Een smoothie is een niet-alcoholisch, koud drankje, meestal romig
en met fruit.
De ingrediënten zijn meestal ijs, vers fruit, melkproducten. Deze
ingrediënten worden in een blender of een speciale smoothiemaker gemixt
tot een romige substantie.
Zijn smoothies wel zo gezond; wat zijn de voor- en nadelen? Wat doet het met onze tanden? Kost een smoothie veel???
Smoothies: voordelen
Vitaminen
Smoothies en groentensapjes kunnen een goeie aanvulling zijn van onze
normale voeding. De vitaminen die in deze drankjes zitten zorgen voor
een positief effect op de gezondheid. Mensen die meer fruit en groenten
eten zijn over het algemeen gezonder dan mensen die weinig groenten en
fruit eten. Over het algemeen eet de westerling te zoet, te zout en te
vet.
Groenten en fruit
Bovendien eet de westerling te weinig fruit en groenten. De aanbevolen
hoeveelheid fruit bedraagt ongeveer twee à drie stuks per dag. Wat
groenten betreft, ligt de doelstelling rond de 300 gram groenten per
dag. Slechts heel weinig mensen voldoen aan die vereisten en zoeken hun
heil in de smoothies. Meestal kiezen ze voor potjes geconcentreerde en
gepureerde vruchten. Als je niet graag fruit en groenten eet, dan kunnen
smoothies de oplossing voor je zijn.
Smoothies: nadelen
Minder vezels
Smoothies bevatten veel minder vezels dan echt fruit. In sommige
smoothies zit maar tien percent van de vezels van echt fruit. In het
mixen van het fruit gaan dan ook veel vezels verloren. Hoe fijner het
fruit gemixed wordt in de smoothiemaker, hoe meer vezels er
verloren gaan. Ook voor geconcentreerde groentensapjes geldt hetzelfde
probleem: ze bevatten te weinig vezels om echte groenten te kunnen
vervangen.
Voedingsstoffen
Zelfs in sinaasappelsappen met kleine stukjes pulp zitten minder
voedingsvezels dan in het echte fruit. Bij de productie en de
conserveringsbehandeling van die sappen gaan er ook heelwat
voedingsstoffen verloren die je bij het eten van een stuk fruit wel in
je lichaam had opgenomen.
Verzadigingsgevoel
Bovendien geeft het drinken van smoothies een veel beperkter verzadigingsgevoel
dan het eten van een echt stuk fruit. Als je bijvoorbeeld een appel
eet, dan heeft je lichaam een groter gevoel van verzadiging dan wanneer
je een potje smoothies drinkt. Daarom kan het zijn dat je toch weer naar
tussendoortjes grijpt om dat gevoel van verzadiging te bereiken.
Smoothies en suiker
Ander nadeel is het hoge suikergehalte van de smoothies. Ongezoet
vruchtensap bevat ongeveer evenveel suiker als frisdrank. In sappen als
druivensap en appelsap ligt het suikergehalte meestal het hoogst.
Vruchtensappen zijn wel meer aangeraden dan frisdrank, omdat ze
vitaminen en waardevolle voedingsstoffen bevatten. Bovendien zijn
smoothies niet ideaal om de dorst te lessen. Een veel beter middel om de
dorst te lessen is om een vers stuk fruit te eten en daarna door te
spoelen met een eenvoudig glas water.
Tanden
Het hoge suikergehalte kan de tanden aantasten. Ook het
zuurgehalte van de smoothies kan schadelijk zijn voor het tandemail.
Daarom is het aangeraden om even de tanden te poetsen vóór je een
smoothie drinkt. Op die manier kan je het tandglazuur beschermen tegen
het zuur en de zoetigheid van de smoothie. Wat je zeker niet moet doen
is je tanden poetsen na het drinken van een smoothie. Dan is je
tandglazuur immers het kwetsbaarst.
Prijs
Smoothies kunnen echt fruit dan ook nooit echt vervangen. Ook op het
vlak van de kostprijs is het vers fruit in het voordeel. Vers fruit
blijft nog altijd een stuk goedkoper dan smoothies. Smoothies bevatten
veel positieve bestanddelen van fruit, maar zijn geen echte vervanging
van een vers stuk fruit. Daarbij komt nog de prijs van een blender of smoothiemaker om de vruchten te mixen.
onze nieuwe bundel gaat over fruitsap en dat je in je leven een evenwicht vindt tussen gezond en ongezond. dus daarom stuur ik jullie deze info over wat gezond is en ongezond de fruitsap die wij maken is gezond en met vers fruit dus niet zoals je in de winkel vindt.
Wie 's morgens geen haast heeft, kan beter een sinaasappel pellen dan
uitpersen. Omdat je dan alle vezels opeet en niet de helft in de
sapcentrifuge laat zitten. Omdat de vrucht, mede daardoor, sneller
verzadigt dan het glas sap. En omdat voor een glas sap vaak meer
sinaasappels nodig zijn, waardoor je veel suiker binnen krijgt.
De suiker uit het sap komt in luttele seconden in de maag en bereikt
heel snel het bloed. Dat leidt tot een piek aan insuline, de stof die de
suikerspiegel in het bloed verlaagt, legt Seidell uit. Eet je de
vrucht, dan wordt de suiker geleidelijk aan opgenomen en dat is
gezonder. Dat is geen reden om het dagelijks glas verse sinaasappelsap
af te schaffen.
beste bloggers in dit bericht geef ik voordelen van fruitsap en haar invloed op een goede dag. Ik zal 5 voordelen op noemen:
1.Gun jezelf elke dag een zalige start met een uitgebreid ontbijt.
Een glas fruitsap + een melkproduct + brood + ontbijtgranen: het ideale
recept om je dag te beginnen met de nodige mineralen, vitaminen,
calcium en energie!
2.Citroenen bevatten een flinke dosis vitamine C. Ze hebben een
verkwikkende werking en zijn de ideale partner om je dag met een goed
humeur te beginnen
Het biologische begrip biomassa slaat op zowel plantaardig als dierlijk materiaal.
Als afgeleide hiervan worden ook producten gewonnen uit plantaardige grondstoffen en dierlijk (rest)materiaal zoals onder andere suikerriet, mais, koolzaadolie, palmolie en dierlijke vetten, geproduceerd ten behoeve van energieopwekking en/of biobrandstof, gerekend tot het begrip biomassa. Biomassa is vooral een begrip geworden omdat er op hernieuwbare basis elektriciteit mee kan worden opgewekt.
Voordelen bio-energie
Organische materialen (biomassa) raken niet op.
Bio-energie is klimaatneutraal; de CO2 die vrijkomt bij energie-opwekking draagt niet bij aan het broeikaseffect
Nadelen bio-energie
De herkomst van de biomassa is niet altijd duidelijk.
Bij biomassaverwerking van mest, rioolslib en sloophout komen schadelijke stoffen vrij.
Teelt van biomassa voor bio-energie kan de biodiversiteit en voedselproductie bedreigen.
Waterkracht is de naam voor energie die wordt ontleend aan water,
hetzij door gebruik te maken van een hoogteverschil hetzij door gebruik
te maken van de stroomsnelheid van water. Men spreekt ook van "witte
steenkool". Met het "witte" doelde men vooral op de kleur van het
schuimende water en op het schone karakter van dit type energie.
Tegenwoordig wordt vrijwel alle waterkracht omgezet in elektriciteit in waterkrachtcentrales, in het verleden werd de opgewekte mechanische energie ook wel meteen gebruikt, bijvoorbeeld om water op te pompen met een watermolen.
Een kerncentrale is een elektriciteitscentrale die elektriciteit opwekt met de energie die vrijkomt bij kernsplijting. Net zoals bij andere soorten elektriciteitscentrales wordt met deze splijtingswarmte stoom opgewerkt die een turbine aandrijft. De mechanische energie in deze turbine wordt dan via een alternator omgezet in elektrische energie.
Een kerncentrale is opgebouwd uit verschillende kernreactoren
bestaande uit verschillende treinen. Er bestaan kernreactoren van een
paar megawatt tot 8000 megawatt.
Radioactieve risico's
Het grootste risico van een kerncentrale is het vrijkomen van radioactief
materiaal uit een kernreactor, waarbij de gezondheid van grote
aantallen mensen en dieren in een aanzienlijk gebied rond de
kerncentrale in gevaar komt.
Een kernramp is een kernongeval waarbij een aanzienlijke hoeveelheid radioactief
materiaal vrijkomt, waarbij de gezondheid van grote aantallen mensen in
een aanzienlijk gebied in gevaar komt, zodat men van een ramp kan
spreken.
Windenergie is energie die gewonnen wordt door de bewegingsenergie van lucht (wind) om te zetten in een bruikbare vorm, bijvoorbeeld in elektriciteit.
Windmolens en windturbines
Vroeger werd windenergie met windmolens direct omgezet in mechanische arbeid,
bijvoorbeeld om graan te vermalen tot meel of om water te verpompen.
Tegenwoordig wordt het woord windenergie vooral gebruikt voor de elektrische energie die met een windturbine uit de wind gewonnen wordt. Sommige producenten van windturbines spreken ook wel over windenergieconvertoren.
De windsnelheid wordt bepaald door:
de plaats van de windmolen: aan de kust en vooral boven open zee waait het meestal harder dan diep landinwaarts;
de hoogte van de turbine: op grotere hoogte waait het doorgaans
harder, maar landinwaarts is de windsnelheid overdag onder ongeveer 90
meter gemiddeld hoger dan daarboven.
de tijd van de dag: boven land waait het overdag tot een hoogte van ongeveer 90 meter gemiddeld harder dan 's nachts;
het seizoen: in de winter waait het gemiddeld harder dan in de zomer.
Het jaargemiddelde van de windsnelheid op een bepaalde plaats en
ashoogte is redelijk in te schatten. De selectie van locaties gaat in
eerste instantie via een windatlas, en in een latere fase via windmetingen.
Milieu- en hinderaspecten van windturbineparken
Windmolens kunnen vogels doden, scheepvaart hinderen, geluids- en
schaduwhinder geven voor de omwonenden, het microklimaat verstoren, en
het landschap ontsieren.
De zon is een ster die zich gemiddeld op 150 miljoen kilometer afstand van de aarde bevindt. De energie die de zon uitstraalt ontstaat door kernfusie. De atmosfeer en de magnetosfeer
(het magnetisch veld van de aarde) beschermen het leven op aarde tegen
het grootste deel van de schadelijke straling die de zon naast licht en
warmte eveneens uitstraalt.
Gebruik door planten
Planten gebruiken zonne-energie voor fotosynthese, waarbij zij water en kooldioxide uit de lucht omzetten in suikers.
Het fotosynthetisch proces waarop vrijwel het gehele leven op aarde
draait, vangt slechts ongeveer 1% van de energie op voor nuttig gebruik,
hetzij door lichamelijke activiteit, hetzij door consumptie, hetzij als
fossiele brandstof. Bovendien zijn er grote stukken aardoppervlak zoals
de woestijnen waar door gebrek aan water de fotosynthese geen kans krijgt.
Met zonne-energie wordt tegenwoordig meestal bedoeld de energie die mensen zelf met hun technologie opwekken direct vanuit van zonnestraling. Dit gebeurt op dit moment in Nederland en België vooral op twee manieren:
Een andere manier om gebruik te maken van zonlicht is thermische zonne-energie waarbij zonlicht wordt omgezet in warmte. Dit gebeurt door zonneboilers (oftewel zonnecollectoren).
De term zonnepanelen wordt voor beide methodes wel gebruikt en is dus niet geheel eenduidig.
Volgens de westerse legende ontleent zeep zijn naam aan de heuvel
Sapo in Rome, waarop dieren ritueel werden geofferd. Aan de voet van de
heuvel stroomde de Tiber, waar de mensen dagelijks de was kwamen doen.
Het hemelwater sijpelde van de heuvel af de rivier in. Waarbij het
kleiachtige substantie van dierlijke vet- en asresten van de geofferde
dieren met zich meevoerde. Er werd op een gegeven moment een verband
gelegd dat de klei afkomstig van de berg, zich met de rivierwater mengde
een schuimige substantie opleverde die de was schoner maakte.
Vaak wordt gedacht dat rond 2800 voor Christus zeep is ontstaan in
Babylonië. Hier hebben historici een vat gevonden met daarin een
zeep-achtige stof.
De eerste echte bewijzen voor het ontstaan van zeep dateren pas uit 2200
voor Christus. Er is namelijk een Mesopotamische kleitablet gevonden
met een zeepformule. De formule beschrijft een mengsel door 1 deel casia
olie en vijf en 5 1/2 deel potas en water. Hiermee ontstond een zachte
zeep.
Persoonlijke hygiëne
In de westerse cultuur vindt de populariteit van het baden haar
oorsprong in de beroemde Romeinse baden. Daar werd het eerste badhuis al
gebruikt in 312 voor Christus.
Zeep hoorde echter niet bij het badritueel en werd pas in de 2e eeuw gebruikt voor persoonlijke hygiëne.
Daarvoor kon men kiezen uit melk, zand, oliën, kruiden, bloemblaadjes en
tal van zalven. Wanneer deze stoffen op het lichaam werden gewreven,
verwijderden ze vuil en dode huidcellen. Door Galenus uit Pergamum
(circa 130 ca 200 n. C.) die na Hippocrates een van de meest
vooraanstaande artsen in de Oudheid was, erkende de medicinale en
reinigende eigenschappen van de zeep.
Ongelukkigerwijs werden, na de val van het Romeinse Rijk en tijdens de
middeleeuwen, badhuizen synoniem met zondige handelingen. Het besef van
persoonlijke hygiëne en het gebruik van zeep voor dat doel, ging snel
achteruit. Vanwege de onhygiënische levensomstandigeheden, raakte heel
Europa in de greep van pest, ziekte en dood.
Zeepmaken als ambacht
Zeep
werd in de 8e eeuw herontdekt in Italië en Spanje en de gilden van
ambachtslieden bewaarden de geheimen van de bereidingswijzen. Harde
zeep, verkregen door het mengen van plantaardige olie met de soda uit de
as van zeewier, werd industrieel geproduceerd. In de 13e eeuw
verspreidde deze kennis zich van Italië naar Frankrijk en honderd jaar
later ook naar Engeland. De Zuid-Europese zeep, gemaakt van olijfolie
was echter veel beter dan de zeep gemaakt van dierenvet in het noorden.
Dat zeep erg geliefd was, blijkt uit de grote moeite die de Amerikaanse
kolonisten deden om het te kunnen maken. Ze kookten restvet met de as
van hout voor het verkrijgen van een zachte zeep. Dit was zwaar werk en
niet altijd succesvol. Maar na verloop van tijd kwamen er professionele
zeepmakers die harde stukken zeep konden maken (door toevoeging van een
alkali) en die de zeep ook lekker konden laten ruiken door geuroliën toe
te voegen. De inspanningen van van een aantal Franse wetenschappers
droegen in de 18e en 19e eeuw bij aan de vervaardiging en het gebruik
van zeep als reinigsmiddel voor lijf en leden: Nicholas Leblanc nam in
1791 patent op een productieproces om uit zout alkali te vervaardigen.
Loïs Pasteur toonde na 1800 het verband aan tussen bacteriën en
ziekten en de noodzaak om bacteriën te bestrijden.
Mc Bride heeft zijn eigen marathon!javascript:emoticon(':shock:')
McBride-run, 12de editie op zondag 7 juni 2015
De mooiste halve marathon van het jaar
Het organisatieteam en de Flanders Atletiek Club kern Ieper &
Poperinge hopen u te verwelkomen op onze volgende editie. We maken er
terug een mooi loopfeest van.
Naast de halve marathon wordt terug een 7 km mini-run ingericht.
Alle info voor beide wedstrijden vindt u op onze website.
In herinnering aan Marathon Willy, actief bij McBride-run
en de vzw WA, gaat 2 per deelnemer naar vzw WA om in Ghana de
plaatselijke werking te ondersteunen.