welke beroepen? welke beroepen zijn er nodig in het maken,vervoeren, controleren,... van de zeep?
Wie moet de zeep uitproberen in het labo?
De laborant
Wie maakt er de zeep in de fabriek?
De arbeider
Wie controleert er de zeepfabrikatie?
De kwaliteitscontroleur
Wie pakt er de zeep in om de zeep te kunnen verzenden?
De inpakker of inpakster
Wie stockeert de zeep in de zeepfabriek? stockeren= opslaan in het magazijn
De magazijnier
en het vervoeren van de zeep naar de winkel?
De vrachtwagenbestuurder
hieronder zie je in een foto van een zeep in flesje. een van de vele vormen waar zeep kan toebehoren.
DE VORMEN:
vloeibaar en vast
vloeibaar? ja, de blokjes zeep
vast? ja, de flesjes zeep
De soorten:
Glycerinezeep bevat meer glycerine dan gewone zeep. Glycerinezeep is zacht en kan transparant zijn als ook nog andere stoffen worden toegevoegd.
Alepzeep (of Aleppo zeep) is een traditionele zeep uit Syrië die een hoge concentratie plantaardige olijf- en laurierolie bevat. Aangezien laurierolie volgens de Europese regelgeving niet gebruikt mag worden in cosmetische producten mag deze zeep alleen verkocht worden als huishoudelijk reinigingsmiddel.
Synthetische zepen bevatten geen zeep maar andere reinigende stoffen, meestal ook op plantaardige basis.
Plantaardige zepen bevatten (zoals de naam al zegt) geen dierlijke vetten. Veelgebruikt zijn olijfolie, palmolie en kokosolie
Geparfumeerde zepen
Babyzeep
Deodorantzeep
Desinfecterende zeep
Drijfzeep blijft drijven op water. Vetten en oliën worden niet verwarmd tijdens de bereiding, maar worden op kamertemperatuur opgeklopt. Ook wel 'whipped soap' of 'geklopte zeep' genoemd.
Als men de zeep wil maken moet men door vele stappen gaan.
Eerst moet men een kleurstof toevoegen.
Ook moet men geur olie toevoegen.
Aan wat?
Men voegt deze twee aan zeepkorrels.
Dit mengsel gaat dan zo de zeepmachine in.
Daarin wordt het door een persplaat naar buiten gedrukt.
Aan de voorkant van de machine lange slierten van zeep uit.
De slierten zeep noemt men spaghetti.
De zeep moet daarna wel goed worden uitgedraaid.
Na het uitdraaien van de zeep wordt het gesneden naar verlange de gewenste breedte of dikte.
Men snijdt de zeep handmatig uit.
Se zeep word dan nog bedrukt met naam of logo en tenslotte nog verpakt.
Sinds wanneer gebruikt men zeep en waar is het ontstaan?
Men ontdekte dat zeep stamt uit Babylon zo'n 5000 jaar geleden.
Een stuk klei uit 2800 v.C. bleek een zeepachtige substantie te hebben (bevatten) en ook werd een Babylonisch kleitablet van 2200 v.C. gevonden waar een zeepformule op stond.
Wie gebruikte dit nog?
De oude Egyptenaren gebruikten zeep, waarbij de oliën van zowel dierlijke als plantaardige afkomst waren.
Zijn er nog anderen die zeep "per toeval" hebben ontdekt?
De romeinen, toch tenminste de plattelandsvrouwen zouden de reinigende werking van zeep bij toeval ontdekt hebben.
je kan hier een foto zien van een kleitablet. waar men en substantie zeep op ontdekte
1. de zeep moet een goede werking hebben, ook een goed effect. 2. de zeep moet een goede kleur hebben 3. de zeep moet een goede geur hebben 4. de zeep moet lang meegaan.
Bij het fruit blijft de appel - met 16,2 kilogram in 2010 - de primus, al daalde zijn marktaandeel lichtjes naar 20,5 procent. Eén op de twee appels is trouwens een Jonagold (48,5%), met een lengte voorsprong op de Granny Smith (9%). Sinaasappelen en bananen volgen met respectievelijk 14,7 en 12,6 kilogram. Ook peren kenden een goed jaar, met een stijging van 4 procent tot ruim 5 kilogram. En ook hier zien we weer hoe traditioneel de Belg is: twee peren op de drie zijn van het Conférence-ras, al is de Doyenné du Comice aan een sterke opmars bezig (nu al 20 procent).
Vers geperst sap bevat meestal iets meer vitamine C dan sap uit pak of fles. Bij een plastieken pers hebt u minder vitamineverlies dan bij een metalen pers. Dit omdat de vitamine oxideert bij een metalen pers en op die manier verloren gaat. Omdat vitaminen gevoelig zijn voor licht en lucht, moet u het zo snel mogelijk na bereiding consumeren.
Na het openen van een fles of pak sap neemt het vitamine C-gehalte af. Voor zure sappen, zoals sinaasappelsap, neemt het gehalte aan vitamine C af met maar ongeveer 2% per dag. Door sap te schudden kan er meer vitamine C verloren gaan. Dat komt door de zuurstof die door het schudden in het sap komt.
Flessen sap kunnen het beste in het donker bewaard worden, omdat anders het vitamine C-gehalte sneller terugloopt.
Bananen worden groen geplukt. Ze worden gewassen, en omdat het kwetsbare vruchten zijn, verpakt in stevige kartonnen dozen. De dozen worden op pallets of in containers geplaatst. Tussen de oogst en consumptie van de banaan ligt ongeveer 30 tot 40 dagen. Het transport vindt plaats in koelschepen of koelcontainers.
De bananenspin is een zeer giftige spin, en komt nog wel eens voor in aanvoerhavens zoals Rotterdam en Antwerpen omdat ze meekomen tussen de bananentrossen. Het zijn bruine kamspinnen. Ze eten geen banaan maar insecten en vogels die erop afkomen.
Oorspronkelijk komt de kiwi uit China, waar de vrucht al vele eeuwen bekend is. In 1906 werden wat zaden naar Nieuw-Zeeland gehaald. Uit de planten die uit deze zaden groeiden selecteerden enkele Nieuw-Zeelandse tuinders de eerste rassen. De naam luidde toen nog Chinese kruisbes. Pas jaren later, toen de kiwi voor Nieuw-Zeeland een belangrijk exportproduct werd, werd hij in het kader van de internationale marketing hernoemd naar de bekende inlandse loopvogel: de kiwi. Hierbij speelde ook het bruine, harige en eivormige uiterlijk van de vrucht mee, dat aan de eveneens bruine en eivormige vogel doet denken.
Gedurende de zomer komen 75% van alle kiwi's nog steeds uit Nieuw-Zeeland.[bron?] Ook in de Amerikaanse staat Californië wordt de fruitsoort op grote schaal verbouwd en ook Chili, Italië en Frankrijk exporteren de vruchten. Doordat de landen in verschillende perioden oogsten en door de goede bewaarmogelijkheden is de kiwi het hele jaar door verkrijgbaar.
Sinaasappelsap is een vruchtensap verkregen door het binnenste van een sinaasappel uit te persen. Sinaasappelsap is in de winkel te koop met en zonder vruchtvlees. Vers sinaasappelsap heeft over het algemeen een fruitig-zure smaak. Soms kan het ook een erg zoete smaak hebben, als er suiker aan toegevoegd wordt, en het is ook afhankelijk van hoe rijp de sinaasappel is. Het bevat veel Vitamine C (ascorbinezuur). Men kan sinaasappelsap ook zelf maken door met een citruspers sinaasappels uit te persen. Door verse sinaasappels te gebruiken en het sap binnen een dag op te drinken, gebruik je vers sap.
De grootste exporteur van sinaasappelsap is Brazilië, gevolgd door de Verenigde Staten (voornamelijk Florida) en Spanje. Voor transport wordt vrijwel al het water uit het sap verdampt zodat een concentraat ontstaat.
