Gisterenmorgen voelde Tim zich niet zo goed : pijn onder rechtersleutelbeen en bijkomend een lelijke hoest !! Toch maar een telefoontje naar de secretaresse van dokter Van Heddeghem die hem prompt een afspraak gaf... met scan van de longen....
Mijn hart kromp samen.... wat nu weer ?....
De diagnose viel nogal mee : waarschijnlijk overgebleven lucht van het plaatsen van de Portacat ofwel een lichte ontsteking van het longvlies maar aangezien hij geen koorts had (en nog steeds niet heeft), zal het waarschijnlijk wel het eerste zijn...
Wat is het goede nieuws nu.... ik hoor het jullie tot hier denken...
Wel, de longscan liet zien dat de plekken op de longen reeds verkleind zijn....
De chemo doet dus toch zijn werk..... wij opgelucht en ook dokter Nathalie kon haar opluchting niet wegsteken....
Maandag laatste chemo van eerste kuur.... en dan geduldig wachten to t20 november op nieuws over de tumormarkers...
Het bezoek aan de oncologe was alweer geen 'goednieuwshow'....
Het K-monster vecht terug (wat hadden we nu gedacht !). We hadden gehoopt dat, na de operatie en na een intensieve chemokuur van 5 lange kuren en 1 korte, de tumormarkers spectaculair zouden gedaald zijn.... Niets is minder waar.... Ze stegen van 43000 naar 57800 !!!!!!!!!!!!!!!!
Tim keek verschrikt, ik klemde mijn kaken opeen om de opkomende tranen geen kans te geven.....
Dokter Van Heddeghem is eerlijk met ons.... da's 't minste wat je kan zeggen....
Aanstaande maandag krijgt Tim nog één korte kuur (de laatste van de eerste 21dagenkuur). Maandag 19 november start dan de 2de 21dagenkuur.... Dinsdag 20 november worden de tumormarkers opnieuw geteld en dan MOETEN ze gedaald zijn....
Indien niet, onmiddellijk nieuwe scan....
De vierde kuur staat ook al vast..... start op oudejaarsavond.....
Verslag van een bewogen dag : het plaatsen van een portacat
Dag iedereen,
Zoals jullie hier al konden lezen, vorige week maandag werd de eerste chemokuur opgestart.... Bij ons eerste gesprek met de oncologe wou Tim niet weten van het plaatsen van een portacat.... Is helemaal niet nodig, zei hij, de radioloog zei gisteren nog dat ik aders had waar hij kon op vogelpikken !
Na 6 chemodagen zijn de aders heel hard en pijnlijk geworden.... het plaatsen van zo'n poort was dus nodig... Om halftien deze morgen werden we verwacht in het ziekenhuis. Alweer werden we heel vriendelijk ontvangen door het verplegend personeel van de dagkliniek chirurgie ditmaal....
Tim was heel zenuwachtig.... en alhoewel hij het niet luidop zei, alles aan hem verried dat hij bang was.... Toen ze hem om kwart voor 11 kwamen halen zag ik een glinsterende traan vallen..... Machteloos en verdrietig bleef ik achter.... Gelukkig had ik schoolwerk meegenomen, de ideale manier om mijn gedachten wat te verzetten... De bemoedigende woorden en een lekker kopje koffie deden deugd....
Nog wat slaperig van de verdoving werd hij rond 13 u teruggebracht.... 'Nu ben ik een echte kankerpatiënt' waren zijn eerste gefluisterde woorden.... ze sneden door merg en been.... mijn moedige jongen liet even in zijn bange hart kijken.... vraag me af of hij besefte dat ik het gehoord had..... tegen half 4 mochten we naar huis.... 'Hopelijk vanaf nu alleen nog goed nieuws', met deze quote nam hij afscheid van de verpleegsters....
Thuis was papa Jan te vinden achter het kookfornuis..... Mmmmm, wat ruikt het hier lekker, is 't bijna klaar, ik heb reuzehonger.... Jan straalde.... onze jongen ten voeten uit ! En 't heeft hem gesmaakt....
Op dit moment kijkt hij naar de voetbal.... en hij ziet er goed uit....
Ik ben doodmoe, heb het gevoel alsof ik een marathon gelopen heb, al mijn spieren doen pijn.....
Donderdag op controle bij dokter Van Heddeghem..... Hopelijk vanaf nu alleen nog goed nieuws....
