Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Zoeken in blog
Pieter in Bolivië
19-09-2011
haliehalo, ik heb er nog eens aan gedacht ;-)
Hallo allemaal,
Effe terug een update. Eerst en vooral beginnen met het feit dat ik een lief heb ... en dan nu de rest!
In de afgelopen weken is er eigenlijk niet veel nieuws gebeurt, ik heb nu een redelijk schema, dus heb ik altijd wel iets te doen. Mijn charango en mijn capoeira lessen namelijk, en dan nog regelmatig, of beter dagelijks, iets samen met Yanina doen. Mijn charango-kunsten beginnen stillekes aan vooruit te gaan, hoewel ik het nog altijd heel moeilijk vind. Want de plaatsen om u hand te houden zijn veel kleiner als bij gitaar en de snaren staan ook dichter bij elkaar. Vooral de paren zijn moeilijk, heel moeilijk om samen te bespelen en nog veel moeilijker appart. (maar moeilijk gaat ook, hebben ze mij thuis altijd geleerd). Waar ik hier ook heel erg dankbaar voor ben, is dat ik eigenlijk alles heb leren eten, en vooral leren openstaan om nieuwe zaken te eten. (nieuw is hier: ècht anders dan bij ons) Zo vond ik de maag wel heel lekker, ja de structuur is wat rubberig, maar het smaakt toch. Niertjes of een ander plaatselijk culinair hoogtepunt, ook daar heb ik geen problemen mee.(of wat had je gedacht!) Dat is gebakken vel van varken, goed gekruid en dan nog verder gebakken. Nuchter bekeken: chips met de smaak van de harde deeltjes van gebakken vlees, in dit geval varken. De afgelopen vier dagen ben ik alleen thuis gebleven, om de Bautizo mee te maken hier (de Boliviaanse 100 dagen oftewel Chrysostemos). Nu heeft onze dircteur dat vorige week donderdag nog uitgesteld tot deze week, en toen kon ik niet meer meegaan met mijn gastmama Monica naar Santa Cruz omdat de vliegtuigtikets al gekocht waren. We zouden daar namelijk naartoe gaan om mijn gastpapa te zien, die daar een maand verblijft voor zijn werk. Ik wou zowel de Bautizo meemaken als de reis naar Santa Cruz, en had hun mening gevraagd.. Zij beslisten dat ik dan maar thuis bleef.. Ok, dan is dat voor de volgende keer! Mama (België) had mij goede raad gegeven om een attentie voor mijn gastmama te zorgen voor als ze thuiskwamen, en ben gisteren dus bloemetjes gaan halen.daar waren ze hier heel content mee, danku daarvoor, al had ik het zelf ook wel zoiets in mijn achterhoofd. (zo ben ik )Dit is zowat alles wat nieuw gebeurd is... Tot de volgende zitting.
het is weer effe geleden, maar ik heb nu eindelijk tijd gemaakt om nog eens iets op mijn blog te zetten. Dit is wat er ondertussennog gebeurt is .
Ik ben eindelijk genezen van een anderhalve week duurende nood om veel naar het toilet te moeten gaan (ik moet er geen tekeningske bij maken denk ik), en nu kan ik eidelijk weer genieten van het lekkere eten dat ze hier hebben. Cochabamba was een fijne stad, met niet te veel hoge gebouwen en met een fantastisch klimaat, en ik heb mij vlug terug kunnen aanpassen aan de hoogte in Potosí, dus daar heb ik geen last van gehad. Vorige week had mijn collegio zijn 15de verjaardag en dat is fel gevierd, met een ontbijt op maandag (een enorme cake waarvan ik niks mocht eten, ik was toen nog ziek), ´s avonds een talentenshow die eerst redelijk saai was maar later toch amusant en een file op dinsdag (was nog zieker, en ben naar huis moeten gaan, wandelen was te vermoeiend). Ondertussen zag ik hier elke avond oefeningen voor chutillos (dat is vandaag en gisteren, HET feest van Potosí, dat gevierd wordt omdat San Bartolome de duivels heeft verslagen, het is maar een reden om twee dagen lang te feesten met veel dansen, zoals gisteren de traditionelen, tinkuy en andere, en vandaag morenada en caporales en aanverwanten, en veel zatte mensen), de mensen die hier in de straat oefenden bespeelden een typisch boliviaans instrument, de charango, en raad eens, door hen te zien spelen ben ik dat nu aan het leren bespelen. En nee, het is geen andere naam voor een panfluit, het is een gitaar-achtig ding met tien snaren, telkens in paren van twee, dus ge hebt eigelijk 5 "snaren" om te bespelen, die telkens uit twee aparte snaren bestaan, met een verschillende dikte en klank. Er gaat ook nog een andere belg, Finke, naar die muziekschool, maar hij oefent gitaar, maar gaat binnekort toch ook charango kiezen omdat dat echt typisch Boliviaans is en dus toch wel wat speciaal. Als ik het een beetje kan ga ik ook beginnen met gitaar, want mijn tante heeft al gezegd dat ik hun gitaar mag lenen, mocht ik het willen leren. Het fijne is wel dat ge hier andere liedjes leert spelen, vrienden van mij in Belgie spelen gitaar, maar die leren alleen zo van die westerse muziek spelen, rock en pop en aanverwanten. Hier leert ge meer zo van die typische muziek en andere, zoals weetikveel want ik ken er nie veel van, laat staan dat ik hier nu al alle genres ken. Maar jullie verstaan wat ik bedoel hoop ik. Fotos van chutillos in bijlage onderaan
grtz Pieter
Ps: echt tijd had ik ook niet gevonden, de eerste zin heb ik gisteren geschreven met pauzes van meer dan een dik uur, omdat ik telkens ging kijken naar de dansers, dus heb ik het deze morgen maar rap verder geschreven, voordat ik weer onderbroken wordt, ik schrijf toch al zo veel op mijn blog ;) Tja, ik heb het hier aardig druk....
Hier alles goe, het afscheid van monica gisteren nacht om 2 uur was redelijk zwaar, maar ze zijn er een beetje overheen denk ik. Hier (cochabamba op appartement van mijn oma= kot van adriana, en adriana word vandaag 20!!!) is het nu "winter" = warm en aangenaam met veel palmbomen en veel ander groen. Heel fijn na die kale altiplano val geel gras en kuddes llamas :) ik ga na deze week met lessen beginnen/spaans, maaar die zijn eigenlijk al bezig van deze week, maar ik ben niet in potosí. Om dat te compenseren heb ik mij de natgeo van deze maand gekocht, in het spaans welteverstaan ;p ik ben zaterdag naar een 15 jarig feestje gegaan, helemaal af, net ne trouw met baljurkjes en gasten in pak, de "sweet" 16 van in de us. Eergisteren ben ikl heel toevallig 2 andere afsers tegengekomen van belgie in een mijoenenstad (La Paz) ;p , ge kunt maar eens geluk hebben. We zijn samen (Michel Stans ik en Matty= mijn uitwisselingsneef uit die duitse stad waar Marina woont, Hamburg geloof ik, die voor 3 maanden bij mijn tante (zus van bernardo) woont in het sjiekere gedeelte van La paz) naar een typische toerischtische tovenaarsmarkt geweesd met heel veel "shone spullekes" en ik heb daar een talisman gekocht die u familliebeschermt, want mijn familie is nu wel wat uitgebreid met mijn boliviaanse familie, dus ik vond het wel nodig, der is dus ne geest die jullie daar gaat beschermen :D en die draag ik samen met mijn sleutels aan mijn portefeuille, ik heb daar ook 3 handgemaakte balletjes gekocht om mee te kunnen jongeleren hier (joepie), en op de luchthaven waren er 3 andre belgen van afs: elien uit potosí, elien uit sucre en joren uit tarija, hebben we wat kunnen bijpraten samen met andres, degene die ons de regelkes enzo had uitgelegt op het orienteringsweeken in la paz, de eerste 3 dagen hier in het fantastisch bolivia. Hij vertelde dat de medische checkup voor: eind deze maand zou zijn, maar zeker nog tegen het einde van het jaar ;p en ook dat we in oktober met heel afs bolivia naar salaar de uyuni gaan en dat we 1 nacht in het zouthotel gaan slapen, joepiejoepiejoepie, maar de 2de nacht in een heel arm hotelleke= veel chompas aandoen (truien). das zo ongeveer wat er de afgelopen dagen is gebeurt. grtz vanuit het zonnige zalige cochabamba (de afsers hier zijn chansaaaaars) aan iedereen in ons belgenlandje
ps: fotos ga ik op facebook zetten zodra ik thuis ben (15min voor 1 foto, dus da beloohft wat met 170 fotos, wel nog een paar van belgie, maar das dan ook gebeurt)
Eergisteren ben ik naar de markt geweesd en ik verschoot van de vele verschillende soorten fruit groenten en pataten (grote kleine dikke dunne gele zwarte paarse geknobbelde knikkerachtige ...). Monico heeft mij uitgelegd dat ze hier in bolivia het aanbod aan groenten en fruit elk seizoen wisselen, Ze eten hier veel fruit en groenten maar nog heel veel meer vlees. Gisteren ben ik sqmen met de famillie vlees gaan halen bij de slachter, een toonbank die uitpuilde van de stuukken vlees en daar achter zeker 10 halve koeien waarvan er ons gevraagde vlees werd afgesneden, En dat allemaal in een kamer van 3 op 3. Ze hebben hier ook elke dag een té uurtje, rond 5 uur (coca thee is lekker maar heeft een apparte smaak). de mama van Bernardo heeft een groot hotel en ik heb mijn neef hugo eren kennen die in cochabamba woont, hier hechten ze veel belang aan famillie, wat ik heel fijn vind want ik hecht zelf ook veel belang aan een goede famillie de belgische en de boliviaanse.
de 12de in zaventem was wat moeilijk maar dat hoort bij afscheid nemen. Onze vlucht naar madrid was al onmiddelijk een uur later, vliegen ging goe en in madrid spoeispoei om de vlieger naar lima te halen. De vlucht was lang, 11 uur bijna, en dan onze vlucht naar la paz die een tussenstop in santa cruz maakte, raar. Eens in la paz werden we opgehaald door het hoofd van afs bolivia in twee zeer kleine busjes met al onze bagage gewoon los op het dak.De orientatiedag was tof omdat we met zn 28 warenen er waren ook twee vrijwilligers van AFS belgie toevallig daar, ze kwamen hun familie terug opzoeken voor 5 weken. Dan hadden we gisteren de reis naar Potosï, met de vlieger naar sucre en dan samen met Gladys ( AFS potosï hoofd) met een taxi van Sucre naar Potosï. Een unieke ervaring, want onze taxi chauffeur reed meer links dan rechts en sneed alle bochten langs binnen af . In Potosï aangekomenhebben we een hamburger gegeten en werden we een voor een door ons gastgezin afgehaal rond 15:00 uur. Maar mijn gastgezin zat nog in santa cruz op vakentie en kwamen met de vlieger naar sucre en dan met de taxi naar gladys thuis rond 19:00 , maar ze waren er om 21:0. ¡Boliviaanse tijd! Het s hier koud maar aangenaam en ik laat binnenkort nog iets weten.
Vorige week kreeg ik eindelijk informatie over mijn gastgezin, ik sprong een gat in de lucht. Ik heb ook al contact gehad met mijn gastgezin. Eventjes voorstellen: Mijn gastpapa: Bernard, gastmama: Monica, gastzussen: Adriana (19), Monica jr (16) en Sophia (12). Adriana gaat naar de universiteit in Cochabamba, dus ik ga haar weinig zien. Monica gaat naar de VS met AFS, haar ga ik maar drie weken zien, aangezien ze de 11de augustus vertrekt. Sophia hoop goed met mij op te kunnen gaan schieten, ze wou altijd al een grote broer, en gaat naar Don Bosco, de school waar ik ook naartoe ga gaan. Ze hebben al aan mama en papa laten weten dat ze mij met open armen gaan ontvangen en dat ze mij met de vele klimaten en bezienswaardigheden in Bolivia gaan laten kennismaken. Ik kijk al uit naar de 12de!!!!!
Een dikke week geleden ben ik naar de landeninfodag geweesd, en nu blijkt dat ik in Bolivië een half jaar secundair en een half jaar universiteit ga doen. De richtingen weet ik niet, want ik ga hoogstwaarschijnlijk naar dezelfde school gaan al mijn gastbroer/-zus (in bolivia geld de regel dat men iemand met afs moet zenden of kunnen zenden om gastgezin te worden). Ik dank jullie allemaal voor de steun. Nu nog eventjes goed doorwerken op school, en dan kan mijn jaar beginnen.
Het Boliviaans festijn werd een succes! Dank u wel voor alle steun! Hieronder vinden jullie een lijst met de uitslag van de tombola-trekking. Troostprijzen waren de avond zelf af te halen, de hoofdprijzen staan in de lijst. Heb je geluk en sta je er tussen, aarzel dan niet om ons te contacteren!(telefoon/mail)
Op deze blog zal ik regelmatig mijn belevenissen posten, zo kunnen jullie mijn avontuur ook min of meer "volgen", op eigen tempo. Ik kijk vol spanning uit naar mijn vertrek, en ik verwacht dat mijn verblijf in Bolivië een onvergetelijke indruk op mij zal nalaten. Het wordt een test in doorzettingsvermogen, mensen- en vooral zelfkennis. Een echte levensles, daar ben ik zeker van.
... en dan nu de rest!
)Dit is zowat alles wat nieuw gebeurd is... 
hallo allemaal,
en de boliviaanse.
. In Potosï aangekomenhebben we een hamburger gegeten en werden we een voor een door ons gastgezin afgehaal rond 15:00 uur. Maar mijn gastgezin zat nog in santa cruz op vakentie en kwamen met de vlieger naar sucre en dan met de taxi naar gladys thuis rond 19:00 , maar ze waren er om 21:0. ¡Boliviaanse tijd!
