Een batterij nis een element dat bestaat uit meerdere elektrochemische cellen voor het leveren van elektriciteit, die ontstaat door de omzetting van opgeslagen chemische energie in elektrische energie.
Het symbool voor een batterij in een elektrisch schema bestaat uit 2 tegenover elkaar geplaatste platen: een grotere, de positieve klem, en een kleinere, de negatieve klem, met hun aansluitingen.
Het plus-en minteken worden vaak weggelaten omdat men aan de grootte van de platen in de tekening kan zien welke zijde de positieve en welke de negatieve klem is.
Een ezelsbruggetje is dat voor het plusteken twee keer zoveel streep nodig is als voor het minteken.
De term batterij werd voor het eerst gebruikt door Benjamin Franklin in 1748 als aanduiding voor een rij elektrisch geladen glasplaten.
In 1986 vond de Engelsman John Daniell het daniell-element uit. Dit type batterij gebruikte 2 elektrolyten, kopersulfaat en zinksulfaat, en was veiliger in gebruik dan de zuil van Volta.
|