SONY CORPORATIONS
INLEIDING
Sony
corporations is een Japans Conglomeraat Het wereldwijd aanwezige
concern is primair actief als fabrikant van consumentenelektronica en is
een grote mediaspeler als wereldwijd mediaconglomeraat. Hiernaast
produceert Sony computerspellen en spelconsoles (Sony Interactive
Entertainment).
Het
verzorgt het financiële dienstverlening aan Japanse consumenten. Het
hoofdkantoor staat in Tokio, Japan en het concern heeft
divisiehoofdkantoren in Berlijn (Europa), New York en Culver City (beide
Noord-Amerika) Van een elektronicabedrijf met twintig werknemers is
Sony uitgegroeid tot een wereldwijd vertegenwoordigd concern met meer dan 146.300 werknemers.
OPRICHTING
Vlak
na de Tweede Wereldoorlog startte Masaru Ibuka een klein bedrijf voor
het repareren van radio's in Nihonbashi, een volkswijk in Tokio. In 1946
sloot zijn vriend Akio Morita zich bij hem aan en op 7 mei 1946
richtten ze samen Tokyo Telecommunications Engineering ook bekend als
Tokyo Tsushin Kogyo, Totsuko of TTK, op. Ibuka en Morita hadden elkaar
leren kennen tijdens de oorlog toen ze allebei onderzoek deden naar
nieuwe wapentypes Al vanaf het begin was het de bedoeling van Ibuka en
Morita om met TTK een pionier te zijn op het vlak van elektronica. Dit
wilden ze realiseren door innovatieve producten te creëren en hiermee
nieuwe markten te openen. Nog geen jaar na de oprichting besloten ze om
het hoofdkantoor en de fabriek van TTK te verplaatsen naar
Shinagawa.
FILMS
Sony
Pictures Entertainment is een van de grootste filmstudio's ter wereld
en uitermate dominant op de wereldwijde filmindustrie. Columbia TriStar
Motion Picture Group (Columbia Pictures, TriStar Pictures en Sony
Pictures Classics), Metro-Goldwyn-Mayer (MGM), United Artists (door de
overname van MGM) en Triumph Films maken onder andere deel uit van de
Sony Pictures Entertainment Group.
VROEGE UITVINDINGEN
De
allereerste uitvinding van het bedrijf was een elektrische rijstkoker.
Ibuka ondervond echter veel technische problemen tijdens het
productieproces en uiteindelijk werd de productie volledig stopgezet. Na
deze teleurstelling stortten Morita en Ibuka zich op de ontwikkeling
van nieuwe elektronica. Ze creëerden Japans allereerste magnetische
bandrecorder, de Type-G genaamd. Deze bandrecorder kwam in 1950 op de
markt en werd hun eerste kleine succes. Hierna volgde een hele reeks
(transistor)radio's. Op een van zijn reizen naar Amerika had Ibuka
kennisgemaakt met de transistor, uitgevonden door Bell Laboratories. Hij
zag heel wat potentieel in deze nieuwe technologie, vooral als
toepassing in de telecommunicatie, en overtuigde Bell Laboratories in
1953 om een licentie aan zijn bedrijf toe te kennen. Het is dankzij de
transistortechnologie dat TTK in 1955 de Sony TR-55, Japans eerste
commerciële transistorradio, op de markt kon brengen.[4] Ibuka hoopte
eigenlijk met de TR-55 's werelds eerste transistorradio te maken, maar
het Amerikaanse bedrijf Regency was hem voor. In december 1955 werd de
Sony TR-72 geïntroduceerd. Deze radio had een veel betere
geluidskwaliteit dan de TR-55 en veroverde in geen tijd niet alleen de
Japanse, maar ook de buitenlandse markten. De TR-6 en TR-63 werd
respectievelijk in 1956 en 1957 op de markt gebracht. Voor de marketing
van de TR-6 werd het cartoonpersonage Atchan, nu gekend als Sony Boy,
gecreëerd. De TR-63 was de kleinste transistorradio die op dat moment
geproduceerd werd en was zo populair dat er wereldwijd 1,5 miljoen
exemplaren werden verkocht. Hierdoor werd Sony aan het einde van 1957
marktleider op het gebied van (transistor)radio's.
In
1960 bracht Sony 's werelds eerste transistortelevisie, de TV-8-301, op
de markt.[5] Dit was een kleine, draagbare televisie die niet bedoeld
was als gezinstelevisie, maar voor persoonlijk gebruik. Deze
transistortelevisie werd in 1962 opgevolgd door TV5-303, ook wel de
Micro TV genoemd. Dit was de kleinste en lichtste draagbare
zwart-wittelevisie van die tijd en was ontwikkeld om gebruik in de auto
mogelijk te maken. Hierdoor was de TV5-303 zeer populair bij de
consument. Sony's eerste kleurentelevisie, de KV-1310, volgde in 1968.
Dit toestel maakte gebruik van de door Sony zelf ontwikkelde
Trinitrontechnologie, die zorgde voor de productie van helderdere en
scherpere beelden dan andere televisies en betekende een doorbraak in de
televisiesector. Na de KV-1310 volgden nog vele andere televisies die
eenzelfde technologie gebruikten
Naamsverandering
Omdat
hun producten ook succes kenden in het buitenland, gingen de oprichters
van Tokyo Tsushin Kogyo op zoek naar een geromaniseerde naam. Eerst
werd aan de afkorting TTK gedacht, maar deze initialen werden al
gebruikt door het spoorwegenbedrijf Tokyu Corporation of Tokyo Kyuko
Dentetsu Kabushikigaisha. Ook de naam Totsuko werd overwogen, maar na
een tijd bleek dat dit moeilijk uitspreekbaar was voor buitenlanders en
ook deze optie werd van de baan geveegd. In 1958 veranderden Morita en
Ibuka de naam van het bedrijf uiteindelijk naar Sony.[6] De naam Sony
was een idee van Morita. Sony verwees enerzijds naar het Latijnse woord
"sonus", wat de oorsprong van het geluid betekent. Anderzijds verwijst
de naam ook naar de Engelse term sonny (boy), die gebruikt werd om een
jongen aan te spreken.
De naamsverandering kon echter
niet zonder slag of stoot doorgevoerd worden. In de jaren vijftig was
het niet de gewoonte om een geromaniseerde naam te geven aan een Japans
bedrijf en TTK's belangrijkste bank, Mitsui, zag dit niet zitten. Zij
stelden voor de naam te veranderen naar Sony Electronic Industries, Sony
Teletech of iets dergelijks, maar Ibuka en Morita wilden niet dat de
bedrijfsnaam verbonden werd aan één bepaalde industrie. Zij hielden voet
bij stuk en uiteindelijk gaf Mitsui toe.
|