Zoals Sarina voor mij, wil ook ik graag mijn mening geven
over ons avontuurlijke weekend :D 2 vrouwen op pad, alleen gelaten door onze
mannelijke krachtpatser! Één ding kunnen we wel met 100% zekerheid zeggen,
Poolse treinen, OH BOY! Intercity is
niet hetzelfde als interregio, maar hoohoow, vindt dat maar eens uit als
toerist! Gelukkig kon de conducteur ons alles vriendelijk vertellen in het
Engels ( niet dus!) Ook ging de trein vrij traag ( wat vrij lastig is als de
reis sowieso al 5u23 duurt!). Maar de sympathieke vrouw in onze coupé ( Harry
Potter trein) kon ons, na een melding door de parlefon, melden dat dit kwam
doordat er weinig geld was. Waren wij even gerustgesteld zeg. Eens aangekomen,
merkten we dat het treinstation toevallig uitkwam in een winkelcentrum. Mmh,
geef toe, als je kan kiezen tussen Poolse worsten als souvenir of een toffe
Poolse handtas, is de keuze snel gemaakt! Dus na even geshopt te hebben en eens
niet Pools gegeten te hebben, gingen we op zoek naar ons Hostel. Deze zoektocht
viel uiteindelijk goed mee en we hebben dat snel gevonden. Krakau is ook toeristischer en iets meer mensen kunnen
Engels, wat handig meegenomen is met ons handjevol Pools. Aangekomen in ons
hostel, waren we blij te zien dat onze kamer met 4 nog leeg was en we met een
beetje geluk de enige overnachters gingen zijn die nacht. Hoera! Om dan toch
nog eens buiten te komen zijn we de stad wat gaan verkennen, restaurantje
gedaan (met een michelinster!), al kon je hier nog steeds voor 9 euro een
hoofdschotel bestellen. Sja, voor dat geld kon er uiteraard wel een dessert af
(miihii!). Na nog wat rondgekuierd te hebben in de straatjes van Krakau zijn we
huiswaarts gekeerd, we moesten de volgende dag fris zijn om naar Auschwitz te
gaan. Ik voelde mij op de terugweg naar het hostel wel even in Lloret. You want
party? Delicious cocktails inside! Héél erg grappig,maar moeilijk te ontwijken,
dus deden we maar alsof we Chinees waren en liepen we door.
Die nacht sliepen we hélemaal alleen in onze mooie hostel
waar we maar 7 euro voor betaald hebben! :D
De volgende ochtend kwam er toch wel wat stress. Onze tour
in Auschwitz was geboekt via een organisatie die u met een airconditioned
minibus komt oppikken aan u hostel. Allemaal heel erg fijn, jammerlijk genoeg
hadden we betaald met paypall en kan dit wel eens lang duren. Dus stonden we
helemaal niet op de lijst en aangezien de mini van minibus wel echt serieus mag
genomen worden, was er dus geen plaats voor ons. Wij héél erg teleurgesteld! De
vriendelijke vrouw van het hostel vertelde ons dat er ook bussen rijden vanuit
het centrum. Dus hebben we het er maar op gewaagd. Daar aangekomen hebben we de
bus gehaald die binnen 4minuten ging vertrekken ( straf!). Na een uurtje zijn
we daar aangekomen, zijn we aangesloten bij een groep met een gids en hebben we
Auschwitz en Birkenau bezocht. We hadden eerst getwijfeld om een gids te nemen,
maar uiteindelijk zijn we er echt heel gelukkig om! Heel veel dingen zijn
vervallen of niet opnieuw opgebouwd en dan kun je er als buitenstaander eigenlijk
niks van maken. Het was een unieke ervaring & kwerd er toch koud van
vanbinnen. Met de bibber nog op ons lijf hebben we een bus genomen die niet
eens op de lijst met busuren stond ( Polen en openbaar vervoer, sjongejonge :D)
.
Aangekomen in het station hebben we nog snel iets niet Pools
gegeten en zijn we naar ons hostel vertrokken. Het grappigste moment van de 3
weken was toen wel op de tram richting ons hostel. Er stapten 2 jongens op die
er tot onze verbazing héél goed uitzagen ( Poolse mannen zijn zo onze types
niet). En aangezien het al een gewoonte was geworden om over mensen te praten
waar ze bijstaan, aangezien ze dit toch niet verstaan ( hihihi) was het ook nu
weer zo. Ik meldde aan Sarina dat deze 2 kerels toch wel best de moeite waren.
Sarina moest dit beamen. Waarop ik dan weer zei dat het wel erg grappig zou
zijn als ze ons toch zouden verstaan ( wat in die 2 weken nog nooit voorgekomen
was). Wij alletwee aan het lachen tot we opmerkten dat de taal die die jongens
spreken wel écht geen Pools was. Tiens, even beter geluisterd en van de 1ste
kerel was het niet af te leiden, maar van de 2e jammerlijk genoeg
wel. HOLLANDERS IN KRAKAU! Gelukkig hebben ze ons niet gehoord, omdat ze
waarschijnlijk ook geen complimentjes verwacht hadden van 2 Belgische meisjes
in een Poolse tram. Manman, toen ze dan ook nog eens afstapten aan onze
tramhalte was het vol jolijt. Sja, twee vrouwen op stap en dan krijg je
zon toestanden. Het plan was om nog het nachtleven in te duiken, maar wegens
wat slaapgebrek hebben we het niet gedaan en hebben we gezellig gebabbeld. Tot
om 12u onze eerste medeovernachter binnenkwam. Een man rond de 35 ( zo hebben
we dat ook eens meegemaakt). Wij slapen vredig, als ineens tegen 5u een koppel?
binnenkomt, begint te douchen en dan heel luidruchtig slaapt. Het was me de
nacht wel. Smorgens zijn we dan tegen 11u op de trein gestapt richting Wroclaw.
Eindelijk aangekomen hebben we ons nog eens tegoed gedaan
aan een heerlijke pasta (muhaha Esli!) Hierna op zoek naar een taxi, aangezien
bussen op zondag sowieso niet rijden en eentje richting Jaszkotle werkelijk
onvindbaar is. Toen zijn er enkele problemen opgetreden.
1 Taxis rijden op zondagen aan 50% meer L 2 de eerste 2 taxis
die we aanspraken, hadden nog nooit gehoord van Jaszkotle ( en nee, onze
uitspraak is niet zo uitermate slecht!). & GPS is daar als taxichauffeur
blijkbaar geen must have. Gelukkig hebben we dan toch een sympathieke man
gevonden die wel een gps had en ons veilig heeft afgezet. Hij heeft ons zelfs
korting gegeven, omdat we studenti waren en gewoonweg sympathiek ;)?
Het is nu donderdagavond, dus morgen onze laatste dag. Het
zijn gemengde gevoelens. Ergens wil ik graag terug naar huis, maar er zijn er
hier toch enkelen die mij hartzeer gaan bezorgen alsk moet afscheid nemen.
Sommige hun schattigheidsfactor is gewoon niet te beschrijven. Één lach en je
smelt. Het grootste hoogtepunt thuis zal wel Belgisch eten zijn. Vlees met
structuur, here I come! :D
Morgen onze presentatie en een laatste dag therapie geven.
Ook zal onze evoluatie plaatsvinden. Spanneeeeend!
We zijn al half in onze allerlaatste week en dat wilt zeggen dat we eigenlijk al aan het aftellen zijn om weer naar huis te komen.. langs de andere kant besef ik ook dat ik mijn 2 volgpatiëntjes ga missen, want hun schattigheidsfactor is heel erg hoog! Misschien toch maar proberen om er stiekem ééntje mee te smokkelen =D? Vrijdag krijgen we onze evaluatie en geven we ook een Ppt-presentatie over onze volgkindjes en wat we er de voorbije 3 weken mee hebben uitgespookt.
Onze trip naar Krakau is zelfs zonder den Esli gelukt en ondanks enkele problemen met het Poolse openbaar vervoer goed afgelopen.. Girlpower alom! We deden de nodige shopping, aten McDo omdat dit toch wel het makkelijkst te bestellen bleek.. denk: Big Mac Menu Please :D en natuurlijk zagen we ook Auswitchz, wat een speciale ervaring voor mij was.. het gaf een best raar gevoel om daar te lopen maar ik ben blij dat ik het gezien heb.
Foto's van onze trip volgen nog (waarschijnlijk via facebook ;) )
Hier nog even een update, aangezien we toch weer een week en half hier zijn. Het lijkt alsof we hier al maanden zitten.
De stage gaat zijn gewone gangetje, opstaan om 7u, helpen de kindjes eten geven om 7u30. Heerlijke pap met grenadine in of een lekker boke met choco, jammiiee! Ik heb vandaag ook eindelijk een kindje gevonden dat er niet langer dan 5 minuten over doet om een stukje boterham op te eten, HALLELUJA! Dan, na de snoet proper te maken en de tandjes gepoetst te hebben, mogen ze naar de 'playroom' en gaan wij ontbijten. De pistolets, hardgekookte eitjes en warme melk staan ons dan al op te wachten. Om 9u, gaan we ons eerste kindje halen voor de individuele therapie, er zijn hier ongelooflijk veel materialen om mee te werken. Verf, plasticine, glitters, schommel, snoezelruimte, revalidatieruimte, ballen, puzzels, kussens veel te veel om op te noemen eigelijk. Dan is het second breakfast (2x ontbijten, sjongejonge) en krijgen ze een papje, yoghurt, rare stengels die lijken op cheetos maar dan lang en veel lichter. Hierna mogen we ook even chilen en gaan we altijd even kijken of er id koelkast iets gezet is door de bevallig dames van de keuken. Het meeste is wel overtijd, maar misschien iets typisch Pools? :D Dan is het tijd voor individuele therapie voor ons andere volgpatient, dit dan tot de middag. Dit is meestal van half1 tot 13u, maar ik heb er al tot 20na gezeten, omdat mijn 2 volgpatienten zelf kunnen eten en ik dus hun niet moet helpen en eentje met slikstoornissen fzo moet eten geven, yes! :D
Hierna is het altijd hopen dat we toch niet helemaal hetzelfde te eten zullen krijgen als de kindjes, want amai :D er verschijnt hier nogal wat op hun bordjes! Vandaag hadden ze pasta meeeeeet aardbeiensaus! Beetje vreemd, niet ? :D Gelukkig hadden wij frietjes (yes!) met sla ééééén cervela's! Want uiteraard, Pools worsten, zien we hiergenoeg. In alle soorten en maten.
Dit weekend zijn we gezellig op stap geweest, eerst de bus gemist omdat het eruit zag als een chicce camionette, oepsie :D Voor 3PLN (=75 cent) zijn we met dat gezellig busje naar Wroclaw gegaan. Om sarina te citeren ' ik stap pas uit als ik een H&M zie'. Handig, aangezien we absoluut geen idee hadden waar we gingen uitstappen. Gelukkig was er een groo winkelcentrum dat opviel, afstappen geblazen dus! Heel gezellig rondgekuierd, en dan teruggeraken! Een ander paar mouwen! De bus die we naar wroclaw genomen hadden, zaen we nergens op het bord staan langs de overkant. We hebben uiteindelijk een bus genomen warvan we dachten dat die bij ons stopte, niet dus. Mee tot aan de eindhalte en dan maar terug tot aan het winkelcentrum :D Daar dan toch maar veiligheidshalve gekozen voor een taxi! 50 pln, wat dus 12.5 is, valt da goed mee voor een ritnaar huis in een warme taxi met een chauffur die ons snoepjes aanbood!
Gistren ook even naar wroclaw getrokken om nog wat inkopen te doen (ohja, we gaan hier verdikken) En wederom de taxi genomen ;)
Dit weekend, beter gezeg vanaf vrijdagochtend trekken Sarine en ik erop uit! De man des huizes, blijft thuis. We gaan naar Krakau, en van daaruit een begeleide tour doen in Auschwitz. We hebben een hostel geboekt voor 7.14euro per nacht, hopen dat daar dan bedden staan :D Ik kijk r allesinds heel erg naar uit! 5uur treinen, whooeehoeew! voor 5 euro ;) Hoever geraakt ge daarmee in Belgie ( GOPASS excluded) Arme Esli, hier een heel weekend alleen :D
Voila, weer even een update. De kids zijn nog altijd even schattig, we leren ze ook toffe woordjes als 'toppie' & 'ola pola', wat zijn we toch educatief! :D Sjongejonge.
Wij zijn Gwen, Sarina en Esli. Van 6 tot 24 februari zullen wij stage lopen in het Poolse Wroclaw. Wie ons wil komen uitwuiven kan dit doen op 5 februari te zaventem. Via deze weg zullen wij op regelmatige basis verslag uitbrengen van onze ervaringen.
Voorlopig kunnen we nogniet veel met jullie delen, enkel dat we enthousiast zijn en er naar uit kijken om deze buitenlandse stage aan te vatten.
Nog maar 38 keer slapen en het avontuur kan beginnen!!
