De morfine helpt wel goed. De pijn in de mond is quasi verdwenen. Nog enkel bij het slikken heb ik last. Vervelend is nu ook de braakneigingen die af en tot opduiken ondanks het feit dat ik daartegen al een middel krijg. Door het feit dat ik me de laatste dagen minder goed voel, lig ik ook meer op bed.
Moest deze nacht minder dikwijls uit bed. Daardoor kon ik ook beter slapen waardoor ik minder de last voelde bij het slikken. Slikken en zelfs praten beginnen moeilijker te gaan. Om het draaglijker te maken krijg ik deze morgen een infuus met Contramal, een pijnstiller. Om toch nog iets te kunnen eten bij het ontbijt snij ik van m'n boterhammetjes de korsten af en stop ik het kruim even in de koffie. Wel niet echt beleefd maar het helpt toch om ze naar binnen te werken. Ondertussen is de pijn bij het slikken ook afgenomen. Gelukkiglijk. In de namiddag krijg ik echter opnieuw meer last bij het slikken met daarenboven een pijnlijke tong en gehemelte. De dokter beslist om met morfine te starten om de pijnen te verzachten. 's Avonds komt daarbij nu ook nog koorts. Met Perfusalgan, een koortswerend middel, neemt deze echter opnieuw vlug af. Ik denk dat ik nu wel degelijk in een minder goede periode ben beland, zoals de dokter al eerder voorspeld had..
Dag goed begonnen, vrij goed geslapen. Vandaag krijg ik m'n laatste kleine chemio waarbij ik weer ijsblokjes in m'n mond moet laten rondgaan. In de namiddag opnieuw een zakje bloed gekregen. Hemoglobine en bloedplaatjes waren al gestegen in vergelijking met gisteren, wellicht dankzij de transfusie van gisteren. Kreeg deze namiddag te horen van de dokter dat voor de meeste patiënten de moeilijkere periode pas begint kort na de derde kleine chemio. Dat betekent dus morgen, overmorgen? Deze avond kreeg ik al meer keelpijn en last bij het slikken. Ook m'n temperatuur is lichtjes hoger in vergelijking met de dagen voordien alhoewel er nog niet echt sprake kan zijn van koorts.
Toen ik deze morgen wakker werd had ik onmiddellijk het gevoel dat ik fitter was dan de vorige ochtend. Later op de dag bleek dan ook dat m'n hemoglobine opnieuw was geklommen. Wellicht daardoor? De keelpijn die ik de nacht voordien heb gehad is in de loop van de dag gelukkiglijk verminderd. Vandaag heb ik dan ook veel langer op de portable zitten tokkelen dan de dag voordien. Voor de rest is er niets nieuws onder de zon. Het is afwachten geblazen. Medicatie wijzigt nu niet meer. Tenzij ik natuurlijk zou af te rekenen krijgen met koorts. Vanaf dat ogenblik komt er zeker en vast antibiotica.
Sinds gisteren al heb ik een eigenaardige smaak in de mond die maar niet weg te krijgen is. Het enige dat even helpt is een Fruitella-snoep in de mond laten smelten. Even in de mond gekeken. Bah, m'n tong ziet er niet mooi uit. Aan de dokter gevraagd : door de bestraling werken de speekselklieren niet naar behoren. Vandaar dat m'n tong zich niet normaal reinigt. Binnen een paar weken zou dit moeten opgelost zijn. Bij het onderzoek van m'n mond ook schimmels ontdekt. Normaal, door m'n lage weerstand (nog 40 witte bloedcellen/mm3). Daarvoor wordt ook weer een infuus voorgeschreven. In de loop van de dag krijg ik wel meer last om te slikken, achteraan in de mond. Verergert zelfs nog tijdens de nacht. Vandaag volede ik me ook minder fit. M'n hemoglobine staat trouwens ook lager (7,9). Daarvoor krijg ik trouwens deze avond nog een bloedtransfusie om dat opnieuw op te krikken.
Vandaag 2de keer kleine chemio waarbij ik dan een 40-tal minuten blokjes ijs in m'n mond moet zien te houden. Jammer dat het steeds vrij dikke blokjes zijn. Voor de rest is er niets nieuws te vertellen. De baxters en pompen worden regelmatig gevuld en lopen rustig verder. De nachten nog altijd onderbroken door het veelvuldig moeten opstaan zodat ik 's morgens me steeds niet uitgeslapen voel.
