Beste mensen, ik (Jan) moet opgeven, na slechtst 6 dagen.  Mijn tikker kan het niet meester, ‘k ben te vroeg vertrokken.  Na overleg heeft Geert besloten ook terug te keren.  Verslag van de terugreis en de resterende dagen komen zeker nog op onze blog, dus bijf ons nog even volgen.

Jan

08-09-2015, 09:37 geschreven door Geert & Jan  

Voor één maal vertrekken we over een praktisch vlak stuk, naast een kabelend beekje, je waant je in de Ardennen.  Via de nodige up’s en downs bereiken we eerst het dorpje Bolibar, vanwaar de voorouders van Simon Bolivar vandaan komen, en dan het klooster van Zenarruza (ook een albergue, zie foto).  Hier heb ik een kleine ‘tegenslag’, mijn fototoestel valt zonder nafte, dus moet Geert bijspringen.

Niets is normaal op een camino, dus ook vandaag wacht ons nog een minder prettige verrassing: de jeugdherberg in Guernica zijn ze aan ’t verbouwen, en de albergue is juist deze week gesloten.  Er is nogal wat volk op gang dus ’t wordt zoeken.  Een medepelgrim geeft ons de naam van een slaapgelegenheid, dus wij op zoek.  We vragen de weg aan een polizia, doch die stuurt ons de verkeerde kant op.  Dan maar naar ’t bureau van toerisme en een hotel opgezocht.  ’t Is wel prijzig, maar beter dan niets.

Wat ook opvalt in Spanje, en speciaal hier in Guernica is het ongelooflijk aantal jonge kinderen (zie foto in bijlage), de pleinen in de stad lijken wel speeltuinen.

Bijlagen:
Dag_5.zip (325.6 KB)   

Zoals gewoonlijk ben ik vroeg wakker (5h30).  Mijn laptopje gepakt en naar buiten getrokken.  Gelukkig regende het niet.  Naast het station is er een bank met een tafel, perfect voor mijn doel: wat verder ‘bloggen’

Ook vandaag vertrekken er enkele pelgrims vroeg.  Daar wij een zware tocht voor de boeg hebben (Arno is mijn vriendje niet) is het de bedoeling om rond 8h te vertrekken.

Om 7h beginnen inpakken, een tas koffie aan de overkant van het station en wat fruit aangeschaft.  Als toegift begint het te regenen, dus onze backpak en onszelf ingepakt.

Op het programma: twee beklimmingen, waaronder de Arno, een joekel van 500m (z-cup).  Bijkomend, volgens de dame aan de info te Deba komen we onderweg niets tegen (eten of drinken), behalve een restaurant na 5km, gelukkis is ze fout.

Na de eerste beklimming komen we aan ’t restaurant (dat nog gesloten is, maar dat maakt niets uit), en ook een bar annex albergue, maar ’t is nog te vroeg, dus we trekken verder.

Na 10 km: onze z-cup (zie foto).  Aan de voet is er een mooie bar (zonder elektriciteit, ’t is met kaarslicht te doen), dus even gerust en dan op weg in de gietende regen, Arno klein krijgen.  Naar boven over een betonweg (gelukkig maar), en het laatste stuk over onverhard terrein.  Ik kan je verzekeren dat dit geen lachedingetje is.  Mijn tikker is hier fel te keer gegaan, en ik moet dikwijls een korte pauze inlassen.

Verder getrokken (in mijn geval een deel gesukkelt, bedankt voor het geduld, Geert) tot ons einddoel.

Ik zit zo diep dat Geert alleen op zoek gaat naar een albergue (we hebben besloten een prive-albergue te nemen, ’t is duurder, maar beter), met wifi.  Ik stop in een bar, maar ’t blijkt een dubieus geval, aan de toog een stoned man, die zelfs zijn joint verkeerd in zijn mond stak, doch ‘k moest wachten.  Van de nood een deugd maken, en een goeie pint gaat er altijd in.

Nadat Geert terug is, zijn we naar de albergue getrokken, en het gewone stramien.  Wel al onze was gedaan, want hier is er een droogzwierder, waardoor alles sneller droog is.

Bijlagen:
Dag_4.zip (322.3 KB)   

Deze morgen ben ik vroeg wakker (5h30), en gewapend met mijn laptop heb ik het terras bezet.  De trip van gisteren uitgewerkt, doch die moet nog doorgestuurd worden.

Rond 6h30 (het is nog donker) vertrekken de eerste pelgrims reeds, ik vraag me af wat je doet, je ziet met moeite waar je loopt.

Ontbijt in de albergue, lekker vers stokbrood (’t is nog warm), fruit (we hebben er een deel meegenomen voor onderweg), lekkere koffie, ….

Het traject laat zich volledig omschrijven zoals de vorige, een afdaling, steile klim, moeilijk begaanbare weg, bla, bla, bla, … dus vanaf nu nog enkel de bijzonderheden.

Wel nog een bijzondere ontmoeting met een ezel, ’t is een alternatief  (zie foto in bijlage)

Te Zarautz hebben we moeten beslissen welke weg we nemen, de bergen in (zoals Geert 2  jaar geleden), of een alternatief langs de kust.  Uiteindelijk is de keuze op de kust gevallen, wat achteraf een wijze beslissing blijkt te zijn (we zouden te laat in Deba zijn), doch op den duur wat eentonig wordt.  Als compostelaganger wil je afwisseling, en geen kilometers kustweg.

Te Getaya terug de wildernis in (over een weg die opnieuw geasfalteerd werd) en verder tot Zumaya, waar een kort middagmaal en verder naar Deba.

Onderweg nogmaals moeten kiezen, kust of bergen, doch nu hebben we bergen gekozen (half goed).

Op dit zwaar traject is er nog een kleine verrassing, cider.  Een boer bied cider te koop aan (€ 2.50 de fles), Geert wist het van de vorige keer.  Twee problemen:
- er waren geen volle flessen meer over, enkel een kleine halve.
- de cider was veel te warm.

Het  venjjn zit hem in de staart, de albergue is met de trein vertrokken.  Je moet je aanmelden in het bureau van toerisme te Deba, en dan naar de albergue gaan.  Wij op pad naar waar de albergue vroeger was (liften en steile klim), doch die is gesloten. In moeilijk Spaans aan enkele arbeiders gevraagd waar de albergue nu is, ’t blijk in het stationsgebouw te zijn, op de bovenverdieping, dus terug naar beneden, in het zweet onzer aanschijns.

Avondmaal (een teleurstelling, salade die leert zwemmen, vettige frieten, …) en uiteindelijk boeken toe.

Bijlagen:
Dag_3.zip (355.5 KB)   

Na onze trip van gisteren, 30km waarin we kennis gemaakt hebben met de camino (en eerst besloten hadden er maar een stuk of 18 te doen), hebben we besloten het vandaag wat kalmer aan te doen, tot Orio, een 14-tal km.

We zijn pas laat opgestaan (7h30), en na ons klaargemaakt te hebben (gelukkig ons wel kunnen wassen) en een tasje koffie uit de automaat zijn we vertrokken, eerst naar de bar van gisteren voor een (twee) goede tas koffie en een koffiekoek.  Definitief vertrokken rond 9h30.  Onmiddellijk een steile klim (arm tikkertje).  Dan verder via een drukkere baan (toch 7 auto’s en een bus gezien), en een rustige asfaltweg verder getrokken, steeds met het geruis van de zee en koeiebellen (eerst dachten we in Oostenrijk te zijn).  Op dit gedeelte hebben we ook een bijzondere stempel veroverd (zie foto).  Na nog enkele kilometers over verharde wegen komen we aan bij de bar ‘Barasador Nikolas’, het moment (11h20) om een rustpauze in te lassen en wat te eten, maar …. (Nicolas, da’s mijn kleinzoon van 2 jaar,  wat doe je ons aan?) Dan maar verder getrokken, hopende op een bank verderop.  Gelukkig komen we een bronnetje tegen met drinkbaar water (doch zonder bank).  Na een korte rust en een slokje echt water uit het Baskenland zijn we verder getrokken.    Over hoofdzakelijk onverharde en moeilijk begaanbare wegen hebben we onze tocht verder gezet (je hebt trouwens geen keuze, wil je je doel bereiken).  Toch uiteindelijk na een 10-tal km en bankje tegengekomen (jammer dat ik geen foto heb).  Hier zijn we ook op het hoogste punt van onze trip van vandaag, een 300m, na 10 km wandelen.  Nu kan het enkel bergaf, want we hebben maar 3 km meer te gaan.  Het is BERGAF, zeer steil en over een met rotsblokken verhard (is het natuurlijk of aangelegd?) terrein.  Uiteindelijk via een grotere weg, en na een duik onder een autosnelweg, en een steile klim (deze zijn in reclame hier, 1 kopen en 10 gratis) komen we aan in Orio.  Gelukkig weet Geert waar we moeten zijn, dus zonder problemen de albergue gevonden.  Twee Amerikanen (uit Boston) die voor ons waren zijn eerst afgedaald naar het dorp (steil bergaf, dus terug steil bergop) om hier aan te komen, zij waren niet zo ‘happy’.

Na ons wat opgefrist te hebben, en, het belangrijkste, onze rugzak afgegooid te hebben, zijn we ook afgedaald, want onze maag maakte van haar oren (hoe doe je dat?).

Eerste opdracht: iets te eten.  Onze zoektocht hier levert een prachtige bar op, waar, je raad het nooit, we vis (vraag niet welk  merk) gegeten hebben, zéér lekker.  Bij ons kunnen de zogezegde ‘chefs’ niet koken, ze moeten eens naar hier komen, eenvoudig, niet duur en lekker

Na het eten het dorp een beetje verkend, en terug bergop naar de albegue. 

Het avondmaal, eerst erwtensoep en dan kip met rijst, hebben we genoten met de andere gasten in de albergue en rond 22h: boeken toe en bedjestijd. -

Bijlagen:
Dag_2.zip (288.9 KB)   

Vroeg opstaan? Geen keuze, rond 6h20 kwam de hopitallero het licht aandoen in onze ‘garage’, en iedereen is natuurlijk direct wakker.  Na ons klaargemaakt te hebben (de wasgelegenheden hebben we te laat ontdekt, er was een ‘geurtje’ aan ons), enkele tassen koffie gedronken (die was best lekker) en een summier ontbijt op stap.

Vertrokken rond 7h, eerst door een prachtig stukje natuur en dan een grote klim, dwars door het bos.  Op een bepaald ogenblik zelfs dwars door ‘boswerken’, met een zeer moeilijk begaanbare weg tot gevolg (kapotgereden)

Op het einde van de klim kwamen terecht bij een kerk, het ‘Santuario de Guadalupe’ waar juist een grote plechtigheid ten einde was.  Voor ons ook de eerste grote rustpauze, na 5 km klimmen. (welkom banken, geen met geld, enkel om op te zitten).

Na een moeilijk parcours (steile klims, moeilijk begaanbare wegen, een ZEER steile afdaling, ik was er in ieder geval ‘kapot’ van, bereiken we uiteindelijk de ‘Pasajes de San Juan’, na 18 km stappen.  Hier hebben we geprofiteerd van een parchtig dorpsplein, en een bar, waar ze heerlijke tapas hadden (smullen maar).

 Nu volgt het lastigste (maar da wisten we niet !!).  Eerst een overtocht naar de andere kant van ‘t water (waar ’t gras zogezegd groener is), en dan via de dijk tot het einde.  Nu begint het plezier, een steile en moeilijk begaanbare trap (mijn ‘tikker’ kwam verscheidene malen in opstand) tot boven, waar ons gelukkig een bank opwachtte.  Verscheiden pelgrims hadden hetzelfde idee: tot rust komen.

Ons einddoel is uiteindelijk Santiago, dus we moeten verder.  Via kleine stukken asfalt, boswegen en de nodige Up’s en Downs bereiken we rond 15h de albergue ‘Deway’, na 22km (op de berg Ulia)’.  Door het vroege uur trekken we verder (wat later een verkeerde beslissing blijkt te zijn).  Eerst nog een klim (die niet voorzien was, die moeten ze afgraven) en door een prachtig bos zakken we af naar San Sebastian.  Nu spelen de weergoden ons parten, en uiteindelijk komen we in de jeugdherberg van San Sebstian aan rond 17h (voorzien 16h), in de gietende regen en met veel licht- en klankspel.  Gelukkig is er nog plaats.

Onze was gedaan, gedoucht,  ..  Daar we hier inernet hadden hebben we ook geskypt met onze dames (eentje is er zelfs jarig) . Uiteindelijk iets gezocht om te eten. Op aanraden van de sympathieke verantwoordelijken een gezellige bar gevonden, waar we een ‘playa de dia’ (dagschotel, niet uit de kampioenen) gegeten hebben.  Eén goede raad, als je hier ooit verdoold loopt, eet vis, altijd goed.

Daarna ons bed opgezocht, en dag 2  wenkt.

In bijlage:
- nog enkele sfeerbeelden
- de onbewerkte afgelegde weg (track).

Bijlagen:
Dag 1.zip (3.1 MB)   

Spijtig genoeg is het niet alle dagen mogelijk de blog bij te houden, doch we doen wat we kunnen.

In de morgen is Filip ons komen ophalen (Geert en Chantal waren reeds mee).  Naar Rijsel gereden (Lille Europe), natuurlijk met de nodige perikelen (wegomlegging), doch toch ruim op tijd voor onze trein.  Te Rijsel op tijd vertrokken.  Het was wel een bloedhete dag, want te Angoulême ben ik even uitgestapt, en de hitte viel op mij.  Gelukkig was de clima op de trein in orde.

Naar goede gewoonte heeft een trein de nodige vertraging, dus ook in La Douce France.  Aangekomen met een vertraging van 35’ (voorziene aansluiting 1h) zagen we ons eerste glas wijn aan onze neus voorbijgaan.

Aangekomen te Irun de Albergue opgezocht (Geert kende de weg), en ons geïnstalleerd.  Door de grote drukte was het nogal hectisch, maar we hadden een bed.

In Irun een avondmaal zoeken was een hele opdracht (bijna geen mogelijkheden), maar ’t is ons toch gelukt.  Dan naar bed, want morgen is het een drukke dag.

01-09-2015, 17:48 geschreven door Geert & Jan  

Nog een 12-tal uren, en We zijn d’er mee weg!!!.  Mijn rugzak heeft last van ‘overgewicht (± 12.5 kg, droog), doch da’s de schuld van die laptop, 1400 gr voor de laptop, met alles d’erop en d’eraan een goede 2 kg.  Je moet er wat voor over hebben, is’t niet?? (of anders geen blog)

Morgen (zondag 30/08/2015) komt Filip ons ophalen en dan trekken we naar Rijsel, het grote avontuur tegemoet.

Foto: mijn (jan’s) rugzak.

29-08-2015, 20:40 geschreven door Geert & Jan  

24-08-2015, 00:00 geschreven door Geert & Jan  

Enkele dagen geleden heg ik een bericht ontvangen ontrent 2 medewandelaars: Marc en Anne zijn ons voorgegegaan via de ‘Francés’.  Hierbij hun ervaringen en foto’s. 

Ook voor ons (Geert en Jan) verstrijkt de tijd snel.  Ondertussen alle bagage reeds verzameld,  documenten (reservaties, …) en de rugzak al eens ingepakt bij wijze van ‘proef’.
Rugzak Jan: ±12 kg (inclusief laptop om de Blog bij te houden)
Rugzak Geert: ± 8.4 kg

Vrijdag 21/08 zetten we de laatste puntjes op de i en dan ...

Jan

 Marc & Anne deden de Camino Francès

De Camino van ASTORGA naar SANTIAGO DE COMPOSTELLA (zo'n 260km) is een onvergetelijke bedevaartstocht geworden.

De vriendschap van de groep, de natuur, de km's stappen, de blaren en spierpijnen ,   allemaal dingen die "jawel" zeer goede herinneringen zijn aan onze 10-daagse wandelvakantie !

Chapeau voor de echte pelgrims met rugzak volgepropt met al hun hebben, die nog heel wat grotere afstanden afleggen (mensen tegen gekomen die al van 15/4/2015 op weg waren van net onder Utrecht, over Scherpenheuvel, door Frankrijk om uiteindelijk Santiago te bereiken) !

De volledige fotoreportage is klaar, wel eventjes tijd maken om te bekijken (bijna 300 foto's). Standaardtijd per foto = 3 sec., maar dat is wat rap, kan gewijzigd worden door over de foto te gaan en onderaan verschijnt een balk waar de tijd kan aangepast worden naar bijv 5 sec. Veel kijkgenot !

Ontvangen van Marc Masselis.

Bijlagen:
https://picasaweb.google.com/116692427218128696627/717Juli2015AstorgaSantiagoDeCompostela10dWandelvakantie?authkey=Gv1sRgCPLo64SCoImepwE#slideshow/6176621764467717458   

19-07-2015, 00:00 geschreven door Geert & Jan  

15-07-2015, 22:07 geschreven door Geert & Jan  

Bijlagen:
pelgrimszegen_2015.pdf (1.7 MB)