Om Android als platform te presenteren moesten er apps worden ontwikkeld. Om dat proces te ondersteunen is een Software development kit (SDK) vrijgegeven. Hiermee wordt het ook voor anderen dan Google mogelijk hun bijdrage te leveren. Om dit proces te versnellen heeft Google in 2008 een wedstrijd, de Android Developer Challenges, uitgeschreven waarbij prijzengeld beschikbaar werd gesteld voor de beste applicatie. In augustus 2008 heeft de Nederlander Eric Wijngaard de eerste prijs gewonnen met het programma PicSay, waarmee het mogelijk werd foto's op een Android-apparaat te bewerken.^[4]

Applicaties kunnen verspreid worden via de Google Play Store (vroeger de Android Market). Via de Play Store kunnen eindgebruikers games, applicaties, films en boeken downloaden of kopen. De mogelijkheden verschillen per land. Op 26 juni 2013 kreeg België toegang tot Google Play Books, Nederland volgde op 18 juli in hetzelfde jaar. Ontwikkelaars kunnen de Play Store gebruiken om hun software te verspreiden. Via de Play Store kunnen zowel gratis als betaalde applicaties worden verspreid, een en ander wel afhankelijk van het land van de gebruiker, de versie van Android op het mobiele apparaat, de aanbieder van de software en of het gratis of een betaalde applicatie is, en de telecomaanbieder. In de Verenigde Staten hebben sommige telecomaanbieders bijvoorbeeld wifi-tether-apps geblokkeerd uit angst dat klanten op de wifi-hotspots van andere mobiele gebruikers gaan, waardoor zij minder geld verdienen. Deze geblokkeerde apps zijn wel apart te downloaden en gewoon te installeren. Alleen installeren via de Google Play Store werkt niet.

In tegenstelling tot Apples App Store voor iOS is het voor ontwikkelaars die hun applicaties aanbieden via Google Play toegestaan om ook hierbuiten deze software aan te bieden. Dit maakt Android gebruiksvriendelijker dan zijn concurrenten, maar hierdoor kunnen Android-toestellen wel gemakkelijker virussen oplopen.

19-10-2017 om 11:44 geschreven door Micky Muhoza  

Yahoo! Inc. is een Amerikaans bedrijf dat vooral bekend is van zijn portaalsite en zoekmachine. De e-maildienst Yahoo! Mail behoort samen met Outlook.com en Gmail tot de marktleiders op het gebied van gratis aanbieders van internetdiensten.

Yahoo! werd in januari 1994 opgericht door de Stanford-studenten David Filo en Jerry Yang. In maart 1995 werd het formeel geregistreerd als bedrijf. Yahoo! is een acroniem voor Yet Another Hierarchical Officious Oracle en een volk uit Gullivers reizen van Jonathan Swift. In 1996 kreeg Yahoo! een notering op de technologiebeurs NASDAQ. In 2013 telde het bedrijf ongeveer 11.700 werknemers.

Het belangrijkste bezit van Yahoo! is het belang in de Chinese Alibaba Group. In 2005 investeerde Yahoo! US$ 1 miljard in dit bedrijf. Alibaba ging in september 2014 naar de beurs en had toen een marktkapitalisatie van US$ 200 miljard.

Yahoo! begon als "Jerry and David's Guide to the World Wide Web", maar gaandeweg kwam er een nieuwe bijnaam. Yahoo! is een acroniem van "Yet Another Hierarchical Officious Oracle", maar Filo en Yang blijven erbij dat ze deze naam kozen vanwege de algemene definitie, voortgekomen uit Gullivers reizen van Jonathan Swift: "onbeleefd, ongeraffineerd, onbeschaafd persoon". Om deze reden hoort "Yahoo!" uitgesproken te worden met de nadruk op de eerste lettergreep. Yahoo! was aanvankelijk alleen gehost vanuit een werkstation (Akebono), terwijl de software verbleef op Filo's computer (Konishiki). "Yet Another" gaat terug tot het Unix-programma yacc, hetgeen "Yet Another Compiler Compiler" betekent.

Yahoo! ging op 12 april 1996 met een initiële opbrengst van US$ 33,8 miljoen (door een verkoop van 2,6 miljoen aandelen van $13 per stuk) naar de beurs.

De populariteit van Yahoo steeg en daarmee de aanbiedingen van verschillende internetdiensten, zodat het als het ware een warenhuis werd voor activiteiten op het internet. Nu omvat het: Yahoo! Mail, een webmaildienst; Yahoo! Messenger, een instant messenger; Yahoo! Games; Yahoo! Entertainment, een veiling en onder meer informatieportalen. Veel van deze activiteiten waren ooit onafhankelijke bedrijfjes, die werden opgekocht door het bedrijf. Veel van deze overnames waren controversieel en ongewenst volgens de oorspronkelijke gebruikers. Yahoo! heeft bovendien vele samenwerkingscontracten met diverse telecommunicatiebedrijven.

In het najaar van 2002 kocht Yahoo! een grote groep bedrijven op om de eigen zoekmachine te ondersteunen. In december 2002 kocht het bedrijf Inktomi en in juli 2003 Overture Services (en de dochtermaatschappijen AltaVista en AlltheWeb). Op 18 februari 2004 liet Yahoo! de Google-aangedreven zoekresultaten voor wat het is en ging de eigen ontwikkelde technologie gebruiken voor hun site.

In maart 2005 verwierf het bedrijf een meerderheid in Ludicorp en kwam daardoor in het bezit van de fotosite Flickr.

In juni 2005 verwierf Yahoo! blo.gs, een service gebaseerd op RSS-aggregatie, voornamelijk weblogs (vandaar de naam), met een eenvoudige lijst van snel geactualiseerde weblogs, geordend naar datum van update. Blo.gs was het eerste internetbedrijf met een onconventionele domeinextensie. Yahoo! verwierf Delicious als tweede in deze ranglijst.

In augustus 2005 bereikte Yahoo! een overeenkomst met Alibaba Group.^[1] Dit startende Chinese internetbedrijf en Yahoo! hebben een strategische samenwerking afgesproken. Yahoo! bracht de Yahoo! China activiteiten in en met Alibaba gaat ze samenwerken om de positie in de Chinese markt te verstevigen.^[1] Yahoo! kocht verder voor US$ 1 miljard aandelen Alibaba om de laatste het noodzakelijk kapitaal te verstrekken.^[1] Na de koop had Yahoo! zo'n 40% van de aandelen en 35% van het stemrecht in de Alibaba Group en was daarmee de grootste aandeelhouder.^[1]

Op 4 april 2007 liet Microsoft weten enkele maanden geleden een overnamebod op Yahoo! uitgebracht te hebben. De beurskoers van Yahoo! sprong hierop met 16% omhoog en Yahoo! was toen ongeveer US$ 50 miljard waard. Yahoo! bevindt zich op dezelfde markt op het gebied van online adverteren als Google en MSN. Yahoo! nam als reactie op de acquisitie van Doubleclick door Google alle aandelen van het Amerikaanse online advertentiebureau Right Media over. De overname ging niet door, maar samenwerking om een gemeenschappelijk front tegen Google te vormen werd niet uitgesloten.

Op 16 juli 2012 werd de 37-jarige Marissa Mayer benoemd tot CEO van Yahoo! en een dag later begon zij. Zij werd daarmee de zevende CEO van Yahoo in minder dan vijf jaar. Voormalig directeur Farzad Nazem ging op 8 juni 2007 op zijn 45ste met pensioen, na 26 jaren in de ICT-sector gewerkt te hebben. Medeoprichter Jerry Yang nam de taken tijdelijk over, totdat hij een geschikte kandidaat vond. Nazem verving Dan Rosensweig begin 2007 als COO (Chief Operating Officer) oftewel algemeen directeur. Ook Terry Semel (voormalig CEO) was vanaf eind juni 2007 geen topman meer bij Yahoo!. Medeoprichter Jerry Yang nam dit tijdelijk van hem over. Semel nam ontslag na verhitte discussies over zijn buitenproportioneel hoge beloning. Verschillende CEO-wisselingen resulteerden in september 2011 in een tijdelijke hoofdrol voor Tim Morse die evenals in 2008 te maken kreeg met een vijandig bod van Microsoft op het bedrijf.^[2] Op 13 mei 2012 neemt een nieuwe CEO, Ross Levinson, de plaats in van de vorige die een deel van zijn cv gefingeerd had.^[3] Levinson maakt op 17 juli in hetzelfde jaar alweer plaats voor de van Google afkomstige Marissa Mayer.^[4][5]

Begin 2015 lanceerde Yahoo! het plan om het waardevolle belang in Alibaba af te stoten.^[6] Aanvankelijk wilde men de Alibaba-aandelen verkopen, maar dit zou leiden tot een forse belastingaanslag van minimaal US$ 8 miljard van de Amerikaanse belastingdienst.^[7] Yahoo! gaat nu een nieuw beursgenoteerd bedrijf oprichten waarin alle internetactiviteiten worden gebundeld, exclusief het aandelenbelang in Alibaba.^[6] Yahoo! wil met deze actie de eigen marktwaarde verhogen. Deze is anno 2015 US$ 35 miljard, waarvan US$ 30 miljard voor het belang in Alibaba.^[6] Verder heeft Yahoo! nog een aandelenbelang van 35% in Yahoo! Japan.

In februari 2016 maakte Yahoo bekend 15% van het personeel te gaan ontslaan, dit zijn ongeveer 1500 werknemers. Yahoo wil de kosten verminderen en overweegt verder nog enkele bedrijfsonderdelen te gaan afstoten.^[8]

In juli 2016 werd bekend dat het Amerikaanse telefoonbedrijf Verizon Communications voor US$ 4,8 miljard Yahoo! gaat overnemen.^[9] In 2015 kocht Verizon al AOL en het bedrijf wil de twee bedrijven samenvoegen om zo meer te verdienen aan de verkoop van advertenties. Niet alles van Yahoo! gaat over, de aandelen in Alibaba en sommige patenten blijven bij Yahoo! achter.^[9] In februari 2017 werd bekend dat Verizon US$ 350 miljoen minder gaat betalen voor Yahoo!. ^[10] De lagere prijs is het gevolg van twee grote datalekken bij Yahoo! in 2013 en 2014.

19-10-2017 om 11:41 geschreven door Micky Muhoza  

Met een rekenmachine wordt over het algemeen een zakrekenmachine bedoeld. De andere soorten rekenmachines zijn niet meer in gebruik.

Op elke moderne zakrekenmachine kunnen minstens de volgende berekeningen worden uitgevoerd: optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen. Uitgebreidere versies bieden ook worteltrekken, procentberekeningen en allerlei wetenschappelijke en statistische functies zoals machtsverheffen, sinus en cosinus, tangens, gemiddelde, standaarddeviatie, inverse, faculteit, correlatie en regressie.

Daarvoor zijn op de rekenmachine knoppen geplaatst zoals de aan-uit knop, cijfers ( 1, 2 enz ) , operators ( +, - enz ) , verschillende soorten functies (sin, cos enz ) en de "enter" bij de suffixnotatie of de "=" en haakjes voor de infixnotatie. Meestal wordt de infixnotatie gebruikt.

Rekenmachines worden gebruikt door mensen in financiële beroepen en ingenieurs om berekeningen uit te voeren die te simpel zijn om een echt computerprogramma nodig te maken. Ook worden ze gebruikt door leerlingen op lagere en middelbare scholen.

Een rekenmachine bestaat gewoonlijk uit een toetsenbord, bestaande uit een numeriek gedeelte en bij geavanceerdere modellen een alfanumeriek gedeelte en toetsen waaronder menu's en functies zitten verscholen, en een display om de invoer en resultaten te kunnen zien.

19-10-2017 om 11:23 geschreven door Micky Muhoza  

De elektronenbuis, ook wel radiobuis, radiolamp of vacuümbuis genoemd, was de eerste echte elektronische component.

De eenvoudigste elektronenbuis, de diode, bestaat uit een vacuüm getrokken glazen buis waarin een gloeidraad geplaatst is die dienstdoet als kathode, met daaromheen een cilindervormig metalen plaatje, de anode. Wanneer de gloeidraad wordt opgewarmd en de anode met voldoende spanning positief is gepolariseerd, zal er een elektronenstroom gaan lopen (Edisoneffect) wanneer de stroomkring tussen anode en kathode wordt gesloten. Maakt men de anode echter negatief ten opzichte van de kathode dan vloeit er geen stroom. Per definitie loopt een stroom van plus naar min, terwijl de negatief geladen elektronen van min naar plus gaan.

Andere elektronenbuizen hebben tussen de kathode en de anode een of meer roosters, roostervormige elektroden, die de stroom elektronen beïnvloeden. Een negatief geladen rooster stoot de elektronen af.

Het aantal roosters bepaalt de benaming van de elektronenbuis.

• de diode heeft twee elektroden, en wordt voor gelijkrichting en demodulatie gebruikt.
• de triode heeft 1 rooster - het stuurrooster - waarmee met een kleine spanningsverandering een relatief grote stroomverandering tussen anode en kathode teweeggebracht kan worden. Hiermee was de eerste versterker mogelijk.
• de tetrode heeft 2 roosters, het extra rooster, tussen stuurrooster en anode, dient om de versterkingsfactor van de buis op te voeren. (tetra = 4)
• de pentode heeft 3 roosters: stuurrooster, schermrooster en keerrooster waarmee het aantal actieve aansluitingen 5 bedraagt. (penta = 5)
• de hexode, heptode en octode hebben respectievelijk 4, 5 en 6 roosters, en worden gebruikt als mengbuis in o.a. frequentie-omvormers en radio-ontvangers.

Behalve de genoemde elektronenbuizen zijn ook allerlei combinaties in zwang, in feite twee of meer elektrodesystemen in een enkele buis: dubbeldiode, dubbeltriode, triodepentode, triodeheptode, dubbelpentode. Hiermee kan het aantal buizen beperkt worden en is het mogelijk een betere gelijkheid tussen twee triodes/pentodes te verkrijgen voor brugschakelingen en dergelijke.

Een dubbeldiode (vaak met gemeenschappelijke kathode) kan dienen voor dubbelfasige gelijkrichting. Er is dan een voedingstransformator met twee secundaire wikkelingen nodig.

Een triodeheptode is zeer geschikt in superheterodyne ontvangers. De triode wordt gebruikt in een oscillator en de heptode dient als mengbuis.

Er bestaat ook een buis met een triode en twee eindpentodes, die bedoeld is als eindtrap van een balansversterker. De triode is de fasedraaier en de pentodes dienen als eindbuis.

Behalve de gewone radiobuizen zijn er ook nog de kathodestraalbuis zoals die in (klassieke) tv-toestellen, oscilloscopen en computerbeeldschermen gebruikt wordt, en indicatorbuizen zoals die voor weergeven van opnameniveau van een bandrecorder of de signaalsterkte van de draaggolf in een radio. Ook röntgenbuizen, geigerteller-buizen, klystrons, magnetrons, beeldversterkers, vidicons en nixiebuisjes zijn vormen van elektronenbuizen.

19-10-2017 om 11:21 geschreven door Micky Muhoza  

Een personal digital assistant ofwel een persoonlijke digitale assistent (ook: palmtop, zakcomputer of handpalmcomputer), kortweg pda, is een klein draagbaar toestel dat computer-, telefonie-, fax- en netwerkfuncties combineert. Een pda dient vooral als mobiele telefoon en persoonlijke agenda. Pda's worden grotendeels als verouderd beschouwd door de opkomst van de smartphone.

De term Personal Digital Assistant werd bedacht door John Sculley, topman van Apple in de periode 1983–1993.en pda is een 'handheld'-pc (handcomputer) die een modern, digitaal alternatief vormt van de papieren agenda. Een pda biedt immers een adresboek, kladblok, agenda en telefoonlijst. Vaak zijn er nog meer functies, zoals rekenbladen, tekstverwerking, databasemanagement, software voor het beheer van financiële zaken, uurwerk, rekenmachine, spelletjes, mobiele functies en gps-navigatie.

Een Personal Information Manager (PIM) is vaak onderdeel van een pda. Het stelt de gebruiker in staat om tekst in te voeren die later snel geraadpleegd kan worden, zoals een telefoonlijst.

Wat de pda voor veel pc-gebruikers zo aantrekkelijk maakt, is de mogelijkheid om gemakkelijk gegevens uit te wisselen tussen de pc en de pda. Dit geldt met name voor automatische synchronisatie, waarbij wijzigingen op de pc worden bijgewerkt op het draagbare toestel en andersom. Bij de meeste pda's wordt een houder meegeleverd die aangesloten wordt op een stopcontact en via een USB-kabel met de pc verbonden kan worden. Via deze USB-verbinding worden gegevens gesynchroniseerd. Zo kan bijvoorbeeld ingesteld worden dat nieuwe e-mail uit "postvak IN" op de bureaucomputer automatisch naar de pda wordt overgezet.

Kleine maar krachtige draagbare technologie heeft altijd op veel aandacht kunnen rekenen. In het bijzonder van mensen die op zoek zijn naar de laatste gadgets. De pda past in deze visie naast een ander bedrijfsitem van de jaren 90, de mobiele telefoon. De interesse vanuit de bedrijfswereld voor de pda is vooral te danken aan de voortdurend toenemende rekenkracht van deze toestellen. Het idee bestaat uit gemakkelijk gegevensbeheer gecombineerd met telefonie en internettoegang.

Een van de ontwerpproblemen was de vraag hoe de gegevens in te voeren. Het minitoetsenbord bleek niet erg handig om op te typen. Hierna kwam de Graffiti-tekenherkenningsoftware op de markt, die een aanraakscherm en een afgeslankt (gemakkelijk, snel aanleerbaar) alfabet gebruikte om gegevens te digitaliseren.

Het eindresultaat is dat de markt opgesplitst is in twee grote segmenten: apparaten met toetsenbordje en met een aanraakscherm uitgeruste toestellen zonder toetsenbord. De keuze van de eindgebruiker tussen deze twee hangt af van persoonlijke voorkeur en gewenste functionaliteit. Met betrekking tot deze twee soorten modellen ontwikkelde Microsoft dan ook twee verschillende versies van zijn Windows CE.

19-10-2017 om 11:14 geschreven door Micky Muhoza  

Apple is vooral bekend van zijn reeks Apple Macintosh-computers, de iPod-muziekspelers, de iPhone-smartphone en de iPad. Naast hardware ontwikkelt het zelf ook veel software voor het eigen macOS, maar ook voor Windows. Eind jaren 70 is Apple bekend geworden met de Apple II, een van de eerste succesvolle personal computers ter wereld. De Apple II speelde een essentiële rol bij de opkomst van de pc-markt. Aan deze reeks van kleine successen kwam echter een abrupt einde door een op handen zijnd bankroet. In 1997 stond het bedrijf aan de rand van de afgrond, maar met een investering van 150 miljoen dollar (door Microsoft) is het bedrijf weer op de been geholpen. Microsoft is sindsdien dan ook aandeelhouder.

Tegenwoordig geniet Apple Inc. van een zeer herkenbaar beeldmerk, wat zij dan ook veelvuldig inzet ter promotie van het bedrijf. Eind 2009 werd Apple door het Amerikaanse reclamemagazine AdWeek uitgeroepen tot merk van het decennium.^[2] De AdWeek-redactie schreef het succes van het merk toe aan toenmalig CEO Steve Jobs, die "de belichaming van het merk" en "een briljante marketeer" werd genoemd.

Apple heeft op 20 augustus 2012 met een beurswaarde van ruim 620 miljard dollar een nieuw record gevestigd. Nog nooit was een bedrijf zo veel waard. Het oude record stond op naam van Microsoft. Dat softwarebedrijf had op 30 december 1999 op de beurs een waarde van 618,9 miljard dollar.^[3] Deze toppositie wist Apple overigens niet vast te houden. Zo was in januari 2013 de waarde gedaald tot 413,7 miljard dollar.^[4] Op 17 april 2013 zakte de waarde van het aandeel voor het eerst sinds 2011 weer onder de 400 dollar.^[5]

19-10-2017 om 11:10 geschreven door Micky Muhoza  

Volgens Forbes was Gates twaalf jaar lang de rijkste man ter wereld, van 1996 tot 2007 (met uitzondering van 1997) en in 2014 opnieuw. Forbes schatte zijn vermogen in 2007 op $ 56 miljard. In juli 2007 rapporteerde de Seattle Post echter dat de Mexicaanse telecomtycoon Carlos Slim de plek van de rijkste man ter wereld had overgenomen met een vermogen van $ 67 miljard. De uitgaven aan liefdadigheid door Bill en Melinda Gates via de Bill & Melinda Gates Foundation hebben hier zeker een rol in gespeeld.

Bill Gates' vermogen werd in maart 2012 op 61 miljard dollar geschat. Hij was daarmee de rijkste mens in de Verenigde Staten, en stond tweede op de lijst van rijkste mensen ter wereld.

In mei 2013 raamde persagentschap Bloomberg zijn vermogen op 72,7 miljard dollar, wat hem op hun Bloomberg Billionaires Index opnieuw de rijkste mens ter wereld maakt. In dezelfde maand zette ook Forbes hem opnieuw bovenaan de lijst van rijkste mensen, met een geschat vermogen van 69,9 miljard dollar.

In maart 2014 schatte Forbes het vermogen van Gates op $ 76 miljard, waarmee hij wederom de rijkste man ter wereld zou zijn. Carlos Slim zou op een tweede plek staan met $ 72 miljard.

19-10-2017 om 10:57 geschreven door Micky Muhoza  

Wat is ergonomie?

Ergonomie is het aanpassen van de omgeving aan de mens. Dit kan een product, ruimte of werkplek zijn. Ergonomie zit vervat in ons dagelijks leven, maar is vooral gekend in werksituaties. Het is immers afgeleid van de Griekse woorden ‘ergon’ (werk) en ‘nomos’ (wet). Ergonomie staat voor gezond en efficiënt werken. Bij het ontwerpen speelt vooral gebruiksvriendelijkheid en comfort een rol.

Definitie

De IEA (International Ergonomics Association) stelt volgende definitie voor:

“Ergonomie (of human factors) is de wetenschappelijke discipline die zich bezig houdt met het begrijpen van de interactie tussen de mens en andere elementen van een systeem. Het is het beroep dat de theorie, principes, gegevens en methodes toepast om zo te ontwerpen dat het menselijk welzijn en de globale prestatie van het systeem geoptimaliseerd wordt.”

Verder worden drie specialisatiedomeinen afgebakend:

* Fysieke ergonomie houdt rekening met de menselijke anatomie, antropometrie, fysiologie, biomechanica in relatie tot de fysieke activiteit. Relevante topics zijn de werkhoudingen, manueel hanteren van lasten, repetitieve bewegingen, werkplekinrichting, veiligheid en gezondheid.

* Cognitieve ergonomie bestudeert de mentale processen zoals perceptie, geheugen, denken en motorische reacties in de interactie tussen mens en systeem. Relevante topics zijn de mentale werkbelasting, beslissen, mens-computer interactie, menselijke betrouwbaarheid, stress en training.

* Organisatie ergonomie focust op het optimaliseren van sociotechnische systemen zoals organisatiestructuren en –processen. Onderwerpen zijn communicatie, ontwerpen van werkplekken en –tijden, teamwork, participatieve ergonomie, telewerken en kwaliteitszorg.

19-10-2017 om 10:48 geschreven door Micky Muhoza  

Ecologie (ook wel met de spelling: oecologie) als wetenschap is een onderdeel van biologie. De ecologie bestudeert de dynamiek van de wisselwerking tussen organismen, populaties of levensgemeenschappen (de biotische milieufactoren) en de relaties tussen organismen, populaties, levensgemeenschappen of landschappen en het niet-biologische milieu (de abiotische milieufactoren). De studie op het niveau van de soort heet ook wel autoecologie en op het niveau van de levensgemeenschap en ecosysteem heet gemeenschapsecologie of synecologie.

Het woord ecologie (oorspronkelijk Duits: Ökologie) werd geïntroduceerd door de Duitse bioloog Ernst Haeckel in 1866, als samentrekking van de Griekse woorden oikos (huishouding) en logos (studie, wetenschap).

In de Angelsaksische wereld werd dit ecology, dat daar een iets andere, meer milieukundige en mens-gerichte, betekenis kreeg. In Nederland bestaan het meer biologische oecologie en meer milieukundige ecologie naast elkaar, maar het verschil vervaagt.

Het woord ecologie wordt ook gebruikt in andere betekenissen:

• gerelateerd aan een beter milieu, in het bijzonder dat van de mens,
• meer praktisch, betreffende gedrag dat goed is voor de mens en zijn milieu en voor de natuur (zie ecologische landbouw en EKO-keurmerk),
• gericht op een bepaalde levensbeschouwing (zie ecologisme).
• betreffende omgeving of netwerk van bijvoorbeeld een bedrijf.

19-10-2017 om 10:31 geschreven door Micky Muhoza  

Silicon Valley is een veelgebruikte benaming voor de zuidkant van de Baai van San Francisco in de Amerikaanse staat Californië. In die regio zijn veel technologiebedrijven gevestigd, inclusief enkele van de grootste ter wereld. Oorspronkelijk verwees de term naar de grote hoeveelheid bedrijven die bezig waren met de productie en innovatie van siliciumchips, maar nu slaat de term op alle hightech bedrijven in het gebied. "Silicon Valley" wordt zelfs als metoniem voor de hele Amerikaanse technologiesector gebruikt.

Hoewel er veel verschillende centra voor hightech industrie ontsproten zijn in de Verenigde Staten, blijft Silicon Valley het centrum voor hightech innovatie. In totaal heeft één derde van investeringen van venture capital betrekking op Silicon Valley. Enkele bekende bedrijven die hun hoofdkwartier in het gebied hebben zijn Apple, Hewlett-Packard, Intel, IBM, Sun Microsystems, eBay, Google Inc., AMD, Facebook en McAfee.

Silicon Valley en haar directe omgeving telt een groot aantal universiteiten. Het is een populair gebied voor hoog-opgeleide technici uit de hele wereld om te werken.

12-10-2017 om 00:00 geschreven door Micky Muhoza