Een batterij is een element bestaande uit meerdere elektrochemische cellen voor het leveren van elektriciteit, die ontstaat door de omzetting van opgeslagen chemische energie in elektrische energie. Historisch gezien worden een aantal parallel of in serie geschakelde elektrochemische cellen, Leidse flessen of condensatoren een 'batterij' genoemd. In de volksmond heeft ook een enkele cel de naam van het geheel gekregen.
Solderen is een werkwijze waarbij twee of meer items bij elkaar door smelten verbonden en zetten een vulmetaal ( soldeer ) in de voeg, waarbij het vulmetaal een lager smeltpunt heeft dan het aangrenzende metaal. In tegenstelling tot lassen gaat het bij solderen niet om het smelten van de werkstukken. In hardsolderen, het werkstukmetaal smelt ook niet, maar het vulmetaal is er een dat smelt bij een hogere temperatuur dan bij solderen. In het verleden bevatten bijna alle verkopers lood , maar milieu- en gezondheidsproblemen hebben steeds vaker het gebruik van loodvrije legeringen voor elektronica en sanitair doeleinden voorgeschreven .
Een (energie)spaarlamp of compacte fluorescentielamp (CFL) is een in de jaren 70 ontwikkeld type lamp dat eind jaren 80 op de markt kwam.
In tegenstelling tot de pl-lamp waarbij het voorschakelapparaat in de armatuur zit, zijn bij de spaarlamp zowel voorschakelapparaat als starter ingebouwd.
De eerste generatie was in verhouding duur en had geen significant hoger rendement dan de gloeilamp. De huidige (vierde) generatie spaarlampen is goedkoper te produceren en heeft een hogere efficiëntie.
Een halogeenlamp , ook bekend als wolfraamhalogeen , kwarts-halogeen of kwartsjodiumlamp , is een gloeilamp bestaande uit een wolfraamgloeidraad verzegeld in een compacte transparante omhulling die is gevuld met een mengsel van een inert gas en een kleine hoeveelheid van een halogeen zoals jodium of broom . De combinatie van het halogeengas en de wolfraamgloeidraad produceert een halogeencycluschemische reactie die opnieuw neerslaat verdampte wolfraam naar de gloeidraad, waardoor de levensduur wordt verlengd en de helderheid van de omhulling behouden blijft.
Een LED-lamp of LED-lamp is een elektrisch licht voor gebruik in verlichtingsarmaturen die licht produceert met behulp van een of meer light-emitting diodes (LED's). LED-lampen hebben een levensduur die vele malen langer is dan gelijkwaardige gloeilampen en zijn aanzienlijk efficiënter dan de meeste fluorescentielampen ,met sommige LED-chips die tot 303 lumen per watt kunnen uitzenden (volgens Cree en enkele andere LED-fabrikanten).
Water is transparent, smaakloze, reukloze in bijna kleurloze chemische stof, die het hoofdbestanddeel is van de hydrosfeer van de aarde en vloeistoffen van de meeste levende organismen. Het is van vitaal belang voor alle bekende vormen van leven, ook al bevat het geen calorieën of organische voedingsstoffen. Of chemische formula is H2O, wat betekent dat elk van zijn moleculen éen zuurstof en twee waterstofatomen bevat, verbonden door covalente bindingen. Water is from the van of vloeibare toestand van H2O bij standaard omgevingstemperatuur en-druk. Het vormt neerslag in vorm van regen en aerosol in de vorm van mist. Wolken worden gevormd uit zwevende druppels water in ijs, zijn vast toestand. Wanneer het fijn verdeeld is, kan kristallijn ijs neerslaan in de vorm van sneeuw.
Biopower is een term bedacht door de Franse wetenschapper, filosoof, historicus en sociaal theoreticus Michel Foucault. Het heeft betrekking op de praktijk van moderne natiestaten en hun regulering van hun onderwerpen door "een explosie van talloze en diverse technieken voor het bereiken van de onderwerping van lichamen en de controle van populaties". Foucault gebruikte de term voor het eerst in zijn collegecursussen aan het Collège de France, maar de term verscheen voor het eerst in druk in The Will To Knowledge, Foucault's eerste deel van The History of Sexuality. In het werk van Foucault is het gebruikt om te verwijzen naar praktijken van volksgezondheid, erfelijkheidsregulering en risicoregulering, naast vele andere regulerende mechanismen die vaak minder direct verband houden met letterlijke lichamelijke gezondheid. Het is nauw verwant aan een term die hij veel minder vaak gebruikt, maar die latere denkers onafhankelijk hebben overgenomen, biopolitiek, die nauwer aansluit bij het onderzoek naar de strategieën en mechanismen waarmee menselijke levensprocessen worden beheerd onder regimes van kennis over kennis, macht en de processen van subjectivering.
Foucault's conceptie
Voor Foucault is biopower een technologie voor het beheer van mensen in grote groepen; de onderscheidende kwaliteit van deze politieke technologie is dat het controle over hele populaties mogelijk maakt. Het verwijst naar de beheersing van menselijke lichamen door een anatomo-politiek van het menselijk lichaam en biopolitiek van de bevolking door maatschappelijke disciplinaire instellingen. Aanvankelijk opgelegd van buitenaf, waarvan de bron ongrijpbaar blijft voor verder onderzoek door zowel de sociale wetenschappen als de geesteswetenschappen, en in feite zou je kunnen beweren dat het ongrijpbaar blijft zolang beide disciplines hun huidige onderzoeksmethoden gebruiken. Volgens de analyse van Foucault wordt moderne macht gecodeerd in zowel sociale praktijken als menselijk gedrag, aangezien het menselijke subject geleidelijk aan subtiele voorschriften en verwachtingen van de sociale orde aanvaardt. Het is een integraal kenmerk en essentieel voor de werking van - en maakt de opkomst mogelijk van - de moderne natiestaat, het kapitalisme, enz. Biopower heeft letterlijk macht over lichamen; het is "een explosie van talrijke en diverse technieken voor het bereiken van de onderwerping van lichamen en de controle van populaties". Foucault gaat dieper in op zijn collegecursussen over biopower getiteld Security, Territory, Population geleverd aan het Collège de France tussen januari en april 1978:
Het houdt verband met de bezorgdheid van de overheid om het leven van de bevolking te bevorderen, 'een anatomische politiek van het menselijk lichaam, een wereldwijde massa die wordt beïnvloed door algemene kenmerken die specifiek zijn voor het leven, zoals geboorte, dood, productie, ziekte, enzovoort. Het produceert een algemene disciplinaire samenleving en regelgevende controles door biopolitiek van de bevolking ". In zijn lezing Society Must Be Defended, onderzoekt Foucault biopolitieke staat racisme, en de volbrachte grondgedachte van het maken van mythen en verhalen. Hier stelt hij het fundamentele verschil tussen biopolitiek en discipline:
Foucault beweert dat de vorige Grieks-Romeinse, middeleeuwse heerschappij van de Romeinse keizer, het goddelijke recht van koningen, absolute monarchie en het pauselijke model van macht en sociale controle over het lichaam een individualiserende modus was die gebaseerd was op een enkelvoudig individu, voornamelijk de koning, Heilige Romeinse keizer, paus en Romeinse keizer.
Een olie is een niet-polaire chemische stof die een viskeuze vloeistof is bij omgevingstemperaturen en zowel hydrofoob als lipofiel is. Oliën hebben een hoog koolstof- en waterstofgehalte en zijn meestal brandbaar en oppervlakte-actief.
De algemene definitie van olie omvat klassen van chemische verbindingen die anders niet gerelateerd zijn aan structuur, eigenschappen en toepassingen. Oliën kunnen van dierlijke, plantaardige of petrochemische oorsprong zijn en kunnen vluchtig of niet-vluchtig zijn. Ze worden gebruikt voor voedsel, brandstof, medische doeleinden, smering en de vervaardiging van vele soorten verven, kunststoffen en andere materialen. Speciaal bereide oliën worden gebruikt in sommige religieuze ceremonies en rituelen als zuiverende middelen.
Etymologie
Voor het eerst getuigd in het Engels 1176, komt het woord olie uit Oud-Frans olie, uit het Latijnse oleum, dat op zijn beurt afkomstig is uit het Grieks, "olijfolie, olie" en dat uit "olijfboom", "olijffruit". De vroegste geattesteerde vormen van het woord zijn het Myceense Grieks, e-ra-wo en, e-rai-wo, geschreven in het Lineaire B-lettergreep.
Soorten
Organische oliën
Organische oliën worden geproduceerd in opmerkelijke diversiteit door planten, dieren en andere organismen door natuurlijke metabolische processen. Lipide is de wetenschappelijke term voor de vetzuren, steroïden en soortgelijke chemicaliën die vaak worden aangetroffen in de oliën die worden geproduceerd door levende wezens, terwijl olie verwijst naar een algeheel mengsel van chemicaliën. Organische oliën kunnen ook andere chemicaliën dan lipiden bevatten, waaronder eiwitten, wassen en alkaloïden.
Lipiden kunnen worden geclassificeerd door de manier waarop ze zijn gemaakt door een organisme, hun chemische structuur en hun beperkte oplosbaarheid in water in vergelijking met oliën. Ze hebben een hoog koolstof- en waterstofgehalte en missen aanzienlijk zuurstof in vergelijking met andere organische verbindingen en mineralen; zij neigen relatief niet-polaire moleculen te zijn, maar kunnen zowel polaire als niet-polaire gebieden omvatten zoals in het geval van fosfolipiden en steroïden.
Minerale oliën
Ruwe olie of aardolie en zijn geraffineerde componenten, gezamenlijk aangeduid als petrochemicaliën, zijn cruciale hulpbronnen in de moderne economie. Ruwe olie is afkomstig van oude versteende organische materialen, zoals zoöplankton en algen, die geochemische processen omzetten in olie. De naam "minerale olie" is een verkeerde benaming, omdat mineralen niet de bron van de olie zijn - oude planten en dieren zijn dat wel. Minerale olie is organisch. Het wordt echter geclassificeerd als "minerale olie" in plaats van als "organische olie" omdat de organische oorsprong ervan afgelegen is en omdat het wordt verkregen in de buurt van rotsen, ondergrondse vallen en zand. Minerale olie verwijst ook naar verschillende specifieke destillaten van ruwe olie.
windenergie is energie die word gemaakt door de verplaatsing van lucht waardoor een turbine draait die een een generator aandrijft die elektriciteit maakt en dat doorgeeft aan een verdelerer en word dan doorgegeven aan hoogspanmasten
De zon, of Sol, is de ster in het midden van het zonnestelsel. Het is een bijna perfecte bol van heet plasma, met interne convectiebeweging die een magnetisch veld genereert via een dynamoproces. Het is veruit de belangrijkste energiebron voor het leven op aarde. Zijn diameter is ongeveer 1,39 miljoen kilometer, of 109 keer die van de aarde, en zijn massa is ongeveer 330.000 keer die van de aarde. Het is goed voor ongeveer 99,86% van de totale massa van het zonnestelsel.
Ongeveer driekwart van de massa van de zon bestaat uit waterstof; de rest is meestal helium, met veel kleinere hoeveelheden zwaardere elementen, waaronder zuurstof, koolstof, neon en ijzer.
De zon is een G-type hoofdvolgorde-ster op basis van zijn spectrale klasse. Als zodanig wordt het informeel en niet volledig nauwkeurig aangeduid als een gele dwerg. Het werd ongeveer 4,6 miljard jaar geleden gevormd door de ineenstorting van materie in een regio met een grote moleculaire wolk. De meeste van deze materie verzamelden zich in het midden, terwijl de rest afvlakte in een draaiende schijf die het zonnestelsel werd. De centrale massa werd zo heet en dicht dat het uiteindelijk kernfusie in zijn kern begon. Er wordt gedacht dat bijna alle sterren zich vormen door dit proces.
De zon smelt momenteel elke seconde ongeveer 600 miljoen ton waterstof in helium, waardoor elke seconde 4 miljoen ton materie wordt omgezet in energie. Deze energie, die tussen de 10.000 en 170.000 jaar kan duren om uit zijn kern te ontsnappen, is de bron van het licht en de warmte van de zon. Wanneer waterstoffusie in zijn kern is afgenomen tot het punt waarop de zon niet langer in hydrostatisch evenwicht is, zal zijn kern een duidelijke toename in dichtheid en temperatuur ondergaan terwijl zijn buitenste lagen uitzetten, waardoor de zon uiteindelijk in een rode reus verandert. Er wordt berekend dat de zon voldoende groot zal worden om de huidige banen van Mercurius en Venus te overspoelen en de aarde onbewoonbaar te maken - maar niet voor ongeveer vijf miljard jaar. Hierna zal het zijn buitenste lagen afschudden en een dicht type koele ster worden, bekend als een witte dwerg, en niet langer energie produceren door fusie, maar nog steeds gloeien en warmte afgeven van zijn vorige fusie.
Het enorme effect van de zon op aarde wordt al sinds de prehistorie erkend en de zon wordt door sommige culturen als een godheid beschouwd. De synodische rotatie van de aarde en haar baan rond de zon vormen de basis van zonnekalenders, waarvan er één de overheersende kalender is die tegenwoordig wordt gebruikt.
Naam en etymologie
De Engelse eigennaam Sun is ontwikkeld uit het oude Engelse Sunne en kan verwant zijn aan het zuiden. Komt voor in de Engelse zon en verschijnt in andere Germaanse talen, waaronder Oudfriese Sunne, Sonne, Oud-Saksische sunna, Midden-Nederlandse Sonne, moderne Nederlandse zon, Oud-Duitse sunna, moderne Duitse Sonne, Oud-Noorse sunna en Gotische sunnô. Alle Germaanse termen voor de zon komen van Proto-Germaanse sunnôn.
De Latijnse naam voor de zon, Sol, wordt niet vaak gebruikt in het dagelijks Engels. Sol wordt ook gebruikt door planetaire astronomen om te verwijzen naar de duur van een zonnedag op een andere planeet, zoals Mars. Het verwante woord zonne-energie is de gebruikelijke adjectivale term die wordt gebruikt, in termen zoals zonnedag, zonsverduistering en zonnestelsel.
De Engelse weekdag zondag stamt uit het Oud-Engels en is uiteindelijk het resultaat van een Germaanse interpretatie van Latijnse dies solis, zelf een vertaling van het Griekse ἡμέρα ἡλίου.
Algemene karakteristieken
De zon is een G-type hoofdvolgorde-ster die ongeveer 99,86% van de massa van het zonnestelsel omvat. De zon heeft een absolute magnitude van +4,83, naar schatting helderder dan ongeveer 85% van de sterren in de Melkweg, waarvan de meeste rode dwergen zijn.
De zon is een populatie I, of een zware elementrijke ster. De vorming van de zon kan zijn veroorzaakt door schokgolven van een of meer nabijgelegen supernovae. Dit wordt gesuggereerd door een grote overvloed aan zware elementen in het zonnestelsel, zoals goud en uranium, in vergelijking met de overvloed aan deze elementen in zogenaamde Populatie II, zware-arme sterren. De zware elementen zouden het meest waarschijnlijk kunnen zijn geproduceerd door endotherme nucleaire reacties tijdens een supernova, of door transmutatie door neutronenabsorptie in een massieve ster van de tweede generatie. Dit is ongeveer 13 miljard keer helderder dan de volgende helderste ster, Sirius, die een schijnbare magnitude van −1.46 heeft. De gemiddelde afstand van het centrum van de zon tot het centrum van de aarde is ongeveer, hoewel de afstand varieert naarmate de aarde zich verplaatst van perihelium in januari naar aphelion in juli. Op deze gemiddelde afstand reist licht van de horizon van de zon naar de horizon van de aarde in ongeveer 8 minuten en 19 seconden, terwijl licht van de dichtstbijzijnde punten van de zon en de aarde ongeveer twee seconden minder duurt. De energie van dit zonlicht ondersteunt bijna al het leven op aarde door fotosynthese en stimuleert het klimaat en het weer op aarde.
De zon heeft geen duidelijke grens, maar de dichtheid neemt exponentieel af met toenemende hoogte boven de fotosfeer.
