiddeld 31,7km over 85
km
Het was een mooie rit, met deelname van veelal plaatselijke
wielerclubs, op veelal goede wegen, zonder regen en met voor ondergetekende als
bloemeké: het (zeer tijdelijke) leiderschap in het Belisol-klassement : the
winner takes it all!