25/01/16 - 05u00 Bron: WSJ
Syrische vluchtelingen op het balkon van hun appartementje in de Duitse stad Zwickau. © ap.
Amer is 30 jaar en komt uit de Syrische hoofdstad Damascus. Hij verkocht al zijn bezittingen in thuisland Syrië en verhuisde in oktober met vrouw en kind naar veiligere oorden: Duitsland. Nu, vier maanden later, wil Amer het liefst terugkeren naar zijn geboorteland. "Ik verhuisde naar Duitsland omdat iedereen zei dat het er een paradijs was. Nu heb ik spijt van die beslissing," vertelt Amer aan de Amerikaanse krant The Wall Street Journal.
Nog 750 vluchtelingen wonen in tenten in een opvangcentrum in Hamburg. © epa.Eenmaal in Duitsland, hoopte Amer in een huisje te kunnen wonen en geld te kunnen lenen om een eigen zaak op te starten. Het was een grote teleurstelling toen hij een kille kamer kreeg in een oud administratief gebouw dat was omgetoverd tot opvangcentrum.
In 2015 verhuisden meer dan een miljoen vluchtelingen naar Duitsland. Velen onder hen hadden hoge verwachtingen en zijn nu teleurgesteld: Ze krijgen minder steun dan gedacht, er is weinig kans op een job en ze hadden verwacht beter behandeld te worden in de immigratiekantoren.
Vast in het asielcentrum
Angela Merkel, de Duitse bondskanselier, zei eerder dat "werk" de beste manier is om je te integreren, maar heel wat migranten - en vooral diegenen die ongeschoold zijn - geraken maar niet uit dat asielcentrum. Ze hebben moeite om een eigen huis en een job te vinden.
Het eerste probleem is de taal. Het Duits is niet makkelijk om onder de knie te krijgen. Als je geen Duits spreekt, is het moeilijk om aan werk te geraken. Zonder een eigen inkomen kan het maanden duren voor ze zich wat kunnen settelen en misschien wel jaren voor ze hun familie kunnen overbrengen.
Een moeder en haar baby worden gefotografeerd tijdens de registratie bij hun aankomst in de Duitse stad Freilassing. Ze reisden per trein van Oostenrijk naar Duitsland. © epa.Statistieken
Keren vluchtelingen op eigen kracht terug naar hun land van herkomst, worden ze niet opgenomen in de statistieken. Krijgen ze hulp van het programma van de International Organization for Migration - die de terugreis betaalt voor mensen die zelf de kosten niet kunnen dragen - dan houdt het Duitse immigratiekantoor de cijfers wel bij.
In 2015 keerden 37.220 mensen via zo'n programma vrijwillig terug naar hun land van herkomst, terwijl dat er maar 13.574 waren in 2014.
Cultuurverschil
Reem bijvoorbeeld is een jonge, Syrische vrouw die een paar maanden geleden naar Duitsland reisde. Ze wilde zo snel mogelijk haar zoontje van 4 overbrengen. Toen ze te horen kreeg dat dat mogelijk maanden en misschien wel jaren zou kunnen duren, barstte ze in tranen uit. "Ik kan zo lang niet wachten, hij is ziek," snikt Reem.
Ook de cultuurverschillen zijn een groot probleem voor vele vluchtelingen. Het zoontje van Amer botste tijdens het televisiekijken op een erotisch programma. Dat was voor Amer de bevestiging dat hij zich nooit zou kunnen aanpassen.
Terugkeren naar Syrië is niet vanzelfsprekend. Amer en zijn vrouw zijn bang dat ze bekeken worden als tegenstanders van het regime omdat ze hun land uitvluchtten.
