|
Dag één die resulteerde in een redelijk goede dag!
Ik had gisterenavond besloten te gaan slapen met het boek op het nachtkastje, om er vanmorgen weer de belangrijkste dingen uit te lezen voordat ik zou opstaan. Maar mijn ongeduld had overmacht, daarom heb ik vandaag het boek niet meer gelezen. Wél heb ik in mijn bewustzijn constant 'flexibiliteit, intuïtie, actie, verantwoordelijkheid, keuze", herhaald. Ik wist dat mijn persoonlijke opdracht was om mijn creatieve bron opnieuw aan te boren.
In de voormiddag heb ik diverse scholen in de omstreken online opgezocht en hun aanbod nagetrokken.
Ook op profesioneel gebied heb ik opgezocht wat mijn mogelijkheden zijn.
Daarna heb ik op't gemakske eventjes 'ge-facebooked'. Ik zag foto's van het feestje ter ere van Tom & Tomas hun huwelijk in de Red, waar ik nog mijn bros had. Zucht, wat vond ik dat zo mooi. En praktisch. Telkens als ik foto's van mezelf zie van de afgelopen twee jaar met mijn bros, voel ik een innerlijke impuls die dat weer terugwilt.
Intuïtie !!! Hoewel velen mijn kapsel mooier vinden als het wat langer is, vindt ik het beter zo. Mijn intuïtie geeft me aan wat IK wil, dus doe ik het. Hup met de tondeuse derover, en vanaf vandaag loop ik weer met een schoon broske rond  .
Vroeger zou ik teveel getwijfeld hebben door de mening van anderen, maar ik moet mijn zelfvertrouwen herwinnen dankzij mezelf, en niet door anderen.
Omstreeks 13u30 ben ik het SAMW (Stedelijke Academie voor Muziek en Woord) in Izegem binnengestapt om info te vragen rond instapmomenten, lessenroosters, in verband met woord/dictie/drama. Ik heb een groot inlevingsvermogen en verbeeldingstalent, dus dit creatieve compartiment leek me een ideale manier om dit te uiten. Helaas kan ik sowieso pas starten in september. Ik heb het emailadres gekregen van een verantwoordelijke voor deze specifieke lessen, waar ik dus naar ge-emailed heb.
Om 14u nam ik de trein naar Kortrijk, waar ik binnenging in het KASK (Koninklijke Academie voor Schone Kunsten).
Hoewel ik technisch niet bedreven ben om een verfborstel te hanteren, of te boetseren, etc., zie ik mezelf me uitleven op doek om mijn emoties vorm te geven, in een vrijelijke manier. Hier kreeg ik erg veel info over het instapmoment (ook pas september), maar ook over de lessenreeksen zelf.
Best voor mezelf kan ik de eerste twee jaar algemene beeldende vorming volgen (een soort van basis leggen), en daarna kan ik me specialiseren in een specifiek vak ( schilderkunst, tekenkunst, grafische kunst, vrije grafiek, kunstenambacht, monumentale kunst, fotokunst, mode- en theaterkunst, binnenhuiskunst). Erg veel stof om over na te denken, maar ik kan niet wachten tot september !
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Vervolgens komt voor mezelf een ander aspect in mijn leven waar ik, creatief gezien (en ook ivm zelfvertrouwen, ten dienste staan van anderen), mezelf niet in kan vinden. Op profesioneel gebied. Ik werk als allround-medewerker in de Carrefour Market in Izegem (bakkerij, charcuterie, rekken invullen en kassa). Ik kan dit niet eeuwig blijven doen. Ik amuseer me wel met mijn collega's, die de beste maatjes zijn die je je kan wensen, maar het gevoel van niets nuttig te doen stopt een rem op mijn energieën, wat me in een negatieve spiraal brengt.
Al sinds ik van school af ben, ben ik op zoek naar mijn ideale job. Het is een zoektocht geweest waarvan velen waarschijnlijk denken, 'Djeezes, die vind ook zijn goesting niet'. Ik heb het gevoel dat velen daaro neerkijken, en dat geeft me een slecht gevoel. Maar verantwoordelijkheid en de keuze (twee Wetten !!) liggen bij mezelf en ik moet me niet van een ander aantrekken. Hierbij, voor mij eigen goed, leg ik die hobbelige weg uit, en waarom het telkens niet lukte en waarom het nu wél zal lukken !!
Vorig jaar werkte ik bij Versmarkt De Kleine Bassin te Roeselare. Zoals nu voelde ik me wel goed tussen mijn collega's, maar de dagen sleepten zich traag voort omdat ik mezelf niet in het werk kon vinden. Ik ontdekte dat ik de mogelijkheid had om een opleiding begeleider animator van bejaarden te gaan volgen.
Ik zou ten dienste staan van de oudere en zijn omgeving en zijn familie. Ik zou fleur in hun leven brengen. Het zou mijn eigenwaarde ook doen groeien. Maar, nog in het begin van mijn opleiding, was ons voke (mijn peter, de vader van mijn moeder) zwaar ziek, en was het niet zeker of hij ooit de oude zou worden. Wanneer ik vrijaf was van mijn opleiding pendelde ik zo vaak mogelijk naar Mol, waar hij in het ziekenhuis lag. Ik zag hem telkens aftakelen, en dit deed me erg pijn. Ik voelde me schuldig omdat ik niet meer bij hem had kunnen zijn.
Hoe meer ons voke naar zijn einde kwam, hoe zwaarder ik het kreeg in de lessen. Ik begon schuldgevoelens te ervaren, en een minderwaardigheidsgevoel. Vaak ben ik in de les stilletjes beginnen te huilen.
Op een donderdag kreeg ik in de les te horen van mijn moeder (per gsm natuurlijk) dat ons voke een morfinepomp had aangesloten gekregen, en dat het niet lang meer zou duren. Ik was kapot van verdriet.
Ik ben mezelf gaan afzetten tegen de lessen, tegen de inhoud ervan. Ik wilde het allemaal niet weten, ik blokkeerde volledig. Ons voke stierf, en ik heb de opleiding voor mezelf stopgezet.
Als ik het boek waarover deze blog gaat toén had gelezen, had ik het helemaal anders aangepakt. Ik had Flexibiliteit nodig om in mijn hart een slimme beslissing te maken, en te leren uit deze ervaring. Maar dat deed ik niet en ik zette alles van me af.
Ik ging een kort tijdje werken bij Huis Vanassche in Izegem, en ging daarna naar mijn huidig werk (Carrefour Market). Maar ik bleef in een strijd zitten met mezelf omdat ik me niet dagdagelijks kon uiten in mijn werk.
Ook het feit dat ik ten dienste stond van iemand anders was belangrijk voor mij. Ik was ten einde raad op profesioneel vlak. Samen met Sammy'tje heb ik een jobbeurs bezocht in Kuurne, waar ik bij de politie op de stand heb gezeten. Die avond schreef ik me in voor de toelatingsproeven. De eerste twee toelatingsproeven heb ik al gedaan, en ik ben van beiden geslaagd (waar ik dus vanaf nu sowieso een vrijstelling voor heb). De twee volgenden namen plaats in Brussel, maar op de betreffende dag kon ik niet omdat ik moest werken. Ik heb de betreffende dienst bij de politie hiervoor gecontacteerd, maar heb geen antwoord gekregen. De dag van de proeven passeerde, terwijl ik aan het werk was, en ik heb er nog steeds niets van gehoord....
Momenteel ben ik opnieuw in een tweestrijd. Moet ik luisteren bij de politie hoe het zit? Maar er zit een venijnig kantje aan de job. Uit mediaberichten kan je afleiden dat het zélf een corrupte organisatie is, en bijna 50 procent van je diensttijd zit je met je neus in de papieren. Daarnaast sta ik wel ten dienste van de bevolking, maar creatief is het (in mijn ogen niet).
------------------------------------------------------------
Tot zover mijn zoektocht naar de geschikte job. Opnieuw heb ik vandaag op de site van de VDAB rondgeneusd wat voor mij de mogelijkheden zijn. Creativiteit zijn een must, natuurlijk. Anders kan ik gewoon mijn huidige job blijven uitoefenen.
Om zeker te zijn van een vrijstelling bij de RVA, kies ik best voor een job die leid naar een knelpuntberoep. De lijst van creatieve beroepen is dan erg kort: confectie, drukker en tuinier.
Tuinier. Heb ik daar voeling mee? Zie ik me dat doen?
Ik heb in de tuin van ons huidig appartementje vorig jaar grove werken uitgericht (alle planten en bomen ontwortelt, de tuin vrijgemaakt, ...) met planning op verfijning ervan. Het jammere was natuurlijk dat ik geen kennis van zaken heb. Maar ik haalde er enorm veel deugd uit om me uit te leven in die natuur, en te brainstormen over hoe ik het wel zou willen.
Bovendien zit ik niet steeds tussen dezelfde vier muren, en sta je altijd voor een andere uitdaging. Je maakt je klant ook blij, hij kan voldoening, rust, opwinding, ... vinden in jouw creaties....
-------------------------------------------------
Zo! Wat een boterham hé !! Ik ben voldaan. Morgen weer een ganse dag gaan werken, maar ik hoop dat de gerante aanwezig is. Ik ben van plan haar op de hoogte te brengen van mijn creatieve loopbaan. Mijn intuïtie zegt me dat ik dat het beste kan doen... Ik ben eens benieuwd....
27-02-2013, 18:22
Geschreven door HansNijs91 
|
