ik had afgesproken met een vriendin, ik heb haar een aantal maanden niet gezien. en ik wou mijn gedachten even verzetten. wat jammer genoeg niet gebeurde. Wij hebben zeer veel plezier gemaakt, dom gedaan. en wat jongens tegen gekomen weliswaar jongens die ik al kende, zij heeft ze dan via mij leren kennen. het waren meer "oude liefdes" maar swat. Owen zat heel de dag in mijn hoofd, ik wou gewoon bij hem zijn, ookal hebben we de vorige avond niet gepraat, het maakte mij niet uit. Zijn lach zat in mijn hoofd. (voor mij moet een jonge een mooie lach hebben, en hij heeft me al gewonnen) misschien zie ik hem zelfs niet meer? Time will tell ! maar het liefst op dit moment, wil ik dat hij bij mij is. het zou voelen alsof de hele wereld niet meer bestaat.

Mijn 2de nacht dat ik hier was, zijn we in groep uitgeweest (ik ga geen echte namen gebruiken) Ik, mijn zus, mijn schoonbroer, Owen "de jongen" en nog een vriend van hem, die ik niet kende. maar hij interesseerde mij ook helemaal niet. we gingen eerst naar een cafétje gaan, voor we echt uitgingen. rond 9u vertrokken wij, toen we daar aankwamen, heb ik hun eerst ontmoet, want ik kende hem nog niet. hij had zo een mooi gezicht, mooi lichaam. en wij begroeten mekaar, zijn handen zo zacht :) zijn vriend heeft niet eens zijn hand gegeven of iets.. ik weet niet of het aan mij lach of misschien was het gewoon zo, maar ik zag hem echt naar me kijken. ondertussen was het al 11uur ('S avonds) en we vertrokken naar onze 2é bestemming. daar hebben we heel de avond gedanst. hij is echt een goede danser. jammer dat ik niet met hem danste, maar wel met mijn zus. Hopelijk gebeurt er meer.