Een fotovoltaïsche cel , ook wel PV-cel genoemd, is het bekendste en meest toegepaste type zonnecel.

Het belangrijkste onderdeel van een gewone fotovoltaïsche cel is een stuk halfgeleidend  materiaal dat een scheidingsvlak tussen p-type en n-type dotering bevat (fotodiode). De elektrische stroom kan maar in één richting door de zonnecel lopen. Als er (zon)licht (elektromagnetische straling) op de zonnecel valt, worden er elektronen losgestoten. Die gaan dus in de gewenste richting bewegen. De beweging van alle losgemaakte elektronen samen is de elektrische stroom die door de zonnecel loopt.

Werking : Een fotovoltaïsche zonnecel bevat een dun stuk halfgeleidend materiaal. Dat is bijvoorbeeld een dunne plak silicium van 3 mm dik met een diameter van 10 cm. De zonnecel kan ook kleine lichtabsorberende deeltjes bevatten, die door een ondersteunende, misschien zelfs doorzichtige en buigzame, ondergrond gedragen worden.